هو الرحیم

تک‌گویی، مخرب ذات گفتگوست. در گفتگو باید هم‌گویی برقرار شود تا ماهیت آن تحقق یابد. گفت‌و‌گویی بر مبنای منطق و ادلهٔ عقلی، دور از هیجانات کاذب یا حتی صادقِ مانع پیشبرد گفت‌وگو، مخصوصاً وقتی وجوه مشترک بین طرفین مباحثه وجود دارد. باید از اشتراکات وام گرفت برای روشن شدن موارد اختلافی و رفع ابهامات و سوءتفاهمات. اگر هدف و نیت از گفتگو روشنگری است، می‌بایست دلسوز هم‌نوع و هم‌کیش خود باشی و با آرامش و صبر غفلت محاسباتی‌اش را مطرح کنی. نه از آن جهت که مصر باشی حرفت را به کرسی بنشانی یا صفت خودبرتربینی را در خودت قوت بخشی و این رذیله را به رخ او بکشی، که تکبر و غرور آفت گفتگوست. صرفاً می‌بایست برای انجام مسئولیتت به عنوان یک هم‌نوع، هم‌عضو و هم‌خالق و برای بندگی که میان هردویتان مشترک است، اقدام کنی وگرنه سکوت بهتر از سخن‌پراکنی خواهد بود. همهٔ ما واقفیم که جریان حق متفرق و چندشعبه نیست، هرچند که از طرق مختلف بتوان به آن رسید. پس اگر طرفین گفتگو که مدعی حق‌مداری‌اند حتی علی‌الظاهر از هم دور باشند باید بتوانند از اشتراکاتشان پلی بسازند برای وصل شدن، هم‌نگاه شدن. و بعد با جریان پیدا کردن مهر و مودت بین هم‌پیکرهاست که می‌توان باهم به جریان نور و روشنایی متصل شد. باید حواس جمع بود که او نیز عضوی از پیکرهٔ آفرینش است که شبهه‌‌ای دردناک به جانش نهیب زده و بندگان خدا موظف‌اند آن دگر عضوی باشند که قراری برایشان نمی‌ماند. و می‌بایست برای عافیت هم‌پیکرشان دلسوزانه و خاضعانه قدم بردارند، هرچند که شاید مؤثر نیفتد. اما احتمال درصد کم تأثیر نیز عبد خدا را موظف به تلاش برای روشنگری به سمت نور می‌نماید البته با ابزار مهر و نور نه با سلاح قهر و ظلمت. و البته واقفیم که رضوان الهی ارث پدری هیچ آدمی نیست که خدا آن را دوقبضه ضمانت کرده باشد برای کسی. پس تکبر و تبختر جایی ندارد، اگر توفیق بندگی داشتیم می‌بایست شکرگزار نعمتی باشیم که در آن غرقیم و هر آن که بلغزیم کفران نعمت کرده‌ایم و عافیت را از خود سلب. و باز البته امیدواریم مادامی‌که عشق علی و اولادش در قلب ماست، عاقبت به خیریم و مباد آنی که سلب توفیق شویم و حکایت ما نیز نامعلوم گردد. جان کلام، ما موظفیم به خلیفة‌الله بودن، و نمایندهٔ او بودن آسان نیست. باید در اولین گام، صفت رحمت را در خود زنده نماییم که مهربانی سرمنشأ تمام خیرات و نیکویی‌هاست. و من‌ الله‌ التوفیق... #روایتگری۷ #وَكَلِمَةُ‌اللَّهِ‌هِيَ‌الْعُلْيَا #اَللّهُمَّ‌اجْعَلْ‌مَحْیاىَ‌مَحْیا‌مُحَمَّدٍ‌وَ‌آلِ‌مُحَمَّدٍوَمَماتى‌مَماتَ‌مُحَمَّدٍ‌وَ‌آلِ‌مُحَمَّدٍ @maahjor

وقتی این روایت ۷ بخشی را شروع کردم، فکر نمی‌کردم بخش آخرش مصادف شود با اولین روز ماه مبارک رمضان البته چند روزیست بخش آخر را نوشته بودم، اما هم فرصت نکرده بودم بازبینی کنم و هم مشغله اجازه نداده بود برای ارسال بخش آخر. اما امروز که تصمیم گرفتم پرونده این روایتگری را که متقارن با آغاز ماه مبارک شد، ببندم، بیشتر از قبل فکری شدم که چقدر و چطور بندگی می‌کنم و چقدر مصداق عنوان خلیفة‌الله‌ام؟! یا اصلا کدام از صفات خالقم در من مخلوق بروز و ظهور دارد؟! اما افسوس از عمری که در بی‌خبری و تغافل گذشت .... و افسوس از جهل و نادانی که برایم بزک شد به آگاهی و بصیرت ..... و افسوس از عمل و رفتار و کرداری که هیچ نور و روشنایی را منعکس نکرد و بازنتاباند..... الهی! امید بندهٔ مهجور جامانده از غافلهٔ نور و روشنایی‌ات به جبران توست. بنده‌ای که بندگی نداند و رسم عبودیت نشناسد. اما امید به دستگیری‌ات او را زنده نگه می‌دارد ...... مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor

دوستان گرامی اگر نقد و نظری در مورد این روایتگری داشتید، با گوش جان می‌شنوم و یاد می‌گیرم.... لطفا دریغ نفرمایید...

هو الباقی

۱۳ اسفند یا ۱۸ خرداد کدام روز را باید زادروزت گرفت ؟! به دنیا آمدنت یا از دنیا رفتنت ؟! متولد شدن در دنیای فانی یا متولد شدن در سرای باقی ؟! نمی‌دانم چه روزی سزاوارتر است برای بزرگداشت تولد و نوزایی؟! اما امروزطوری در سی و یکی دو سال پیش تو زیستن در اینجا را شروع کردی. در طول زندگی کوتاه پر از درد و رنجت، استوار و باصلابت نیکی و مهربانی را خیرات کردی و دو سال پیش بخشی از خیرکثیرت روزی من هم شد، خیری که هنوز جریان دارد و مستمر است. تو مستمر متولد خواهی شد مادامی‌که خیراتت در پهنهٔ هستی و بین ما در جریان است. پس عجالتاً آغاز زیستنت در زمین مبااارک 🌿 #میثاق_رحمانی #تولدت‌مبارک مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor

هو النور

کبریای توبه را بشکن پشیمانی بس است. از جواهرخانهٔ خالی نگهبانی بس است. ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین آبروداری کن ای زاهد! مسلمانی بس است. خلق دل‌سنگ‌اند و من آیینه با خود می‌برم بشکنیدم دوستان! دشنام پنهانی بس است. یوسف از تعبیر خواب مصریان دلسرد شد هفتصد سال است می‌بارد! فراوانی بس است. نسل پشت نسل تنها امتحان پس می‌دهیم. دیگر انسانی نخواهد بود قربانی بس است. بر سر خوان تو تنها کفر نعمت می‌کنیم. سفره‌ات را جمع کن ای عشق، مهمانی بس است.

فاضل نظری

#الهی‌عظم‌البلاء #اللهم‌لاتکلني‌إلی‌نفسي‌طرفة‌عین‌أبداً مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor

هو الهادی

می‌گفت: «آدم قصهٔ خودتون رو پیدا کنید. آدمی که به پیرنگ زندگیتون جون تازه بده و باهاش متحول بشید. از اون تحول‌ها که آخر قصه، ختم به رستخیز میشه نه سقوط!» @maahjor

هو الخالق

می‌گفت: « شنیدی میگن برای یه سامورایی همه جا ژاپنه! برای یه نویسندهٔ کاربلد هم، همه چیز سوژهٔ نوشتنه.» @maahjor

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾ مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾ سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾ وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾ فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ ﴿٥﴾ پی‌نوشت:

ابولهب و همسر هیزم‌کشش به روایت تصویر.
بدجنسی و شرارت از قیافه‌هاشون می‌باره! 
خورجین هیزمش خفه‌ش نکنه قبل عذاب؟! 
و امان از زبانه‌های آتش دوزخ!!!

#دلبرک #تصویر‌سازی #هنر‌مفهومی @maahjor