نهم ربیع الأوّل...
یادآور دو واقعه ی تاریخی، که ثمره ی تقاطع آن دو، قرن هاست شیعه را این گونه مظلوم کرده است...
روزی که خلافت را غصب کردند و شایسته ترین خلق را از صحنه سیاسی جامعه کنار زدند، ظاهراً حکومت را به دست گرفتند اما از سایه ی سنگین علی علیه السلام ترسیدند، از خاطره ی چرخش ذوالفقار مولا در بدر و احد هراسیدند، این شد که در آشیان هر کسی که نام علی علیه السلام را بر زبان داشت و محبتش را در قلب، آتش انداختند...
از خانه زهرا علیها السلام تا خیمه ی زینب کبری...
از زید بن علی تا حسین شهید فخ...
از خانه امام صادق تا جگر امام عسکری...
از کرخ بغداد تا سلطانیه ی ری...
از تاشکند و سمرقند تا عراق و حجاز...
و حالا نماز جمعه قندوز تا نماز جمعه قندهار...
این مظلومیّت عظیم را، نبودن امام شیعه تکمیل کرد...
از ۲۶۰ ه ق شیعه چشمانتظار بازگشت زعیم خود نشسته است، تا بیاید منتقم ظلم اول، و بستاند انتقام تمام خانه های سوخته، پهلوهای شکسته، جگرهای پاره، سرهای بریده ...
شیعه منتظر است تا بیاید منتقم شهدای مسجد قندوز و قندهار...
و نهم ربیع چه روز عجیبی است...
آغاز امامت منتقم ظلم اول از ظالم اول...
و چه فرخنده روزی است آمدنش...
اللهم عجّل لولیک الفرج....
#طباخیان
#نهم_ربیع_الاول
http://eitaa.com/m_mahdi_tabakhian