ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم داغت شکسته پشت من، ای راحت جانم، سقای طفلانم ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم من بـی‌برادر چـون کنم بـا این سپـاه دون، در دامـن هامـون بینـم تـو را در ابــر خـون، ای مـاه تابـانم، سقای طفلانم ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم خواهـم بـرم در خیمه‌گه، ای گل تن پاکت، پیکـر صدچـاکت ممکـن نبـاشد «یا اخا» محـزون و نـالانم، سقای طفلانم ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم برخیـز و ای جــان بـرادر کـن علمـداری، بنما مـرا یـاری بی تـو غـریب و بی‌معیـن در این بیابـانم، سقای طفـلانم ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم بی تـو یقیـن دارم کـه فـردا زینب نـالان، بـر ناقـه‌ی عریان گردد سوار از راه کینـه بــا یتیمانم، سقای طفلانم ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم شد روز روشن پیش چشمم تیره‌تر از شب، چون معجر زینب بینم تو را در موج خون، ای دُرّ غلطانم، سقای طفلانم ای ساقـی لب تشنگان، ای جـان جانانم، سقای طفلانم شاعر: مرحوم علی‌اکبر خوشدل تهرانی

امشب شهادت نامه ی عشاق امضا می شود فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می شود امشب کنار یکدگر، بنشسته آل مصطفی         فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می شود امشب بود بر پا اگر، این خیمه ی خون خدا        فردا به دست دشمنان، بر کنده از جا میشود امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی        فردا صدای الامان، زین دشت بر پا می شود امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است        فردا خدایا بسترش، آغوش صحرا می شود امشب که جمع کودکان، در خواب ناز آسوده اند        فردا به زیر خار ها، گم گشته پیدا می شود امشب رقیه حلقه ی زرین اگر دارد به گوش        فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا می شود امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان        فردا کنار علقمه، بی دست، سقا می شود امشب که قاسم زینت گلزار آل مصطفی ست       فردا ز مرکب سرنگون، این سرو رعنا می شود امشب بود جای علی، آغوش گرم مادرش       فردا چو گل ها پیکرش، پا مال اعدا می شود امشب گرفته در میان، اصحاب، ثار الله را        فردا عزیز فاطمه، بی یار و تنها می شود امشب به دست شاه دین، باشد سلیمانی نگین        فردا به دست ساربان، این حلقه یغما می شود امشب سر سر خدا، بر دامن زینب بود       فردا انیس خولی و دیر نصاری می شود ترسم زمین و آسمان، زیر و زبر گردد حسان       فردا اسارت نامه ی زینب چو اجرا می شود حبیب الله چایچیان (حسان)

💥 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) 🔹 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔸تسلیم: اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔸 التصدیق: قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔸 الْوَفاء: آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔸النصیحه: از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعني بالاتر از تكليف بار برداشتن. ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 مهم‌ترین وسیلۀ سلوک، توجّه به بلای اولیای خدا و به‌ویژه توجه به اعظم بلاها، یعنی مصیبت سیدالشهداست. ◼️ #استاد_میرباقری: ◀️ مراقبۀ محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ما باید مراقبه کنیم ببینیم چه‌قدر اجابت کردیم و به همراهیِ آن حضرت رسیدیم یا نه؟ در زیارت رجبیّه آمده «لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي‏». آیا واقعاً قلب ما اجابت کرده یا خیر؟ آیا گوش ما دعوت حضرت حق را شنیده و به سمع رسیدیم؟ بَصَر ما عاشورا را دیده و به شهود عاشورا و به رؤیت آن دعوت رسیدیم؟ آیا حقیقت آن دعوت و آن ندایی که در عالَم هست را شنیدیم؟ این ندا تعطیل نشده. ندای حضرت هنوز هم در عالَم جاری است و خواهد بود؛ آیا به آن جذبه‏ها رسیدیم یا نه؟ و آیا این اجابت‏ها ما را به عاشورا رسانده است یا خیر؟ ◀️ مهم‌ترین وسیلۀ سلوک، توجّه به بلای اولیای خدا و به‌ویژه توجه به اعظم بلاها، یعنی مصیبت سیدالشهداست. این مصیبت، در حقیقت، ابتلای رسول‌اللّه(ص) است. این ابتلاء، اعظم وسایل سلوک به‌سمت خدای متعال و محور تهذیب کُلّ تاریخ است. حتّی انبیای اولوالعزم نیز از این ابتلاء بهره برده و به‌واسطۀ آن رشد کرده‌اند. ◀️ عاشورا، کانون جوشش تولّی به حق و تبرّی از باطل است. امام حسین (علیه‌ السلام) چه‌کار کند که همۀ قلوب را مُحبّ حق و مُبغض باطل کند، آن‌هم نه‌فقط مظاهر باطل، بلکه کار را به عمیق‌ترین لایه‌های باطل برساند و بُغض را از عمق قلب انسان متوجّه دشمنان کند؟ آیا جز با بلای عاشورا می‌شود؟ ☑️ @mirbaqeri_ir

🎙سخنرانی استاد میرباقری در شب نهم محرم الحرام ۱۴۰۳ هیئت ثارالله قم ☑️ @mirbaqeri_ir

🎙سخنرانی استاد میرباقری در شب نهم محرم الحرام ۱۴۰۳ حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها ☑️ @mirbaqeri_ir

🎙سخنرانی استاد میرباقری در روز نهم محرم الحرام ۱۴۰۳ حسینیه فاطمة الزهرا سلام الله علیها ☑️ @mirbaqeri_ir

🎙 استاد میرباقری | روضۀ شب عاشورا امشب شهادت‌نامه عشاق امضا می‌شود/ فردا ز خون عاشقان این دشت دریا می‌شود امشب کنار یکدگر بنشسته آل مصطفی/ فردا پریشان جمعشان چون قلب زهرا می‌شود امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی/ فردا صدای الامان زین دشت برپا می‌شود امشب کنار مادرش لب‌تشنه اصغر خفته است/ فردا خدایا بسترش آغوش صحرا می‌شود امشب که جمع کودکان در خواب ناز آسوده‌اند/ فردا به زیر خارها گمگشته پیدا می‌شود امشب رقیه حلقه‌ زرین اگر دارد به گوش/ فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا می‌شود امشب به خیل تشنگان عباس باشد پاسبان/ فردا کنار علقمه بی دست سقا می‌شود امشب بُوَد جای علی آغوش گرم مادرش/ فردا چو گل‌ها پیکرش پامال اعدا می‌شود امشب گرفته در میان، اصحاب، ثارالله را/ فردا عزیز فاطمه بی یار و تنها می‌شود امشب به دست شاه دین باشد سلیمانی نگین/ فردا به دست ساربان این حلقه یغما می‌شود امشب سر سرّ خدا بر دامن زینب بُوَد/ فردا انیس خولی و دیر نصارا می‌شود ترسم زمین و آسمان زیر و زبر گردد "حسان"/ فردا اسارت‌نامه‌ زینب چو اجرا می‌شود ☑️ @mirbaqeri_ir

بیان سه ساعت آخر روز عاشورا که کسی طاقت دیدن آنرا ندارد

◼️امام رضا علیه السلام: ◾️مَن كانَ يَومُ عاشوراءَ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائهِ ، يَجعَلِ اللّهُ عزَّ و جلَّ يَومَ القِيامَةِ يَومَ فَرَحِهِ و سُرورِهِ . ▪️هر كه روز عاشورا روز سوگوارى و اندوه و گريه اش باشد، خداوند عزّ و جلّ روز قيامت را روز شادى و سرور او قرار دهد. 📎علل الشرائع : ٢٢٧/٢ 🏴 عاشورای حسینی تسلیت باد ✅ eitaa.com/safir_channel ایتا ✅ splus.ir/safir_channel سروش

⁉️ آیا قاتلان امام حسین علیه‌السلام، شیعه یا محب بودند یا اهل بدعت و پیروان سقیفه ملعونه بودند ؟! قُندوزی حنفی، فقیه و عالم مشهور عامه در کتابش می‌نویسد: در روز عاشورا وقتی که امام حسین علیه‌السلام تمام یاران خود را از دست دادند و برای جنگ، آهنگ دشمن نمودند، برای آخرین بار و اتمام حجّت، خطاب به آنان فرمودند: «واى بر شما! چرا با من مى‌جنگید؟! آیا سنّتى را تغییر داده‌ام؟! یا دینی را دگرگون ساخته‌ام؟! یا جُرمى مرتکب شده‌ام؟! و یا حقّى را ترک کرده‌ام؟!» امّا (آن دشمنان خبیث و لجوج با کمال وقاحت، خطاب به امام علیه‌السلام) گفتند: «به خاطر بُغض و کینه‌اى که از پدرت در دل داریم، با تو مى‌جنگیم و تو را مى‌کشیم!» 📙 ینابیع المودّة (قندوزی)، ج۳، ص۸۰ 📔 احقاق الحق (شوشتری)، ج۱۱، ص۶۴۷ 🔎نکته ای که در این روایت است : ✏در روز عاشورا اصحاب یمین و اصحاب شمال کاملا از هم منفک و جدا شدند آنهایی که در مقابل امام بر حق حسین بن علی علیه السلام ایستادند اصحاب شمال و اطرافیان امام و کسانی که بعدا به آنها ملحق شدند از اصحاب یمین بودند بنابراین آنهایی که در مقابل امام حسین صلوات الله و سلامه علیه و علی اولاده و اصحابه جنگ کردند نه شیعه اهل بیت علیهم السلام بودند و نه از محبین آنها حتی محب محب اهل بیت علیهم السلام هم نبودند چون محب محب هم نجات پیدا میکند اما مبغض اهل بیت علیهم السلام نجات نخواهد یافت مگر آنکه توبه کند و مستبصر و شیعه اهل بیت علیهم السلام یا محب آنها و یا محب محب شود 🔥 «اَللّهُمَّ العَن اَوّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَآخَرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک.»