#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_سی‌‌و‌سوم ادامه👈ازش بدم آمد!!! آن روزها داغ بودم، ولی بعدها، بعد از آشنا شدن با #ابراهیم، بم ثابت شد که شهادت هم انتخابی ست👌 از طرف خدا و اینجوری نیست که هرکس بلند شد آمد یا ادعا کرد رفت جلوتر توفیقش را هم داشته باشد🍃. آدم یک وقت هایی خیلی راحت درباره ی آخرتش فکر میکند. ازم پرسیدند «شما دلتان می خواهد کجا بروید؟» گفتم «هرجا که هیچکس نرفت.»☹️ مرا با شش پسر و دختر دیگر (یک معلم و چند دانشجو و محصل) فرستادند پاوه. همه مان دلمان کردستان بود. که #ابراهیم آمد آنجور زد غرورم را شکست گریه ام انداخت. همانجا قصد کردم سریع برگردم بروم اصفهان.نمی شد نمی توانستم.جرأتش را نداشتم. غرورم اجازه نمی داد جرأتش را داشته باشم😞. صبر کردم. آمده بودم بمانم بجنگم. فقط فکرش را نمی کردم از راه نرسیده باید به این فکر کنم که با خودی ها هم بجنگم. سرم را گرم کردم به کارهایی که به خاطرش آمده بودم.🍃 ما را به اسم نیروهای فرهنگی و هنری اعزام کرده بودند به کردستان تا برای مردم کلاس خیاطی و گلدوزی و قرآن و نهضت بگذاریم.🌹 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_سی‌‌و‌چهارم ادامه👈ازش بدم آمد!!! فرمانده سپاه آنجا ناصر کاظمی بود. و مثل اینکه رسم بود یا شد که بعد از هر پاکسازی امثال ماها بیایند آنجا یا هرجا و کنار مردم باشند🍃. فاصله بین مردم زیاد بود و آمدن ما شده بود یکجور خودسازی برای خودمان. آنهم کجا؟ در ساختمانی🏢 که تازه به دست دکتر چمران آزاد شده بود و اصلاً امنیت نداشت. داخل ساختمان راهرویی بود و دوطرفش چند اتاق. بیرون که اصلاً دیوار نداشت☹️. یک طرفش خیابان بود و طرف دیگرش باغ🌴. تازه بعدها دیوار کشیدند دور ساختمان. کتابخانه را هم همان جا ساختند. چند روز پیش یکی از برادرهایی که با ما آنجا بود می گفت «نمی دانم چطور جرأت کردیم خواهرهای خودمان را برداریم ببریم جایی که تازه آزاد شده بود و از مناطق درگیر خطرناکتر به نظر می رسید.»😞 قبل از ما هم یک گروه دیگر آمده بود آنجا. به ما می گفتند خانمی به اسم مستجابی آنقدر فعال بوده که در تمام مینی بوس ها🚎 و اتوبوس هایی🚌 که می رفته طرف کرمانشاه دنبالش می گشتند. همو بعدها برام تعریف کرد «کسانی که من باشان کار می کردم اسیر شدند به دست دموکراتها.» جنازه های آنها را وقتی پیدا کردند که ما آمدیم. #ابراهیم همان روز مصاحبه‌‌ای🎤 آتشین کرد🙂✌️ که توی مجله ی سپاه چاپ شد.جاده ها مین گذاری بود و کمین ها زیاد. شهید زیاد داشتیم. ناامنی بیداد میکرد در شهرها و روستاهای اطراف.و پاوه اصلاً امن نبود.😞بوی اصفهان دیوانه‌ام کرده بود و نمیشد رفت😢 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_سی‌‌و‌پنجم ادامه👈ازش بدم آمد!!! حتی فکرش را هم نمی‌کردم روزی برسد #ابراهیم بیاید بم بگوید «از همان جلسه، بعد از آن دعوا😒، یقین کردم باید بیایم خواستگاریت، نباید از دستت بدهم.» یا من به جایی برسم که فکر کنم نباید دلش را بشکنم😞 و همیشه بین گفتن و نگفتن بمانم و فقط فکرش را بکنم که به او میگویم «تو تا آخر عمرت یک عذرخواهی به من بدهکاری، #ابراهیم، برای آن توهینت.» شانس آوردم کلاس ها شروع شد و سرم گرم کار. استقبال از کلاس ها آنقدر زیاد شد که ناصر کاظمی زنگ زد📞 خواهرش هم بیاید آنجا. اتاق خواهرها واحد فرهنگی و خواهرهای گروه امداد پزشکی💉💊 کنار هم بود. هروقت غذا می آمد، یا نشریه ی خاصی می رسید، یا خبر خاصی که همه باید می فهمیدیم، #ابراهیم تنها کسی بود که خودش را مقید کرده بود ما اولین کسانی باشیم که غذا می خوریم یا خبرها را می خوانیم و می شنویم😌. اگر تنها بودم هیچوقت نشد دم در اتاق بیاید. و من اغلب تنها بودم. چون کلاس هام توی خود پاوه بود. اصلاً هم به خودم اجازه نمی دادم بروم بگویم غذا می خواهم یا چیز دیگر. کسی هم، به جز #ابراهیم، مقید نبود که ماها غذا داریم یا نداریم یا اصلاً چه مشکلی داریم.🙂🌹 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_سی‌‌و‌ششم ادامه👈ازش بدم آمد!!! یکبار که سفر دوست هام به مناطق طول کشید. سه روز تمام فقط نان خشک گونی های اتاقمان را خوردم🙁. تا این که دوستی (خواهر ناصر کاظمی) آمد دید در چه حالی ام. بلند شد رفت از ساختمان فرمانداری برام غذا گرفت آورد خوردم تا یک کم جان گرفتم🙂. ولی سر نزدن #ابراهیم و غذا نیاوردنش بغضی شده بود برام که نمی توانستم بفهممش. آمدن یا نیامدنش، هردوش، برام زجرآور بود. اما به چه قیمتی؟ به قیمت جانم؟ برام مسأله شده بود. به خودش هم بعدها گفتم.😞 گفت «می ترسیدم بیایم دم در اتاق ببینمت. می فهمی می ترسیدم یعنی چه؟» گفتم «نه. از گشنگی داشتم می مردم.» گفت «ترجیح می دادم تا تو تنها آنجا توی آن اتاق هستی آن طرفها آفتابی نشوم.»😕 من هم نمی خواستم ببینمش. اما نمی شد. پیش می آمد. نصف شبها اگر دخترک های بومی و سنی منطقه می آمدند اتاق ما، یا من اگر بلند می شدم برای وضو و نماز و دعا، تنها اتاقی که چراغش را روشن می دیدم👀 اتاق #ابراهیم بود. یا صبح سحر، گرگ و میش، تنها کسی که بلند می شد محوطه را جارو می کشید، آب می پاشید، صبحانه می گرفت، اذان می گفت، یا بیدارباش میزد، فقط #ابراهیم بود.😌🌹 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_سی‌‌و‌هفتم ادامه👈ازش بدم آمد!!! او مسؤول گروه ما بود و می توانست این کارها را از کسی دیگر بخواهد. منتها آن روزها در نظر من #ابراهیم جدی بود☹️ و بداخلاق. او هم مرا اینطور می دید. بعدها گفت «من اصلاً فکر نمی کردم بتوانم تو را اینقدر خونسرد و آرام ببینم.»😌 یادم ست گفتم «هرکس دیگری بود سعی می کرد جبران کند، ولی تو زدی بدتر خرابش کردی.» آن شبی را یادش آوردم که باز آمد سرم داد زد.🙁 دیر رسیده بودیم از روستاهای اطراف. خسته هم بودیم. آمدیم توی اتاق خودمان، که دیدیم دو تا دختر دیگر هم به جمعمان اضافه شده اند🍃. حدس زدیم نیروی جدید باشند. جوان بودند و پانزده شانزده ساله. کارهایی می کردند، حرف هایی می زدند، که در شأن خودشان و ما و آنجا نبود. نمی دانستم باید چی کار کنم. فکر می کردم باید تحملشان کرد. منتها نه تا آن حد که تأییدشان کنم. گرفتم عبوس نشستم گوشه یی واصلاً نگاهشان نکردم😞. اما تمام حواسم به آنها بود. دیدم به دستهایشان النگوهای زیاد دارند. یا توی ساک هاشان دوربین فیلمبرداری📹 و عکاسی📸 و این چیزها هست. که خیلی هم باید گران می بودند.😶پول‌های زمان شاه را هم دیدم که آن روزها از دور خارج شده بودند.شک کردم ولی عکس‌العمل نشان ندادم😑حتی جوری وانمود کردم که به روی خودم نیاورده‌ام. تا اینکه از دست یکی‌شان کاغذی افتاد زمین.📁😱 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_سی‌‌و‌نهم ادامه👈ازش بدم آمد!!! گفتم «ساده و بی پرده: هیچکدام از ما جرأت نمی کنیم با این ها تنها باشیم.» فکر کنم در صداش رنگ خنده شنیدم.😕 گفت «شما و ترس؟» گفتم «نمی توانم و نمی خواهم با اینها توی یک اتاق بمانم.»😒 گفت «آهان، پس این ست. پس فقط از ترس نیست.» زیر لب گفت «شاید از خستگی ست.» گفتم «می توانم بروم؟»☝️ گفت «نه.» نمی دانستم توی سرش چی می گذرد. عصبانی بودم عصبانی تر هم شدم وقتی باز هم سرم داد زد😞. فکر می کردم لابد می خواهد با اسلحه🔫 بفرستدم برای نگهبانی از آنها. که نه. رفت تمام دخترهای ساختمان را فرستاد توی اتاق خانم سرایداری که آنجا زندگی میکرد. گفت «این طوری خیالم راحت ترست.»🙂 توی دلم گفتم «من بیشتر.» و رفتم خوابیدم. صدایی از خواب پراندم. کسی با انگشت به پنجره ی اتاق ما می زد. ساعت حدود دو یا سه بود😲. همه خواب بودند و فقط من صدا را شنیده بودم. ترسیدم. باز آن صدا آمد. بلند شدم محتاط رفتم کنار پنجره دیدم #ابراهیم، اسلحه به دست، ایستاده و نگران ست. حدس زدم نتوانسته بخوابد و آمده خودش نگهبانی ما و همه را بدهد نکند گروهی بیاید شبیخون بزند.🙄😑 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش #قسمت‌_چهلم ادامه👈ازش بدم آمد!!! گفت «یک خواهری الآن رفت آن پایین. خودم دیدم.»😱 طرف دستشویی را میگفت. که کنار باغ🌴 بود و جایی پرت و خطرناک. بخصوص برای من. گفت «می شود شما بروید ببینید از خودمان ست یا…» صداش دیگر زنگ⚡️ خشم نداشت. شاید به خاطر همین بود که نگفتم نه. رفتم پایین، زدم به دل تاریکی، رفتم ته باغهای آن اطراف. حدس می زدم #ابراهیم دارد پشت سرم می آید که نترسم. ولی نه. نبود. خودم بودم و خودم. رفتم. هرطوری بود رفتم طرف را دیدم. خودی بود. نفس راحتی کشیدم و برگشتم. با #ابراهیم حرف نزدم. که مثلاً:«نگران نباشید.»🙂 ساکت رفتم توی اتاق خوابیدم. صبح هم دیگر همه دستگیرشان شده بود که چه خبرست و پرسوجوی بیشتر کردند و معلوم شد می خواستند آنجا عملیات کنند که نشده بود.☹️ همدیگر را کم می دیدیم. یعنی من #ابراهیم را کم می دیدم. صبح ها🌤، بعد از تمام کارهایی که باید می کرد، با نیروهای دیگر می رفت پاکسازی مناطق اطراف.خیلی زود رفت جزو نیروهای نظامی.✌️ تا اینکه من حصبه گرفتم، مثل خیلی های دیگر، به خاطر آلودگی منطقه. حال من از همه بدتر بود. طوری که رفته بودم توی اغما😞. همه ترسیده بودند. #ابراهیم از همه بیشتر. دکتر گفته بود «اگر بهتر نشد باید سریع برسانیدش تهران یا اصفهان. اینجا ماندن ممکن ست به قیمت جانش تمام شود.»🍂🙁 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_چهل‌و‌یکم ادامه👈ازش بدم آمد!!! توی بیمارستان تنها بودم. البته بچه ها می آمدند عیادتم. منتها تنهایی ام پرنمی شد😞.آن روزها انتظار هرکسی را داشتم جز #ابراهیم. دوبار آمد. تنها آمد. هیچوقت نیامد تو.با همان لباسهای کردی سراپا خاکی می آمد می ایستاد دم در با من حرف می زد😌. حرف خصوصی که نه. گزارش می داد. می گفت چند نفر کشته شدند، چند نفر اسیر گرفتیم، چه جاهایی آزاد شده، از همین حرفها😄. بعد هم از همان جا راهش را می گرفت و می رفت.ته دلم می خندیدم. بعدها بش گفتم «مگر من فرمانده ات بودم که سریع می آمدی بم گزارش می دادی؟» می خندیدم.🙊😂 یکی را فرستاد بیاید ازم بپرسد این انگشتری💍 که دستم ست قضیه اش چی هست. خیلی بم برخورد که یک پسر جوان آمده ازم پرسیده چرا انگشتر عقیق دستم ست😒. برخورد تندی کردم. اصلاً به هیچ مردی اجازه نمی دادم ازاو برای من حرف بیاورد یا ببرد. حتی وقتی یکی از دوست هاش آنجا ازدواج کرد🍃 و خانمش آمد سراغم جوابم فقط یک کلمه بود «نه».😐 آن روزها من از #ابراهیم داغتر بودم. فکر می کردم اگر کسی بگوید بیا ازدواج کنیم توهین به من و فکرهام کرده.☹️ ترجیح می دادم آنجا توی آن منطقه ی خطرناک باشم و شهید🕊 شوم تا اینکه در دنیا بمانم و ازدواج کنم. هرکس پا پیش می گذاشت جواب همیشگی را می شنید: نه.🙁🙂 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش2 #قسمت‌_چهل‌و‌دوم ادامه👈ازش بدم آمد!!! از این حرف ها خسته شده بودم. صبح🌤 یکی از روزهای ماه رمضان، مهر همان سال، بعد از نماز، بدون اینکه به کسی بگویم، ساکم را برداشتم رفتم ایستگاه مینی بوس های🚌 کرمانشاه، حرکت کردم به طرف اصفهان. می خواستم خیلی چیزها را فراموش کنم. دیگر خیالم راحت بود که تا آخر عمرم او را نمی بینم🍃. همین هم داشت می شد. که از دانشگاه اصفهان زنگ زدند📞 گفتند بچه هایی که با هم بوده ایم از کردستان آمده اند می خواهند مرا ببینند. بخصوص مسؤول گروه ما، از واحد جذب نیروی پاوه. پیش خودم گفتم «هم دیداری تازه می کنم هم احوالی می پرسم.»👌 رفتم. حالا نگو نقشه ی #ابراهیم بوده که مرا به بهانه ی دیدار تازه کردن و کار تازه در جهادسازندگی بکشانند آنجا و آقا هم وسط حرف زدن هامان سروکله اش پیدا بشود بگوید: سلام!😕 خون خونم را می خورد وقتی فهمیدم نقشه ی او بوده.صد کلام را یک کلام کردم گفتم «نه.» یک ساعت تمام دلیل آورد. من هم آوردم. از جهاد گفتم و شهادت و اینکه من فقط می خواهم شهید شوم.😞☝️ او هم جوش آورد گفت «فکر کرده ای من خشکه مقدسم؟» سکوت کردم. گفت «من هیچ وقت نمی خواهم زنم خانه دار باشد.»😒 سکوت کردم. گفت «من اصلاً می خواهم زنم چریک باشد، پابه پام بیاید تفنگ دستش بگیرد بجنگد.»✌️ راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهیدهمت به روایت همسرش2 #قسمت‌_چهل‌و‌سوم ادامه👈ازش بدم آمد!!! سکوت کردم گفت هر شرطی هم که داشته باشد قبول می کنم.منظورم از هر شرطی یعنی واقعاً هر شرطی. سکوت کردم.گفت مطمئن باشید کنار من خیلی راحت تر از حالا می توانید به کارهاتان برسید😌.من هم کمکتان می کنم. قول می دهم.سکوت کردم.و خیلی محترمانه گفتم من اصلاً نمیخواهم ازدواج کنم.اولین بار بود که خودش رودررو از من خواستگاری می کرد و من با تمام شهامتم نتوانستم بگویم ازش می ترسم😞.یا بگویم وقتی صداش را می شنوم بدنم می لرزد.یا بگویم کسی که از کسی می ترسد نمی تواند رابطه ی عاطفی داشته باشد و یقین ازدواج هم نمی تواند بکند.همه چیز با همان سکوت تمام شد.تا یک سال بعد،سال شصت،که یکی از دوست هام در اصفهان گفت می خواهد برود پاوه🍃.گفت چطوری می توانم بروم؟گفتم برادری هست،به اسم #همت که الآن هم فکر کنم آنجاست.با او تماس📞 بگیری از همه نظر مشکلت را حل می کند.هم از نظر خانه هم از نظر کار. تأکید کردم که اگر رفتی آنجا از من هیچ حرفی نزنی آ.😐 نزد هم.خود #ابراهیم فقط زرنگی به خرج داده بود گفته بود شما را خواهر بدیهیان معرفی کرده؟او هم گفته بود بله.شما از کجا فهمیدید؟ #ابراهیم زنگ زد خانه مان گفت شنیدم قرارست بیایید پاوه😕.دیدم نیامدید دیر کردید،گفتم شاید خدای نکرده.گفتم نه.کی گفته؟اصلاً همچین قراری نبوده که من.گفت دوستتان زنگ زد گفت.گفتم نه.سوءتفاهم شده.اول اینکه قرار نیست بیایم.بعد هم این که اگر بیایم اصلاً آنجا نمی آیم😒.دلم آن جا بود که برگردم کمک کنم.نمیشد.هم به خاطر #ابراهیم،هم اینکه دیگر آشنایی نبود که باش بروم آنجا.☹ #ادامه‌دارد.. @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش3 توی یکی از جلسه های امور تربیتی یکی از دوستانم از نیمرخم مرا شناخت. آمد گفت پس چرا نرفتی پاوه؟😕 گفتم.گفت اگر من بیایم تو هم می آیی؟گفتم خانواده ات اجازه می دهند؟گفت به امتحانش می ارزد.☹️ به مادرش گفته بود می خواهد برود کردستان و مادرش فکر کرده بود می خواهد برود شهرکرد و گفته بود ،باشد. به خصوص وقتی شنیده بود من هم همراهش میروم گفته بود «بهتر. خیالم اینطور راحت تراست.»😌 هر منطقه یی استخاره کردم بدآمد، جز کردستان. به دوست همراهم گفتم «هرجا به جز پاوه.» می دانستم #ابراهیم فرمانده سپاه پاوه شده.✌️ به او گفتم. چیزهای دیگری هم گفتم.گفتم «می رویم سقز.» گفت «یعنی اینقدر برات مهم ست؟» گفتم «خیلی.»🙁 نگذاشتم چیز دیگری بگوید، با لبخند یا نیش یا هر چیز دیگر، فقط گفتم «وقتی رسیدیم آموزش و پرورش کرمانشاه و ازت پرسیدند کجا می خواهید اعزام شوید، فقط بگو سقز. یادت نمی رود؟» گفت «نه.»😕 رسیدیم کرمانشاه. باران می آمد🌧، باران زیادی می آمد. از دستفروشی دو جفت پوتین خریدیم رفتیم آموزش و پرورش. پرسیدند «خب خواهرها دوست دارند کجا اعزام شوند؟» دوستم گفت «پاوه. فقط پاوه.»😊😐زبانم بند آمده بود.نه به دوستم نه به آنکه داشت حکممان را می‌نوشت📝 نتوانستم چیزی بگویم.حکم را داد دستمان گفت مواظب خودتان باشید😇☝️ راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar

#شهید_همت به روایت همسرش3 #قسمت‌_چهل‌و‌چهارم عصر همان روز راه افتادیم به سمت مینی بوس های🚌 پاوه و من فقط توانستم به دوستم بگویم «مگر من دو ساعت به تو توضیح ندادم نگو پاوه؟ مگر من زندگی خصوصی ام را برای تو تعریف نکردم که بفهمی برای چی می گویم سقز؟ چی شد که گفتی پاوه؟»😕 گریه می کرد،قسم می خورد (باور می کنید؟) قسم میخورد که خودش هم متوجه نشده چرا گفته پاوه.😐 بعد هم یا بعدها گفت «چرا خودت نپریدی توی حرفم بگویی سقز؟» تمام راه را، در آن هوای بارانی🌧 و غروبی که رنگ می باخت و شبی که می غرید، فقط گریه می کردم و نمی دانستم چرا.😞 ساعت ده شب رسیدم پاوه. #ابراهیم نبود. گفتند «رفته مکه.»🕋 سفارش کرده بود اگر آمدیم فلان اتاق را برای ما گذاشته کنار. جای ما را داده بودند به کسانی دیگر که منتظرشان بودند. منتظر ما نبودند. جا نداشتند.☹️ مجبور شدند اتاق اداری خود #ابراهیم را بدهند به ما. چند روز اتاق دست ما بود و ما توی یکی از مدارس مشغول کار شدیم✍. من شده بودم دبیر پرورشی. خبر آمد که #ابراهیم از مکه🕋 برگشته و حالا دیگر بش می گویند #حاج_همت. برام مهم نبود. خبرهایی که از عملیات می رسید برام مهم بود. و این که بروم به مدیر مدرسه پیشنهاد کنم به مناسبت روزی که در پیش داشتیم (مناسبتش یادم نیست) از مسؤولی دعوت کنیم بیاید برای بچه ها صحبت کند.🍃 قبول کرد. گفت «خیلی هم خوب ست. اتفاقاً من یک کسی را می شناسم که خیلی هم خوب حرف می زند.» گفتم «کی؟» گفت «فرمانده سپاه پاوه، #برادر_همت.»😇👌 راوی:همسرشهید #محمدابراهیم‌همت #ادامه‌دارد... @kheiybar