حرفی ندارم جز اشک.

خیالی که از واقعیت شیرین تره.

شب ششم

«عندما يـكون صاحب الأمر أنيسك والسبيـل الاول والوحيد لكَ،فإعلـم إن الدنيـا بكامل قِـواها لـن تستطيع هَزيـمتكَ ..» وقتی صاحبِ امر،همدم تو و اولین و تنها راه تو باشد‌،پس بدان که دنیا با تمام قدرتش نمی تواند تو را شکست دهد. #امام_‌زمان

وَامْنُنْ عَلَيَّ بِشَوْقٍ إِلَيْكَ.

رَحَلَت جدّتی.

شب هفتم.

یأتی زمان ویذهب زمان ویبقیٰ الحســین..

« آخرین نواز‌ش،آخرین آغوش،آخرین کلام، آخرین نگاه،آخرین نفس،آخرین نفس.. چقدر غریبه این روزها،شب‌ها،این زندگی، این مدام شانه به شانه‌ی مرگ بودن.» -

از مرگ با خفگی مثل غرق شدن هراس داشتم و وقتی فهمیدم خدا در قرآن فرموده «إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ» یکی از حالات مرگ رسیدن جان به گلوگاهه و چه بخوام چه نخوام خفگی رو تجربه خواهم کرد خندم گرفت. این روزا خندم محو شده ازین خاطره... حالمو که می‌بینم به این نتیجه رسیدم که خفگی در برابر غمت هیچ نیست. بقول شاعر «بی‌هراسم ز اجل زانکه گمانم نبُوَد؛که گلوگیرتر از هجرِ تو باشد اجلی...آقای امام حسین» -

-‌از نفس افتاده..

«اگه مقدور بود امشب؛ برای مادربزرگم نماز لیلة‌الدفن بخونید.‌» زینب بنت لفته