👆👆👆
👈 امام باقر عليه السلام فرمود :
إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً
" خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد ".
#ممكن_است همين علاقه خداوند به خاطر بهره مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد .
👈 سالار شهيدان امام حسين عليه السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع ناتمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ،
فرمود :
أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا
" اى مردم ! هر كه مرا مى شناسد كه مى شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم".
#در_روز_عاشورا ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و حضرت زينب عليها السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ، هنگامى كه به بدن مطهّر حضرت سيّدالشهدا عليه السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت :
اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ
" خدايا ! اين قربانى اندك را از ما بپذير ".
👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند .
👈 در زيارتنامه ها و خطابه هاى اسيران اهل بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد .
👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است .
👈 امام سجّاد عليه السلام در حقّ قربانى چنين فرمود :
#حق_قربانى آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده اى وظاهر سازى نكرده اى و مقصودت ، خدا بوده است .
👈 امام على عليه السلام فرمود :
#شنيدم رسول خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان ، خطبه مى خواند و مى فرمود :
" امروز روز #ثَجّ و #عَجّ است . #ثَجّ خون قربانى هاست كه مى ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست .
#عَجّ دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان محمد صلى الله عليه و آله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد .
👈 همانگونه كه امام صادق عليه السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود :
وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ
" با فراز آمدن بر كوه (مشعر) روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز ".
#برگرفته از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، #نوشته حضرت استاد حسین انصاریان
#مدرسه_عشق_ثارالله
http://eitaa.com/joinchat/3175284744Cbbe501fda6
👈 امام باقر عليه السلام فرمود :
إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً
" خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد ".
#ممكن_است همين علاقه خداوند به خاطر بهره مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد .
👈 سالار شهيدان امام حسين عليه السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع ناتمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ،
فرمود :
أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا
" اى مردم ! هر كه مرا مى شناسد كه مى شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم".
#در_روز_عاشورا ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و حضرت زينب عليها السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ، هنگامى كه به بدن مطهّر حضرت سيّدالشهدا عليه السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت :
اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ
" خدايا ! اين قربانى اندك را از ما بپذير ".
👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند .
👈 در زيارتنامه ها و خطابه هاى اسيران اهل بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد .
👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است .
👈 امام سجّاد عليه السلام در حقّ قربانى چنين فرمود :
#حق_قربانى آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده اى وظاهر سازى نكرده اى و مقصودت ، خدا بوده است .
👈 امام على عليه السلام فرمود :
#شنيدم رسول خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان ، خطبه مى خواند و مى فرمود :
" امروز روز #ثَجّ و #عَجّ است . #ثَجّ خون قربانى هاست كه مى ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست .
#عَجّ دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان محمد صلى الله عليه و آله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد .
👈 همانگونه كه امام صادق عليه السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود :
وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ
" با فراز آمدن بر كوه (مشعر) روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز ".
#برگرفته از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، #نوشته حضرت استادانصاریان
@m_eshgh_sarallah