📝جنگ قدرت در بند زنان اوین 🔻دو سه نفری از عقلای اصلاح‌طلب خواسته‌اند نامه افشاگرانه فائزه هاشمی علیه زندانیان امنیتی-سیاسی زن در اوین را مصادره به مطلوب کنند و از شجاعت او نوشته‌اند. شاید بی‌راه هم نباشد؛ فائزه هاشمی اغلب بی پرواست و در نقد حتی مرز گستاخی را هم درمی‌نوردد. اینجا اما بی‌پروایی‌اش بیشتر به چشم می‌آید، چون نه طیف مقابل را، بلکه تیغ را بر خودی کشیده و چنان که از متن نوشته‌اش برمی‌آید، پس از مدت‌ها محافظه‌کاری -۲۲ ماه- سرانجام عنان از کف داده و گوشه‌ای از منجلاب رفتار زندانیان سیاسی زن را بازگو کرده است. 🔻اهل سیاست اگر تربیت اخلاقی نداشته باشند، وقتی در جنگ قدرت می‌افتند، جسور می‌شوند و هم از این رو، فائزه هاشمی که مقهور حلقه مافیایی لیدرهای ضدانقلاب درون اوین، نتوانسته همان آقازاده‌ی بیرون باشد و بالا بنشیند و لیدری کند، ترجیح داده با ابزار افشاگری، هم گوش اهل اوین را بپیچاند و هم بگوید من هنوز هم فائزه‌ی هاشمی‌ام! 🔻نامه فائزه مهم است، چون همه هویتی را که زنان سیاسی اوین برای خود ساخته‌اند، به آتش می‌کشد و اپوزیسیون را با چالشی جدی مواجه می‌کند. او در این نامه به سیاق همیشه، علیه جمهوری اسلامی هم نوشته‌ است که البته تکراری است و از چون اویی هم جدید و قابل تامل نیست؛ هر کس در وصف حکومتی که قبول ندارد، هر ادعایی ممکن است بکند و اثبات صدق کلامش نیاز به راستی‌آزمایی جدی دارد، اما آنچه نامه فائزه هاشمی را مهم می‌کند، اقرار او علیه جریان خودی‌شان است و این همان چیزی است که اهل حقوق آن را قابل اعتنا و مسموع می‌دانند. 🔻زنان سیاسی زندانی در اوین، خود را حامی حقوق بشر می‌دانند و شاخص آنها هم نرگس محمدی زندانی نزدیک به مجاهدین خلق است که با همین ژست‌ها و لابی‌های پشت پرده‌ی گروهکی توانست اعتماد غرب را جلب کند و جایزه یک میلیون دلاری صلح نوبل را بگیرد. توصیفات نامه مذکور از بند سیاسی زنان در اوین همین هویت مدافع حقوق بشر بودن را به آتش می‌کشد و فائزه هاشمی اوصافی از این بند ۶۵ نفره می‌نویسد که مخاطب با او در جمله آغازین نامه‌اش که «مشاهداتم در زندان حالم را از هر مبارزه‌ای بهم می‌زند.» کاملاً همراه می‌شود. 🔻فائزه به قول خودش سطورش را با «اشک و آه» می‌نویسد و اینگونه جمع زنان سیاسی اپوزیسیون در اوین را توصیف می‌کند: «در کلام عالی و در عمل خالی، نظریه پردازانی از درون تهی، دیکتاتورهای کوچک و حقیر که کمتر کسی یارای نقد کردن و یا ایستادن در مقابل آنها را دارد» و اگر هم کسی نقدشان کند، با موجی روبرو می‌شود که یا او را تسلیم خود می‌کند و یا به زندگی عادی برمی‌گردد و مبارزه با جمهوری اسلامی را بی‌خیال می‌شود: «تنگ‌نظری، تهمت، پرونده‌سازی، هتاکی، حذف و طرد، تخریب شخصیت، تهدید، دور ریختن آرا و ضرب و شتم!» 🔻این سیاهه‌ای که فائزه نوشته، دیگر برگی از کتاب‌ قطور ادعاهای حقوق بشری و زنانه این جماعت باقی می‌گذارد؟ 🔻بخشی دیگر از هویت زنان سیاسی برانداز در اوین مظلوم‌نمایی پیرامون نوع رفتار با آنهاست که فائزه هاشمی همه آن صحبت‌ها در مورد بدرفتاری با زندانیان از سوی مسئولین زندان و نیروهای ذی‌ربط را «خبرسازی و اخبار مبالغه‌آمیز» می‌خواند و از حضور ثابت پزشک زنان و سونوگرافی و تغذیه مناسب و ... می‌گوید. 🔻آزادی بیان هویت دیگری است که براندازان مدعی آن هستند، اما فائزه آن را هم زیر سوال می‌برد وقتی می‌گوید این دیکتاتورها مانع رای دادن زندانی‌ها در انتخابات شدند و یا اگر کسی با آنها همراه نشود، او را «با انگ‌های نادرستی چون مزدور، دارای مأموریت، آدم‌فروش، جاسوس، حکومتی، کارمند دولت در اینجا» ساکت می‌کنند! 🔻این منجلاب چنان آمیخته به قساوت است که فائزه هاشمی صریحا از بیم جان خود می‌گوید. یعنی موضوع آسیب فیزیکی صرفاً به «ضربات و ضرب و شتم» ختم نمی‌شود و ممکن است به حذف فیزیکی هم دست بزنند که یادآور پروژه‌های «حذف درون گروهی» منافقین علیه نیروهایی از خود است که تن به دیکتاتوری لیدرها نمی‌دادند. 🔻فائزه هاشمی از تازه ورودها می‌گوید که حس «بهت و پشیمانی» و از «چاله به چاه» افتادن دارند، اما به نظر می‌رسد که خود او هم با ۶۰ سال سن و سال‌ها کار سیاسی و کنشگری حمایتی از همین زنان سیاسی اوین، اکنون تازه دریافته که آنچه از آن حمایت می‌کرد، سرابی بزک شده از حقوق بشر و حمایت از زنان و آزادی بیان و رواداری و صلح است و تازه دریافته که «در زندان که قدرتی ندارند اینگونه‌اند، وای اگر قدرتی بگیرند!» و همین فهم جدید از اپوزیسیون و نقض فهم قبلی اوست که باعث می‌شود نامه فائزه نه فقط آن سیاسیون زندانی که خود او را هم به چالش بکشد و مخاطب را – حتی در اردوگاه براندازان- با این سوال مواجه کند که چطور به امثال فائزه هاشمی اعتماد کرده‌اند! ۲۵ شهریور ۴۰۳ روزنامه وطن امروز ادامه در فرسته‌ی بعدی👇 https://eitaa.com/kobra_asoupar

📝جنگ قدرت در بند زنان اوین بخش دوم 🔻در باب نامه فائزه هاسمی حرف بسیار است و باید در طول زمان به آن پرداخته شود، اما فی الحال به یک سوال هم اجمالاً می‌شود اندیشید؛ اپوزیسیون جمهوری اسلامی که در «یک ائتلاف دلخواه» در خارج از کشور با عنوان شورای همبستگی و یا در یک «با هم بودن اجباری» در اوین و حتی با وجود دشمن و تهدیدی چون جمهوری اسلامی نمی‌توانند با هم متحد باشند و معرکه جنگ قدرت راه انداخته‌اند، آیا می‌توانند یک کشور ۹۰ میلیون نفری را اداره کنند؟ و آیا حکومتی که قرار است جایگزین جمهوری اسلامی کنند، همچون مدیریتی است که در بند زنان سیاسی اوین دارند؟ ۲۵ شهریور ۴۰۳ روزنامه وطن امروز https://eitaa.com/kobra_asoupar

🔻بلند شو علمدار! تو حمزه بودی وقتی می‌خواستند بر بدن پیامبر سنگ بزنند، ذوالفقار علی بودی در بدر و احد، علی بودی که جای پیامبر در شب خطر خوابیدی، مالک اشتر همیشه‌ی علی، عباس عاشورای حسین؛ کجا رفتی علمدار لشگر ما؟ خیمه‌های ما را به که سپردی و رفتی؟ ألان إنکسر ظهري... https://eitaa.com/kobra_asoupar

🔻احبایی! عزیزان من! استمعت الی رسالتکم پیامتان را شنیدم و فیها العز و الایمان که لبریز بود از عزت و ایمان فانتم مثلما قلتم: که شما همان طورید که گفتید: رجال الله فی المیدان مردان خدا در میدان و وعد صادق انتم و پیمان صادق شما هستید و انتم نصرنا الآتی و شما پیروزی آینده مایید و انتم من جبال الشمس همچون قله‌های سربلند یا عاتیه علی العاتی در برابر یاغیگران نافرمان هستید بکم یتحرر الاسری با همت شما اسیران آزاد می‌شوند بکم یتحرر الارض با شما زمین آزاد می‌شود بقبضتکم بغضبتکم با چنگ‌هایتان با خشم‌هایتان یصان البیت و العرض خانه‌ها وسرزمین پاسداری می‌شود 🔻احبائی! عزیزانِ من! اقبل نبل اقدام بوسه می‌زنم قدم‌هایی را بها یتشرف الشرف که به آن شرف منزلت پیدا می‌کند بعزه ارضنا انغرست به عزت سرزمین‌مان که جوانه می‌زند فلا تکبو و ترتجف پس بازنایستید و نلرزید بخش‌هایی از ترانه‌ی احبایی (از جولیا پطرس، خواننده مسیحی لبنانی که از متن پیام سید حسن نصرالله برای نیروهای حزب‌الله سروده شد)، اینک برای پاسداران سپاه عزیز✌️ ۱۰ مهر ۴۰۳ به وقت حمله ایران به اسراییل https://eitaa.com/kobra_asoupar

🔻سید حسن نصرالله در بیروت ترور شد؛ از معرکه جنگ نگریخته بود. او شاگرد همین سید علی خامنه‌ای بود که امروز در اوج تهدیدات صهیونیستی علیه ایران و علیه شخص او، روال عادی جلساتش را در بیت رهبری پی می‌گیرد. همانی که وقتی در نمازجمعه بمب گذاشتند، خطبه‌هایش را قطع نکرد تا به پناهگاه برود! 📸تصویری از لحظه ورود رهبر معظم انقلاب به دیدار جمعی از نخبگان، استعدادهای برتر علمی و رتبه‌های برتر کنکور. ۱۱ مهر ۴۰۳ فردای حمله‌ی ایران به اسراییل https://eitaa.com/kobra_asoupar

🔻یک روضه کوتاه بخوانیم👆 شد پنج روز و همچنان خبری نیست در زیارت عاشورا می‌خوانیم: اللهُمَّ اجْعَلْ مَحْیای مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ https://eitaa.com/kobra_asoupar

🔻«اینم یادت باشه که ما نمی‌جنگیم؛ از خونه زندگی‌مون دفاع می‌کنیم» ساعتی قبل از اعلام رسمی شهادت سید حسن نصرالله، در توییتر نوشتم: 🔻تدبر در نحوه مدیریت کشور توسط آیت‌الله خامنه‌ای نشان می‌دهد از اصلی‌ترین سیاست‌های او، عمل به نحوی است که ایران در اوج تهدیدات و مناقشات نظامی منطقه و جهان، مورد حمله قرار نگیرد. اما جهان دست زورگویانی‌ست که به هر طریق می‌خواهند راهی جز ورود به جنگ نظامی برای ایران باقی نگذارند. https://eitaa.com/kobra_asoupar

📝خطری نبود، خطری نیست 🔻نماز تمام شد و‌ آقا نرفت. روال در نمازهای جمعه که رهبر می‌آمد، اغلب اینگونه بود که پس از اقامه نماز جمعه، ایشان می‌رفتند و سپس مردم به امامت روحانی دیگری نماز عصر را می‌خواندند. این بار اما آیت‌الله خامنه‌ای نرفت و نماز عصر را هم خواند. انگار می‌خواست بگوید عجله‌ای برای رفتن نیست. این مفهوم وقتی بیشتر به ذهن متبادر شد که بعد از نماز عصر هم نرفت و نماز مستحبی خواند و تسبیحات و تعقیبات و... . بین دو نماز هم صندلی آوردند بنشیند، ننشست. در نهایت هم بعد نماز ایستادند و دقایقی با مسئولان صحبت و احوالپرسی کردند. قبل از نماز هم زودتر آمدند که به مراسم بزرگداشت سید مقاومت هم برسند. 🔻از روزهای قبل که زمزمه نماز جمعه آمدن رهبری غیررسمی پخش شد، خیلی‌ها مخالفت کردند. نماز جمعه رهبر در اوج تهدیدات رژیم صهیونیستی؟! گویی همین مخالفت‌های امنیتی در برخی جلسات تصمیم‌گیری هم بیان شده، اما در نهایت تصمیم رهبر به آمدن بوده است و آمد؛ آمد و عجله‌ای هم برای رفتن نداشت. شاید اولین تفسیر از برگزاری این نماز جمعه، شجاعت رهبری مقابل تهدیدات باشد. بی‌راه هم نیست، اما حرف تازه‌ای هم نیست. سید علی خامنه‌ای همیشه همین بوده است. از مبارزات زمان طاغوت تا ترورهای گروهک رجوی در دهه شصت یا بمبگذاری در نمازجمعه که حتی خطبه‌ها را قطع نکرد و... . 🔻سید حسن نصرالله در بیروت ترور شد؛ از معرکه جنگ نگریخته بود. او شاگرد همین سید علی خامنه‌ای بود که در اوج تهدیدات صهیونیستی علیه ایران و علیه شخص او، روال عادی جلساتش را در بیت رهبری و بعد هم در فضای عمومی مصلی پی می‌گیرد. همانی که وقتی در نمازجمعه بمب گذاشتند، خطبه‌هایش را قطع نکرد تا به پناهگاه برود! 🔻اما نکته مهم‌تر در مورد این نماز آن است که رهبری اصلا احساس خطری نکرده‌اند که حال بخواهند مقابل آن رفتاری نشان دهند. برگزاری مراسمی با حضور چند میلیون نفر آدم یعنی ایشان اصل وجود چنین خطری را رد می‌کنند. آیت‌الله خامنه‌ای در بذل جان خویش برای این ملت إبایی ندارند، اما این بذل جان برای دین و جان مردم است؛ برای این است که گزندی به مردم نرسد. حال چگونه در صورت وجود احساس خطر، مردم را همراه خود کنند؟ 🔻حضور رهبر انقلاب در نماز جمعه، دو روز پس از حمله موشکی ایران به رژیم صهیونیستی و البته برگزاری دیدار با نخبگان در بیت رهبری در فردای آن حمله، خود به تنهایی یک مانور قدرت و شجاعت است و نشانی بر تفاوت رهبران ما و آنها که این‌سو روال عادی برنامه‌ها و بلکه عمومی‌تر پی گرفته می‌شود و آن‌سو در پناهگاه‌ها پنهان می‌شوند. مانور بزرگتر اما همراه کردن مردم با خود است که نشان می‌دهد از اساس وجود خطر ناشی از تهدید را قبول ندارند، وگرنه مردم را به میدان خطر نمی‌بردند. 🔻بسیاری از مردم اما تهدید در ذهن‌شان جدی بود، با این همه همراه رهبر شدند، چه آنکه ترس در وجودشان راه ندارد. وقتی دیدند رهبرشان در میانه میدان است، آنها هم مثل همیشه به میدان آمدند و یکی از پرشکوه‌ترین و پر تعدادترین نماز جمعه‌های ایران را رقم زدند. 🔻اصل ماجرا هم همین هماهنگی و همراهی رهبر و مردم با یکدیگر است؛ باقی همه حرف‌هایی است که این همراهی، محلی از اعراب برای آنها باقی نمی‌گذارد. ۱۴ مهر ۴۰۳ روزنامه جوان https://eitaa.com/kobra_asoupar

📝گربه بی‌بی‌سی عابد شد! 🔻در اوج جنایات رژیم صهیونیستی بی‌بی سی فارسی هر روز یک سوژه علیه ایران پیدا می‌کند تا ذهن مخاطبان ساده‌لوح خود را به جای تقابل با اسرائیل به سوی رویارویی با ایران بکشاند! این مخاطب اگر هم به تقابل با ایران نرسد، حداقل آن است که از مشغولیت به جنایات صهیونیست‌ها باز می‌ماند. 🔻سوژه جدیدی که بی‌بی سی فارسی پیدا کرده، کمک به مردم جنگ‌زده لبنان از ثلث سهم امام در خمس است. بی‌بی سی با اشاره به اجازه رهبر معظم انقلاب و نیز برخی دیگر از مراجع معظم تقلید برای استفاده از بخشی از «سهم امام» در خمس برای مردم جنگ‌زده لبنان، نوشته «نخستین‌بار نیست که مراجع تقلید شیعه در باره خمس و "سهم امام" چنین اطلاعیه‌هایی را منتشر می‌کنند. قبلاً هم برای لبنان، فلسطینی‌ها، کرونا، سیل، حوادث و بلایای طبیعی چنین اجازه‌هایی می‌دادند، اما شرایط بد اقتصادی ایران و افزایش شمار خانواده‌های نیازمند در داخل کشور باعث شده است که درشبکه‌های اجتماعی نسبت به چنین مجوز‌هایی حساسیت بیشتری نشان داده شود. بعضی از کاربران معتقدند که این مجوز‌ها و "دست و دلبازی‌ها" بیشتر صبغه سیاسی دارد تا مذهبی و می‌پرسند چرا این پول‌ها برای مردم نیازمند در ایران هزینه نمی‌شود و "چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. "»  🔻خمس یک امر دینی است و طبعاً کسانی که به فقه اسلامی اعتقاد دارند، خمس پرداخت می‌کنند؛ لذا اینکه بی‌بی‌سی فارسی به عنوان یک رسانه ضد اسلامی نگران پول خمس مردم شده، جای تعجب دارد و آن ضرب المثل را به ذهن می‌آورد که گربه ما عابد شد! اینجا چند نکته قابل تأمل است: 🔻اولاً مردم ایران خلاف نظر بی‌بی‌سی فارسی که ضد دین است، معتقد به پرداخت خمس هستند. خمس خود را هم به مراجع تقلید و نمایندگان آن‌ها پرداخت می‌کنند. یعنی خلاف نظر بی‌بی‌سی به بزرگان دینی اعتماد دارند. روشن است که بی‌بی سی از چنین اتفاقی عصبانی باشد. 🔻دوم آنکه بی‌بی‌سی و سایر رسانه‌های غربی همیشه تبلیغ می‌کنند که مردم ایران از دین برگشته‌اند. اما حالا بی‌بی سی اذعان می‌کند که مردم ایران به احکام اسلام عمل کرده و خمس می‌دهند! به نظر می‌رسد این پرداخت خمس آن‌قدری هم زیاد است که بی‌بی سی فارسی را به نگرانی در خصوص هزینه‌کرد آن کشانده است! 🔻سوم آنکه بی‌بی‌سی مخالف اسلام است، اما در عین حال می‌خواهد برای خمسی که مردم مؤمن ایران مطابق قوانین اسلام می‌دهند، تعیین تکلیف هم بکند! اویی که اسلام را قبول ندارد، نمی‌تواند درباره محل هزینه پولی که به دلیل قوانین اسلام پرداخت می‌شود، نظر بدهد. 🔻چهارم آنکه همان اسلامی که می‌گوید مردم باید خمس بدهند، همان هم می‌گوید نباید از حال مسلمان دیگر بی‌خبر باشی و نباید صدای کمک مسلمان را بشنوی و بی‌اعتنا بگذری. تقسیم بندی مسلمانان در احکام و شریعت اسلامی هم بر مبنای ایرانی و لبنانی نیست. در واقع چه خمس دهنده و چه علما نظر اسلام را فصل الخطاب می‌دانند و در این حلقه جایی برای مخالفان دین اسلام نیست. خمس برای فقرا و در راه ماندگان هزینه می‌شود و تشخیص جزئیات آن بر عهده علمای اسلام است، نه بی‌بی سی فارسی! 🔻در آیه خمس (انفال آیه ۴۱)، به شش گروه که صاحبان خمس هستند اشاره شده است: ۱. خداوند (لِلهِ)، ۲. رسول خدا (لِلرّسولِ)، ۳. ذی القُربی، ۴. یتیمان، ۵. مسکینان، ۶. کسانی که در سفر به فقر گرفتار شده‌اند. با توجه به روایات، منظور از ذی القربی در این آیه امامان هستند.  «سهم خدا» و «سهم پیامبر» و «سهم ذی القربی» مطابق روایات متعلق به امام جامعه اسلامی (پیامبر یا امام معصوم) بوده و به «سهم امام» مشهور است که در زمان غیبت کبرا مراجع تقلید به عنوان نایبان عام امام زمان آن را دریافت و در اموری که مطابق تاریخ و روایات، خود اهل بیت صرف می‌کردند هزینه می‌کنند. حالا مراجع تقلید و رهبری اختیار هزینه این بخش را به مردم تفویض (منتقل) کرده‌اند تا خود مردم کمک به مردم لبنان را به جای درآمد شخصی، از این بخش خمس پرداخت کنند. ۱۶ مهر ۴۰۳ روزنامه جوان https://eitaa.com/kobra_asoupar

📝قدم‌های ما با شما حرف می‌زند! 🔻ما از لبنان دست نمی‌کشیم؛ جمهوری اسلامی برای رساندن این پیام نیازی ندید حرف بزند. بلکه رئیس مجلسش، آنجا روی ویرانه‌های جنایات اسراییل در بیروت و ذیل پرواز پهپادهای رژیم قدم زد. حرف‌های دیپلماتیک را گاهی باید با حضور در میدان زد. چنانچه هفته پیش از آن هم، در برابر تهدید اسراییل مبنی بر هدف قرار دادن هر پروازی از ایران در فرودگاه بیروت، ایران وزیر خارجه‌اش را به بیروت فرستاد و او بی هیچ مشکلی در فرودگاه بیروت قدم به زمین گذاشت؛ قدم‌هایی دیپلماتیک در میدان. 🔻رد قدم‌های ایران در لبنان در طول تاریخ مانده است و همیشه پیوندهایی فراتر از مرزهایی جغرافیایی این دو منطقه را بهم آمیخته است. تاثیر لبنان بر ایران هم غیر قابل انکار است. دورانی از جبل عامل در جنوب لبنان به ایران آمدند و ایران را برای پرچمداری شیعه سیاسی و حکومت شیعی در عصر صفوی یاری کردند؛ و دورانی هم از ایران به لبنان رفتند و شیعیان تحت ظلم جنوب را برای خودباوری و مقاومت و دفاع کمک کردند که نماد آن امام موسی صدر است. 🔻پس از پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران در سال ۵۷، نفوذ ایران در لبنان بیش از گذشته شد و موضوع از «رد قدم» فراتر رفت. نفوذی که تا آن زمان اغلب از مسیر فرهنگ مذهبی طی شده بود، پس از تشکیل جمهوری اسلامی و در امتداد مجاهدت‌های امثال مصطفی چمران، حول موضوع ظاهراً سیاسی «مبارزه با صهیونیسم» پیش رفت و چون اشغالگری اسراییل برای مردم لبنان محسوس‌تر از مداخلات فرانسه و آمریکا یا عقب‌ماندگی‌ها از فرهنگ شیعی بود، لبنانی‌های بیشتری با آن همراه شدند. اینگونه مقاومت مردم لبنان، این بار متشکل و سازمان‌یافته ذیل نام «حزب‌الله» توسعه یافت. شیعیان لبنان حالا یک تکیه‌گاه دولتی و مردمی یافته بودند؛ جمهوری اسلامی ایران. 🔻در همه چهار دهه گذشته که نفوذ قدم به قدم ایران در لبنان و قوت گرفتن مقاومت مردمی باعث خروج پله پله نظامیان فرانسوی و آمریکایی و در نهایت اشغالگران صهیونیست از این کشور شد، سازمان‌های اطلاعاتی غربی و صهیونیستی بیکار ننشستند و تلاش کردند تا حیاط خلوت غرب در لبنان را با بیرون راندن ایران احیا کنند. اما ایران خیلی بیشتر از آن که به شکل فیزیکی در خاک لبنان حضور داشته باشد، در قلب‌های لبنانی حاضر بود، هم از این رو، عملیات روانی‌های متعدد غربی-صهیونیستی علیه ایران و با موضوع لبنان به راه انداختند تا ذهن‌ها را تغییر دهند. 🔻برای ایرانی‌ها «نه غزه، نه لبنان» ساختند، برای لبنانی‌ها «ایران برو بیرون، بیروت آزاد است»؛ این‌سو صدایشان از بی‌بی‌سی بیرون می‌آمد، آن‌سو از العربیه. اینجا آشوب می‌شد، می‌گفتند از لبنان نیرو برای سرکوب آورده‌اند، آن‌سو نخست‌وزیر ترور می‌شد، می‌گفتند ایران زده است. حجم تلاش‌های صهیونیست‌ها و غربی‌ها برای برهم زدن آمیختگی ایران و لبنان فراتر از آن است که در خطوط میانی یک یادداشت مجمل بگنجد و خود مجالی دیگر و تفصیلی می‌طلبد. تلاش‌هایی که در یک سال اخیر و پس از طوفان‌الاقصی شدت گرفته تا پیوند ایران و محور مقاومت را به وهم خویش ببرد و حتی به اتهام کم‌کاری ایران در دفاع از مقاومت یا قصه‌سازی درباره جاسوسی سرداران ایران و حتی‌تر دروغ کثیفی چون فروختن حزب‌الله و سید مقاومت هم رسید. 🔻پیام قدم‌های مسئولین ایرانی روی خاک لبنان، چه فرودگاه بیروت و چه ویرانه‌های عملیات‌های تروریستی صهیونیست‌ها، هم برای توده‌های مردمی لبنان بود که بدانند این تکیه‌گاه دولتی مبتنی بر جمهوریت (مردم) و اسلامیت (دین) همچنان و همیشه همراه آنان است و هم به اقلیتی از جوانان انقلابی پرشور ایرانی بود که در دفاع از محور مقاومت، خود را جلوتر از نظام ندانند و به مردان جمهوری اسلامی اتهام تعلل و ترس و سازش نزنند. 🔻اما شاید مهم‌ترین پیام به غربی‌ها و نگهبان هاری که در منطقه برای منافع خود ایجاد کرده‌اند، بود که ما از لبنان دست نمی‌کشیم. پیام به آنهایی بود که دنبال فراهم آوردن یک فرصت هستند تا حیاط خلوت خود در لبنان را که به لطف شهادت‌طلبی مجاهدان لبنانی، از بین رفت، روی ویرانه‌های بیروت تجدیدبنا کنند. 🔻ما در لبنان هستیم و قدم قدم مقامات ما روی خاک لبنان با شما حرف می‌زند، حتی اگر تهدید کنید هر پروازی از ایران را هدف قرار می‌دهید. این حرف‌ها رجز نیست؛ آنچنان که قدم قدم سرداران ما در لبنان بی آنکه تصویری از آن باشد، از احمد متوسلیان تا عباس نیلفروشان با شما حرف زد و شما حتماً آن را شنیدید و روزی که مجبور به ترک خاک لبنان شدید، با همه وجود درک کردید که آن حرف‌ها رجز نبود. ۲۴ مهر ۴۰۳ روزنامه وطن‌امروز https://eitaa.com/kobra_asoupar

🔻دیگر برای وصف «تا آخرین قطره خون جنگیدن» فیلمی زنده داریم. پهپادی که آمده برای صهیونیست‌ها خبر مرگ نیروهای حماس را ببرد، خبر آخرین مبارزه یک «مرد» را برای جهان مخابره می‌کند؛ سنوار که ۲۲ سال اسیر بود و همه عمر جنگید. آوینی می‌گفت تنها کسانی مردانه می‌میرند که مردانه زیسته‌اند... https://eitaa.com/kobra_asoupar

📝آتش‌بس تحمیلی یا حمله موشکی؟ / بخش اول 🔻۴ روز پس از ترور سید حسن نصرالله، ایران آتش موشک‌هایش را که در انتظار آتش‌بس در غزه و لبنان خاموش نگه داشته بود، روشن کرد و وعده صادق ۲ اتفاق افتاد تا نشان دهد ایران همیشه منتظر تحقق وعده‌های غرب باقی نمی‌ماند. با این حال جریان داخلی معترض به سکوت موشکی ایران پس از ترور هنیه در تهران، راضی نشد و معتقد بود اگر پس از ترور هنیه، حمله اتفاق می‌افتاد، اکنون سید مقاومت ترور نمی‌شد؛ ادعایی که البته حتی از مسیر تحلیل هم اثبات نمی‌شود، چه رسد به استدلال. 🔻در بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح ایران هم که پس از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران صادر شد، به این آتش‌بس باز هم اشاره می‌شود و «ضمن محفوظ دانستن حق پاسخ قانونی و مشروع خود در وقت مقتضی، برقراری آتش بس پایدار در غزه و لبنان برای جلوگیری از کشتار مردم بی‌پناه و مظلوم را مورد تأکید قرار می‌دهد.» 🔻این یعنی ایران آمادگی دارد در ازای برقراری آتش‌بس از پاسخ به تجاوز رژیم صهیونیستی صرف‌نظر کند و باز، این یعنی که ایران آماده‌ی دادن چنین پاسخی است و البته مثل همان وعده صادق ۲ تا همیشه هم منتظر تحقق آتش‌بس نمی‌نشیند و این همه یعنی ایران گزینه‌های مختلف را روی میز خود نگه داشته است. 🔻اما چشم‌پوشی از پاسخ به اسراییل در ازای آتش‌بس مخالفانی جدی هم دارد. جریانی در ایران شعار «جنگ جنگ تا پیروزی» را به مثابه یک ایدئولوژی پذیرفته و در این نگاه، جنگ فقط حمله نظامی است و هر نوع تلاش برای آتش بس یعنی عقب‌نشینی غیرتاکتیکی و مذموم. در این نگاه ما تا دم مرگ می‌جنگیم، اما با دشمن پای میز مذاکره نمی‌نشینیم. 🔻در سوی دیگر، هر نوع آتش بسی موافقانی جدی دارد که تلاش می‌کنند با کوچک‌نمایی اقدامات طرف صهیونیستی، ایران را از هر نوع پاسخی به اسراییل بازدارند. آنها ضدجنگ بودن را مانیفست خود قرار داده‌اند و جنگ را چنان وسیع معنا کرده‌اند که هر نوع عملیات نظامی، حتی از نوع واکنش برابر متجاوز را هم شامل می‌شود. 🔻گروه اول، مسئولین ایران را به سازش و بی غیرتی متهم می‌کنند و گروه دوم از این مسئولین چهره‌ای جنگ‌طلب و... ادامه در بخش دوم ۹ آبان ۴۰۳ روزنامه وطن امروز https://eitaa.com/kobra_asoupar