😓😥با این حالت، اسرا وارد شهر شام شدند مرحوم آیت الله تولایی خراسانی، در سخنرانی خود در مدرسه مجتهدی تهران در دهه اوّل صفر سال1396 قمری، خطاب به طلاّب علوم دینی می فرمود: بچّه ‌های فاطمه زهرا علیهاالسلام را وارد شهر شام کردند، همچون اسیران زنگبار و یهودی و نصرانی و مجوس... خدا نکند زن و بچّه شما، اوّلاً بی ‌لباس باشند، و پول نداشته باشی لباس بخری، و یک چادر پاره‌ ای، یک مقنعه پاره کهنه بر سرشان باشد. از این‌که دوستان، آنها را می ‌بینند، متأثر می ‌شوی، چه رسد به این که دشمنان، آنها را ببینند. اگر این اتّفاق در خانه ‌ات باشد، متأثر می ‌شوی تا چه برسد به کوچه. اگر فکر کنی کباب می ‌شوی. این دختران امیرالمؤمنین علیه السلام، یک چادر حسابی نداشتند، یک لباس حسابی بر تن نداشتند. در کوفه چنین بودند. «دَخَلَتْ زَینَبُ عَلَی ابنِ‏ زِیادٍ، وَ عَلَیها اَرْذَلُ ثِیابِها وَ هِی مُتَنَکِّرَةٌ.» (منهاج‌البراعة في شرح نهج‌البلاغة، ج‏15، ص39) هرچه لباس خوب داشتند، همه را برده بودند. یک دانه چادر پاره به سرشان بود و یک پیراهن به تنشان. با اذن از سیّد‌ها می‌گویم. آن چادر و آن پیراهن خیال می ‌کنید سالم مانده بود؟ آن‌ها پاره پاره شده بود. آن ‌قدر روی چوب جهاز شترها و... ای کاش همین بود. سیّد‌ها بر سرتان بزنید. با همین چادرها و پیراهن‌ها بودند که آن‌قدر شلاق به آن‌ها زدند، آن‌قدر تازیانه زدند. ای وای! با این حالت، با این لباس و وضعیت، دختر علی و زهرا سلام الله علیهما را وارد شهر شام کردند. تماشاچی ‌ها تماشا می‌ کنند، رقاص‌ها می ‌رقصند، طبّال ‌ها طبل می ‌زنند. از همه بدتر، مردم به یکدیگر می‌ رسند و مبارک باد می ‌گویند. از این ‌ها بالاتر بگویم، ناله شما به آسمان برود. در مقابل چشم زن‌ها، آن مردم خدانشناس می ‌آیند پایین نیزه، همان نیزه‌ای که سر اباعبدالله علیه السلام بر آن است، با انگشت‌هایشان اشاره می‌کنند و می‌گویند: «هذا رَأسُ الخارِجی...» بحقّ مولانا الحسین المظلوم و بأهل بیته المظلومین، با حال ناله و تضرّع، به منظور فرج صاحبتان، ده نوبت: یا الله ... به دل سوخته آل محمّد علیهم السلام، دل ما را به فرج امام زمانمان خرسند فرما. به چشمان گریانشان، چشم ما را به جمال صاحبمان روشن فرما. (سخنرانی های مدرسه مجتهدی، دوشنبه، شب دوم صفر 1396 قمری) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😓😓😓 خدا هیچ عزیزی را ذلیل و خوار نکند! مرحوم آیت الله تولاّیی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد سیّد اصفهان در ماه رمضان 1392 هجری و مسجد ملک تهران، در ماه رمضان 1383 قمری می فرمود: وقتی حسین بن علی علیه السلام از بالای نیزه نگاه می کند، خواهرش زینب علیهاالسلام را میان محملِ بی ‌روپوش می بیند. در مجلس ابن زیاد تا نگاه می کند، خواهرش زینب را با لباس ‌های مندرس می ببیند. ای وای! یک کلمه بگویم. علما مخصوصاً سادات بنی‌ فاطمه علیهاالسلام، بلند بلند بنالند. عین عبارت مقتل است: وَ أُدْخِلَ عِیالُ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی علیه السلام عَلَى ابْنِ زِیادٍ، فَدَخَلَتْ زَینَبُ أُخْتُ الْحُسَینِ علیه السلام فِی جُمْلَتِهِمْ مُتَنَکِّرَةً وَ عَلَیهَا أَرْذَلُ‏ ثِیابِهَا فَمَضَتْ حَتَّى جَلَسَتْ نَاحِيَةً مِنَ الْقَصْرِ وَ حَفَّتْ بِهَا إِمَاؤُهَا. (الإرشاد، ج‏2، ص115) افّ بر تو اى روزگار! چه كار كردى؟ اين خانمى كه شاهدخت كوفه بوده، اين خانمى كه زن ‌هاى بزرگ كوفه آرزومندى شرفيابى خدمتش را داشته ‌اند، اين دخترِ ملك عراق که دختر اميرالمؤمنين علیه السلام است. از شما سادات عذر مي‌ خواهم. اين مخدّره ‌اى كه اينچنين مقامى داشت حالا در همين شهر او را به صورت اسيرى آورده ‌اند. خدا هیچ عزیزی را ذلیل و خوار نکند! هیچ بزرگ ‌زاده‌ای را گرفتار نکند! زینب علیهاالسلام وارد مجلس ابن‌زیاد شد ولی با لباس ‌های پاره پاره و لباس‌ های مندرس. «وَ عَلَیهَا أَرْذَلُ‏ ثِیابِهَا». اي واى! ای سادات! به جان شما! عمّه شما غير از يك پيراهن چيز دیگری ندارد. بيش از اين نمي ‌گويم. امّا پيرهن طورى نبود كه بى‌ بى خجالت نكشد. بى‌ بى از لباس خودش خجل بود. يك وقت ديدند با آستين خود صورتش را گرفته. خودش را به یک گوشه مجلس رساند. كنيزها دورش را گرفته‌اند مبادا کسی زینب علیهاالسلام را بشناسد، مبادا کسی متوجّه بی ‌بی شود. فَقَالَ ابْنُ زِيَادٍ: مَنْ هَذِهِ الَّتِي انْحَازَتْ نَاحِيَةً وَ مَعَهَا نِسَاؤُهَا؟ فَلَمْ تُجِبْهُ زَيْنَبُ. فَأَعَادَ ثَانِيَةً وَ ثَالِثَةً يَسْأَلُ عَنْهَا. آن لامذهب حرام‌ زاده، ابن‌زیاد از بالای تخت دید و فهمید این زن، یک مقامی دارد و این زن، بزرگ آن‌هاست. لابدّ يا عيال امام حسين علیه السلام است يا خواهر امام حسين علیه السلام است يا دختر امام حسين علیه السلام. حالا بايد نيشتر زد. حالا بايد نمك روى جراحت او ريخت. خواست او را رسوا کند. فریاد زد: «من هذه المتنکّرة او المتکبّرة؟» اين زنى كه خودش را به ناشناسى زد و رفت كنج مجلس نشست كيست؟ «این زنی که خودش را پنهان کرده و تکبّر به خرج می‌دهد، کیست؟!» کسی جوابش را نداد. فهميد مطلب مهمّ است. دوباره پرسيد. باز هم كسى جواب نداد. مرتبه سوم در غضب شد. از غضبش ترسيدند كه مبادا اين لامذهب اسائه ادبى كند. براى زن باعفّت خيلى سخت است مقابل نامحرمان اسمش را ببرند، آن هم اينطور شاهزاده‌ اى را. ای سیدها! ناگهان كنيزى از جا بلند شد و کلمه ‌ای گفت که دل همه شما را می‌ سوزاند! گفت: «هَذِهِ زَینَبُ بِنْتُ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللهِ‏ صلّی الله علیه و آله». آی! اينجاست كه نيشتر را به قلب زينب علیهاالسلام زد. پيغمبر ما مي‌گويد: «ارْحَمُوا عَزِيزَ قَوْمٍ‏ ذَلَّ وَ غَنِيَّ قَوْمٍ افْتَقَرَ وَ عَالِماً تَتَلَاعَبُ بِهِ الْجُهَّالُ» بر سه كس رحم كنيد. يكى به عزيزى است كه خوار شده است. اين شاهزاده‌ اى كه حالا اسيرش كرده ‌اند عوض اينكه بر او رحم كنند، به او جسارت شد. همین که این لامذهب، حضرت زینب علیهاالسلام را شناخت، شما تصوّر می ‌کنید آیا عذرخواهی کرد؟ آیا تسلیتی داد؟ نه! یک مشت نمک روی جراحت دل زینب علیهاالسلام پاشید؛ یک کلمه ‌ای گفت که اثرش از هزار خنجر به قلب این خانم بیش ‌تر بود. بگویم و شما زن‌ها بر این کلمه بلند بنالید. همین که شناخت، صدا زد: زینب! «الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی فَضَحَکمْ وَ قَتَلَکمْ وَ أَکذَبَ أُحْدُوثَتَکمْ.» معنا کنم؛ صدا زد: «زینب! شكر خدایى را كه برادرت را كشت و شما را رسوا كرد!» بحقّ مولانا امیرالمؤمنین علیه السلام و بابنائه المعصومین: و بحقّ مولانا و سیدنا المنتظر و امامنا الثانی‌عشر علیه السلام، ده مرتبه بلند: یا الله، یا الله، یا الله، ... بارالها! به حقّ آن لحظات حضرت زینب علیهاالسلام فرج امام زمانمان را برسان. (مسجد سیّد اصفهان، ماه رمضان1392 قمری، مجلس بیست و سوم/ مسجد ملک، ماه رمضان1383 قمری، مجلس چهاردهم) ✅ «اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🔳 #شهادت_حضرت_زینب(س) 🌴وای بد حالم 🌴شکسته بالم 🎙 #محمود_کریمی ⏯ #زمینه 👌بسیار دلنشین

#اعتکاف، پشت پا زدن به تعلقات نفس است. معتکف می‌کوشد تا از فرش زمین نفس، به عرش آسمان دل، پرواز کند و در آشیانه دوست، منزل گزیند. اعتکاف، عاشقان را به طواف حرم امن الهی یعنی دل می‌برد “القلب حرم الله” و نفس را با اسم “حافظ حق” نگهبان دل قرار می‌دهد “وَ لا تُسکِنْ حَرَمَ الله غَیرَ الله” التماس دعای فراوان از همه بزرگوارانی که در مراسم #اعتکاف حضور دارند.

«الوَلَدُ سرُّ أَبیه» اگر میخواهیم به باطن علی‌ع راه پیدا کنیم، باید اول زینب‌س را بشناسیم. #یا_زینب_ڪبرے_س 🥀 #شهادت_حضرت_زینب(س)🥀 #تسلیت_باد🥀

🔳 #شهادت_حضرت_زینب(س) 🌴روضه حضرت زینب(س) 🌴مادر گریه مادر غم‌ها 🎙 #امیر_کرمانشاهی ⏯ #روضه 👌بسیار دلنشین

ای گمشدۀ زن معاصر! در علم، زنی عالمه، عالی‌منصب در ذکر و تهجد اهل یارب یارب در عین عفاف، در مصاف و میدان ای گمشدۀ زن معاصر، زینب! #یا_زینب_ڪبرے_س 🥀 #شهادت_حضرت_زینب(س)🥀 #تسلیت_باد🥀

🔳 #شهادت_حضرت_زینب(س) 🌴توی روضه‌ی شما نشستیم 🌴چشمامون روی دنیا بستیم 🎙 #ابوذر_بیوکافی ⏯ #زمینه 👌بسیار دلنشین

🔳 #شهادت_حضرت_زینب(س) 🌴حضرت زهرا چنین گفته به زینب 🌴جانم از غم‌های تو رسیده بر لب 🎙 #ملاباسم_کربلایی ⏯ #فارسی 👌بسیار دلنشین

تا حالا از این خونواده زنی رو نبردن اسارت الهی میمردم نمیدیدم اونقدر جسارت #یا_زینب_ڪبرے_س 🥀 #شهادت_حضرت_زینب(س)🥀 #کلیپ| #ریلز | #استوری 📲

🔳 #شهادت_حضرت_زینب(س) 🌴تا حالا از این خونواده زنی رو نبردن اسارت 🌴 الهی میمردم نمیدیدم اونقدر جسارت 🎙 #محمدحسین_پویانفر ⏯ #استودیویی 👌بسیار دلنشین

ادمین: اول بخوانید بعد فیلم را ببینید و سپس دعام کنید 🙏 مستجار و رکن یمانی⁉️ ✅مستجار که به معنی پناهجویی است به حدود دو متر از کعبه می‌گویند که در ضلع مقابل در فعلی کعبه قرار دارد. در این محل قبلا در بوده است. ✅رکن یمانی : به یکی از چهارگوشه از گوشه هاو کعبه گویند که در مقابل یمن قرار دارد. راجع به محل ورود مادر مولا علی علیه السلام چند نکته قابل توجه است: ۱.رکن یمانی قبل از واقعه ی میلاد امام علی علیه السّلام نيز مقدس بوده است و همه ی مسلمین این قسمت کعبه را مقدس تر می‌دانند و استلام می‌کنند. ۲.مکان باز شدن کعبه برای فاطمه بنت اسد را در مستجار گفته اند نه در رکن یمانی. ۳.متفاوت بودن سنگهای رکن یمانی نسبت به دیگر جاهای کعبه درست است اما آنچه در فیلم بالا میبینید سندیت ندارد. علت متفاوت بودن حالات سنگهای رکن یمانی باز می‌گردد به بازسازی آخری که در کعبه رخ داده و در کتب معتبر تاریخی موجوداست. توضیح پایانی پیرامون فیلم فوق : فیلم فوق شامل دو قسمت مونتاژ شده کنار هم است که از ابتدا تا ثانیه ی ۴۳ مربوط به تعویض،پرده کعبه است(طنابهای بازشده از پرده در این قسمت فیلم دیده میشود) از ثانیه ۴۳ به بعد مربوط به فیلمی از زمان معطر نمودن رکن یمانی است که به فیلم قبلی متصل شده و با صوتی که روی آن گذاشته شده این تلقی را ایجاد می‌کند که کعبه در ۱۳ رجبها شکافته می‌شود و تعمیرکنندگان با اضطراب و التهاب در حال تعمیر هستند. خلاصه اینکه: نه فقط مستجار و رکن یمانی و حجرالاسود و ....، بلکه کل کعبه، سنگ نشانی برای درک و معرفت ولایت مولاست. 🕋🕌http://eitaa.com/joinchat/1308688696Ce16b49f1d1