❓❓سوال: سلام علیکم ورحمت الله و برکاته سرمقدس اباعبدالله علیه السلام در چه روز و تاریخی و توسط چه کسی و چگونه به پیکر مطهرشان پیوسته است.ممنون ویا از طریق معجزه غیر عادی به تن ایشان برگشته .یا قبر را شکافته اند و دوباره سر را دفن کرده اند.؟ ممنون

❌ پاسخ : محمد علی باقری: علیکم السلام و رحمت الله در سرنوشت «سر مقدس» امام حسین علیه السلام و محل دفن آن اختلافهایی وجود دارد. بیشتر منابع روایى دلالت دارند که سر سیدالشهدا علیه السلام در کنار قبر پدرش امیرمؤمنان علیه السلام در نجف دفن شده است و گزارش‌هایى نیز حاکى‌اند که سر مبارک ایشان به کربلابرگردانده شده است. فرستادن سر مقدس امام حسین علیه السلام برای ابن زیاد در کوفه در کتاب لهوف سید بن طاووس آمده است : عمر بن سعد، عصر همان روز عاشورا سر حسين عليه السّلام را به وسيله خولى بن يزيد اصبحى و حميد بن مسلم ازدى‏ به نزد عبيد اللَّه بن زياد فرستاد، و فرمان داد تا سرهاى بقيه شهداء را چه از ياران يا اهل بيتش قطع کنند و آنها را تمیز کرده با شمر بن ذى الجوشن و قيس بن اشعث و عمرو بن حجاج فرستادند.[۱] هنگامى که امام حسین علیه السلام در کربلا به شهادترسید، سر مبارک ایشان و سرهاى کسانى را که از اهل بیت علیهم السلام و پیروان و یاران امام شهید شده بودند، نزد عبیداللَّه بن زیاد آوردند.[۲] او با سر چوب ‌دستى ‌اش، بر آن مى ‌نواخت و مى ‌گفت: ریش ابا عبداللَّه جوگندمى شده است.[۳] فرستادن سرهاى شهدا به سوى یزید ابن زیاد ملعون، زَحر بن قیس را فراخواند و سر مقدسامام حسین علیه السلام و سر یارانش را با او به سوىیزید بن معاویه فرستاد و همراه زَحر، ابوبُرده پسر عَوف اَزدى و طارق بن ابى ظَبیان اَزدى نیز بودند. آنان بیرون آمدند تا با سرها در شام بر یزید بن معاویه وارد شدند. هنگامى که سر امام علیه السلام را براى یزید - که خدا لعنتش کند - آوردند، مجلس‌ هاى شراب مى‌آراست و سر حسین علیه السلام را مى‌آورد و جلوى خود مى‌نهاد و با حضور آن شراب مى‌نوشید.[۴] امام رضا علیه السلام مى‌فرماید: «نخستین کسى که در روزگار اسلام برایش آبْ‌جو گرفتند، یزید بن معاویه - که خدا لعنتش کند - در شام بود. آن را براى او و در سفره‌اى که بر سر حسین علیه السلام برپا کرده بودند، حاضر کردند و او آن را مى‌نوشید و به همراهانش مى‌نوشاند و - خدا لعنتش کند - مى‌گفت: "بنوشید! این شرابى مبارک است و اگر تنها برکتش همین بود که ما نخستین کسانى هستیم که آن را بدست گرفته‌ ایم و در حالى که سرِ بریده دشمنمان پیش روى ما و سفره‌مان بر آن است، با جان‌هایى آرام و دل‌هایى بى‌اضطراب مى‌خوریم کافى بود". (امام در ادامه فرمود:) پس هر کس پیرو ماست باید از نوشیدن آبْ‌جو بپرهیزد که آن از شراب‌هاى دشمنان ماست و اگر نپرهیزد، از ما نیست که پدرم از پدرش از پدرانش از على بن ابى طالب علیه السلام نقل کرد که: پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: "جامه دشمنان مرا نپوشید و غذاهاى دشمنان مرا نخورید و به راه دشمنان من نروید که شما هم مانند آنان دشمن من مى‌شوید".»[۵] سپس سر مبارک امام حسین علیه السلام را در دمشقآویختند؛ همان جایى که سر حضرت یحیى بن زکریا را آویختند. در نهایت یزید ملعون فرمان داد که سر حسین علیه السلام را در شهرهاى شام و جز آن بچرخانند.[۶] سر مبارک امام علیه السلام در مدینه هنگامى که یزید ملعون فرمان داد تا سر حسین علیه السلام را در شهرها بچرخانند، آن را به مدینه آوردند و در آن زمان عمرو بن سعید اَشدَق کارگزار یزید در آنجا بود. او فریاد و ضجّه زنان را شنید و گفت: این صداى چیست؟ گفته شد: زنان بنى هاشم مى‌گِریند؛ چون سر حسین را دیده‌ اند. مروان بن حکم نزد عمرو بود. مروان ملعون به این شعر تمثّل جست: زنان قبیله بنى زُبَید ناله ‌اى زدند، به سانِ ناله زنان ما در جنگ اَزیب. هر کس دنده ‌اى را بشکند، پهلویش خُرد مى‌شود. و کینه اُمَویان، [نه از خون عثمان بلکه‌] از خون‌هاى روزگارجاهلى بود که از خاندان و خانواده پیامبر صلى اللَّه علیه و آله مى ‌ستاندند. هنگامى که مروان ملعون این را گفت، عمرو بن سعید (کارگزار آن روزگار مدینه) گفت: به خدا دوست داشتم که فرمان‌رواى مؤمنان (یزید)، سر حسین را براى ما نمى ‌فرستاد. مروان به او گفت: ساکت شو، بى‌ مادر! بگو، همان گونه که پیشینیان گفتند: بر سر شَریز، چنان ضربه ‌اى زدند که ستون‌هاى سلطنت را پراکند و ناپیدا کرد. آنگاه سر حسین علیه السلام را براى عمرو بن سعید آوردند. او روى گردانْد و آن را گران و سخت شمرد؛ امّا مروان ملعون به آورنده سر گفت: آن را بده. او آن را به مروان داد و وى آن را در دستش گرفت و گفت: بَه! چه خوش است خُنَکاى تو در دستانم‌ و سرخى [خونِ جارى بر] گونه‌هایت![۷] محل دفن سر مقدس امام علیه السلام گزارش‌هاى مربوط به محل دفن سر مقدس سیدالشهداعلیه السلام به چهار دسته تقسیم مى ‌شوند:

در کنار قبر امیرمؤمنان علیه السلام: بیشتر منابع معتبر روایى (مانند: الکافى، تهذیب الأحکام وکامل الزیارات) دلالت دارند که سر سیدالشهدا علیه السلام در کنار قبر پدرش امیرمؤمنان علیه السلام دفن شده است. به عنوان نمونه کتاب الکافی از يزيد بن عمر بن طلحه نقل می کند که گفت : امام صادق عليه السلام در حيره [1] به من فرمود : «آيا آنچه را به تو وعده دادم ، نمى خواهى ؟» . گفتم : چرا . مقصود امام عليه السلام ، رفتن به قبر سوى امير مؤمنان ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ بود . امام عليه السلام و [فرزندش]اسماعيل ، سوار شدند و من نيز همراه آنان ، سوار شدم . رفتيم تا به ثَويّه ، جايى در نزديكى كوفه و ميان حيره و نجف ـ كه پر از درّ نجف بود ـ ، رسيديم . امام عليه السلام و اسماعيل ، فرود آمدند و من نيز با آن دو ، فرود آمدم . امام عليه السلام نماز خواند و اسماعيل ، نماز خواند و من نيز نماز خواندم . امام عليه السلام به اسماعيل فرمود : «برخيز و بر جدّت حسين عليه السلام ، سلام بده» . گفتم : فدايت شوم ! آيا حسين در كربلا نيست ؟ فرمود : «چرا ؛ امّا هنگامى كه سرش را به شام بردند ، يكى از وابستگان ما ، آن را ربود و در كنار امير مؤمنان عليه السلام به خاك سپرد».د[۸] هر چند برخى از این گزارش‌ها را مى‌توان توجیه کرد که مقصود جایگاه گذاشتن سر مقدس آن امام است، اما ظاهراً دلالت مجموع آنها بر این که سر مقدس امام علیه السلام در کنار مرقد پدر بزرگوارش دفن شده غیرقابل تردید است. از این رو علامه مجلسى با اشاره به این گزارش‌ها مى‌گوید: بدان که از گزارش‌هاى گذشته بدست مى ‌آید که سر امام حسین - که درودهاى خدا بر او و دودمانش باد - و بدن‌هاى آدم و نوح و هود و صالح - که درودهاى خدا بر آنان باد - در کنار امام على - که درودهاى خدا بر او باد - دفن هستند. بنابراین شایسته است که بعد از زیارت امام على علیه السلام همه آنها زیارت شوند. برگرداندن سر امام علیه السلام به کربلا: گزارش‌هایى نیز حاکى‌اند که سر سیدالشهدا علیه السلام به کربلا برگردانده و به جسد ایشان، ملحق شده است. گفتنى است حدیثى از اهل بیت علیهم السلام که بر این معنا دلالت داشته باشد، یافت نشد؛ لیکن گزارش شیخ صدوق در الأمالى و بیرونى در الآثار الباقیة و مستوفى هروى در ترجمه الفتوح و زکریاى قزوینى در عجائب المخلوقات این نکته را مى‌رساند. همچنین سید بن طاووس مى‌گوید: درباره سر حسین علیه السلام، روایت شده که [به کربلا] بازگردانده شد و در کنار بدن شریفش را گرفت. و عمل شيعيان هم ناظر به همين نكته است. سر مقدس سیدالشهدا در دمشق: گزارش‌هایى دلالت دارند که سر مقدس سیدالشهدا علیه السلام در دمشق، دفن شده است. سر مقدس امام در مدینه (قبرستان بقیع): گزارش‌هایى دلالت دارند که سر مقدس امام علیه السلام در مدینه و در قبرستان بقیع دفن شده است. سر مقدس امام در مصر: دسته پنجم گزارش‌هایى که از دفن سر امام علیه السلام در مصر (قاهره) حکایت دارند. *** از بین موارد یاد شده مورد اول یعنی دفن شدن سر مقدس امام علیه السلام در کنار قبر امیرمؤمنان علیه السلام، از آنجا که روایاتی دارد که به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده شده‌اند، قوی تر است. اما قول به دفن سر در کربلا در بین عموم مشهورتر است. پانویس (۱)  اللهوف، ابن طاوس ،ص142 (۲) تاریخ الطبرى: ج۵، ص۴۶۷؛ أنساب الأشراف: ج۳، ص۴۱۲. (۳) تاریخ الطبرى: ج۵، ص۳۹۳؛ أنساب الأشراف: ج۳، ص۴۲۴. (۴) الملهوف: ص۲۲۰؛ مقتل الحسین علیه السلام، خوارزمى: ج۲، ص۷۲. (۵) عیون أخبارالرضا علیه السلام: ج۲، ص۲۳، ح۵۱، بحارالأنوار: ج۴۵، ص۱۷۶، ح۲۴. ( ۶) شرح الأخبار: ج۳، ص۱۵۹ ر.ک: ص۳۸۷. (۷) شرح الأخبار: ج۳، ص۱۵۹، ح۱۰۸۹. (۸) دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، محمدی ری‌شهری،

❓سوال : سلام حاج آقاباقری خوبید؟ ببخشیدیک سجاده دارم که تاحالاکامل بازش نکردم وروش نمارخوندم ولی قسمت بالای سجاده مشحص بوده عکس گنبده حضرت محمدص داشته تاامروزکامل بازش کردم رکعت دوم متوجه شدم عکس گنبدکامل روش نقش بسته پام وگذاشتم روش نمازخوندم میخاستم بدونم حکمش چیه

✅پاسخ : محمد علی باقری: سلام علیکم و رحمت الله .ممنونم از لطف شما. چون شما قصد بی احترامی نداشتی ، اشکال نداره که پا روی سجاده گذاشتی . روی اون سجاده نماز خوندن هم اشکال نداره. التماس دعا

❓سوال : با سلام خدمت شما میخواستم بدونم این دعای ماه صفر که در بالای عکس هست سندیت داره یا نه ؟ ممنون

✅پاسخ : علیکم السلام و رحمت الله . بنده این متن را در هیچ کتاب معتبری نیافتم . موفق باشید.

❓سوال: با سلام. اینکه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور بفرمایند برکت زیاد میشود، پس چگونه است آیا زمان دیگر اهل بیت علیهم السلام که حضور داشتند هم اینگونه بوده؟

علیکم السلام. ✅پاسخ کوتاه : پاسخ کوتاه: شرایط زمان غیبت در واقع غیر طبیعی و موجب سوء استفاده ظالمان از مردم و منابع خدادادی فراهم و بطور خلاصه برکت مشهودی آشکار نیست. در زمان ظهور این تفاوت های ظاهری از بین رفته و حاکمیت امام علیه السلام بر مبنای عقل مورد قبول و پذیرش جوامع و بالتبع نزول برکات آسمانی و ظهور گنجهای هستی میشود

✅پاسخ مفصل : یکی از اصول اصلی و محکمات عقیدتی در جامعه شیعی را می توان حضور معصوم به عنوان امام و حجت در جامعه دانست. مطابق با اعتقادات شیعه که برگرفته از آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام است، همواره باید انسانی الهی وجود داشته باشد تا آینه حق بر روی زمین و هادی و راهنمای تمام مردم باشد. راهنمایانی متشکل از پیامبران و پس از آن ائمه اطهار علیهم السلام بوده و هدف و وظیفه مشترکی با نام (ابلاغ آشکار دین )دارند. امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز چه در وظیفه ذاتی و چه در وظایف برخاسته از ابلاغ مبین هیچ تفاوتی با دیگر ائمه علیهم السلام نداشته و مانند آن بزرگواران هم در زمان غیبت و هم هنگام ظهور به آنها خواهند پرداخت. در همین رابطه امام جوینى و علامه قندوزى حنفى که هر دو از علمای اهل تسنن می باشند، در ضمن نقل حدیث مفصلى از امام سجاد علیه السلام به این مطلب اشاره نموده اند، که امام چهارم شیعیان فرمود: «...از روزى که خدا آدم را آفریده تا حال هیچگاه زمین از حجتى خالى نبوده است، ولى آن حجت گاهى ظاهر و مشهور و گاهى غایب و مستور بوده است. تا قیامت نیز از حجت خالى نخواهد شد و اگر امام نباشد خدا پرستش نمى شود.» (1)؛ همچنین پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در جواب جابر بن عبدالله انصاری در خصوص عدم تفاوت تاثیر اعمال و بهره از فیوضات ائمه علیهم السلام با حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه می فرمایند، «... قسم به پروردگارى که مرا به پیامبرى برانگیخت، از وى نفع مى برند و از نور ولایتش کسب نور مى کنند، همچنان که از خورشید استفاده مى کنند هنگامى که در پشت ابرها قرار بگیرد.»(2)؛ حال با توجه به اثبات عدم تفاوت وظیفه و آثار و برکات حضور قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجه با دیگر حجج پروردگار بر روی زمین، به سه نمونه از وظایف ایشان در زمان غیبت که برآمده از هدف کلی رسولان و ائمه اطهار علیهم السلام یعنی بلاغ مبین می باشد پرداخته خواهد شد. هدایت و ارشاداین مهم در دوران غیبت کبری به صورت هدایت باطنی صورت می پذیرد. شیعه بر این باور است امام از راه باطن، بر نفوس افراد اشراف دارد و آنان را مورد هدایت و تربیت خود قرار می‌دهد. با القا‌های نیکو، یا با نگه‌داشتن‌های باطنی، راه برخی از افراد را عوض می‌کند یا آن‌ها را در راه صحیحی که دارند، استوار و ثابت قدم می‌دارد؛ گر چه این هدایت، از دیدگان پنهان است. (3) صیانت از دین شیخ مفید در خصوص این وظیفه امام و شرایط اجرای آن در زمان غیبت می گوید «احتیاج به وجود امام از آن جهت است که شریعت و قانون اسلام حفظ شده و به همان گونه که وظیفه ایشان است تبلیغ گردد و اگر کسی یا کسانی پیدا شوند که به این امور قیام کنند در این صورت امام حق دارد ساکت بماند یا پنهان شود و هر گاه همه امت بر ترک این عمل اتفاق کردند و از راه حق و قانون صحیح منحرف شدند، امام علیه السلام بصورت ظاهری این کارها را انجام میدهند.»(4) در زمان امامت ایشان نمونه های بسیاری از اتفاقات معجزه آسا؛ کید و دشمنی دشمنان اسلام را برطرف و در تاریخ ثبت گردیده و این نشان از وجود دستی غیب در صیانت از اسلام داشته و دارد. نظارت و رسیدگی به امور مسلمین حضور ایشان در میان مردم و رسیدگی و نظارت ایشان بر احوالات مسلمین و مومنین مانند دیگر ائمه هدی علیهم السلام می باشد. «در بازارهایشان رفت و آمد کند و در مجالسشان بر فرش ایشان پا گذارد و ایشان او را نشناسند تا هنگامی که خداوند اذن دهد که خود را معرفی کند، چنانکه یوسف چند روز با برادران خود چنین بود» (6). همچنین امام دوازدهم شیعیان همانطور که در قرآن بشارت داده شده است که «بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مى بینند! و به زودى، به سوى داناى نهان و آشکار، بازگردانده مى شوید و شما را به آنچه عمل مى کردید، خبر مى دهد!» (7) از احوال مسلمین آگاه بوده و بر اعمالشان نظارت می فرماید. ایشان از طرفی در توقیعی می فرمایند «...به اخبار شما علم داریم. هیچ چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از لغزش و کاستی های عمل کرد شما آگاه هستیم. چیزی بر ما پوشیده نمی ماند.»(8) و از طرف دیگر در نامه‌ای به شیخ مفید خطاب به شیعیان خود می‌فرماید: «ما هرگز شما را به حال خود رها نکرده ایم و هرگز شما را از یاد نبرده ایم و اگر نبود (عنایات پیوسته ما) حتماً سختی‌ها و بلاهای فراوانی به شما می‌رسید و دشمنان شما را نابود می‌کردند.»(9) که هر دوی اینها نشان از رسیدگی مجدانه حضرت بر اعمال و رفتار مردم و همچنین برآوردن حاجات مسلمین دارد. در زمان عدم ظهور؛ الزامی برای پذیرش و اجرای فرامین و رهنمودهای امام مبین بین مردم وجود ندارد. بلاغ مبین الاهی و همچنین وظایف منبعث از این هدف غایی مورد انکار و بی اعتنایی و در نتیجه آشکار نشدن گنجهای هستی در اثر عدم تبعیت و پیروی ننمودن از معصوم است.

شرایط در واقع غیر طبیعی و سوء استفاده ظالمان از مردم و منابع خدادادی فراهم و بطور خلاصه برکت مشهودی آشکار نیست. با ظهور و برداشته شدن پرده غیبت این تفاوت های ظاهری از بین رفته و حاکمیت امام علیه السلام بر مبنای عقل مورد قبول و پذیرش جوامع و بالتبع نزول برکات آسمانی و ظهور گنجهای زمینی میشود. ــــــــــــــــ پاورقی: 1. جوینى، فرائد السمطین (بیروت، مؤسسه المحمود، 1400 هـ ق) ج 1، ص 45. ینابیع المودة، قندوزى حنفى، ج 2، ص 217 . 2. کمال الدین: ج 1 ص 253 و بحارالانوار: ج 36 ص 250. 3. درسنامه مهدویت 2، حجه الاسلام سلیمیان .ص62 4. مسائل العشر فی الغیبة، شیخ مفید ص ،77 و78 5. کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ص161، ح119 6. بحار الانوار، علامه مجلسی، ج52، ص154 7. توبه/ آیه 105 8. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج53، باب 31، توقیع7، ص 175. 9. احتجاج، ج 2، ش 359، ص 598.

❓سوال. سلام خسته نباشید: بر اساس روایات وارده، سيره امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) چه تفاوتي با سيره ساير امامان معصوم(عليهم السلام) دارد؟

علیکم السلام و رحمت الله . ممنونم. ✅پاسخ اجمالی : امامان معصوم(ع) مأمور به ترويج دين تا حد امكان بودند و تكليفي نسبت به جنگ نداشتند و به اين خاطر يك نوع بيعت و پيمان عدم تعرض با حاكمان عصر خود بسته بودند؛ ولى سيره امام مهدي(عج) با سایر امامان فرق مى كند. ایشان به مجرد ظهور دست به مقابله با ظالمان زده و ظلم و بى عدالتى را از جامعه بر می كند و چون هر لحظه احتمال ظهور می رود، نباید بیعتی بر عهده ی ایشان باشد.

✅ پاسخ مفصل: كسانى كه با مسئله مهدويّت آشنايى دارند مى دانند كه برنامه حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه) با برنامه ساير امامان تفاوت اساسى دارد. امامان ديگر مأمور بودند كه در ترويج دين تا حد امكان كوشش كنند و مامور به جنگ نبودند و لذا يك نوع بيعت و پيمان عدم تعرض با حاكمان عصر خود بسته بودند؛ ولى سيره امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) با سایر امامان فرق مى كند، ایشان به مجرد ظهور دست به مقابله با ظالمان زده و ظلم و بى عدالتى را از جامعه بر می كند و چون هر لحظه احتمال ظهور می رود، نباید بیعتی بر عهده ی ایشان باشد. امام صادق(عليه السلام) فرمود: «صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ تَغِيبُ وِلَادَتُهُ عَنْ هَذَا الْخَلْقِ كَيْ لَا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ وَ يُصْلِحُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ»(1)؛ (ولادت صاحب الامر مخفى نگه داشته مى شود تا اینکه هنگام ظهور، پيمان هيچ كس برگردنش نباشد؛ و خداوند امرش را در يك شب اصلاح مى كند). علاوه بر اين چون ستمكاران در هر لحظه احتمال قيامش را مى دهند لذا منافع خود را در خطر ديده و به پيمان خود با حضرت پایبند نمی مانند.(2) پی نوشت: (1). بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 قمری‏، چاپ: دوم، ج ‏52، ص 96، باب 20 (علة الغيبة و كيفية انتفاع الناس به في غيبته صلوات الله عليه). (2). گردآوری از: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضواني، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چاپ هفتم، 1390 ش، ص 388.

❓سوال: سلام خداقوت ،ببخشیداینکه میگویندامام زمان (عج)به دست یک زن کشته میشودواقعیت داردوقضیه دجال چیست؟وامام زمان چندسال حکومت میکنند؟

✅پاسخ: علیکم السلام ممنونم. در کتابی به شهید شدن امام زمان (عجل الله فرجه توسط یک پیرزن با اوصاف خاص تصریح شده (الزام الناصب، ص 190) اما سندی برای این حدیث بیان نشده است .لذا نمی توان آن را پذیرفت. برخی روایات کلی هم وجود دارد که بر اساس آنها، هیچ امامی نیست، مگر این که کشته یا مسموم می شود. (من لا یحضره الفقیه، ج2، ص 585، ح 3192) . ظاهر این گونه روایات، شهادت حضرت را بیان می کند، (کفایه الاثر، ص 227) اما دلیل قطعی بر شهادت شخص حضرت مهدی علیه السلام ، وجود ندارد. روایاتی دارد امام حسین علیه السلام و یارانش در اواخر حیات امام زمان عجل الله فرجه ، رجعت می نمایند و غسل و دفن حضرت را بر عهده می گیرد. کافی، ج8 ، ص 206؛ بحارالانوار، ج 53، ص 93، ح 102 از کافی) طبق این نوع روایات امام زمان عجل الله فرجه الشریف به مرگ طبیعی از دنیا می روند و این احتمال قوی تر به نظر می رسد. مطالب مربوط به خبر شهادت حضرت به نقل از یک دانشمند ناشناخته در کتاب الزام الناصب چنین است : «فاذا تمت السبعون سنه اتی الحجه الموت فتقتله امرأه من بنی تمیم اسمها سعیده و لها لحیه کلحیه الرجل بجاون صخر من فوق سطح و هو متجاوز فی الطریق. فاذا مات تولی تجهیزه الحسین(ع)؛ با پایان یافتن هفتاد سال از آمدن امام زمان(عج) زنی از قبیله بنی تمیم به نام سعیده او را شهید می کند. وی همچون مردان، دارای ریش می باشد و در حالی که امام زمان(عج) از راهی می گذرد، با هونگی از جنس سنگ امام را به شهادت می رساند. پس از فوت امام زمان(عج)، امام حسین(ع) غسل، تکفین و تدفین او را انجام می دهد» برگرفته از : (محمد الصدر، موسوعه الامام المهدی، الکتاب الثالث، تاریخ ما بعد الظهور، ص 881، دارالتعارف للمطبوعات). اگر هم عبارت یاد شده به مضمون روایات اشاره داشته باشد، در این صورت هم به دلیل ناشناخته بودن سند، مرسل به حساب آمده و به دلیل ضعیف بودن از ناحیه سند، پذیرفته نیست، از این رو نمی تواند بیانگر رویدادی تاریخی باشد. ریش دار بودن قاتل نیز که خود یک زن است، روایت را با اشکالات فراوانی روبرو می کند از جمله: - هر چند به گونه ای نادر، برخی از زنان، ریش بسیار مختصری در می آورند، ولی هیچ گاه میزان آن به اندازه ریش یک مرد نمی رسد، آن گونه که در روایت بدان اشاره شده است. - در تاریخ سابقه ندارد که حتی یک زن به صورت ریش کامل یک مرد، ریش درآورده باشد ولی در روایت بدان تصریح شده است. اگر هم گفته شود چنین چیزی به عنوان یک استثناء و به قدرت الهی موجود شده تا با قاتل ولی عصر علیه السلام قرار گیرد پاسخ آن است که اگر چنین زنی مدتی در میان مردم آن زمان زندگی کند، با توجه به سخن گفته شده از او در کتاب ها به عنوان قاتل امام زمان علیه السلام ، در این صورت حکومت حضرت مهدی علیه السلام درباره آن تصمیمی خاص می گرفت.

شهادت دومین #شهید محراب #آیت‌_الله_مدنی 20 شهریور 1360: آیت اللَّه سیداسداللَّه مدنی ، سال ها پیش از ورود به عرصه مبارزات سیاسی، در مقابل افکار ضددینی کسروی مقابله کرده بود و با شهید نواب صفوی همکاری داشت. با آغاز قیام مردمی ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) و تبعید آن حضرت به نجف اشرف، آیت اللَّه مدنی در کنار استاد و رهبر خود قرار گرفت و در ایام سفر به ایران، ضمن نام بردن از حضرت امام، رسالت و وظایف مردم مسلمان را در برابر رژیم پهلوی بیان می کرد. آیت اللَّه مدنی در سال 1350 به فرمان امام جهت تدریس علوم دینی به خرم آباد رفت و در آنجا حوزه علمیه تأسیس نمود. چندی بعد بر اثر فعالیت هایی که علیه رژیم ستم شاهی داشت به مدت بیش از سه سال به شهرهای مختلف تبعید شد و با اوج گیری انقلاب اسلامی، از تبعید به قم بازگشت. این روحانی مبارز، پس از پیروزی انقلاب به دعوت مردم همدان، راهی این شهر گردید و از طرف مردم این استان به مجلس خبرگان قانون اساسی راه یافت. آیت اللَّه مدنی پس از شهادت آیت اللَّه قاضی طباطبایی، نخستین امام جمعه تبریز، از سوی امام خمینی(ره) به عنوان نماینده ولی فقیه و امام جمعه تبریز انتخاب شد و در این سنگر به پاسداری و حراست از آرمان های انقلاب اسلامی همت گماشت. این مجاهد نستوه سرانجام در بیستم شهریور1360 ش برابر دوازدهم ذی قعده 1401 ق در 68 سالگی در همین سنگر پس از اقامه نماز در محراب نماز جمعه تبریز توسط منافقین به شهادت رسید. و پس از تشییعی با شکوه در تبریز و قم،در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. ✅لطفا کانال#محمد_علی_باقری را به دیگران معرفی کنید @ma_bagheri1360

#قدری_تأَمُّل پیام #امام_خمینى (ره) به مناسبت شهادت #آیت_الله_مدنى(دومین شهید محراب) : بسم الله الرحمن الرحیم، انالله و اناالیه راجعون با شهید نمودن یک تن دیگر از ذریه رسول الله و اولاد روحانى و جسمانى شهید بزرگ امیرالمؤمنین (ع( سند جنایت منحرفان و منافقان به ثبت رسید. سید بزرگوار و عالم عادل عالى قدر و معلم اخلاق و معنویات، حجت الاسلام و المسلمین شهید عظیم الشان مرحوم حاج سید اسدالله مدنى رضوان الله علیه، همچون جد بزرگوارش در محراب عبادت به دست منافقى شقى به شهادت رسید. اگر با به شهادت رسیدن مولاى متقیان اسلام محو و مسلمانان نابود شدند، شهادت امثال فرزند عزیزش شهید مدنى هم آرزوى منافقان را بر آورده خواهد کرد. اگر خوارج سیاه بخت از شهادت ولى الله الاعظم طرفى بستند و به حکومت رسیدند، این گروهکهاى خائن نیز به آمال خبیث خود که سقوط حکومت اسلام و برقرارى حکومت آمریکایى است مى رسند. آنان لعنت خدا و رسول و ننگ ابدى را براى خود و اینان عذاب ابدى خدا و نفرت و لعنت قادر متعال و امت اسلام را براى خود و هم پیمانان و اربابان خونخوار خویش به بار آوردند. ملت بزرگ و روحانیت معظم چون صفى مرصوص ایستاده اند که هر پرچمى از دست تواناى سردارى بیفتد سردار دیگرى آن را برداشته و به میدان آید و با قدرت بیشتر در حفظ پرچم اسلامى به کوشش برخیزد .شهید مدنى با شهادت مظلومانه خود ضد انقلاب و منافقین ضد اسلام را بکلى منزوى کرد. این چهره نورانى اسلامى عمرى را در تهذیب نفس و خدمت به اسلام و تربیت مسلمانان و مجاهده در راه حق علیه باطل گذراند و از چهره هاى کم نظیرى بود که به حد و افر از علم و عمل و تقوى و تعهد و زهد و خودسازى برخوردار بود. به شهادت رساندن چنین شخصیتى به تمام معنى اسلامى همراه با تنى چند از فرزندان اسلام و یاران باوفاى انقلاب اسلامى در میعادگاه نماز جمعه و در حضور جماعت مسلمین جز عناد با اسلام و کمر بستن به محو آثار شریعت و تعطیل جمعه و جماعت مسلمین توجیهى ندارد. اگر تا امروز براى جنایتها و شرارتهاى خود بهانه هاى بى پایه اى مى تراشیدند، در شهادت این عالم متقى که جز درباره خدمت به اسلام و مسلمانان نمى اندیشید بهانه اى جز انتقام از اسلام و ملت شریف نمى توانند بتراشند. انتقام از اسلام که آن را اساس سقوط دستگاههاى جبار و شکست ابرقدرتها در ایران و پس از آن در منطقه مى بینند و از ملت قدرتمند که پشت بر آنان نموده و کاخهاى آمال و آرزوى آنان را در هم کوبیده و تمامى آنانرا از صحنه تا ابد بیرون رانده است مى گیرند. مردم رزمنده ایران و خصوص مردم غیرتمند آذربایجان که چنین روحانى متعهد و معلم عالى قدرى را از دست داده اند و حریف شکست خورده خود را مى شناسند، با عزمى جزم و اراده اى خلل ناپذیر انتقام خود را از آنان مى گیرند. اینجانب، شهادت این مجاهد عزیز عظیم و یاران باوفایش را به پیشگاه اجداد طاهرینش، خصوصا بقیة الله - ارواحناله الفدا - و به ملت مجاهد ایران و اهالى غیور و شجاع آذربایجان و به حوزه هاى علمیه و به خاندان محترم این شهیدان تبریک و تسلیت میگویم. خط سرخ شهادت، خط آل محمد (ص) و على (ع) است و این افتخار ازخاندان نبوت و ولایت به ذریه طیبه آن بزرگواران و به پیروان خط آنان به ارث رسیده است. درود خداوند و سلام امت اسلام بر این خط سرخ شهادت و رحمت بى پایان حق تعالى بر شهیدان این خط در طول تاریخ و افتخار و سرافرازى بر فرزندان پرتوان پیروزى آفرین اسلام و شهداى راه آن و ننگ و نفرت و لعنت ابدى بر وابستگان و پیروان شیاطین شرق و غرب خصوصا شیطان بزرگ آمریکاى جنایتکار که با نقشه هاى شیطانى شکست خورده خود گمان کرده ملتى را که براى خداوند متعال و اسلام بزرگ قیام نموده و هزاران شهید و معلول تقدیم نموده با این دغل بازیها مى تواند سست کند و یا از میدان به در برد. اینان پیروان سید شهیدانند که در راه اسلام و قرآن کریم، از طفل شش ماهه تا پیرمرد هشتاد ساله را قربان کرد و اسلام عزیز را با خون پاک خود آبیارى و زنده نمود. ارتش و سپاه و بسیج و سایر قواى مسلح نظامى و انتظامى و مردمى ما پیرو اولیایى هستند که همه چیز خود را در راه هدف و عقیده فدا نموده و براى اسلام و پیروان معظم آن شرف و افتخار آفریدند. از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین و رحمت براى شهیدان خصوصاً شهداى اخیرمان و بالاخص شهید عزیز مدنى معظم و سلامت کامل براى مجروحین این حادثه و صبر و استقامت براى ملت بزرگ خصوصاً آذربایجانیهاى عزیز و بازماندگان شهیدان خواهانم. سلام و درود بر همگان . والسلام على عبادلله الصالحین، روح الله الموسوى الخمینى، 21 شهریور 1360 ╭━═━🍃❀🌸❀🍃━═━╮ لطفا کانال #محمد_علی_باقری رابدیگران معرفی کنید👇 @ma_bagheri1360 ╰━═━🍃❀🌸❀🍃━═━╯