🏷پژوهشکده مطالعات معارف اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی برگزار می‌کند: نشست‌های تخصصی با عنوان: تفسیر قرآن مقام معظم رهبری ✔️ارائه دهنده: حجت الاسلام دکتر نجف لک‌زایی، استاد تمام دانشگاه باقر العلوم(ع) ☑️دبیر نشست‌ها: دکتر حسام امامی (مدیر گروه مطالعات قرآن و حدیث) 🕗زمان: ساعت 10 تا 11 روزهای برگزاری: .... سه شنبه 14 فروردین چهارشنبه 15 فروردین شنبه 18 فروردین یکشنبه 19 فروردین دوشنبه 20 فروردین سه شنبه 21 فروردین 📁جلسه به صورت مجازی برگزار می‌گردد. 🎧لینک مجازی 🌐https://room.nahad.ir/ch/pajouheshgah ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir

🔸دبیرخانه یکصدمین سال باز تاسیس حوزه قم باهمکاری معاونت پژوهش حوزه‌های علمیه برگزار می کند: ✅مواجهه حکمای حوزه علمیه قم با فلسفه اخلاق در سده اخیر 🎙حجت الاسلام و المسلمین مجید ابوالقاسم زاده ⏱ زمان: سه شنبه 1403/01/14 🔸ساعت 10:30 🌐 مشاهده از طریق تلوزیون اینترنتی حوزه http://livehowzeh.ir/tv ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir

💢 درس‌گفتار مجازی «بازتابِ دین در علم، هنر و فناوری» 🟠 جلسه دهم: «دین و فرهنگ» 🎙 با گفتاری از: دکتر سید سعید زاهد زاهدانی (رئیس پژوهشکده تحول و ارتقاء علوم انسانی دانشگاه شیراز) 🗓 سه‌شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ ⏰ ساعت ۱۶ تا ۱۷ ✅ لینک شرکت آنلاین در بستر اسکای‌روم: 🌐 http://B2n.ir/mohyeddin_ir ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir

✅ سلسله نشست های علمی_تخصصی ویژه ماه مبارک رمضان (۱۴۰۳ شمسی) 🔅 با رویکرد معنا‌شناسی در مطالعات قرآنی 1⃣ نشست اول 👤 سخنران: دکتر هادی رهنما عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی 🌀 عنوان: از خویشتنداری تا خدا ترسی_خداپناهی، بازخوانی فرآیند معناپردازی تقوا در گفتمان قرآن کریم 👩‍🎓 دبیر علمی و اجرایی: الهام حیدریان دبیر انجمن علمی و دانشجو کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث 📆 تاریخ برگزاری: سه شنبه ۱۴۰۳/۱/۱۴ 🕢 زمان برگزاری: ۱۹:۳۰ الی ۲۱:۳۰ (به صورت متغیر) 🌐 لینک ورود به جلسه در بستر اسکای روم انجمن علمی به عنوان میهمان: https://online.mazaheb.ac.ir/ch/anjomanquran ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir

❇️﷽ تاملات رمضانی ۲۲ 💢تفسیر قرآن کریم و هژمونی ✍ دکتر محمدحسن احمدی؛ دانشیار دانشگاه تهران 🔹مسئله ما در مواجهه با متن -همیشه- تفسیر متن نیست؛ بلکه می توان از مسئله دیگری به نام نفوذ متن نیز یاد کرد. نفوذ متن را به میزان اثربخشی متن در مخاطب، تفسیر می کنیم. این اثربخشی از توجه اولیه به متن (شنیده و دیده شدن) شروع می شود تا تلاش برای فهمیدن و در مراحل بالاتر استخدام و کاربست متن. گزارش هایی مبنی بر اینکه قرآن کریم از همان اوان نزول مورد استقبال مخاطبان بوده، نمونه ای از نفوذ متن است. 🔸 این که چه عواملی در نفوذ متن_از جمله تفسیر قرآن_ اثرگذار است-در کنار همه علل و عوامل قابل بحث- بخشی از آن، به قدرت و فرهنگ غالب(هژمونی) و شخصیت مفسر، برمی گردد. نمونه این مسئله، تاثیر شخصیت جامع شیخ طوسی در نفوذ تفسیر وی(التبیان) است. (از این رو تا مدت یکی دو قرن بعد از شیخ، به دوران رکود نامیده شده:معارف، مجید: تاریخ عمومی حدیث) در عصر حاضر نیز نمی توان _حداقل_ بخشی از نفوذ تفسیر خاورشناسان در مورد قرآن را ناشی از هژمونی نوزایی علمی در غرب ندانست. 🔹در واقع این هژمونی و چیرگی شخصیت مفسِر، می تواند بخشی از زحمتِ مفسر برای اقامه برهان و استدلال را نیز کم کند. از این منظر، می توان گسترش رویکرد عقلی به تفسیر در قرون معاصر (ر.ک. شادی نفیسی، عقل گرایی در تفاسیر قرن چهاردهم) را جبران بخشی از فقدان هژمونی غالب، تفسیر کرد. 🔸خلاصه آن که در سایه هژمونی _هم_ ضریبِ نفوذِ تفسیرِ صحیح، بالا می رود و هم، بدتفسیری و تفسیر به رای. 🔹اگر متن را یک موجود اجتماعی بدانیم و تفسیرِ صحیح و بدتفسیریِ آن را نوعی اقبال و ادبار به متن_متاثر از شرایط اجتماعی_ بدانیم؛ این کلام امام علی علیه السلام می تواند در رابطه با تفسیر و هژمونی _نیز_ قابل استفاده باشد که: وَ قَالَ (علیه السلام) إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ، أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ، سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِه. ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir

#گزین‌گویه_معارفی #استاد_معارف #جایگزینی #تربیت #فرحزادی ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir

✍️ اگر در شب قدر، مقدرات معيّن مى‌‏گردد؛ پس تلاش و اختيار انسان چه معنا دارد؟ 🔻 اينكه مى‏ گويند: در شب قدر همه مقدرات تقدير مى ‏شود؛ بدين معناست كه قالب معين و اندازه خاص هر پديده، به طور روشن اندازه‏گيرى مى‏شود. البته اين اندازه ‏گيرى، بر اساس شرايط و موانعى است كه پيش مى‏آيد و با ملاحظه اختيار و قابليت انسان شكل مى ‏گيرد. با توجه به مقدمه يادشده، رابطه شب قدر و تعيين سرنوشت بندگان و كردار اختيارى آنان، روشن مى‏شود. قدر؛ يعنى، پيوند و شكل گرفتن هر پديده و هر حادثه با سلسله علل خود و در شب قدر، اين پيوند به دقّت اندازه‏گيرى مى‏شود؛ يعنى اولاً، براى امام هر زمان اين پيوند معلوم و تفسير مى‏شود. ثانياً، رابطه اين پديده‏ها با علل خود روشن مى‏گردد. از يك سو خداوند متعال، بر اساس نظام حكيمانه جهان، چنان مقدّر كرده است كه بين اشياء، رابطه‏اى خاص برقرار باشد. براى مثال بين عزت و دفاع از كيان و ذلّت و پذيرش ستم، هر كس از كيان خود دفاع كند، عزيز مى‏شود و هركس تسليم زور و ستم شود، ذليل مى‏گردد! اين تقدير الهى است. مثال ديگر اينكه بين طول عمر و رعايت بهداشت و ترك بعضى از گناهان (مثل قطع صله رحم و دادن صدقه)، رابطه وجود دارد. بر اين اساس هر كس طول عمر مى‏خواهد، بايد در اين قالب قرار گيرد. آن‏كه اين شرايط را مهيا كرد، طول عمر مى‏يابد و آنكه در اين امور كوتاهى كرد، عمرش كوتاه مى‏گردد. پس در افعال و كردار اختيارى بين عمل و نتيجه ـ كه همان تقدير الهى است ـ رابطه مستقيم وجود دارد. انسان تا زنده است، جاده‏اى دو طرفه در برابرش قرار دارد: يا با حسن اختيار، كميل بن زياد نخعى مى‏گردد و يا با سوء اختيار حارث بن زياد نخعى، قاتل فرزندان مسلم مى‏شود؛ دو برادر از يك پدر و مادر: يكى سعيد و ديگرى شقى. پس تقدير الهى، يعنى، آنكه با حسن اختيار خود به جاده مستقيم رفت، كميل مى‏شود و آنكه با سوء اختيار خود، به بيراهه گناه و انحراف پا گذاشت، حارث مى‏گردد. از سوى ديگر در شب قدر، معين مى‏شود كه هر انسان، بر اساس انتخاب و اختيار خود، كدام راه را انتخاب خواهد كرد و با توجه به دعاها، راز و نيازها و تصميم‏ها، قابليت چه نعمت‏ها و يا حوادثى را خواهد داشت. پس بين تقدير الهى و اختيار آدمى، هيچ منافاتى وجود ندارد؛ زيرا در سلسله علل و شرايط به ثمر رسيدن كار و ايجاد حادثه، اراده آدمى يكى از علل و اسباب است. آنكه با حسن اختيار خود، كردار نيك انجام مى‏دهد يا مخلصانه دعايى مى‏خواند، نتيجه آن را در اين جهان مى‏بيند و آنكه بر اثر سوء اختيار گناهى مرتكب مى‏شود، نتيجه تلخ آن را مى‏چشد. پس اينكه در شب قدر، امور بندگان، اعم از مرگ و زندگى، ولادت و زيارت و... تقدير مى‏شود، همگى با حفظ علل و شرايط و عدم موانع است و «اختيار» يكى از علت‏ها و شرايط آن به شمار مى‏آيد. به اين جهت سفارش شده، در آن شب به شب زنده‌دارى و عبادت و دعا بپردازيد، تا اين عمل در آن شب خاص، كه از هزار شب برتر است، ‌شرايط نزول فيض الهى را فراهم آورد. نكته آخر اينكه خداوند مى‏داند، هر چيزى در زمان و مكان خاص، به چه صورت و با توجّه به كدام شرايط و علل تحقق مى‏يابد و مى‏داند كه فلان انسان ‏با اختيار خود، كدام كار را انجام مى‏دهد. فعل اختيارى انسان، متعلق علم خداوند است كه در شب قدر، حدود آن مشخص مى‏شود. اين امر با اختيار منافات ندارد و حتى بر آن تأكيد مى‏كند؛ براى مثال معلم كاردان و مجرب، به خوبى‏ مى‏داند كدام يك از دانش‏آموزانش، به دليل تلاش فردى و استعداد لازم، با رتبه بالا قبول مى‏شود و كدام يك به دليل تلاش يا استعداد كمتر، در حد متوسط نمره مى‏آورد و يا تجديد مى‏شود. علم معلم، از راه دانش او به علت‏هاست و نفى‌كننده تلاش دانش‏آموزان نيست. در شب قدر همه كردار اختيارى انسان، اندازه‏گيرى و قالب‌بندى مى‏شود. خداى عالم به علت‏ها، بر اساس نظم موجود در ميان اشياى اين جهان، برنامه‏ريزى مى‏كند و «اختيار» انسان يكى از علت‏هاى مؤثر است. از اين جهت تأكيد شده است كه شب نوزدهم، بيست و يكم و بيست و سوم ماه مبارك رمضان را به عبادت، دعا و شب‏زنده‏دارى مشغول باشيم، تا اين اعمال خير، زمينه آمادگى و توان برتر ما شود و بتوانيم فيض الهى را درك كنيم. اگر عنصر اختيار در ميان نبود و هر چه ما مى‏كرديم در سرنوشت ما تأثير نداشت، هيچ دليلى بر اين همه تأكيد بر شب‏زنده‏دارى و عبادت نبود. 📚نشریه معارف، شماره 49، پرسمان. ┄┅┅┅┅❀⚜️❀┅┅┅┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir