دینداریِ عافیت طلبانه 🖕🖕🖕🖕🖕 عامل دیگر جدایی از سیدالشهدا(ع) که حتی موجب قرار گرفتن عده ای در صف ابن زیاد شد، این بود که گروهی می‌خواستند دنیا و آخرت را با هم داشته باشند. آنها در درون خود تسویه حساب نکرده بودند تا بتواند یکی از این دو را انتخاب کنند. به همین دلیل است که خداوند متعال فتنه‌ها را پیش می‌آورد تا انسان یکی را انتخاب کند. عده‌ای گفتند: «نه با سیدالشهدا(ع) می‌جنگیم و نه با ابن زیاد درگیر می‌شویم؛ چرا کاری کنیم که سهم ما از بیت المال قطع شود!» همراه ابن زیاد در دارالاماره، تنها ۳۰ سرباز و ۱۰ نفر از سران اقوام حاضر بودند. وی ابتدا چند نفر از سران را بالای دارالاماره فرستاد و به آنها دستور داد تا مردم را موعظه کنند و بگویند: «لشکر شام در راه است؛ مقاومت بی‌فایده است؛ چرا می‌خواهید بجنگید؟ شما که نمی‌توانید در مقابل لشکر شام مقاومت کنید!» سپس گفت: «به مردم بگویید هر کس تا شب در این جا بماند، سهمش از بیت المال قطع می‌شود». بعد هم دستور داد تا یکی از سران یک پرچم سفید به دست بگیرد و بگوید هر کس زیر این پرچم بیاید، در امان است. به این ترتیب بود که مردم گروه گروه زیر پرچم می‌آمدند و آن چند نفر، چهار هزار نیرو را با نیرنگی جمع کردند.  نمی‌توان دنیا و آخرت را با هم جمع کرد. یعنی ممکن نیست که انسان هم نماز بخواند و دین داشته باشد و هم این که نه با یزید بجنگد و نه با سیدالشهدا(ع)! اراده جمع کردن بین دنیا و آخرت موجب شد تا مردم قدم به قدم به لشكر نخیله پیوستند؛ با این تصور که در نهایت صلح می‌شود. این عده با خود گفتند: «به کربلا می‌رویم؛ ان شاءالله که اتفاقی نمی‌افتد!» اما کار به جایی رسید که برای تصاحب غنیمت، از یکدیگر سبقت می‌گرفتند تا مبادا کسی پیش ابن زیاد بگوید این افراد کوتاهی کردند.  تنها گذاشتن سیدالشهدا(ع) بزرگ‌ترین جرم آنها بود؛ برای مجرم بودن لازم نبود با ایشان بجنگند. همین که در صف ایجاد شد، باید به هر قیمتی در صف سیدالشهدا(ع) قرار گرفت، نه در صف ابن زیاد؛ حتی اگر در پایان، کار به صلح انجامد. در چنین شرایطی قرار نگرفتن در صف سیدالشهداء(ع) گناه کبیره و اعظم كبائر است. این تصور که: «کار به کشتار و ریختن خون سیدالشهدا(ع) نمی‌رسد، پس قرار گرفتن در لشکر ابن‌زیاد جرم نیست» از نقطه ضعف های اساسی است. در کربلا عده ای بر این باور بودند که حتی زیر چتر ابن زیاد هم می‌توان مسلمان بود! اصلا تفاوتی ندارد که ابن زیاد حاکم باشد یا امام حسین(ع)! مثل کسانی که الان در آمریکا هستند و تصور می‌کنند دین خود را هم حفظ کرده اند! با این تصور که آمریکا مانع نماز آنها نیست و در دین داری آنها دخالتی ندارد؛ حتی معتقدند در آن جا مسلمانی بهتر و مسلمان بودن بیش تر است!؟  «حر» یک شخصیت بسیار محترم و فوق العاده است؛ به گونه‌ای که توجه به وضعیتش معجزه کرده است. او یکی از نمونه‌های برتر توبه شمرده می‌شود. وقتی حتی برای عذرخواهی به محضر سیدالشهدا(ع) آمد، عرض کرد: «گمان نمی‌کردم کار ابن زیاد با شما به این جا برسد!» خود این فکر، عین جرم بود؛ بر فرض، کار ابن زیاد با سیدالشهدا(ع) به این جا نمی‌رسید، مگر باید کار به جنگ برسد تا انسان در صف سیدالشهدا(ع) قرار بگیرد؟! آیا انسان معذور است که در صف ابن زیاد باشد و سیدالشهدا(ع) را تنها بگذارد؟

♦️🌱🌹🌱♦️ 🌹🏵🌹🏵🌹🏵 سلسله جلسات محرم۱۴۰۰ 🍁 عوامل تنها گذاشتن ولی خدا در عاشورا 🏵حجت الاسلام والمسلمین شیرعلیپور جلسه نهم @kolur_shahrood

♦️🌱🌹🌱♦️ 🌹🏵🌹🏵🌹🏵 سلسله جلسات محرم۱۴۰۰ 🍁 عوامل تنها گذاشتن ولی خدا در عاشورا 🏵حجت الاسلام والمسلمین شیرعلیپور جلسه دهم @kolur_shahrood

◾️آجَرَکَ الله یَا مولای یا صَاحِبَ الزَّمان بمصاب استشهاد جَدِّک و ساعدالله قلبک الشریف فی مصیبة جدک المظلوم الشهید، و لعن الله اعدائکم و جعلنا الله من موالیکم و معکم فی الدنیا و الآخره و عجل الله تعالی فی فرجکم الشریف ▪️ عظم الله اجورنا و اجورکم