«شیخ محمد تقی زرگری نقل می کنند که:شبی خدمت شیخ جعفر مجتهدی بودم گفتم:خیلی دلم میخواهد از امام زمانم خبری داشته باشم؛شیخ جعفر به ماه اشاره كرد،در ماه تصویر حضرت ولیّعصر عجلاللهتعالیفرجه را مشاهده كردم كه به حالت نیمهخیز نشسته بودند.آقای مجتهدی به من گفتند:«حضرت این گونه برای قیام آمادهاند و منتظر فرمان ظهور هستند.»
#امام_زمان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شاید شما هم یکی آرزوهاتون باشه که اینجارو همین زمان ودقیقا وسطِ آشوب های جوانی وقبل از سی سالگی زیارت کنید.
شاید اون لحظه زیاد دور نباشه که بیای بنویسی:«شما هم اون صدا رو شنیدید؟» ویکصدا باهم گریه کنیم از اون انتظارها وخوشحالی های پر از دلتنگی وحسرت های مشترکی که باهم داشتیم،شاید اون لحظه دور نباشه که شاهد تحقق دست جمعی آرزوهامون با اومدنش باشیم.
#امام_زمان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
«السلام علیک حین تتذکرُ ذنوبی
فتبکی لی وتدعو لتوبتی،فمن أنا
وما خطری یا مولای»؟
تو از پسِ این تاریکی ها
ضامنِ نوری؛واسه همین
دارم ادامه میدم.
ویادت نره که برنده همون بازنده ایه
که یه بار دیگه تلاش کرده.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تو کانالت آهنگ میفرستی؟
رو کلیپ های آموزشیت آهنگ میزاری؟
ستوری،ریلز،پست های اینستات چطور؟
سیئه ی جاریه برای خودت درست نکن، مؤمن!🌚
«رابطهی امامت با زندگیِ انسان،همچون رابطهی روح است با بدن. اگر روح نباشد انسان با مُردار فرقی نخواهد کرد. اگر غدیر فراموش شود، روح کشته میشود و انسانی که روح نداشته باشد بوی گندیدگی و تعفن مردارش، رایحهی خوشِ کلام ولی خدا را استشمام نخواهد کرد و در عصر ها و زمان های مختلف رو به روی امام خود خواهد ایستاد. غدیر راه سعادت است و هر که از آن سر باز زند در مسیر شقاوت قرار دارد که اگر اینگونه نبود خداوند متعال نمیفرمود؛ ای رسول اگر ابلاغ ولایتِ علی علیه السلام را انجام ندهی، رسالتت را انجام ندادهای. و مبرهن است که محمد خاتم انبیاء است و رسالت او رسالت همهی انبیاء. عید غدیر عید امامت است،عید ولایت. و آن که میراث دار تمام انبیاء و اوصیاست و پیشرو آنها،به غیر از علی علیه السلام نخواهد بود.»
#غدیر
«بخشی از وصیت شهید دانشگر.»
«باید کاری کنیم که اگر بعدها، تکهای از پازل تاریخ شدیم و آیندگان در مورد ما حرف زدند،بگویند: دستشان خالی بود، اما با همان دستشان،درِ خانهٔ اهل بیت را زدند.زمین خوردند، زانوهایشان زخمی شد، اما لباس خاکیشان را تکاندند، «یاعلی» گفتند و بلند شدند.سرزنش و مخالفت شنیدند، اما نترسیدند و ادامه دادند.دیگران امیدی برایشان باقی نگذاشتند،اما تمام امیدشان به خداوند و قدرت و رحمتش بود.بگویند: در زمانی که یار و یاوری نداشتند،به فکر یاری حضرت حجت بودند.»
لحنِ نگاه (روزمرگی های یک معلم)
شبِ اول،ختم زیارت عاشورا
شب بیست وچهارم.