«این نگاه وعنایت معنوی مثل بحث شفاعت است،‌لوازمی دارد وهرکسی مورد شفاعت قرار نمی گیرد» از اساتید واعضای محترم اگه کسی نقدی داره حتما بفرمایید🌱

یه سؤال؛‌اگه عنایت معنوی به خودیِ خود برای هدایت بشر کافیست پس چرا در حکومت امامان وپیامبران،‌حکومت نجات بخش،هیچ وقت به طورکامل مستقرنشد ویا تدوام نیافت؟‌

شاید از موانع ظهور همین نگاه های عامیانه باشه؛‌مااز لحاظ ذهنی هم آماده نیستیم.

هرچندمدت باید فکر واعتقاداتت رو بذاری جلوت و اونارو بررسی کنی،‌که نکنه ریشه های آن وهم ونگاه های عامیانه ای بوده که بدون فکر واستدلال پذیرفتی اونارو..

چه بدبختی بزرگیست ندیدنت و نشنیدنت..

امروز خیلی«من قصه يِ فراق تورا خاك كرده‌ام،حاصل چه شد؟جوانه زدي بيشتر شدي»هستم.

شبِ یازدهم

«سلام کن به حسین و شبیه ابر ببار برآن کسی که خدا در غمش نخست، گریست..»

میدونم درکش سخته ولی من به طورِ همزمان هم درونگرام،هم برونگرام،هم خجالتی ام،هم جریء وپرجسارتم،هم سردم،وهم گرم،هم دلم میخوادبرم بیرون،هم تنهایی رو دوست دارم، هم اجتماعی ام،هم غار نشینِ تنها‌،‌واین تناقضات تکمیل کننده ی پازل وجودیِ منه.. -

قطره قطره نگاه کردن به آدمها،‌آزارم میده دلم میخواد برای چند دقیقه ای به بعضـیا فقط خیره بشم وسکوت کنم..