eitaa logo
خزینة الجواهر
1.2هزار دنبال‌کننده
33.4هزار عکس
32.3هزار ویدیو
38.4هزار فایل
منبعی از محتوای ناب تبلیغی مناسبتی ارتباط باخادم كانال @a1nemati پستهای مفیدتان را به ما ارسال کنید
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از اسناد المصائب
1️⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«وقتی حضرت عباس(س) به شهادت رسید، حضرت فاطمه(س) در علقمه حضور یافت و سر مبارک عباس(ع) را به دامن گرفت و او را پسرم خطاب کرد!» ✍این داستان متاسفانه بیشترین نقل را در بین مادحین داشته که مسلما کذب است و در هیچ منبعی بدان اشاره نشده است. ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 2⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«حرمله سه تا تیر سه شعبه به کربلا آورده بود و هر یک را برای شخصی خاص به کار برد. یکی را برای حضرت عباس(ع) و دیگری را برای حضرت علی اصغر(ع) و آخری را هم برای امام حسین(ع)!» ✍اینکه در میان قتله ی امام حسین(علیه السلام) شقی ترین آنها «حرمله بن کاهل» بود، شکی در آن نیست، که حتی طبق مقاتل، وی مستقیما در شهادت پنج شهید بنی هاشم در کربلا، نقش داشت : ۱) (۱) ۲) (۲) ۳) (۳) ۴) (۴) ۵) (۵) 👤سید بن طاووس(۶۶۴ق) درباره شهادت امام حسین(علیه السلام) می نویسد : در روز عاشورا؛ «فَأَتَاهُ [حَرْمَلَةُ] سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ فَوَقَعَ عَلَى قَلْبِهِ» حرمله بن کاهل، تیرى سه شاخه و زهرآلودی را به قلب امام حسین(علیه السلام) نشانه رفت و آن تیر بر قلب مقدس حضرت(ع) نشست.(۶) پس تیر سه شعبه فقط برای امام حسین(علیه السلام) که در مقاتل معتبر به آن اشاره شده است، استفاده شد. البته نقل تیر سه شعبه برای حضرت علی اصغر(ع) فقط در کتاب «وقایع الأیام» اثر «ملا علی واعظ خیابانی»(۱۳۲۷ش) آمده است که این نقل سندیت تاریخی و متقن ندارد.(۷) 📚منابع : ۱)الکامل ابن اثیر، ج۴، ص۹۲ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶ ۳)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۲۰۱ ۴)مثیر الأحزان ابن نما حلی، ص ٧٣ ۵)۶)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۰ ۷)وقایع الأیام، ص۴۵۲ ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 3⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«حضرت فاطمه(س) هر شب جمعه در کربلا حضور دارد و برای امام حسین(ع) روضه می خواند و ناله زنان می گوید : یَا بُنیَّ! قَتلوکَ و مِن المَاءِ مَنعوکَ!» ✍در مورد حضور حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در شبهای جمعه در کربلا، باید گفت که روایتی که به آن تصریح کرده باشد، وجود ندارد. اما از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که فرمود : «إِنَّ فَاطِمَةَ(س) بِنْتَ مُحَمَّدٍ(ص) تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَيْنِ(ع) فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ» همانا حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دختر حضرت رسول اکرم(ص) براى زوّار قبر فرزندش حسين بن على(علیهما السلام) حاضر می شود و برای گناهان آنها طلب آمرزش و مغفرت می نمايد.(۱) پس در این روایت، حضور ایشان مقید به مکان یا روزی خاص مثل شب جمعه نشده است. و این عبارت فوق، نیز در نقلی آمده است که، هند همسر یزید لعین می گوید : وقتی سرهای شهدای کربلا را به شام آوردند، شبی در خواب ديدم که حضرت رسول اکرم(ص) در حالی که لب و دندان امام حسین(علیه السلام) را می بوسيد و نوحه و زاری می کرد، می فرمود : «يَا وَلَدِي! قَتَلُوكَ أَ تَرَاهُمْ مَا عَرَفُوكَ وَ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ مَنَعُوكَ‏!» اي فرزند دلبند من! تو را کشتند و تو را از آب فرات منع کردند! مگر تو را نشناختند؟!(۲) پس این عبارت از اینجا گرفته شده است. روایت دیگری از امام صادق(علیه السلام) که فرمود : «اللَّهُ يَزُورُهُ[الْحُسَيْنَ(ع)] فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ يَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِكَةِ إِلَيْهِ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَوْصِيَاءُ» خداوند متعال در هر شب جمعه به همراه ملائكه و پيامبران و جانشینان آنان، امام حسین(علیه السلام) را زيارت می كنند.(۳) که در این روایت هم اشاره ای به حضرت فاطمه(سلام الله علیها) نشده و طبق روایت اول حضرت فاطمه(س) هر شب زائر امام حسین(علیه السلام) است. 📚منابع : ۱)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۱۱۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۹۷ ۳)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ج۱، ص۱۱۲ ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 4⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«امام سجاد(ع) می فرماید : هنگامی که اسرا را به کوفه می بردند، همه ما را به یک ریسمان بسته بودند و یک طرف ریسمان به بازوی من بسته شده بود و طرف دیگر به بازوی عمه ام زینب کبری(ص)! و هنگامی که همگی سوار بر ناقه ها شدیم، زینب(س) همگی را سوار کرد و وقتی هیچ محرمی نبود تا زینب(س) را سوار کند، روبه امام حسین(ع) کرد و عرضه داشت : وا غربناه! وا حسیناه!» ✍این نقل، به همین نحو، فقط در دو کتاب به آن اشاره شده است. ۱)«کتاب معالی السبطین مازندرانی حائری»(۱) ۲)«کتاب اسرار الشهاده ملا آقا دربندی»(۲) و اقوال این دو کتاب در نهایت ضعف است و هر دو از کتب غیر معتبر به شمار می روند. 📚منابع : ۱)معالی السبطین مازندرانی، ص۵۰۶ ۲)اسرار الشهاده ملا دربندی، ج۳، ص۲۷۱ @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇
هدایت شده از اسناد المصائب
✅اما جای سوال اینجاست که در ابیات مدحی امروزی ما، به طور مثال برای حضرت عباس(علیه السلام) با وجود این همه فضائل و مناقب برای ایشان از جنب معصومین(علیهم السلام)، چرا باید روی برخی ویژگیهای ظاهری ایشان مانند؛ چشمهای خوشگل، قد و بالایِ رعنا و ابروی کمانی و ماه و .. مانور داده شود؟!! جالب آن جاست که در برخی نقلها آمده است که؛ هنگام نبرد قمر بنی هاشم حضرت عباس(علیه السلام) و «مارد بن صُدیف» در کربلا، مارد به آن حضرت(علیه السلام) گفت : «إنِّي نَصَحتُكَ إِنْ قَبلَتَ نَصيْحَتِي حَذَرَاً عَلَيْكَ مِنَ الحُسَام القَاطِع وَ لَقَد رَحِمتُكَ إِذ رَأيْتُك يَافِعَاً وَ لَعَلَّ مِثلِي لاَ یُقَاسُ بِیَافِعِِ..» ♦️من تو را نصيحت می کنم اگر آن را بپذيری، برای اينکه از تيزی شمشير برّان من در امان بمانی! من وقتی که تو را جوانی زیبا و ملیح چهره يافتم دلم نسبت به تو نرم شد، و گويا مثل من نبايد با مثل تویی هماورد گردد. حضرت عباس(علیه السلام) در جواب فرمود : «يَا عَدُوَّ اللهِ! ..امَّا مَا ذَكَرتَهُ مِن مَلاحَةِ وَجهِي وَ حِداثِهِ سِنِّي فَلَيسَ ذَلكَ بِضَارّّی لِانِّي اُعرَفُ مِن شَرِيفِ نِسبَتِي وَ ذُكاءِ عَقلِي وَ مَا قَد استفَدتهُ فِي دِيني مَعَ رِياضَةِ نَفسِي وَ مَعرِفَتها وَ الصُّرُ عَلى مُلَاقاةِ الرِّجَالِ وَ مُواجِهةِ الَابطَالِ و الخُبرَةِ بِالضِّربِ والطِّعانِ وَ مُعَالِجةِ الفُرسَانِ والصَّبرِ عَلى البَلَاءِ وَالشُّكرِ عَلَى الرَّخَاء وَ التَّوكُلِ عَلى اللهِ» ♦️ای دشمن خدا! اما آن چه در مورد زيبايى چهره و جوانى من گفتى، بدان که اين امور به من زيان نمى رساند ولی مُعرِّف من حسب و نسبم، تیز هوشی و درایت عقلم و هر آن چیزی که دینم از آن مستفاد است از قبیل ریاضت نفسم و معرفت به آن است. و همچنین جرات مقابله با مردان جنگجو و پهلوانان و خبرگان این امر، آنهم به واسطه مبارزات و دلاوری ها و صبر بر بلا و مصیبت و شکر هنگام آسایش و توکل من بر خداست.(۱) 🔰یعنی ما با سخنی، حضرت عباس(علیه السلام) را مدح میکنیم که دشمن، او را این چنین مدح کرده است، در حالی که حضرت(علیه السلام) این جمله را به عنوان شماتت و تحقیر تلقی کردند! 📚منبع : ۱)نور العین اسفراینی، ص۳۹ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 ✍ 3️⃣1️⃣1️⃣ 👤 👤 @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
🔹🔷《اَلسّلامُ عَلیک یا أبَاالْفَضْلِ الْعَبّاسَ بْنَ أمِیرِ المُؤمِنِینَ(علیه السلام)》🔷🔹 ✅«احمد بن علی» معروف به «ابن‌ عِنَبه‌»(۸۲۸ ق) می نویسد : روزی امام علی(علیه السلام) به برادرشان عقیل که آگاه به انساب عرب بود، فرمود : 📋《اُنظُر اِلَىَّ اِمرَأَةً قَد وَلَدَتهَا الفُحُولَةُ مِن العَرَبِ لِأَتَزَوَّجَهَا》 ♦️برای من زنی را انتخاب کن که او را به ازدواج خویش در بیاورم، تا اینکه برای من فرزندانی همچون شیرانی از نسل عرب به دنیا بیاورد. که عقیل، «فاطمه کلابیّه» را به امام علی(علیه السلام) معرفی کرد و گفت :  📋《تَزَوَّجْ اُمَّ البَنِینَ الْکَلابیَّةَ، فَإِنَّهُ لَیسَ فِی الْعَرَبِ أَشْجَعُ مِن آبَائِهَا》 ♦️با امّ البنین ازدواج کن که در عرب از اجداد او شجاع تر نیست.(۱) 👤«شیخ محمّدجواد یزدى مشهدی»(متوفی اوائل قرن چهاردهم) می نویسد : حضرت امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) در آخرین شب حیات مبارکشان یعنی شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال چهل هجری، بعد از اینکه حضرت(ع) آخرین وصایای خود را برای فرزندان خویش فرمود، به جمعیت حاضر خیره شدند و نگاهشان را بین جمعیت تقسیم کردند. 📋《ثُمَّ نَظَرَ إِلَى العَبَّاسِ فَرَأَى أَنَّ بُكَاءَهُ أَشَدُّ مِنَ الآخِرِينَ فَدَعَاهُ إِلَيهِ》 ♦️سپس نگاه حضرت(ع) روی حضرت عباس(ع) متوقف شد و دید که گریه عباس(ع) بیشتر از دیگران است، پس او را نزد خود فرا خواند. 📋《فَصَاحَ صِيَاحَاً عَالِيَاً وَ بَكَى بُكَاءً طَوِيلَاً》 ♦️پس حضرت(ع) در این هنگام بلند بلند و طولانی گریستند. 📋《وَ اأَخَذَ العَبّاسَ(ع) و ضَمَّه اِلَی صَدرِهِ》 ♦️عباس(ع) رو به آغوش کشیدند و به سینه مبارکشان چسباندند. سپس فرمودند : 📋《وَلَدِی! مُهجَتِی! سَتَقُرُّ عَیْنِی بِکَ فِی یَوْمِ الْقِیٰامَةِ》 ♦️پسرم! عزیز دلم! به زودی در روز قیامت به وسیله تو چشم من روشن می گردد. 📋《عَلَیکَ بِالحُسَینِ(ع)》 ♦️حسین را به تو سپردم. 📋《فَإِنَّهُ أَمَانَةُ اللَّه‌ وَ أَمَانَةُ رَسُولِهِ وَ أَمَانَةُ فَاطِمَةَ(س) وَ أَمَانَتِی عِندَکَ! كُن «عَضُدَاً» وَ تَرسَاً لَهُ وَافِدِ نَفسَكَ لَهُ》 ♦️همانا حسین(ع) امانت خدا و رسول خدا و امانت فاطمه(س) و امانت من در نزد توست. کمک کار و حامی و یاور و فدایی او باش.(۲) منظور از «عَضُداً» در اینجا یعنی «یار و کمک کار»! «عَضُد» در اصطلاح یعنی «بازو» و بازو از اعضایی است که برای کنایه از اوج «حمایت گری و یاوری» به کار می رود. چون خود امام علی(علیه السلام) نیز یک یار و یاوری داشت که با تمام وجود حامی ایشان شد. یعنی «حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)!» راوی می گوید : هنگام هجوم اصحاب سقیفه و مهاجمین به خانه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دیدم که؛ 📋《وَ ضَرَبَ عُمَرُ لَهَا بِالسَّوطِ عَلَی عَضُدِهَا حَتَّی صَارَ کَالدُّملَجِ الأَسوَدِ المُحتَرِقِ》 ♦️عمر بن خطاب با تازیانه ضربه ای به بازوی حضرت فاطمه(س) زد، که بازو و کتف ایشان مانند دستبدی سیاه، کبود شد.(۳) حضرت فاطمه(س) قبل از شهادت درباره غسل وصیت کرده بود که؛ 📋《فَلَا يَكْشِفْنَ أَحَدٌ لِي كَتِفاً》 ♦️پس پس از مرگم، مبادا کسی پوشش روی کتفم را کنار بزند.(۴) امام علی(علیه السلام) خود در این باره مى‏ فرمايد : 📋《لَقَدْ أَخَذْتُ فِي أَمْرِهَا وَ غَسَّلْتُهَا فِي قَمِيصِهَا وَ لَمْ أَكْشِفْهُ عَنْهَا》 ♦️من متصدى امر غسل فاطمه(س) شدم و بدن وى را از زير پيراهن غسل دادم.(۵) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ای کوثر علی چِقَدَر زود می روی بال و پر علی چقدر زود می روی! بعد از نبی دلم به تو خوش بود فاطمه هم سنگر علی چقدر زود می روی! ای تکیه گاه زندگی حیدر غریب ای لشکر علی چقدر زود می روی! شرمنده ی تو هستم و پهلوی زخمی ات ای یاور علی چقدر زود می روی! دردت به سینه بود و به حیدر نگفتیش غم پرور علی چقدر زود می روی! نه سال از علی تو بدی دیده ای مگر ای همسر علی چقدر زود می روی! بد جور زندگی علی را به هم زدند ای دلبر علی چقدر زود می روی! خیری که نیست بعد تو در زندگی من ای کوثر علی چقدر زود می روی! 👤وحید محمدی 📚منابع : ۱)عمدة الطالب ابن عنبه، ص۳۵۷ ۲)الشعشعة الحسینی یزدی، ج۲، ص۶۰ ۳)الهدایة الکبری خصیبی، ص۴۰۷ ۴)الطبقات الکبری ابن سعد، ج۸، ص۲۷ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۷۹ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
.. هفتم ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری، خطابه در مکه معظمه بر فراز خانه خدا!⁉️⁉️ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
4⃣در کربلا دو نفر را به قدری تیر زدند که به تعبیر مقاتل مانند «خارپشت» شده بودند. ۱) 📚اللهوف سید بن طاووس، ص۱۵۰ ┈┉┅━❀━┅┉┈ ۲) 📚مناهج البكاء حويزی، ص۱۴۰ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
5⃣در کربلا سه نفر را در حالی که غافل بودند، ضربه مهیبی بر سر مبارک آنان زدند. ۱) 📚بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۴ ┈┉┅━❀━┅┉┈ ۲) 📚بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۱ ┈┉┅━❀━┅┉┈ ۳) 📚تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۹ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
7⃣در کربلا بدن سه نفر را قطعه قطعه کردند. ۱) 📚بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۳۲ ┈┉┅━❀━┅┉┈ ۲) 📚شرح الأخبار نعمان مغربی، ج۳، ص۱۹۳ ┈┉┅━❀━┅┉┈ ۳) 📚ابصار العین سماوی، ص۱۳۲ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
1⃣1⃣در کربلا برای دو نفر امان نامه فرستاده شد. ۱) 📚 الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۹ ┈┉┅━❀━┅┉┈ ۲) 📚مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۶ @AsnadolMasaeb
هدایت شده از اسناد المصائب
1⃣ :👇 👤ابن اثیر نقل می نویسد : 📋《وَ قُتِلَ أَبُوبَكرِِ بنِ أَخِيِهِ الحَسَنِ(ع) أَيضَاً وَ أُمُّهُ أُمُّ وَلَدِِ قَتَلَهُ حَرمَلَةُ بنُ الكَاهِلِ رَمَاهُ بِسَهمِِ》 ♦️ابوبکر پسر حسن(ع) که برادر زاده امام حسین(ع) بود در روز عاشورا پس از برادرش، قاسم بن حسن(ع) شهید شد، که مادرش ام ولد بود و او توسط تیر حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید.(۱) 2⃣ :👇 👤قندوزی می نویسد : امام حسین(ع) علی اصغر(ع) را در مقابل لشگر، به روی دست گرفت و بلند کرد، و از آنان برای طفل تقاضای آب کرد. 📋《بَینَمَا هُوَ یُخَاطِبُهُم!》 ♦️هنوز کلام امام(ع) تمام نشده بود.(۲) که؛ 👤به نقل علامه مجلسی : 📋《إِذْ رَمَاهُ حَرْمَلَةُ بْنُ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ بِسَهْمٍ فِی حَجْرِ الحُسَینِ(عَلَیهِ السَّلَامُ) فَذَبَحَهُ》 ♦️ناگهان حرمله تیری انداخت و آن طفل را در آغوش پدر ذبح کرد.(۳) 👤یعقوبی نیز می نویسد : 📋《..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ، فَنَزَعَ الحُسَينُ(ع) السَّهمَ مِن حَلقِهِ، وَ جَعَلَ يُلَطِّخُهُ بِدَمِهِ》 ♦️تیر به گلوي اين كودك نشست و حلقش را دريد و امام حسين(ع) تير را از گلويش بيرون آورد در حالي كه او به خون خود آغشته شده بود.(۴) 3⃣ :👇 👤بلاذری می نویسد : 📋《قَتَلَ حَرمَلَةُ بْنُ كَاهِلِ الأَسَدِي، العَبَّاسَ بنَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبِِ(ع) مَعَ جَمَاعَةِِ وَ تَعَاوَرُوُهُ》 ♦️حرمله بن کاهل، عباس بن علی(ع) را در حالی که گروهی به صورت پی در پی به او ضربه می زدند، سرانجام او را به شهادت رساندند.(۵) 4⃣ : 👇 👤ابن نمای حلی می نویسد : در همان لحظاتى که امام حسین(ع) در شهادتگاه خود با لب تشنه، در حالی که همچنان خون از او می رفت و ضعیف گشته بود و غرق در خون شده بود، دشمن قدری توقف نمود و سپس همگی به سمت ایشان یورش بردند. در این هنگام؛ عبدالله فرزند امام حسن مجتبی(ع) از سراپرده بانوان بیرون آمد و شتابان خود را به عموى گرانمایه اش حسین(ع) رسانید تا عمو را یارى کند. در این هنگام؛ عمه اش زینب کبری(س) خود را به او رساند تا وى را به خیمه ها بازگرداند، امّا او پایدارى کرد و بازنگشت و فریاد بر آورد که : به خداى سوگند! از عمویم جدا نخواهم شد و او را تنها نخواهم گذاشت! یکى از تجاوزکاران اموى بنام بحر بن کعب به سوى امام حسین(ع) روى آورد، که عبدالله فریاد بر آورد : هان اى پلید زاده! آیا مى خواهى عمویم را به شهادت برسانى؟ آن پلید نیز شمشیرى بر آن کودک فرود آورد و عبدالله دست خود را سپر ساخت که دستش از بدن جدا شد! او در حالى که دستش تنها به پوست آویزان بود، فریاد بر آورد که : عمو جان مرا دریاب! امام حسین(ع) او را در آغوش کشید و بر سینه چسباند. در این هنگام ؛ 📋《فَرَمَاهُ حَرْمَلَةُ [بِسَهمِِ] فَذَبَحَهُ》 ♦️پس آن گاه حرمله گلوى آن کودک محبوب را هدف تیر خود ساخت و سرش را از پیکرش جدا کرد!(۶) 5⃣ :👇 👤ابن طاووس می نویسد : در مورد نحوه شهادت امام حسین(ع) نقل شده است که، در روز عاشورا؛ 📋《فَأَتَاهُ [حَرْمَلَةُ] سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ فَوَقَعَ عَلَى قَلْبِهِ》 ♦️حرمله بن کاهل، تیرى سه شاخه و زهرآلودی را به قلب امام حسین(ع) نشانه رفت و آن تیر بر قلب مقدس امام حسین(ع) نشست.(۷) 📚منابع : ۱)الکامل ابن اثیر، ج۴، ص۹۲ ۲)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳،ص۷۹ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶ ۴)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵ ۵)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۲۰۱ ۶)مثیر الأحزان ابن نما حلی، ص ٧٣ ۷)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۰ @AsnadolMasaeb