🌀 پانزده خرداد بارقه‌ای از اخلاص، بصیرت، شجاعت، عزم مجاهدانه‌ و جامعیت امام 1⃣ آیت‌الله شبیری زنجانی: «دو سه شب قبل از پانزده خرداد ۱۳۴۲، شب عاشورا از طرف آقای گلپایگانی به منزل حاج آقای ما آمدند و گفتند که آقای خمینی می‌خواهد در روز عاشورا سخنرانی کند و اطلاع داریم که حکومت تصمیم دارد ایشان را دستگیر کند و این کار جدّی است و آقای خمینی حرف ما را قبول نمی‌کند و از حاج آقای والد خواسته بودند چون با آقای خمینی رفیق است، آقای خمینی را از این کار منصرف کند. شب عاشورا نیمه‌شب هم بعضی از زنجانی‌ها حاج آقا را بیدار کردند که شما آقای خمینی را از این کار منصرف کنید. عصر روز عاشورا مرحوم والد من را فرستادند که به منزل آقای خمینی بروم و از طرف ایشان بخواهم سخنرانی نکند. منزل آقای خمینی خیلی شلوغ بود، چون می‌خواست برای سخنرانی بیاید. موفق نشدم آقای خمینی را ببینم. آقای شهاب اشراقی داماد ایشان را دیدم و مطلب را به او گفتم. آقا شهاب رفت و به آقای خمینی اطلاع داد ولی آقای خمینی گفته بود که اینها تهدید و ارعاب است و اعتنا نکرده بود.» (جرعه‌ای از دریا، ج ۳، ص ۶۶۰) 2⃣ وقتی امام عظیم‌الشأن ما، تشخیص دادند که دوران تقیه و مدارا با طاغوت به سرآمده است و باید علنی علیه ظلم قیام کرد، دیگر هیچ‌چیزی مانع او نشد؛ نه ترس از حبس داشت و نه ترس از تبعید و نه حتی خوف از شهادت. تفاوت امام با بسیاری از علمای دیگر همین جامعیت و اجتهاد وی در فقه و سیاست و تشخیص دقیق تکلیف بود. اگر امام آن روز به خاطر خوف از دستگیری کوتاه آمده بود، امروز خبری از انقلاب نبود؛ چراکه هر قیامی هزینه‌ای دارد. بماند که بعدها مشخص شد: در وهله‌های مختلف، نفوذی‌های ساواک -با چند واسطه- در بین علما و اطرافیان امام، سعی در تغییر نظر حضرت امام و انقلابیون داشتند. ✅ حق هم همین بود، امامی که «عالم بزمانه» بود، جامع‌نگر و تکلیف‌گرا بود، به همین دلیل هم توانست از سال ۴۲ تا آخر عمر، بر اساس فقاهت و افق وسیع دیدگاه و شجاعت و فداکاری و تدبیر و مدیریت فوق‌العاده، یک انقلاب عظیم را راهبری و رهبری کند. ✅ البته که اوج فقاهت، بصیرت و هدایت الهی ناشی از اخلاص و مجاهدت حتما چنین اثری دارد که آن فقیه عظیم‌الشأن را در برابر نظرات غیر عمیق و کوتاه مدت و در مواردی هدایت شده و یا تقویت شده از سوی سازمان‌های پیچیده اطلاعاتی و امنیتی صیانت کند. #امام_خمینی #پانزده_خرداد

‼️ نخواندن سوره در نماز مستحبی ‌ 🔷 در نمازهای مستحبی، خواندن سوره لازم نیست، اگرچه آن نماز به واسطه نذر کردن واجب شده باشد ولی در بعضی نمازهای مستحبی که سوره مخصوص در آن وارد شده، مانند نماز برای والدین، اگر بخواهد به دستور آن نماز رفتار کند، باید همان سوره را بخواند. 📕منبع: رساله نماز و روزه، مسأله ۱۸۳ 🆔 @resale_ahkam

دانشجویی گفت میخواهیم انقلاب کنیم؛ گفتم رهبر این انقلاب کیست...؟ 💬 مالک حسنی

🎥 حرف مردم در سی‌وچهارمین سالگرد رهبری آیت‌الله خامنه‌ای

🔹سخنرانی آیت الله حق شناس با موضوع "احسان به خلق خدا 🎙#آیت_الله_حق_شناس

✍امام رضا علیه السلام فرمودند: به خداوند خوش گمان باش زیرا هر که به خدا خوش گمان است، خدا با همان گمانی که به خدا دارد ، با اوست 📚 بحار الانوار ج70،ص342

🔴 فراموشی خدا و فروپاشی خانواده ✍️ احمدحسین شریفی «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ(طه، ۱۲۴) و هر کس از یاد من روی گرداند همانا (در دنیا) معیشتش تنگ شود و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم.» 🔻بی‌جهت نیست که براساس آمارهای بین‌المللی، بیشترین دارو‌های افسردگی در میان بی‌دینان و در جوامع به ظاهر پیشرفته و مرفه مصرف می‌شود. و بر اساس آمارهای ملی، بیشترین فراوانی #طلاق و بی‌ثباتی خانواده در کشور ما نیز مربوط به مناطق و خانواده‌های به ظاهر مرفه و دهک‌های بالا گزارش می‌شود. #اخلاق #دین

🔴ایمان‌ستیزی و امیدسوزی؛ دو هنر اصلی مدعیان روشنفکری 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻در تعطیلات ۱۴ و ۱۵ خرداد فرصتی شد، مطالب نوشتاری یک ماه گذشته پاره‌ای از مدعیان روشنفکری و «غربزدگان وطنی» را مرور کردم. مع الاسف، حتی یک تحلیل امیدآفرین و یک خبر مثبت از موفقیت‌های کم‌نظیر ملی و بین‌المللی جمهوری اسلامی در ماه‌های اخیر، در نوشته‌ها و مطالبی که به صورت روزانه منعکس می‌کنند، دیده نشد! 🔻دو نقطه مشترک همه نوشته‌ها و گفته‌های آنان عبارت بود از: «ایمان‌ستیزی» و «امیدسوزی». 🔷توضیح آنکه: مهم‌ترین مفاهیم و محورهایی که در منابع خبری و کانال‌های اطلاع‌رسانی این دسته از تحصیل‌کردگان کشور مشاهده شد را می‌توان در مفاهیم و محورهای زیر خلاصه کرد: یک. القای «یأس» و «ناامیدی» و حتی «ناتوانی» به مخاطبان با ترفندهای مختلف؛ تا جایی که بعضاً با صراحت مردم ایران را مردمی «ریاکار»، «بی‌دین»، «دچار فقر روحی و معنوی» معرفی می‌کنند. دو. القای «بن‌بست» سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و «بحرانی دانستن» شرایط کشور؛ سه. تأکید بر ضرورت «ارتباط با آمریکا» به عنوان تنها راه خروج کشور از بحران! چهار. تخطئه هر گونه توانایی و پیشرفت و تمسخر تلاش دولت در برقراری روابط تجاری و اقتصادی و فرهنگی با کشورهای همسایه و غیرغربی؛ پنج. ارائه «تفاسیر لیبرالیستی و تساهلی از دین و ارزش‌های دینی»: و تخطئه التزام به ارزش‌های اجتماعی اسلام؛ شش. «نفرت‌پراکنی» علیه مدافعان انقلاب و معتقدان به ارزش‌های اسلامی؛ هفت. دفاع روشن‌فکرانه از اغتشاش‌گران و قاتلان نیروهای امنیتی؛ هشت. قلم‌فرسایی علیه حکم قصاص و مواجهه قانونی با هنجارشکنان؛ نه. تشویق دختران و زنان به «برهنگی» و «تن‌نمایی» و «هنجارشکنی عمومی»؛ ده. دعوت به «رقص‌» و «موسیقی‌ در ملأ عام» و سایر رفتارهای هنجارشکنانه؛ یازده. توصیه به زوجین برای دوری از خانه و خانواده و اصالت دادن به آزادی‌های فردی؛ دوازده. تبلیغ و تئوریزه کردن «آنارشیسم سیاسی» و سخن گفتن در مزایای «بی‌دولتی» و «نافرمانی مدنی». #روشنفکری 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻سنخ‌شناسی نیروهای اغتشاش 🖊 مهدی جمشیدی ۱. رهبر انقلاب، تاکنون حتی یکبار نیز تعبیر «اعتراض» را برای جریان اغتشاش به کار نبردند؛ چراکه نه هدف‌ها و خواسته‌های آنها را به‌حق و روا می‌دانند و نه روش و صورت عمل‌شان. مسألۀ جریان اغتشاش، اعتراض به یک مشکل اجتماعی یا حاکمیتی نبود که بتوان آن را در قالب اعتراض اجتماعی قرار داد، بلکه روشن است حرکت و جریانی که از آن سوی مرزها، طراحی و تعریف می‌شود و آشکارا، شعارها و خواسته‌ها و رفتارهای آن، توسط دشمنان انقلاب مطرح می‌گردد، هیچ نسبتی با اعتراض اجتماعی ندارد. این جریان، «اعتراض» نبود، چون هدف صریح و پیدای آن، براندازی بود و به امری کمتر از تغییر نظام سیاسی بسنده نمی‌کرد. همچنین این جریان، «اجتماعی» نیز نبود؛ چون از درون جامعه برنخاست و مردم‌خیز و درون‌زاد نبود، بلکه همه‌چیز از بیرون، صورت‌بندی شده بود و حجم بسیار اندکی از مردم نیز که با آن همراهی کردند، دچار روایت‌زدگی شدند. این در حالی است که جنبش اجتماعی، به‌واقع جامعه‌زاد و بومی است و از عمق ارادۀ جامعه برمی‌خیزد و بدنۀ مردمیِ پایبند و گسترده دارد. ۲. با این حال، عده‌ای از درون انقلاب اصرار دارند که نخست، این جریان را «اعتراض اجتماعی» بنامند و آن‌گاه، آن را به‌رسمیت بشناسند و «سیاست نظام» را بر اساس خواسته‌های آنها بازتعریف کنند. بر این اساس، یک جریان غیراجتماعی و تحمیلی توانسته است ذهن کسانی را ویروسی کند و دستگاه محاسباتی آنها را دچار اختلال نماید، تا آنجا که می‌خواهند از درِ مصالحه و سازش با این جریان وارد شوند و در حکمرانیِ انقلابی، تجدیدنظر کنند تا شاید رضایت نیروها و لایه‌های جریان اغتشاش فراهم آید. برخلاف تصور برخی تحلیل‌گران، ما با قشر خاکستری مواجهه نیستیم و اغتشاش، مساوی با این قشر نیست؛ چنان‌که لایه‌بندی رهبر انقلاب نشان می‌دهد که ایشان میان مردم - که حتی خاکستری‌ها را نیز در برمی‌گیرد - و جریان اغتشاش، تمایز می‌گذارند و حاضر نیستند جریان اغتشاش را از جزئی از مردم معرفی کنند. شکاف تحلیلی و تجویزی میان نگاه رهبر انقلاب با برخی دیگر از همین نقطه آغاز می‌شود. ۳. روایت رهبری از نیروهای جریان اغتشاش، با سه‌گانۀ «غرض» و «غفلت» و «رذالت» مشخص شده است. مغرضان، کینۀ انقلاب و ارزش‌ها را به دل دارند و می‌خواهند نظم سیاسی را در هم بشکنند و صورت دیگری را بیافرییند و در این راه، از هر بهانه‌ای برای پیشروی و جریان‌سازی بهره می‌گیرند. البته مغرضان، هم کسانی را در بر می‌گیرد که خواهان زوال تمامیّت نظام جمهوری اسلامی هستند و سودای نظام سیاسیِ دیگری را در سر دارند و هم کسانی را شامل می‌شود که در بخش‌های از قدرت حضور داشتند و در پی استحالۀ نظام و ساخت‌شکنی معنوی و ماهیتی آن هستند. اراذل نیز مزدوران یا مزدبگیرانی بودند که دست به آدم‌کشی و تخریب زدند و حداقل‌های اخلاقی و انسانی را زیر پا نهادند. جالب است که جریان اغتشاش که مدعی خصوصیت جنبشی و فاخر بودن است و دعاوی روشنفکرانه و تجدّدی دارد، از چنین لایه‌ای تشکیل شده بود. ۴. تکلیف «مغرضان» و «اراذل» مشخص است، اما «غافلان» که رهبر انقلاب، آنها را اکثریت دانسته‌ و «احساساتی» و‌ «کم‌عمق» معرفی کرده‌اند، بیشتر درخور تأمل هستند. این جماعتِ عمده، به‌آسانی دچار «جوّزدگی» و «روایت‌زدگی» می‌شوند و فریب می‌خورند. ساده‌لوحی در مقام فهم و تحلیل، اینان را به «پیاده‌نظام جبهۀ دشمن» تبدیل کرده است. اینان، بازی‌خوردگانِ کج‌روایت‌ها هستند و ثبات و تعادل ندارند و در اثر هیجان‌زدگی، به هر سو متمایل می‌شوند. از قضا، این جماعتِ عمده را باید خطر جدّی به شمار آورد و مجال نداد که ضعف تحلیلی‌شان، آنها را به ابزاری در دست جبهۀ دشمن تبدیل کند و دشمن از اینان، «بسیج شبه‌اجتماعی» بیافریند. آدم‌های سطحی و بی‌خبر و ساده‌لوح که از مرگ طبیعی، ظلم ساختاری را نتیجه می‌گیرند و مانند طوطی، فقط تکرار می‌کنند، همیشه می‌توانند تنش و تلاطم بیافرینند و برنامه‌های دشمن را به پیش ببرند. رها کردن اینان در آغوش آلودۀ روایت‌گریِ رسانه‌های دشمن، زمینۀ تهدید تولید می‌کند که ممکن است هر لحظه، تحقق عینی و بیرونی پیدا کند و نظم اجتماعی را مختل نماید. این ذهن‌های کم‌مایه و ضعیف، فاصلۀ چندانی با رفتارهای نابخردانه و بحران‌زا ندارند؛ چون از فهم و بصیرت و تحلیل‌مندی، عاجزند و تنها بر موج هیجان‌ها و التهاب‌های برآمده از کج‌روایت‌های می‌نشینند و ثبات و قرار جامعه را تخریب می‌کنند. علاج این لایه، بازاندیشی در روایت است. حاکمیت باید هرچه بیشتر و گسترده‌تر، به وضع روایت‌مندیِ حداکثری و آغازین از خود و سیاست‌هایش و دیگری‌هایش نزدیک شود و فضای رواییِ خالی باقی نگذارد. 🖇 متن کامل را در اینجا بخوانید: https://tn.ai/2907515

💬قرآن در مورد بی‌بی‌سی چه می‌گوید؟ ◽️«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ؛ ای‌کسانی که ایمان آوردید یهود و نصارا را به عنوان دوست و سرپرست خود انتخاب نکنید.» / آیه 51 سوره مبارکه مائده ◾️این آیات #قرآن را دست کم نگیریم. آیا ما شک داریم که مدیران شبکه #بی‌بی‌سی از بهایی‌ها و یهودی‌ها هستند؟! آیا حرف‌های آن‌ها درست و حرف‌های ما غلط است؟! 👤استاد محمدحسین فرج‌نژاد #استاد_فرج_نژاد #دشمن_شناسی #یادداشت 📝 @FarajNezhad110