شب هشتم..

دیدید ‌بعضی بچه هارو بعداز تجربه ی گم شدن؟ چقدر محتاط میشن وتو شلوغی ها دست مادرشون رو محکم تر می گیرن ؟ ‌حالِ من باآقای امام حسین هرلحظه همینه؛‌«خدانکند به فراق مبتلاشوم،‌هرفراق دیده این حالِ مرا درک میکند»

«سیدی انا الصغیر الخائف لاتترکنی فی ازدحامِ العابرین فی هذه الدنیا التی لاتزیدنی الا خوفاً ،‌وانتَ الأمان الوحید..»

...

هعی عمیق.

+نیم ساعت زیربارون..

شبِ نهم..

«اورا ندیده ام حتی به لحظه ایی اما دلم برای کسی که ندیدمش تنگ می شود..» #امام_زمان

«ازخواب بلند میشی تمام روحت بویِ جایی رومیده،‌ که حتی تو خواب هم دنبالش میگشته..»

«بحث داشتن یا نداشتن نیست؛‌بحث متوجه بودن است همین که متوجه این باشم که توهستی،‌تویی که نه گذر زمان عوضت میکند ونه بارِ سنگینِ گناهانم،‌نگاه دلسوزانه ات را ازمن می گیرد؛‌تویی که حتی دربدترین حالت جسمی هم تنهام نذاشتی‌،‌چه برسد به حالاتِ صعب العلاجِ روحی که مدام بادست های مهربانت تمام آن زخم هارا بالمسِ کوتاهی التیام بخشیدی،‌من خیلی خوشبختم که تو درهمه حال کنارمی آقایِ امام حسین..»

شبِ دهم..