🚨 گنج در ویرانه! ❗️اینجا چین است. دانشگاه پکن. درس زبان پارسی عمومی. ❗️ دانشجویانی از کشورهای مختلف جهان مشغول فراگیری قند و عسل پارسی هستند و چقدر هم از شیرینی آن ذوق می‌کنند و لذت می‌برند. ❗️در کشور خودمان هم یک نظام آموزشی داریم که بچه‌ها ۱۲ سال فارسی می‌خوانند و بعد از گرفتن دیپلم نه ذوق و شوقی به زبان فارسی دارند نه می‌توانند متون اصیل را به درستی بخوانند و نه لذتی از این درس و کتاب می‌برند! ❗️واقعا این زبان شیرین در این نظام آموزشی مثل گنجی در ویرانه است. ترسم آن است که بعدا عده‌ای بگویند برای رفع این مشکل معلم زبان فارسی از چین وارد کنیم! 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj

⁉️ می‌دونی مدرسه‌های نسل چهارم چیا یاد می‌دن؟ هوش مصنوعی؟ برنامه‌نویسی؟ حل مسئله‌های پیچیده؟ فکر می‌کنی این مدارس چه فرقی با مدارس معمولی دارن؟ 🔹️حالا فکر کن یه مدرسه باشه که بچه‌ها رو برای زندگی واقعی آماده کنه!تو این مدرسه‌ها خبری از حفظ کردن درسای الکی نیست! فکر می‌کنی اسم موفق‌ترین مدرسه نسل 4 چیه؟ 🔸️جواب درست: NOVA Pioneerاین مدرسه کجاست؟ تو آفریقا! اینجا بچه‌ها چی یاد می‌گیرن؟ برنامه‌نویسی تحلیل داده کارآفرینی 🔹️می‌خوای بدونی چرا این مدرسه این‌قدر موفقه؟ برای مطالعه مفصل تر وارد این لینک شوید: https://edusetup.net/موفقترین-مدرسه-نسل-چهارم-در-دنیا/ 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj

به نظرتون، یه نظام آموزشی غیرمتمرکز، بهتر می‌تونه به نیازهای متنوع دانش‌آموزان پاسخ بده یا یه نظام آموزشی متمرکز؟ راستی به نظر شما، تو کشوری مثل ایران با این همه تنوع فرهنگی و جغرافیایی، نظام آموزشی متمرکز بهتر جواب می‌ده یا غیرمتمرکز؟ یا شاید ترکیبی از هر دو؟ 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj

🔴از هر 5 دانش‌آموز ایرانی 2 نفر هیچ چیز یاد نمی گیرند/ ایران در عملکرد خود در آزمون تیمز روند نزولی داشته است روزنامه شرق نوشت: 🔹طبق نتایج آزمون تیمز، 21 درصد از دانش‌آموزان ایران عملکرد بسیار ضعیفی دارند و از هر 5 دانش‌آموز، 2 نفر هیچ‌چیزی نمی‌آموزند. این وضعیت ناشی از روش‌های نامناسب آموزش و سیاست‌های نادرست در حمایت ناکافی از مدارس دولتی و دانش‌آموزان ضعیف است. مسعود کبیری؛ مدیر مرکز مطالعات تیمز و پرلز ایران، معتقد است که نتایج ضعیف ایران در تیمز 2023، ضرورت توجه ویژه به مناطق محروم، مدارس کم‌برخوردار و دانش‌آموزان نیازمند به توجه علمی را برجسته می‌کند. او می‌گوید که در حال حاضر، رویکرد آموزش و پرورش اشتباه است و منابع به‌گونه‌ای تخصیص می‌یابد که مدارس موفق‌تر و دانش‌آموزان قوی‌تر بیشتر حمایت شوند. 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj

🔻حریرچی: آموزش در ایران تعطیل است / طبقه پایین جامعه توان تحصیل ندارند / با کودکان‌کار و کارنامه روبه‌رو هستیم/ زنگ خطر مهاجرت دانش‌آموزان ▪️امیرمحمود حریرچی، جامعه‌شناس و آسیب‌شناس اجتماعی در واکنش به آمار مرکز مطالعات تیمز و پرلز ایران که خبر می‌دهد از هر ۵ دانش‌آموز ایرانی، ۲ نفر اصلا یاد نمی‌گیرند و ۷۰ درصد دانش‌آموزان مدارس روستایی پسرانه به حداقل سطح یادگیری نمی‌رسند می‌گوید: ▪️با خصوصی و دولتی شدن آموزش بسیاری از خانواده‌ها اهمیتی به تحصیل فرزندان نمی‌دهند چون نمی‌‌توانند هزینه‌ها را تامین کنند. ▪️با این شرایط باید بگوییم که آموزش در ایران تعطیل است. مهاجرت سیستماتیک در طیف دانش‌آموزان خبر از بحرانی جدید می‌دهد ولی هنوز توجهی به‌ آن نداریم و زنگ خطر آن به گوشمان نرسیده است. ▪️کسی خبری از مدارس دولتی ندارد چون تحصیل در ایران طبقاتی شده است و طبقه پایین جامعه توان تحصیل ندارد. ▪️آموزش هم مانند درمان و معیشت جزو اولویت‌های اصلی شهروندی است. ▪️معلم‌ها همواره به وضعیت شغلی خود معترض هستند و این نمی‌تواند روند مناسبی برای نسل آینده باشد/ چندثانیه 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj

🔷️ نگاهی به دبستان AltSchool واقع در سانفرانسیسکو آمریکا ✅ در این مدرسه شخصی‌سازی یادگیری با استفاده مفید از ابزارهای تکنولوژی به میزان زیادی تحقق پیدا کرده... ◀️ برگرفته از: @tabanedu_ir 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj

⁉️ کمتر بیشتر است 🔶️بخش اول ◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است" 🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015 برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری،  19 بهمن 96 ♦️ توضیح مترجم: در چند سال گذشته فنلاند به عنوان کامیاب ترین کشور در گستره آموزش بسیار مورد توجه قرار گرفته و آموزش شناسان، پژوهشگران و کارشناسان آموزشی بسیاری از سراسر جهان را برانگیخته تا درباره ساختارآموزشی اش موشکافانه تر به واکاوی و پژوهش بپردازند.در همین راستا  «Kelly Day»  نویسنده نوشتارِ «کمتر، بیشتر است» نیز یک معلم ریاضی از آمریکاست که برای بررسی ساختار آموزشی فنلاند از نزدیک، به این کشور سفر کرده و بخشی از تجربه‌هایش را در این نوشتار آورده است.او می‌گوید: فنلاند با نوآوری‌های آموزشی اش بسیاری از باورهای سنتی در این گستره را به چالش گرفته و آن‌ها را از ساختار آموزشی اش کنار نهاده است.برای نمونه فنلاندی‌ها رویکردِ سنتی «هر چه بیشتر، بهتر» در آموزش مانند فشارِ بیشتر، تکلیفِ بیشتر، کلاسِ بیشتر، روزهایِ آموزشیِ طولانی تر، استرس بیشترِ، کلاس‌هایِ بیرون از مدرسه بیشتر و ...که ریشه کامیابی‌های بیشتر دانسته می‌شود را با راهکارهایی نوآورانه به «کمتر» تبدیل کرده و پیامدهای مثبت این تغییرِ رویکرد، آن‌ها را بر آن داشته تا با انگیزه ‌بیشتر و برنامه‌ریزی‌های بهتر پیگیر تغییرات باشند.ذهنیتِ «بیشتر و بیشتر» در بسیاری از ساختارهای آموزشی جهان از جمله کشور ما همچنان چیره است و بزرگترین قربانیانش نوآموزان امروز و شهروندان آینده است.نویسنده این راهکارها را در 11 بخش آورده و برای هر یک توضیحات کوتاهی داده است.این متن دارای مقدمه و بخش‌هایی بود که افزون بر طولانی کردن متن، نمی‌توانست کمک موثری برای درک تجربه‌های آموزشی نویسنده باشد.از این رو از آن‌ها چشم‌پوشی شد.اکنون بد نیست که تجربه‌های این آموزگار آمریکایی در فنلاند را باهم بخوانیم تا ببینیم که فنلاندی‌ها چگونه با جایگزین کردن کمتر به جای بیشتر به کامیابی‌های فراوانی دست یافته‌اند. 🔻 1- آموزش‌های رسمی‌کمتر= گزینه‌های بیشتر دانش‌آموزان در فنلاند آموزش‌های رسمی‌را در سن هفت سالگی آغاز می‌کنند.بله هفت سالگی! فنلاند به بچه‌ها اجازه می‌دهد که به جای ساکت نشستن در کلاس و زندانی بودن در آن، برای یادگیری به ورزش و بازی بپردازند.اما آیا کودکان عقب نمی‌افتند؟ نه! بچه‌ها هنگامی‌مدرسه را آغاز می‌کنند که رشد کافی یافته و آماده‌ تمرکز و یادگیری بهتر باشند.این روند به شکل اجباری تا 9 سال ادامه می‌یابد.پس از پایه نهم همه چیز اختیاری می‌شود.دانش‌آموزان در سن 16 سالگی می‌توانند هر یک از سه مسیرِ مدرسه‌های متوسطه دوم، مدرسه‌های فنی و حرفه ای و ورود به بازار کار- که کمتر از 5 درصد می‌باشند- را برگزینند. 🔻 2- زمانِ حضور در مدرسه کمتر= استراحت بیشتر دانش‌آموزان معمولا مدرسه را بین 9 تا 45: 9 دقیقه آغاز می‌کنند.در واقع هلسینکی در نظر دارد قانونی بگذارد که هیچ مدرسه ای نتواند پیش از 9 صبح آغاز به کار کند.پژوهش‌ها نشان داده است که نوجوانان صبح‌ها نیازمند خوابی با کیفیت هستند.معمولا روزهای مدرسه در ساعت 2 یا 45: 2پایان می‌پذیرد.البته برخی روزها زودتر و بعضی روزها دیرتر آغاز به کار می‌کنند.روزانه برنامه‌های درسی و ساعت آغاز کلاس‌ها متفاوت است و تغییر می‌کند؛ از این رو آن‌ها معمولا سه تا چهار کلاسِ 75 دقیقه ای در یک روز با چند استراحت میان آن‌ها دارند.به طور کلی این برنامه هم به دانش‌آموزان و هم به معلمان اجازه می‌دهد تا به خوبی استراحت کرده و آماده  فرآیند یاددهی و یادگیری شوند. 🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔 @kheshtekaj

⁉️ کمتر بیشتر است 🔶️بخش دوم ◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است" 🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015 برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری،  19 بهمن 96 🔻 3-ساعت های آموزشی کمتر= زمان برنامه ریزی بیشتر معلمان در فنلاند روزهای کوتاه نیز دارند. بر پایه گزارش  OECD (سازمان توسعه و همکاری) میانگینِ ساعت های آموزشی یک معلم در فنلاند سالانه 600 ساعت است- یعنی نزدیکِ 4 ساعت یا کمتر در روز. این عدد برای معلمان آمریکایی دارای میانگینِ 1080 ساعت در سال است؛ نزدیک دو برابر فنلاندی ها. این یعنی به طور میانگین شش ساعت یا بیشتر کلاس در روز. از معلمان و دانش آموزان فنلاندی انتظار نمی رود که اگر کلاسی نداشتند در مدرسه بمانند. برای مثال اگر آن ها بعد از ظهر کلاس ندارند (چه معلم ها و چه دانش آموزان) به آسانی می توانند مدرسه را ترک کنند. یا اگر کلاس اولِ چهارشنبه ساعت 11 آغاز می شود معلمان یا دانش آموزان مجبور نیستند پیش از آغاز این کلاس در مدرسه باشند. این رویه به معلمان اجازه می دهد که زمان بیشتری درباره هر درس بیندیشند و برنامه ریزی کنند. همچنین به آن ها اجازه می دهد که آموزش شان عالی باشد و درس دادن شان برانگیزاننده تر. 🔻 4-معلمان کمتر= توجه و سازگاری بیشتر دانش آموزان دبستانی در فنلاند غالبا شش سالِ دبستان خویش را با یک معلم می گذرانند. بله یک معلم! همان یک معلم بدون وقفه در مدت شش سال یک گروه از دانش آموزان را از نظر آموزشی پشتیبانی می کند، پرورش می دهد و رسیدگی می کند. پر پیداست که معلم در جریان این شش سال، با یک گروه 15- 20 نفره، نیازهای فردی و سبکِ یادگیری هر دانش آموز را به خوبی درمی یابد. این معلمان می دانند که هر یک از دانش آموزان شان کجا بوده اند و کجا دارند می روند. در این مدت معلمان پیشرفت بچه ها را دنبال می کنند و به عنوان دستاوردی شخصی به کامیابی های بچه ها و دستیابی به اهداف شان علاقه دارند. در این وضعیت "از زیر مسئولیت در رفتن" و انداختن به دوش معلم بعدی وجود ندارد؛ چرا که خودشان معلم بعدی اند. اگر مشکلِ رفتاری یا انضباطی وجود داشته باشد، از آغاز و بی درنگ این معلم است که بهتر می داند برای شش سال آینده چه چاره ای بیندیشد یا چه کار کند. (در برخی از مدرسه های فنلاند دبستانی ها را به جای شش سال در دوره ای سه ساله در یک کلاس قرار می دهند؛ مزایای این روش نیز همچنان همان است که گفته شد.) این ساختار سودمند است؛ زیرا که نه تنها به بچه ها سازگاری، آگاهی و توجه فردی مورد نیازشان را می دهد بلکه به معلمان در درک برنامه درسی به شیوه های خطی و کل نگرانه نیز کمک می کند. معلمان می دانند برای برداشتن گام های بعدی در آموزش به چه چیزی نیاز دارند، همچنین در راهبری دانش آموزان شان آزادی عمل دارند. معلمان فشار برای بالا بردن سرعت یا حرکت آرام را حس نمی کنند؛ به طوری که آن ها همواره برای معلمی کردن در سال آینده "آماده" اند. آن ها خودشان معلمان سال آینده هستند، از این رو برنامه درسی را در کنترل دارند! می دانند بچه ها کجاهستند، چه را آموخته اند و در پیوند با نیازهای دانش آموزان برنامه ی بعدی چه خواهد بود! من واقعا باور دارم که این بخش بزرگی از داستان کامیابی های فنلاند است که البته توجه کافی را جلب نکرده است. 🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔 @kheshtekaj

⁉️ کمتر بیشتر است 🔶️بخش سوم ◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است" 🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015 برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری،  19 بهمن 96  5 - پذیرش داوطلب کمتر= اعتماد بنفس بیشتر در معلمان   خب! کودکان برای سه سال تا شش سال یک معلم دارند. اگر بچه ای به "معلم بد" برخورد کند، چه؟ فنلاندی ها سخت تلاش می کنند تا مطمئن شوند که "معلم بد"ی وجود ندارد. ورود [داوطلبان آموزگاری] به آموزش دبستانی رقابتی ترین پایه در فنلاند است و برای این دوره تنها 10 درصد از داوطلبان پذیرفته شده و هر سال هزاران تن دیگر را رد می کند. یک فرد نه تنها باید بهترین و درخشان ترین دانش آموز برای آموزش در دبستان باشد، بلکه باید برای پذیرش از یک سری مصاحبه ها و غربالگری های شخصیتی نیز بگذرد. بنابراین برای آموزگاری در دبستان کافی نیست که باهوش ترین در کلاس تان باشید، بلکه باید توانایی های ذاتی و انگیزه های فردی برای آموزش را نیز داشته باشید.   فنلاند درک می کند که توانایی آموزش چیزی نیست که بتوان آن را از راه مطالعه به دست آورد و معمولا توانایی آموزش یک استعداد یا عشق است؛ برخی آن را دارند و برخی نیز ندارند. در فنلاند چند دانشگاه با برنامه های آموزشی، جامعه را مطمئن می سازند که داوطلبانی که با نمره های عالی مدارک گرفته اند آیا توانایی و استعداد ذاتی برای معلم شدن را دارند. همه معلمان باید مدرک کارشناسی ارشد بگیرند و پایان نامه کارشناسی ارشد بنویسند. این کار اعتماد به نفس بسیار بالایی برای معلمان و اعتماد [اجتماعی] برای آنان پدید می آورد. پدر و مادرها به میزان زیادی به مجرب بودن معلمان، پرورش یافتگی و استعداد این افراد اعتماد دارند. از این رو آن ها در کار آموزشی معلم دخالت نمی کنند و به اتکای اقتدارِ جایگاه پدر و مادری شان خواسته های خویش را تحمیل نمی کنند. از یک معلم ریاضی درباره تعداد ایمیل هایی که معمولا از پدر و مادرها دریافت می کند، پرسیدم. شانه هایش را بالا انداخت و گفت "در حدود 5 یا 6" تا. گفتم "اوه! من در روز تعداد بسیار زیادی ایمیل دریافت می کنم". پاسخ داد ..." نه! من 5 یا 6 ایمیل در ترم دریافت می کنم!" این بجز زندگی در جامعه ای بر پایه اعتماد و احترام نشان دهنده چه چیز می تواند باشد؟      6 - کلاس های کمتر= استراحت بیشتر   همان گونه که پیش از این هم گفتم دانش آموزان سه یا چهار ( و به ندرت 5) کلاس در روز دارند. آن ها در طول روز دارای چندین زنگ تفریح برای استراحت یا خوردن تغذیه ای مختصر هستند. این زمان هایِ 15 تا 20 دقیقه ای، به دانش آموزان فرصتی برای تحلیل آن چه که یادگرفته اند، استفاده از عضلات، دراز کردن پاها، تنفسِ هوایی تازه و تکان تکان خوردن را می دهد. چندین مزایای عصبی برای این استراحت ها وجود دارد. پژوهش پشت پژوهش از نیاز بچه ها به فعالیت های فیزیکی در جهت یادگیری بهتر پشتیبانی می کند. این پژوهش ها نشان می دهند که افتِ بدنی منجر به افت کارکرد مغزی و عدم تمرکز "زیاد" بچه ها می شود.   معلمان نیز در اتاق شان این استراحت ها را دارند. در فنلاند اتاق معلمان همیشه پر از معلمانی ست که یا در حال کارند یا آماده سازی خود برای درس، یا قهوه می نوشند یا با آرامش استراحت می کنند، یا دوره هم جمع اند و یا شتابان در حال آماده سازی روانی خویش برای کلاس بعدی.   معلمان دبیرستان بین دو کلاس معمولا 10 تا 20 دقیقه استراحت دارند. بنابراین جَست و خیز کمی هم دارند. این اتاق ها بستگی به مدرسه متفاوت است. می توانم بگویم به طور کلی این اتاق ها دارای چند میز و نیمکت، قوری قهوه، آشپزخانه، میز سلف سرویس برای میوه و غذای رایگان و یک میز برای معلمانی که با یکدیگر گفت و گو و همکاری می کنند. حتی تعداد کمی از این اتاق ها صندلی ماساژ دارند! 🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔 @kheshtekaj

⁉️ کمتر بیشتر است 🔶️بخش چهارم ◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است" 🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015 برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری،  19 بهمن 96 🔻 7- آزمون کمتر= یادگیری بیشتر تصور کنید اگر بررسی جز به جزء آزمون های دلهوره آور را نداشته باشید، با دانش آموزان تان چه کارهای هیجان انگیزی می توانید انجام دهید! تصور کنید اگر دریافتی تان وابسته به نمرات آزمون دانش آموزان تان نبود، چه آزادی می تونستید داشته باشید. تصور کنید در این وضع درس دادن چقدر سرگم کننده تر می توانست باشد!  برنامه درسی بر معلمان فنلاندی فشار کمی می آورد- هر چند در کل آموزشگری کار دشواری ست. معلمی در فنلاند شغلی ست که به خوبی مورد اعتماد قرار گرفته است، از این رو آموزگاران در این کشور کنترل بیشتری بر کلاس ها و درونمایه های درسی دارند. معلم برای ریسک بیشتر و تلاش برای کارهای تازه و خلق [شرایط] هیجان انگیز در کلاس اختیار دارد. او آزادی عمل لازم برای به کارگیری طرح درس را نیز دارد. طرح درسی که به دانش آموزان فرصت تبدیل شدن به افرادی ماهر برای جهان واقعی را می دهد. معلمان برای آموزش مهارت ها زمان کافی دارند. مهارت هایی که به دانش آموزان اجازه می دهد در روند رشد به افرادی تبدیل شوند که می دانند کار و برنامه های خویش را چگونه آغاز و مدیریت کنند تا به هدف های شان دست یابند. آن ها برای آموزشِ هنر زمان دارند؛ افزون بر این که فرصت دارند تا به دانش آموزان چگونگی مهارت های زندگی واقعی مانند شنا کردن، آشپزی، پاکیزگی، نجاری، و بیشتر از این ها را بیاموزند. در حالی که این دانش آموزان این مهارت های شگف انگیز را می آموزند، ریاضی، حل مسئله و جهت یابی را نیز یاد می گیرند. 🔻 8-عنوان های کمتر= عمق بیشتر من در فنلاند چندین کلاس ریاضی از پایه پنجم تا نهم را دیده ام. در فنلاند برنامه درسی ریاضی این پنج سال محتوای درسی است که من در آمریکا باید در یک سال آموزش اش دهم. دراین کشور دیدم که موضوعات ریاضی ارائه شده در پنج سال شامل برنامه درسی پایه هفتم من در آمریکاست. در این جا بازهم ذهنیت آمریکایی "بیشتر، بیشتر است" به این سادگی ها کار نمی کند. اگر در آمریکا بخواهم برنامه درسی مورد انتظار یک ساله ام را به پایان برسانم باید هر کاری انجام دهم؛ از جمله این که یک روز در میان درسی تازه بدهم. در این شرایط همیشه حس می کنم "عقبم". عقب از چه؟ مطمئن نیستم! در آمریکا فشاری وجود دارد که من و دانش آموزانم را هل می دهد. در فنلاند، معلمان از زمان شان استفاده می کنند. آن ها عمیق تر به موضوعات نگاه می کنند. اگر کمی عقب بمانند یا اگر بخشی از درس را در یک سال پوشش ندهند عصبی نمی شوند. همچنین دانش آموزان در هفته ساعت های ریاضی کمی دارند. در حقیقت در بخشی از سال همه پایه های هفتگانه فقط یک بار در هفته ریاضی دارند. هنوز هنگامی که این را می شنوم قلبم به تپش می افتد. نمی توانم باور کنم که این زمان برای ریاضی کافی باشد! چگونه برای آزمون ها آماده خواهند شد؟! اوه...صبر کنید. آزمونی وجود ندارد. درست است در این شرایط نیازی به عجله نیست. در واقع دانش آموزان تا در درس های پیشین به درک کافی نرسند مجبور به آموختن درس های تازه نمی شوند. معلمی در فنلاند کتابِ یک رشته را نشانم داد و گفت که این کتاب برای من محتوای خیلی زیادی دارد. نگاهی کلی به کتاب انداختم و زبانم بند آمد! کل کتاب به اندازه یک فصل از کتاب تدریس من بود! چرا ما در آمریکا برای یادگیری محتوایی به این زیادی و با این سرعت به بچه ها فشار می آوریم؟ 🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔 @kheshtekaj

⁉️ کمتر بیشتر است 🔶️بخش پنجم ◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است" 🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015 برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری،  19 بهمن 96 🔻 9- تکلیف کمتر = مشارکت بیشتر بر پایه گزارش سازمان توسعه و همکاری، دانش آموزان فنلاند با میانگین زیر نیم ساعت تکلیف در شب، کمترین مقدار تکلیف در جهان را دارند. دانش آموزان فنلاندی معمولا  نه معلم خصوصی دارند نه آموزش بیرون از مدرسه. این به ویژه هنگامی شوک آور است که درمی یابید که دانش آموزان این کشور عملکرد بالاتری نسبت به دانش آموزان کشورهای آسیایی دارند؛ کشورهایی که دانش آموزان شان ساعت ها کلاس اضافی خارج از مدرسه دارند. بنابر آنچه که دیدم معلمان در فنلاند در کلاس از دانش آموزان کار می کشند. معلمان فنلاندی حس می کنند که اگر امکان انجام تکلیفی در مدرسه وجود دارد دانش آموزان آن را در مدرسه انجام دهند. باز می بینیم که برای یادگیری و انجام یک مهارت بیش از آن چه که ضروری است روی دانش آموزان فشاری آورده نمی شود. در مدرسه های فنلاند تکلیف ها اغلب باز هستند و واقعا در انجام شان رتبه بندی وجود ندارد. با این حال دانش آموزان در کلاس با پشتکار روی آن ها کار می کنند. هنگامی که به دانش آموزان در کلاس کاری داده می شود اتفاق خیلی جالبی می افتد. حتی دانش آموزانی که در زمان تدریس گوش نداده اند تلفن های همراه شان را کنار می گذارند و کار بر تکلیف تعیین شده را آغاز می کنند. حتی اگر تکلیف اختیاری باشد دانش آموزان با توجه کامل تا پایان کلاس آن را انجام می دهند. تقریبا این مانند یک موافقت ناگفته است که: " اگر هم اکنون در کلاس روی این تکلیف کار کنید به شما تکلیف خانه نخواهم داد." این کار واقعا فکرم را درباره مقدار تکلیفی که روزانه به بچه ها می دهم تغییر داده است. 🔻 10-دانش آموز کمتر = توجه فردی بیشتر بر کسی پوشیده نیست که هر چه تعداد دانش آموزان در کلاس کمتر باشد توانایی برای توجه و مراقبت های مورد نیاز برای یادگیری دانش آموزان بیشتر خواهد بود. یک معلم فنلاندی در روز حدود 3 یا 4 کلاس با 20 دانش آموز دارد. بنابراین آن ها بین 60 تا 80 دانش آموزرا هر روز خواهند دید. من در آمریکا به تنهایی 160 دانش آموز را در روز می بینم. من در هر کلاس 30 تا 35 دانش آموز در یک کلاس دارم، شش کلاس پشت سر هم و 5 روز در هفته. 🔻 11-ساختار کوچک تر= اعتماد بیشتر اعتماد، کلید کل این ساختار است، نه خودِ ساختار. در فنلاند به جای بد گمانی افراد به یکدیگر و بنا نهادن دنیایی از ساختارها، قانون ها، چهارچوب ها و آزمون ها برای پیشبرد آموزش، به سادگی به ساختار اعتماد دارند. جامعه به مدرسه برای به کار گیری معلمان شایسته اعتماد می کند. پدر و مادرها به پرورش یافتگی معلمان اعتماد دارند؛ بنابراین به آن ها برای پدید آوری بهترین فضا در کلاسِ مورد نیاز برای تک تک دانش آموزان آزادی عمل می دهند. پدر و مادرها به معلم ها برای تصمیم سازی هایی که به یادگیری و رشد بچه های شان کمک می کند اعتماد می کنند. معلمان به دانش آموزان برای تلاش کردن و یادگرفتن اعتماد دارند. دانش آموزان به معلمان در رابطه با ابزارهای مورد نیازیی که برای کامیابی در اختیارشان می گذارند اعتماد دارند. جامعه به ساختار اعتماد دارد و به آموزش آن چنان که سزاوار است احترام می گذارد. فنلاند دریافته است که این اعتمادها اثر دارند و چندان پیچیده هم نیستد. 🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔 @kheshtekaj

◀️ نگاهی کلی به مدارس والدورف مدارس والدورف، که به نام "مدارس اشتاینر" نیز شناخته می‌شوند، یک مدل آموزشی هستند که بر اساس فلسفه آموزشی رودولف اشتاینر، بنیان‌گذار آنتروپوسوفی، شکل گرفته‌اند. این نوع مدارس تأکید زیادی بر توسعهٔ همه‌جانبهٔ کودک دارند و سعی می‌کنند جنبه‌های فکری، احساسی، و عملی آموزش را با هم ترکیب کنند. ⁉️ویژگی‌های کلیدی مدارس والدورف چیست؟ 1. رویکرد کل‌نگر: این مدارس به پرورش همهٔ جنبه‌های وجودی دانش‌آموزان (ذهنی، جسمی، احساسی و روحی) می‌پردازند. 2. آموزش بدون رقابت: والدورف از نظام نمره‌دهی سنتی و امتحانات رقابتی اجتناب می‌کند و به جای آن، بر ارزشیابی کیفی و توصیفی تأکید دارد. 3. تأکید بر هنر و خلاقیت: هنر، موسیقی، کاردستی، و فعالیت‌های عملی بخش اصلی برنامهٔ درسی را تشکیل می‌دهند. 4. دوره‌های تحصیلی بلندمدت با یک معلم: دانش‌آموزان اغلب برای چندین سال با یک معلم اصلی کار می‌کنند که باعث ایجاد ارتباط عمیق و اعتماد می‌شود. 5. تعامل با طبیعت: ارتباط با محیط زیست و طبیعت در برنامه‌های درسی و فعالیت‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. 6. تأکید بر یادگیری تجربی: در این مدارس، دانش‌آموزان از طریق تجربه و فعالیت‌های عملی مفاهیم را یاد می‌گیرند. 7. تأخیر در آموزش رسمی: آموزش خواندن، نوشتن، و ریاضیات معمولاً دیرتر شروع می‌شود تا از آماده بودن دانش‌آموزان اطمینان حاصل شود. 🔷️به طور کلی، مدارس والدورف در بیش از 70 کشور جهان فعالیت می‌کنند و از محبوبیت بالایی در بین والدینی برخوردارند که به دنبال یک جایگزین برای آموزش سنتی هستند. 🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔️ @kheshtekaj