#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع: چه کسانی و چگونه علی علیه‌السلام را کنار زدند؟ 📍واقعه‌ی سقیفه بنی‌ساعده نه فقط یک جلسه سیاسی، بلکه نقطه آغاز حذف اهل بیت (ع) از هدایت رسمی امت بود. انصار، با دیدن خطر تجزیه امت، پیش‌دستانه به سقیفه رفتند تا یکی از خود را خلیفه کنند. اما مهاجرین، به‌ویژه عمر و ابوبکر، با ورود ناگهانی خود، فضا را تغییر دادند. ⬅️در این جلسه: هیچ‌یک از اهل بیت و حتی بسیاری از بزرگان مهاجرین دعوت نشدند. کار به عجله و جدال لفظی کشید و در پایان، ابوبکر به سرعت به عنوان خلیفه بیعت شد. ⬅️ چرا ما معتقدیم که شالوده سقیفه کنار زدن اهل بیت بود؟ 🔻اول،👈 بدلیل نادیده گرفتن تصریح‌های پیامبر (ص): پیامبر در غدیر، خانه ام‌سلمه، حدیث ثقلین و صدها مورد دیگر به ولایت علی (ع) تصریح کرده بود. 🔻دوم،👈 سکوت تحمیلی بر امام علی (ع): امام علی (ع) در برابر ظلم، به دلیل مصلحت اسلام و جلوگیری از تفرقه، شمشیر نکشید؛ اما بارها در خطبه‌ها (مانند خطبه شقشقیه) این حق‌کشی را بیان کرد. 🔻سوم،👈 اهانت به حضرت زهرا (س): پس از ماجرای سقیفه، حضرت زهرا (س) با صراحت در مسجد، از غصب خلافت شکایت کردند. ماجرای فدک نیز بهانه‌ای شد تا بی‌مهری نسبت به اهل بیت علنی‌تر شود. ⬅️واما سقیفه چگونه راه را برای یزید باز کرد؟ وقتی خلافت از مسیر الهی خارج شد و به رأی گروهی از مردم واگذار شد، بنی‌امیه که دشمنان دیرینه اسلام بودند، فرصت یافتند به تدریج در قدرت نفوذ کنند. اگر سقیفه نبود، هرگز: معاویه به حکومت نمی‌رسید یزید جرأت ادعای خلافت نداشت عاشورا رخ نمی‌داد ⬅️پس قبول کنیم که ریشه تاریخی عاشورا در سقیفه است امام حسین (ع) وارث یک جریان مظلوم بود که از همان روزهای نخست پس از پیامبر، به حاشیه رانده شد. قیام ایشان، پاسخی بود به ۵۰ سال تحریف، که از سقیفه آغاز شد و به دستگاه یزید ختم شد. ✳️بنابراین «سقیفه نه فقط حذف علی (ع) از قدرت، بلکه حذف تدریجی حقیقت اسلام از صحنه سیاست بود؛و عاشورا پاسخ خونین به آن حذف بود.» #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۳ #روابط_عمومی #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع: روز چهارم | دوران حکومت معاویه؛ تثبیت انحراف در باطن دین و ظاهر خلافت ✅ مقدمه: چرا شناخت دوران معاویه برای فهم عاشورا ضروری است؟ بسیاری تصور می‌کنند که عاشورا مستقیماً محصول فساد یزید است؛ در حالی که اگر تاریخ را دقیق ببینیم، یزید فقط ثمرهٔ درختی‌ست که معاویه کاشت. امام حسین (ع) فرمود: ✓السلام علیک یا وارث معاویه المکر والحیله (در روایت به این مضمون، معاویه را اهل مکر و خدعه معرفی می‌کند) بنابراین شناخت دوران معاویه یعنی فهمیدن چگونگی مسخ جامعهٔ اسلامی در چهره‌ای دینی اما بنیان‌برانداز. 🔻 چگونه معاویه مسیر اسلام را از عدالت به سلطنت منحرف کرد؟ معاویه این مسیر انحراف را از چند طریق کاملاً هدفمند و مرحله‌مند طی کرد: 1️⃣ با نفوذ تدریجی در ساختار قدرت اسلامی ✅ به این دلیل که پس از خلافت ابوبکر و عمر، بدون آنکه اهل بیت در رأس حکومت باشند، فضا برای حضور اشراف قریش باز شد. ✅ معاویه که فرزند ابوسفیان بود، از این خلأ بهره برد و با ظاهر آرام و چهره سیاسی، در شام خلافت موازی ساخت. 2️⃣ با استفاده از ابزار مکر، تبلیغات و جعل تقدس برای خودش ✅ به این دلیل که مردم شام آشنایی با علی (ع) و اهل بیت نداشتند، معاویه از این فرصت سوءاستفاده کرد: با پول بیت‌المال، ده‌ها قاصّ، خطیب و شاعر را خرید علی را لعن می‌کرد و خودش را خلیفه مقدس معرفی می‌نمود 🔻 در واقع، او به جای آن‌که مردم را با مفاهیم توحید و عدالت تربیت کند، آنان را به اطاعت کور از خلافت و سلطنت عادت داد. 3️⃣ با رسمی‌سازی ظلم و کنار گذاشتن عدل علوی ✅ به این دلیل که سیاست علوی بر مساوات و قاطعیت در عدالت بود؛ اما معاویه این ساختار را شکست. ثروت بیت‌المال را به دوستان خود بخشید مخالفان را حذف یا تبعید کرد رابطه قبیله‌ای را جایگزین شایستگی کرد 📖 ابن ابی‌الحدید می‌نویسد: «معاویه کسی بود که عدالت را به نفع سیاست قربانی کرد.» 4️⃣ با سرکوب صدای حق و حذف جریان اهل بیت از صحنه عمومی ✅ به این دلیل که اهل بیت و یارانشان تهدیدی برای افشای چهره واقعی حکومت بودند. حجر بن عدی و عمرو بن حمق را کشت قنبر، رشید هجری و ده‌ها شیعه را در زندان‌ها یا تبعیدگاه‌ها از بین برد در مدینه، خطبای اهل بیت را ممنوع‌المنبر کرد 5️⃣ با تغییر تدریجی معنای مفاهیم دینی در ذهن مردم ✅ به این دلیل که حفظ سلطنت، بدون تسلط بر ذهن‌ها ممکن نبود، او: «ایمان» را به اطاعت از حاکم ترجمه کرد «عدالت» را لطف حاکم دانست «خلیفه» را به معنای سلطان مطلق تعبیر کرد و «اهل بیت» را با واژه‌هایی چون «خوارج» یا «فتنه‌گر» معرفی نمود از مهم‌ترین اقدامات معاویه، بازتعریف واژه‌ها بود: ❌تعریف در اسلام ناب .... تبدیل شدبه تعریف در اسلام اموی ❌تعریف خلیفه به عنوان نماینده خدا، حاکم عدل..... تبدیل شد به سلطان مطلق، سایه خدا ❌تعریف عدالت به عنوان مساوات در حقوق و بیت‌المال.... تبدیل شدبه لطف به دوستان، قهر با مخالفان ❌تعریف ایمان به عنوان تقوا، اندیشه، عدالت... تبدیل شد به اطاعت سیاسی از حاکم ❌تعریف دشمن خدا به عنوان طاغوت و ظلم.... تبدیل شد به اهل‌بیت و شیعیان‌شان 🔻در چنین فضایی بود که مردم «امام حسین» را با «خارجی» اشتباه گرفتند! ⬅️امام حسن (ع) و معاویه: صلحی تحمیلی، نه تأیید امام حسن (ع) وقتی دید که یارانش خسته، طماع، یا فریب‌خورده‌اند، برای حفظ اصل تشیع، صلح تحمیلی را پذیرفت. اما: مشروعیت معاویه را نپذیرفت او را با عنوان امیرالمؤمنین خطاب نکرد در بند صلح‌نامه، نوشت که حکومت پس از معاویه به امام حسن برگردد 🔻 اما معاویه این بندها را شکست، فرزند امام حسن را مسموم کرد، و پسرش یزید را ولیعهد نمود! ✳️ نتیجه اینکه معاویه «پادشاهی اموی» را به جای خلافت اسلامی نشاند او با چهره‌ای مذهبی، بدعت‌های خطرناک زیر را رسمی کرد: سلطنت موروثی به جای شورای اسلامی تحریف سیره پیامبر (ص) حذف عدالت علوی به سکوت کشاندن اصحاب آگاه و اهل بیت 🔻 ارتباط با عاشورا امام حسین (ع) در روز عاشورا فرمود: إنّ الدعیّ ابن الدعیّ قد رکز بین اثنتین: السلة والذلة (فرزند زنازاده، من را میان شمشیر و ذلت گذاشت) اما حقیقت این است که شمشیر یزید، سایه همان شمشیر معاویه بود؛ و اگر مردم در دوران معاویه آگاه شده بودند، عاشورا رخ نمی‌داد. ❇️ فتأمل جیدا که یزید جنایت کرد، اما معاویه جامعه را تربیت کرد تا آن جنایت را ببیند و سکوت کند. #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۴ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع: روز پنجم؛ مقایسه صلح امام حسن (ع) با قیام امام حسین (ع) 👈 چرا امام حسین (ع) صلح نکرد؟ 🔻مقدمه: دو امام، دو رفتار ظاهراً متفاوت؛ اما با یک هدف بعضی می‌پرسند: اگر امام حسن (ع) با معاویه صلح کرد، چرا امام حسین (ع) با یزید صلح نکرد؟ آیا این دو رفتار، متضاد نیستند؟ پاسخ این است: امامت یک مسیر واحد دارد، اما شرایط سیاسی و اجتماعیِ هر دوره، رفتار امام را تعیین می‌کند. امام حسین (ع) همان کاری را کرد که امام حسن (ع) در زمان خودش کرد: یعنی حفظ اسلام و کرامت امت، با انتخاب مؤثرترین راه ممکن. 🔻 چرا امام حسین (ع) برخلاف امام حسن (ع) صلح نکرد؟ 1️⃣ به این دلیل که در زمان امام حسن (ع)، جنگ داخلی به نفع اسلام نبود در زمان امام حسن (ع): ارتش عراق سست، خسته، و طماع بود؛ برخی از فرماندهان، مانند عبیدالله بن عباس، به اردوی معاویه خیانت کردند جامعه دچار سردرگمی و خستگی از جنگ‌های داخلی صفین و جمل شده بود در این شرایط، امام حسن (ع) اگر می‌جنگید، کشته می‌شد، بدون آن‌که اسلام نجات یابد. لذا با شروطی صلح کرد، نه از سر ترس. 2️⃣ به این دلیل که معاویه، چهره‌ای مذهبی و سیاست‌مدار داشت؛ اما یزید، چهره‌ای فاسد و بی‌حجاب معاویه وانمود می‌کرد نماز می‌خواند، حج می‌رفت، و احترام ظاهری دین را نگه می‌داشت. ولی یزید آشکارا شراب‌خوار، سگ‌باز، زن‌باره و بی‌قید بود. 👈 امام حسین (ع) در نامه به معاویه نوشت: «فرزندت مردی است شراب‌خوار، سگ‌باز، و قاتل نفس محترمه. چگونه می‌خواهی خلافت را به او بسپاری؟» 🔻 پس امام حسین (ع) نمی‌توانست در برابر چنین فسادی، سکوت کند و دین را نابود شده ببیند. 3️⃣ به این دلیل که صلح امام حسن (ع) قراردادی مشروط بود، اما بیعت با یزید یعنی تأیید ظلم و فساد صلح‌نامه امام حسن (ع) دارای ۷ بند بود، از جمله اینکه معاویه حق تعیین جانشین ندارد معاویه تمام بندها را زیر پا گذاشت اما در زمان امام حسین (ع)، یزید اصرار داشت که امام، بیعت کند؛ یعنی حکومت فاسد او را شرعی و مشروع معرفی نماید 🔻بیعت امام، یعنی مُهر تأیید بر: حذف دین از سیاست رسمی شدن سلطنت موروثی سکوت در برابر ظلم به اهل بیت ❗️ و این چیزی بود که امام هرگز نمی‌پذیرفت؛ لذا فرمود: «مثلی لا یبایع مثله»(کسی مثل من، با کسی مثل یزید بیعت نمی‌کند) 4️⃣ به این دلیل که شرایط اجتماعی زمان امام حسین، برای قیام آماده‌تر شده بود 🔻 در زمان امام حسن، فضای عمومی جامعه در اثر جنگ‌های داخلی، خسته و مردد بود 🔻 اما در زمان امام حسین، مردم: چهره واقعی بنی‌امیه را بیشتر شناخته بودند از ظلم معاویه و یزید به ستوه آمده بودند اهل کوفه، نامه‌ها و دعوت‌های گسترده فرستادند. گرچه بعدها عهدشکنی کردند، اما شرایط اجتماعی در ظاهر، پذیرای انقلاب بود. 5️⃣ به این دلیل که امام حسین (ع) به دنبال اصلاح امت بود، نه رسیدن به قدرت امام حسین (ع) فرمود: «إنی لم أخرج أشراً و لا بطراً و لا ظالماً و لا مفسداً، و إنما خرجتُ لطلب الإصلاح فی أمة جدی» (من برای اصلاح امت جدم قیام کردم، نه برای فساد یا قدرت‌طلبی) 🔻 صلح، در آن زمان دیگر مؤثر نبود؛ باید خون پاکی ریخته می‌شد تا جامعه از خواب غفلت بیدار شود. ✳️نتیجه حاکم مقابل اما حسن معاویه (مکار، سیاست‌مدار، ظاهر دیندار) بود اما حاکم مقابل امام حسین یزید (آشکارا فاسد، بی‌دین) بود. وضعیت مردم، در زمان امام حسن علیه‌السلام همه خسته، ترسو، خیانت‌کارشده بودند. اما وضعیت مردم در زمان امام حسین دعوت‌کننده، امیدوارو ناراضی از حکومت استراتژی امام حسن ، صلح مشروط برای حفظ اصل تشیع بود اما استراتژی امام حسین، قیام عزتمندانه برای حفظ جوهر دین بود نتیجه صلح امام حسن، تثبیت اهل بیت به عنوان مرجع حق شد ولی جنگ امام حسین، رسوایی سلطنت اموی، و احیای خط توحیدبود ❇️ جمله محوری روز پنجم «امام حسن (ع) با صلح، اصل دین را حفظ کرد؛ امام حسین (ع) با قیام، جان دین را احیا کرد.» السلام علی من الإجابة تحت قبته سلام بر کسی که زیر گنبد او دعا اجابت می‌شود السلام علی من جعل الله الشفاء فی تربته سلام بر کسی که خداوند شفا را در خاک او قرار داد. السلام علی من اطاع فی سره وعلانیته سلام بر کسی که خدا را در ظاهر و باطن اطاعت کرد. والسلام علیکم ورحمة الله #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۵ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع روز دوازدهم: خطبه‌های زینب (س) در کوفه و شام؛ نطق‌هایی که حکومت را فرو ریختند، چگونه یک زن اسیر، کاخ‌های ستم را لرزاند؟ ✳️ مقدمه: پس از عاشورا، نه تنها صدای حسین (ع) خاموش نشد، بلکه بلندتر شد. و این صدا را نه از روی منبر خلافت، بلکه از زبان اسارت شنیدیم... زینب (س) نه فقط دختر علی بود، بلکه خودِ علی بود، با صدای زنانه، در لباس اسارت. 🔻 خطبه‌های او در کوفه و شام، نه فقط کلمات، بلکه شمشیرهای آگاهی بودند. 🔻 پرسش اصلی: 🔻 خطبه هی زینب چه ویژگی‌هایی داشت که توانست در دل اسارت، هیبت یزید و دستگاهش را بشکند؟ 1️⃣اولا خطبه هایش در کوفه: مردم تماشاگر را رسوا کرد. 🔻 مکان: وسط بازار کوفه، جمعیتی شلوغ و هیجان‌زده 🔻 موقعیت: مردم آمده‌اند اشک بریزند، اما مسئولیت نمی‌پذیرند. زینب (س) با صدایی همچون علی (ع) خطبه خواند. «یا أهلَ الکوفة، أتبکون؟! فلا رَقأتِ الدمعة، ولا هدأتِ الرَّنَّة!» «ای مردم کوفه! آیا گریه می‌کنید؟! اشک‌هایتان خشک مباد و ناله‌هایتان خاموش نگردد!» ✅ این خطبه، گریه‌ی بی‌ریشه را کوبید زینب گفت: شما اصلا حالیتون هست،مردم؟ شما می‌دونید چه دلهایی را سوزندادید، گریه نکنید، فکر کنید که با چه سکوتی، چه جنایتی را ممکن ساختید؟ 🔻 اینجا زینب اولین ضربه را به وجدان عمومی کوفه وارد کرد و وجدان‌های مرده، بیدار شدند... 2️⃣ زینب در شام: منبر یزید را به خاک افکند 🔻 مکان: قصر اموی، مجلس رسمی خلافت 🔻موقعیت: زینب در بند است؛ یزید بر تخت است؛ دشمن مغرور از پیروزی و ناگهان صدای خطبه برخاست: «أظننتَ يا يزيدُ حيثُ أخذتَ علينا أقطارَ الأرض... أنَّا خرجنا من قدر الله؟!» «ای یزید! پنداشتی چون زمین را بر ما تنگ کردی، ما از تقدیر خدا بیرون افتاده‌ایم؟!» و بعد فرمود: «فوالله لا تمحو ذِكرَنا، ولا تميتُ وحينا» «به خدا سوگند، نه می‌توانی نام ما را محو کنی و نه پیام ما را بمیرانی» ✳️ این خطبه، در اوج عزت، در مرکز قدرت دشمن ایراد شد 🔻 در ظاهر زینب اسیر است، ولی در حقیقت، زینب بر منبر است و یزید در زنجیر رسوایی 3️⃣ خطبه‌ها، مسیر قضاوت مردم را عوض کرد. مردم کوفه، ابتدا خیال می‌کردند شورشگری را سرکوب کرده‌اند مردم شام، حسین (ع) را خارجی می‌دانستند 🔻 اما با خطبه زینب، همه چیز برگشت: ✳️ کودکی از اهل شام پرسید: «این‌ها اسیران چه کسانی‌اند؟» و وقتی دانستند «نوه‌های پیامبرند» فریاد برآوردند: «وای بر ما که فرزندان پیامبر را اسیر کردیم!» 🔻 این یک انقلاب فرهنگی بود؛ بدون شمشیر، با واژه‌ها 4️⃣ زینب (س) ترس را شکست و جهل را افشا کرد در زمانه‌ای که حتی نام علی در مسجدها ممنوع بود زنی از نسل او در قصر یزید، «علی» را فریاد زد و از حق او دفاع کرد 🔻 نه فقط با علم، بلکه با اقتدار کلام؛ با منطق علوی او فریاد زد: «مَهْلاً مَهْلاً، يا ابنَ الطُّلَقاء!» «آرام باش ای فرزند آزادشدگان!» 🔻 زینب، ترس را در چشمان همه شکست و به همه زمان‌ها آموخت که «صدای حق را باید فریاد زد، حتی در قصر ظلم» «یزید با شمشیرش حسین را کشت، اما با خطبه زینب، خود را نابود کرد» زینب، با زبانش، کاری کرد که شمشیر نکرده بود: فتح قلب‌ها و شکست کاخ‌ها ❇️نتیجه نقش خطبه کوفه زینب بیدارسازی مردمِ دلسرد و تماشاگر نقش خطبه شام زینب شکستن غرور دستگاه ستم منطق زینب تلفیق احساس، ایمان، و فصاحت قرآنی اثرگذاری تغییر افکار عمومی و رسوایی یزید نتیجه نهایی افتادن پایه‌های مشروعیت خلافت اموی ✳️ درس امروزی: گاهی صدای یک زن، از هزاران شمشیر کوبنده‌تر است خطبه زینب، الگویی است برای هرکسی که در اوج مظلومیت، می‌خواهد فریاد حق باشد رسانه بودن، رسالت همه‌ی ماست؛ در عصر تحریف، اگر زینب نباشی، یزید روایت خواهد کرد… التماس دعا #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۱۲ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ◀️ موضوع روز سیزدهم بازگشت کاروان اسرا 🔻 اربعین نه یک تاریخ، که یک راه است؟ مقدمه: پس از روز خونین کربلا، کاروان اسیران اهل بیت، از دشت کربلا به کوفه و شام بازگشت. این بازگشت، فقط یک سفر جسمی نبود؛ بلکه سفری معنوی و تاریخی بود که مسیر تاریخ اسلام را تغییر داد. ✳️ گفتم که اربعین فقط یک تاریخ نیست؟ یک راه و جریان بی‌پایان است سوال، چرا بازگشت کاروان اسرا از کربلا به شام و کوفه، تبدیل به «اربعین» شد؟ چه پیام‌ها و مفاهیمی در این بازگشت وجود دارد که تا امروز زنده است؟ اول👇 بازگشت؛ پایان راه نیست، آغاز رسالت است کاروان اهل بیت، هرچند اسیر و رنج‌کشیده، اما حامل پیام بزرگ عاشورا بود این بازگشت، به منزله ادامه حرکت و تکمیل قیام بود، نه پایان آن. 🔻 اربعین یعنی: «تجدید عهد با امام مظلوم و ادامه مسیر او» دوم👇 بازگشت؛ فرصتی برای آگاهی‌بخشی و بیداری در مسیر شام و کوفه، کاروان از فرصت استفاده کرد سخنرانی‌ها و خطبه‌های زینب (س) و امام سجاد (ع)، گفتمان حق و باطل را به مردم شناساند 🔻 این مسیر، رسانه‌ای متحرک بود که پیام عاشورا را به دل‌ها رساند سوم👇 اربعین؛ نماد وفاداری و عشق به امام حسین (ع) در این روز، میلیون‌ها نفر با پای پیاده به کربلا می‌آیند این حرکت، تنها یک زیارت نیست، بلکه بیان تعهد و پیمان به مسیر عاشورا است 🔻 اربعین یعنی: «نشان دادن این که نهضت حسین، زنده است و تا قیامت ادامه دارد» چهارم👇 اربعین؛ مسیر آزادگی و مقاومت بازگشت کاروان اسرا، نشان داد که با وجود اسارت و فشار، راه حق پابرجاست هر ساله بازسازی این مسیر، تأکید بر ادامه مقاومت در برابر ظلم و استکبار است 🔻 اربعین، یادآور پیروزی اخلاقی و معنوی بر ظالم است پنجم👇 بازگشت اهل بیت؛ تجلی «صبر و استقامت» در تاریخ صبر و شکیبایی اهل بیت در مسیر اسارت، الگویی بی‌نظیر برای همه آزادی‌خواهان است این بازگشت به ما می‌آموزد که در سختی‌ها، باید امید داشت و مسیر حق را ادامه دارد بنابراین اربعین، نه فقط یک روز، بلکه سفری است که دل‌ها را از کربلا به آزادی و عدالت می‌رساند ✳️ درسی که اربعین برای امروز ما دارد ✓مسیر عاشورا، در دل اربعین زنده است ✓هر قدم در راه اربعین، تکرار پیمان با حسین (ع) و هدف اوست ✓مقاومت تنها با شمشیر نیست؛ با عشق، صبر و وفاداری ادامه دارد. #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۱۳ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع روز چهاردهم: چگونه خطبه‌های یک زن، تاج سلطنت را لرزاند؟ 🔻مقدمه: اگر عاشورا فقط به شمشیر بود، شاید با عصر عاشورا تمام می‌شد. اما خدا خواست عاشورا «جاودانه» شود... و این جاودانگی، با زبان زینب کبری (س) رقم خورد. وقتی تیغ‌ها خاموش شدند، زبان زینب، فریاد خون حسین شد. نه خسته شد، نه ساکت شد، نه وحشت کرد. او کاری کرد که حتی شمشیر علی هم نکرده بود: در قلب دشمن، حقیقت را فریاد زد. ✳️ پرسش اصلی چگونه حضرت زینب (س) عاشورا را زنده نگه داشت؟ آیا یک زن، می‌تواند مسیر تاریخ را تغییر دهد؟ چه چیزی از زینب، یزید را شکست داد؟ پاسخ اول، 👇 زینب؛ دختر علی و فاطمه است او وارث عقل و دل است زینب (س) دختر کسی است که عدالت را معنا کرد (علی) و دختر مادری که حقیقت را با خون دفاع کرد (فاطمه) او وارث منطق و ایمان بود، وارث رنج و رسالت در کوفه و شام، او نه یک زنِ شکست‌خورده، بلکه رسانه‌ی بیداری بود دوم👇 زینب، نایب امام زمان خود شد در زمان اسارت، امام سجاد (ع) بیمار بود و بار دفاع از نهضت، بر دوش زینب قرار گرفت در خطبه‌هایش، با قرآن سخن گفت با استدلال حرف ز، با عاطفه دل‌ها را لرزاند و با شهامت، یزید را در کاخش تحقیر کرد او شجاعت فاطمی + منطق علوی را در یک خطبه نمایان کرد. سوم👇 سخنرانی در کاخ یزید؛ فتح‌الفتوح عاشورا بود وقتی همه ساکت بودند و بنی‌امیه در اوج پیروزی، زینب برخاست و گفت: «کِد کَیدَک… ناصِب جُهدَک… فَواللهِ لا تَمحُو ذِکرَنا» «هرچه می‌توانی نیرنگ کن… اما به خدا قسم، یاد ما را پاک نمی‌کنی!» این جمله، کاخ یزید را لرزاند، نه با شمشیر، بلکه با یقین 🔻 یزید پیروز جنگ بود؛ اما زینب، پیروز حقیقت شد… چهارم👇 زینب، الگویی برای زن امروز است زینب (س) نشان داد که زن، فقط نقش عاطفی ندارد؛ او تحلیل‌گر، رهبر، سخن‌گو، رسانه، مبلغ و مصلح است 🔻 اگر کربلا بدون زینب بود، کربلا می‌ماند؛ اما عاشورا نمی‌ماند 🔻 زنان امروز، اگر از زینب بیاموزند: قدرت دارند اثر دارند و می‌توانند پیام حسین را در همه خانه‌ها، رسانه‌ها و نسل‌ها زنده نگه دارند پنجم👇 زینب، پیروز جنگ روانی پس از کربلا بود دشمن خواست با اسارت اهل بیت، آن‌ها را تحقیر کند اما زینب از اسارت، سلاح ساخت او از مجلس یزید، دانشگاه ساخت از خار و خاک، شکوه ساخت از فاجعه، پیام جهانی ساخت «زینب با صدای خود، عاشورا را از کربلا تا ابد رساند؛ و کاخ‌های ظلم را با واژه‌ها و وقار شکست داد 🔻 واما درس امروز ما اگر زینب در عاشورا نبود، خون حسین در خاک می‌ماند اگر امروز «زینبی سخن نگوییم»، حسین زمان ما تنها می‌ماند زن مسلمان، اگر بخواهد، می‌تواند در قلب تاریخ بجنگد… با منطق، با حیا، با حضور التماس دعا #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۱۴ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع روز هجدهم: صحیفه سجادیه: مانیفست تمدن شیعی چگونه دعاهای امام سجاد (ع) نقشه راه یک تمدن الهی را ترسیم کرد؟ ✳️ مقدمه: خیلی‌ها گمان می‌کنند «دعا» فقط نجوای فرد با خداست. اما امام سجاد (ع) با صحیفه سجادیه نشان داد که دعا، می‌تواند: جامعه بسازد، سیاست را اصلاح کند، وجدان‌ها را بیدار کند و حتی پایه‌گذار یک تمدن عدالت‌محور باشد. 🔻 صحیفه، صرفاً «کتاب دعا» نیست؛ بلکه: مانیفست فکری، سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی شیعه در عصر اختناق اموی است. 🔻سوال ❇️صحیفه سجادیه چگونه در دل استبداد، نقشه تمدن‌سازی ارائه داد؟ ❇️ آیا دعا می‌تواند به‌عنوان ابزار مبارزه و اصلاح اجتماعی عمل کند؟ ❇️ چه چیزی باعث ماندگاری این کلمات شده است؟ پاسخ اول👈 باید ببینیم صحیفه در چه فضایی نوشته شد؟ پس از عاشورا، فضای حکومت اموی سرشار از خفقان، سانسور و سرکوب بود. امام سجاد (ع) نمی‌توانست آشکارا خط سیاسی علیه حکومت داشته باشد. پس مسیر زیرزمینیِ اصلاح را انتخاب کرد: تربیت دل‌ها و اندیشه‌ها از راه دعا. 🔻 «و دعا شد زبان انقلاب؛ نه از جنس هیجان، بلکه از جنس عمق» دوم👈صحیفه سجادیه در ظاهر، کتابی برای مناجات است؛ اما اگر با دقت بخوانیم: الف) بینش توحیدی تمدنی «یا من ذَلّ لکلّ شیءٍ لعظمتِه، وخضعَ لکلّ شیءٍ من خَشیَتِه...» خدایی که همه چیز در برابر عظمتش خاضع است... 🔻 این نگاه، زیربنای تمدن توحیدی است: یعنی همه چیز باید در خدمت حق باشد، نه هوا، زر و زور. ب) عدالت‌خواهی و مبارزه با ظلم «اللهم إنی أُشهِدُک... أنّا قَد بَذَلنا مُهجَتَنا فیک...» خدایا! گواه باش که جان‌مان را در راه تو فدا کردیم... در لایه‌های زیرین این دعا، افشاگری نسبت به ظلم و یادآوری عاشورا نهفته است. این جملات، قلب مستمع را به یاد حسین (ع) می‌برد، بی آنکه مستقیم شعار دهد. 🔻 ج) نقشه تربیتی جامعه مؤمن در «دعای مکارم‌الاخلاق»، امام سجاد (ع) مکتب انسان‌سازی را ترسیم می‌کند: «اللهم بلغ بإيمانی أكمل الإيمان، واجعل يقيني أفضل اليقين...» خدایا! ایمانم را به کمال، و یقینم را به برترین درجه برسان... 🔻 این یعنی اگر جامعه‌ای چنین مردمی بسازد، قدرت نمی‌تواند آن را فاسد کند. 🔻 د) تقابل با تمدن جاهلی اموی معاویه و یزید، اسلام را تبدیل به سلطنت و اشرافی‌گری کرده بودند صحیفه با زبان دعا، همان سلطه را نقد می‌کرد و روح فقر‌ستیزی، برابری، و کرامت را می‌دمید. سوم👈 چرا صحیفه ماندگار شد؟ اولا بخاطر ادبیات فاخر و زیبای عربی وثانیا به سبب تأثیرپذیری قلب‌ها و جلب عقل‌ها وثالثا بخاطر ترکیب عرفان با عدالت نه خشک، و نه صرفاً احساسی؛ بلکه با توازن روح و عقل ورتبعا با مخاطب‌گیری فراگیراز فرد، تا خانواده، تا جامعه؛ از عابد، تا سیاست‌ورز وخامسا خنثی‌سازی تبلیغات اموی به گونه ای که هر جمله امام در صحیفیه یادآور عاشورا و جایگاه اهل‌بیت بود 🔻 جمله محوری: «اگر نهج‌البلاغه قانون اساسی شیعه است، صحیفه سجادیه، روح فرهنگی و اخلاقی همان قانون است ✳️ پیام امروز: در روزگاری که «فریاد» شنیده نمی‌شود، در زمانی که با تبلیغات دروغ، ذهن‌ها تسخیر شده‌اند، 🔻 باید دوباره به «کلمات روشن» امام سجاد برگشت؛ کلماتی که نه فریادند، ولی زلزله‌اند! 🔻 امروز صحیفه، نه فقط برای مناجات، بلکه برای ساختن تمدن نوین اسلامی نیاز است. #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۱۸ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع روز نوزدهم: زنان عاشورا؛ نیمه پنهان جهاد چگونه زنان در عاشورا، نه فقط همراه، که رهبرِ صبر، سخن، و ایستادگی شدند؟ ✅ مقدمه: وقتی از عاشورا سخن می‌گوییم، ذهن‌ها به میدان جنگ و شمشیر معطوف می‌شود. اما نیمی از این قیام، در سکوت خیمه‌ها، در اشک‌ها، خطبه‌ها و نگاه‌هایی شکل گرفت که تاریخ را لرزاند. 🔻 عاشورا فقط «مردانه» نبود؛ عاشورا با دل شجاع زنانه‌ای به نام زینب کبری (س) به پیرایه‌ای از عظمت روح و استقامت درونی تبدیل شد. ✳️سوال 🔻 زنان در عاشورا چه نقش‌هایی ایفا کردند؟ 🔻 آیا نقش آن‌ها فقط اشک و ماتم بود؟ یا پیام‌آور و رهبر؟ 🔻 جایگاه زن در نهضت حسینی چه تصویری از زن مؤمن ارائه می‌دهد؟ اول👈 زنان، ستون‌های پنهان ولی محکم نهضت در نگاه سطحی، زنان در کربلا "تماشاگر" حادثه بودند. اما در نگاه ژرف، آن‌ها: ناظران دقیق حقیقت بودند راویان زنده و باصلابت ماجرا و جهادگران خاموشی که کارشان کمتر از میدان‌دار نبود. 🔻 امام حسین (ع) آن‌ها را فقط برای همراهی عاطفی نبُرد، بلکه: برای تداومِ نهضت و ابلاغ پیام، زنان را مأمور کرده بود. دوم👈 حضرت زینب (س): قهرمان بی‌سلاح، ولی با جهان تأثیرگذار 🔻 ویژگی‌های بی‌مانند: ویژگی تجلی در عاشورا علم و حکمت تفسیر حوادث و دفاع از ولایت در کوفه و شام فصاحت خطبه در کاخ ابن‌زیاد و دربار یزید شجاعت ایستادگی مقابل توهین، تهدید و تحقیر، صبر و تسلیم ایستادن بر پیکر برادر، آرام‌کردن یتیمان، دل‌داری اسیران 🔻 جمله‌ای که دنیا را تکان داد: «ما رَأیتُ إلّا جَمیلاً» «من جز زیبایی ندیدم.» 🔻 این جمله، یعنی در خون، اسارت و ویرانی، می‌توان شکوه را دید؛ اگر با چشم ایمان نگریستی. سوم👈 نقش‌های مختلف زنان در کربلا: الف) نقش تربیتی پیش از عاشورا زنان، فرزندان و همسران خود را برای همراهی با امام آماده کردند نمونه: رباب، همسر امام؛ مادر علی‌اصغر (ع) ب) نقش عاطفی و روحی در لحظه‌های بحرانی اول، آرام‌کردن کودکان در خیمه‌ها دوم، دل‌داری به رزمندگان، حفظ روحیه‌ی زنان ج) نقش رسانه‌ای پس از عاشورا اسارت را به «منبر» تبدیل کردند چهارم👈 خطبه‌های کوبنده‌ی حضرت زینب (س) 🔻 خطبه در کوفه: «ای اهل کوفه، آیا گریه می‌کنید؟! پس اشک‌هایتان خشک مباد! دل‌هایتان سخت شد و کار شما بی‌برکت!» 🔻 این سخن، سیلی آگاهی بود بر صورت جامعه‌ای بی‌وفا 🔻خطبه در دربار یزید: «ای یزید! آیا پنداشتی چون راه‌های زمین را بر ما بستی، ما خوار شدیم؟» 🔻 اینجا، قدرت در دست اسیر بود، نه حاکم! پیام محوری: «زنِ عاشورایی، نه تماشاچی است، نه صرفاً دلسوز؛ بلکه رهبر، راوی، و رکن مقاومت است.» 🔻 پیام امروز: اگر امروز رسانه‌ها، دروغ را فریاد می‌زنند، اگر حقیقت در محاصره‌ی روایت‌های جعلی‌ست، 🔻 ما به «زینب‌های زمان» نیاز داریم: زنانی عالم، شجاع، سخنور، و مقاوم که نه با فریاد، بلکه با حقیقت، تاریخ بسازند. #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۱۹ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️ موضوع روز بیستم: حُرّ؛ مردی که مرگ را زندگی کرد چگونه یک فرمانده نظامی با یک تصمیم، به اسطوره توبه، شجاعت و عزت تبدیل شد؟ ✅ مقدمه: در میان همه یاران کربلا، داستان حُرّ بن یزید ریاحی شاید از همه متفاوت‌تر باشد. او نه از آغاز همراه حسین بود، نه در خیمه‌های عاشورایی رشد کرده بود، بلکه در ابتدا، فرمانده‌ مأموریت سد راه حسین (ع) بود. اما در یک لحظه، در اوج قدرت، در میانه دو راه، تصمیم گرفت... و این تصمیم، او را جاودانه کرد. 🔻سوال 🔻 چگونه حُرّ از یک سرباز حکومت یزید، به یار صادق امام حسین (ع) تبدیل شد؟ 🔻 چرا انتخاب او، از خود شهادت هم الهام‌بخش‌تر شد؟ 🔻چه عواملی باعث شد وجدان حُر بیدار شود؟ و چگونه می‌توان از آن الگوبرداری کرد؟ 👈 اول، حُر کی بود؟ فرمانده هزار نفر از لشکر عبیدالله بن زیاد مأمور شد تا کاروان امام حسین (ع) را متوقف کند برخورد اولیه‌اش مودبانه بود، ولی نقشش خطیر بود: ممانعت از حرکت امام به سمت کوفه اما امام در همان برخورد فرمود: «ثَكَلَتْكَ أُمُّكَ يا حُرُّ! (مادرت به عزایت بنشیند ای حر!)» پاسخ حُر بسیار مهم بود: «اگر کسی جز تو این جمله را به من می‌گفت، همین حالا جوابش را می‌دادم، ولی مادرت فاطمه (س) است...» همین جمله، اولین جرقه در دل حُر بود: شناخت جایگاه حسین (ع) 👈دوم، دوگانگی در درون حُر تا روز عاشورا، حرّ در اردوگاه دشمن باقی ماند. اما دلش آرام نبود. وجدانش بیدار شده بود. هنگامی که امام حسین (ع) آخرین خطبه را خواند و حجت را تمام کرد، حر دیگر تاب نیاورد. لحظه تصمیم فرارسید: یا با حکومت بمانی و نجات یابی ظاهری، یا حقیقت را انتخاب کنی، حتی اگر بمیری... 👈سوم، لحظه طلایی: انتخابی که ابدی شد در صبح عاشورا، حُر به لرزه افتاده بود. یارانش پرسیدند: «اگر از ما کسی می‌پرسید شجاع‌ترین مرد کوفه کیست، می‌گفتیم تو؛ پس این تزلزل چیست؟» گفت: «من خود را بین بهشت و دوزخ می‌بینم... و به خدا قسم، جز بهشت را انتخاب نخواهم کرد؛ حتی اگر بدنم را پاره‌پاره کنند.» 👈 چهارم، او اسبش را تاخت، افسار انداخت، و گفت: «آیا برای من توبه‌ای هست؟» و امام حسین (ع) فرمود: «آری، خدا تو را بخشیده... پیاده شو.» درس‌هایی از انتخاب حرّ ✳️نکته 🍀تأخیر در درک، مانع نجات نیست، دیر رسید،،، ولی نرسیده نماند، 🍀 توبه‌ی حقیقی، با اقدام همراه است او از جایگاه، فرماندهی، و اعتبارش گذشت 🍀 انتخاب آگاهانه ارزش دارد او نه از تربیت شیعی، بلکه از بیداری وجدان به امام رسید، 🍀 حق‌شناسی، درک زمان و فرصت‌هاست او فرصت طلایی را شناخت و از آن عبور نکرد 🍀«گاهی یک تصمیمِ دیرهنگام، بهتر از یک عمر سکوتِ زودهنگام است.» 👈 شهادت حر؛ عزت‌مندانه و عاشقانه وقتی به میدان رفت، با شور وصف‌ناپذیری جنگید. امام بالای سرش آمد و فرمود: «أنتَ حُرٌّ کما سَمّتْکَ أُمُّک؛ آزاد مردی، همان‌گونه که مادرت تو را نام نهاد.» او آزاد بود؛ نه فقط از قید یزید، بلکه از قید ترس، طمع، جاه‌طلبی، و وابستگی ✳️پیام امروز: در دنیای امروز، هر کدام از ما در اردوگاه حُر ایستاده‌ایم. جایی میان ترس‌ها، مصلحت‌ها، قدرت‌ها و حقیقت. اگر وجدان بیدار شود و صدای حسین زمان شنیده شود، حر شدن، هنوز ممکن است... #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۲۰ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️موضوع روز بیست وچهارم: کوچه‌های شام، شرمسار حقیقت‌ 🔻 بیست‌وچهارم محرم؛ روز افشاگری و غربت ❖ محرم هنوز زنده است... زنده، اما زخمی‌... نه تنها از شمشیر، بلکه از «سکوت» از «تحریف» از «تبلیغات دروغین»... امروز، کاروان اهل‌بیت (ع) پس از گذر از خاک تشنه کربلا و بی‌وفایی کوفه، به دروازه‌های شهر شام رسیده‌اند. شهری با بوق‌های شادی، اما دل‌هایی خالی از فهم. یزید دستور داده شهر را آذین ببندند. تا برای مردم، ورود اسرای خاندان پیامبر (ص) را چون پیروزی بر دشمن جلوه دهند. 🔻 کوچه‌پس‌کوچه‌های شام، پر از بوی نفاق است. زن و مرد، کودک و پیر، بر لب خنده دارند، اما... نمی‌دانند که امروز، خورشید با زنجیر آمده است… قرآن، در بند اسارت وارد شده… 🔻 کودک شامی، به مادرش اشاره می‌کند: ــ چرا این زن‌ها خسته‌اند؟ چرا صورت‌شان کبود است؟ ــ این دختر که همیشه زل زده به نیزه‌ها... چرا گریه نمی‌کند؟ ــ چرا صدای زنجیر از پای این مرد جوان می‌آید؟ او کیست؟ مردم نمی‌دانند… یا نمی‌خواهند بدانند… یزید، با زر و زور، حقیقت را خفه کرده… اما تاریخ، امروز دهان باز می‌کند… ✳️ طبق نقل‌های معتبر، از جمله در لهوف سید بن طاووس، و ارشاد مفید و برخی منابع متأخر، ورود اهل‌بیت به شام چند روز پس از خروج از کوفه و گذر از منازل راه بوده؛ این روزها، مقارن با بیست‌وچهارم محرم، ورود به دارالخلافه یزید در شام رخ می‌دهد. 🔻یزید می‌خواست چهره جنگ بدر را دوباره زنده کند: خود را وارث قریش، و اهل‌بیت را دشمن فاتحان بدر معرفی کند. اما اهل‌بیت، مهر نبوت را داشتند، و هرچند در زنجیر، اما نگاه‌شان، دل‌ها را می‌لرزاند. ✳️خطبه‌های امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) در شام، نقطه انفجار حقیقت بود. خطبه‌هایی که تاریخ را زیر و رو کرد. ❇️ در میان قصر، بزم شراب برقرار است... سر مطهر حسین (ع) در طشتی زرین مقابل یزید نهاده‌اند… یزید با چوب‌دستی‌اش بر دندان‌های حسین می‌زند و شعر جاهلی می‌خواند: «لَعِبَت هاشمُ بالمُلکِ فلا...» وای از دل زینب… وای از دل رباب… وای از چشم رقیه، که هنوز دنبال صدای پدر می‌گردد… زینب برخاست. در دل شبِ جهل، بانوی نور ایستاد… و فریاد زد: «أظننت يا يزيد…» «گمان کردی چون ما را به بند کشیدی، عزیزتر از ما نزد خدایی؟» قصر یزید، لرزید… نه از فریاد، از صدق کلام… ❇️ امام سجاد نیز برخاست… در زنجیر، اما سربلند. با قامتی خمیده از رنج، اما صدایی پرطنین: «أنا ابن فاطمة الزهراء…» «من فرزند زهرا هستم…» و شام، متحول شد. کسی آه کشید… کسی پرسید: ــ این‌ها دشمن خلیفه‌اند یا خاندان پیامبر؟ 🔻 و دل‌ها کم‌کم برگشت… همان مردمی که خندیدند، حالا می‌گریند… و در دل‌شان می‌گویند: دیر فهمیدیم… دیر گریستیم… پیام امروز برای ما 🔻 یزید خواست با طبل و تزویر، فاجعه را دفن کند… اما یک زن، با زبانش، حقیقت را زنده کرد… 🔻 امام سجاد، با اشک و منطق، دیوار ستم را ترک داد… ✳️ امروز، ما کجای این قافله‌ایم؟ اگر در کوفه سکوت کردیم، در شام فریاد بزنیم… اگر یزید، بر لب‌های حسین چوب زد، ما بر زخم‌های دل زینب، بوسه بزنیم… اگر شام دیر فهمید، ما زود بفهمیم. #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۲۴ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ◀️ موضوع روز بیست و پنجم: شب اول خرابه شام ‼️ آغاز غربت بی‌پرده پس از آن‌که دربار یزید نمایش خود را تمام کرد، و خطبه‌های زینب کبری و امام سجاد (علیهماالسلام) نقاب از چهره‌ی دستگاه اموی برداشت، اسیران را دیگر در کاخ نگه نداشتند. دستور آمد: «این‌ها را از این‌جا ببرید.» اما نه به خانه‌ای، نه به اقامتگاهی با احترام ونه به زندانی مناسب. 🔻آنان را به خرابه‌ای بردند؛ بنایی متروک، بی‌سقف، با دیوارهایی شکسته. آنجا، کاروان داغ‌دیده کربلا، شبی را آغاز کرد که غربت نهفته را آشکار کرد و نقاب فریب را کنار زد. در دربار، یزید سخن گفت؛ در خرابه، حقیقت خودش را نشان داد. آنجا دیگر زینب (س) و امام سجاد (ع) فقط سخن‌گو نبودند؛ بلکه پناه و تسکین دل‌های شکسته بودند. کودکان، خسته، گرسنه، بی‌پناه… امام سجاد، در بند بیماری و زنجیر… زنان، زیر سرمای شب، نگران فردا… نیمه‌شب، زنی از شام آمد. ظرفی از نان خشک در دست داشت. – برای چه آورده‌ای؟ – شنیده‌ام شما اسیرانید… آورده‌ام صدقه‌ای باشد… زینب آه کشید… با صدایی آرام و بغض‌دار گفت: «الصَّدَقةُ عَلَینا مُحَرَّمَة… ما اهل بیت پیامبریم.» زن شامی لرزید. ظرف از دستش افتاد. اشک بر گونه‌اش جاری شد. با وحشت گفت: «ما نمی‌دانستیم… وای بر ما…» 🔻آنجا بود که مردم شام از تماشاچیان سلطنت، به همراهان حقیقت تبدیل شدند. ساعاتی بعد، صدای گریه‌ای بلند شد… رقیه، دختر خردسال امام حسین، از خواب پرید. – عمه… پدرم کو؟ – خواب دیدم آمد، منو بغل کرد… – چرا نذاشتی بغلم کنه؟… زینب، دستانش را باز کرد و دخترک را در آغوش کشید. «دخترم، بابات پیش خداست…» رقیه اشک ریخت: «عمه، بابام بوی خون می‌داد…» امام سجاد خود را به زحمت نزدیک آورد. دست لرزانش را بر سر دخترک گذاشت، ذکر گفت و زیر لب زمزمه کرد: «أبتاه حسین… بِنْتُکَ تُنادیکَ مِن خَرابِ الشّام…» «پدرم حسین… دخترت تو را از خرابه شام صدا می‌زند…» آه از آن خرابه‌ای که سقف نداشت، اما صدایش سقف تاریخ را شکست. ✳️خرابه شام نقطه‌ی عطفی در تاریخ کربلاست. دربار، نماد قدرت اموی بود؛ اما خرابه، نماد مظلومیت اهل‌بیت شد. مردم شام، که فریب خورده بودند، با شنیدن صدای زینب و اشک‌های رقیه، حقیقت را دیدند. در این خرابه بود که عاشورا از صحنه رسمی خارج و وارد قلب مردم شد. امام سجاد (ع) با بیماری و زنجیر، اما با زبان وحی، کاروان را آرام کرد، به مردم پاسخ داد، و پایه‌ی یک گفتمان بلند را گذاشت: گفتمان رهایی، که در صحیفه سجادیه به اوج رسید. ✳️ پیام امروز اگر ما امروز در خانه‌ای گرم و امن زندگی می‌کنیم، یادمان نرود آن شب را که خاندان وحی سقف نداشتند. و اگر آن‌ها در خرابه هم پیام حق را رساندند، ما در این روزگارِ ابزار و رسانه، چه کرده‌ایم؟ دنیا دو دسته انسان دارد: تماشاچی و همراه. مردم شام داشتند همراه می‌شدند. و ما، امروز، در کدام دسته‌ایم؟ #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۲۵ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر

#مازندران 🔸 سلسله مباحث بررسی چرایی و زمینه‌های قیام عاشورا 🔰 در محضر علمی و معنوی استاد معظم و فاضل حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا حسین‌زاده ⬅️موضوع روز بیست‌ونهم محرم؛ آینه‌دار خون و بصیرت چنین روزی، در حافظه تاریخ، به خون فرزندی از نسل حسین گره خورده است؛ روز شهادت حضرت زید بن علی (علیه‌السلام)؛ فرزند سجاد، نوه‌ی عاشورا، و وارث فریادهای خاموش‌نشدنی نینوا... هنوز حسین (ع) بر خاک گرم کربلا، قربانی حقیقت است، و هنوز کاروان اسارت، خسته و زخم‌دیده، راهی شام ظلم و بی‌رحمی است. محرم رو به پایان است، اما داغ دل زینب، پایان‌پذیر نیست. غمِ عاشورا، تقویمی نیست؛ روحی‌ست جاری در رگ تاریخ... و امروز، بیست‌ونهم محرم، پژواک همان فریاد است؛ فریاد مظلومیتی که نسل‌به‌نسل در رگ‌های اهل‌بیت جاری شد. فریادی که زید بن علی، با خون خود آن را فریاد زد. ✳️ زید، در دامان «سجادِ شب‌زنده‌دار» پرورش یافت؛ آموخت که اشک، سکوت نیست و عبادتِ خالص، آغاز قیامی آگاهانه است. وقتی دید دین پیامبر، دوباره در خطر است، شمشیر به دست گرفت. از کوفه برخاست، در میان مردمی که با زبان بیعت کردند، اما با دل، تن به دنیا داده بودند. 💔 زید، حسین را در آینه زمان می‌دید... چون حسین قیام کرد، چون حسین تنها ماند، و چون حسین، مظلومانه جان داد... دشمنان، برای تحقیرش، پیکر مطهرش را بر دار کردند، سال‌ها ماند تا نامش را خاموش کنند، غافل از آن‌که زید، نه یک نام، که شعله‌ای از کربلا بود. و کربلا را نمی‌شود بر دار کشید... 🔻 قیام زید در سال ۱۲۲ هجری، در عصر استبداد هشام بن عبدالملک شکل گرفت؛ هدفش، بازگشت به قرآن، احیای سنت نبوی، و نابودی بدعت‌ها بود. زید، نه برای قدرت، که برای حق برخاست. می‌گفت: أدعوکم إلی کتاب الله و سنة نبیه، و الجهاد فی سبیله، و إحياء السنة و إماتة البدعة... و همین صداقت، قیام او را ماندگار کرد. گرچه تنش بر دار رفت، اما اندیشه‌اش در دل مؤمنان ریشه زد. مکتب زیدیه، در یمن و طبرستان شکل گرفت و تا امروز، نشان داد که یک قیام آگاهانه، هرگز خاموش نمی‌شود. 🔻 امروز چه؟ بیست‌ونهم محرم، فقط سالروز یک شهادت نیست؛ یادآور یک سؤال عمیق است: اگر در کوفه بودیم، در صف یاری زید بودیم یا در صف تماشا؟ اگر در این روزگار، ندای «أینَ مُحیی آثارِ الظُلم؟» برخیزد، آیا ما پاسخ‌گوی آن خواهیم بود؟ یا اسیرِ سکوت و عافیت؟ بیاییم این روز را نه فقط در سوگواری، که در بصیرت، وفاداری و انتخاب مسیر بگذرانیم. #محرم_۱۴۰۴ #سلسله_مباحث_عاشورا_قسمت۲۹ #مدرسه_علمیه_تخصصی_الزهراء_س_ساری 🌸@kowsarnews| کانال خبری کوثر