eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
38.2هزار عکس
34.3هزار ویدیو
1.7هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
📖 ‮و در ششمين و هفتمين وصف مى‌فرمايد: «با آنچه دنياپرستان با آن در صلح‌اند، دشمن‌اند و با آنچه دنياپرستان با آن دشمن‌اند در صلح‌اند»؛ (أَعْدَاءُ‌ مَا سَالَمَ‌ النَّاسُ‌، وَ سَلْمُ‌ مَا عَادَى النَّاسُ‌!). روشن است كه دنياپرستان با شهوات دنيا و لذّات نامشروع آن و افتخار و مباهات به فزونى مال و ثروت پيوند دوستى بسته‌اند چيزى كه اولياءاللّٰه با آن مخالف‌اند و از سويى ديگر، دنياپرستان، با و پرهيزكارى و زهد و ايثار و فداكارى دشمن‌اند همان چيزهايى كه اولياء اللّٰه با آن پيمان صلح و دوستى بسته‌اند. اولياء اللّٰه طرفدار حق‌اند و دنياپرستان مخالف آن، چون اجراى حق منافع كثيف آن‌ها را بر باد مى‌دهد و به عكس، اولياء اللّٰه دشمن ظلم و ستم هستند چيزى كه دنياپرستان پيوسته از آن طرفدارى مى‌كنند؛ زيرا اهداف شوم آن‌ها را تحقق مى‌بخشد.
📖 در هشتمين و نهمين توصيفِ آن‌ها مى‌فرمايد: «كتاب خدا (قرآن مجيد) به‌وسيلۀ آن‌ها فهميده مى‌شود و آن‌ها نيز به‌وسيلۀ قرآن حقايق را درك مى‌كنند»؛ (بِهِمْ‌ عُلِمَ‌ الْكِتَابُ‌ وَ بِهِ‌ عَلِمُوا). آرى از يك‌سو حق‌جويان و حق‌طلبان به‌سراغ آن‌ها مى‌روند و حقايق قرآن را از آن‌ها دريافت مى‌دارند و از سويى ديگر خود آن‌ها نيز به‌سراغ قرآن مى‌روند و حقايق را از آن درمى‌يابند و به تعبير ديگر سرچشمۀ فهم مردم از قرآن، آن‌ها هستند و سرچشمۀ علوم آن‌ها قرآن است. قرآن مجيد در سورۀ عنكبوت آيۀ 49 مى‌فرمايد: « بَلْ‌ هُوَ آياتٌ‌ بَيناتٌ‌ فى صُدُورِ الَّذينَ‌ أُوتُوا الْعِلْمَ‌ »؛ ولى اين آياتِ روشنى است كه در سينۀ دانشوران جاى دارد». و در جاى ديگر مى‌فرمايد: « فَاسْأَلُوا أَهْلَ‌ الذِّكْرِ إِنْ‌ كُنْتُمْ‌ لَا تَعْلَمُونَ‌ ». جمعى از مفسران نهج‌البلاغه جملۀ «و به علموا» را چنين تفسير كرده‌اند كه مقام و منزلت آن‌ها در نزد مردم به‌وسيلۀ قرآن دانسته مى‌شود؛ آياتى همچون آيات مباهله و تطهير و ولايت و امثال آن بيانگر مقامات آن‌هاست. البته اين تفسير در صورتى صحيح است كه «عَلموا» به‌صورت فعل مجهول (عُلموا) خوانده شود ولى هرگاه - آن‌گونه كه در نسخه‌هاى مختلف آمده است - به‌صورت فعل معلوم (عَلموا) خوانده شود تفسير آن همان است كه در بالا گفتيم. سپس در دهمين و يازدهمين وصف اولياء اللّٰه مى‌افزايد: «قرآن به‌وسيلۀ آن‌ها برپاست همان‌گونه كه آن‌ها به‌وسيلۀ قرآن برپا هستند»؛ (وَ بِهِمْ‌ قَامَ‌ الْكِتَابُ‌ وَ بِهِ‌ قَامُوا). دليل قيام قرآن به‌وسيلۀ آن‌ها روشن است؛ زيرا تبليغ قرآن و تبيين مفاهيم آن براى عموم مردم و اجراى دستورات آن، به‌وسيلۀ آن‌ها صورت مى‌گيرد؛ اما قيام آن‌ها به‌وسيلۀ قرآن به‌سبب آن است كه قرآن سرچشمۀ اصلى تمام علوم و دانش‌هاى آن‌هاست. آرى آن‌ها همچون چشمه‌هايى هستند كه از منابع زيرزمين مدد مى‌گيرند و سپس به‌سوى باغ‌ها و گلزارها و كشتزارها سرازير مى‌شوند. اين دو وصف در واقع تأييدى است بر دو وصف سابق، با اين تفاوت كه در دو وصف سابق، سخن از علم و آگاهى آن‌ها و علم و آگاهى مردم به‌وسيلۀ آن‌ها بود و در اين‌جا سخن از عمل به دستورات و اجراى اوامر و نواهى الهى است.
📖 سپس امام عليه السلام در دوازدهمين و آخرين وصف اولياء اللّٰه مى‌فرمايد: «بالاتر از آنچه به آن اميد دارند و دل بسته‌اند اميدوار كننده‌اى نمى‌بينند و برتر از آنچه از آن مى‌ترسند مايۀ ترس سراغ ندارند»؛ (لَا يَرَوْنَ‌ مَرْجُوّاً فَوْقَ‌ مَا يَرْجُونَ‌، وَ لَا مَخُوفاً فَوْقَ‌ مَا يَخَافُونَ‌). آرى آن‌ها به لطف عميم و بى‌پايان خداوند اميدوارند كه بالاتر از آن چيزى نيست و از خشم و سخط او مى‌ترسند كه مخوف‌تر از آن چيزى نمى‌باشد و در حقيقت، خوف و رجاء، وجود آن‌ها را پر كرده و به همين دليل نه دلبستگى به غير او دارند، نه غير او را در سرنوشت خود مؤثر مى‌دانند و نه از غير او بيمناك‌اند و همين امر مايۀ صبر و استقامت و ثبات آن‌ها در تمام حوادث زندگى است. در حكمت 82 نيز تعبيرى شبيه همين تعبير آمده بود آن‌جا كه فرمود: شما را به پنج چيز سفارش مى‌كنم كه براى به‌دست آوردن آن هرقدر تلاش و كوشش كنيد به‌جاست. سپس فرمود: «لَا يرْجُوَنَّ‌ أَحَدٌ مِنْكُمْ‌ إِلَّا رَبَّهُ‌ وَ لَا يخَافَنَّ‌ إِلَّا ذَنْبَه؛ هيچ‌كَس از شما اميدش جز به پروردگارش نباشد و از هيچ‌چيز جز گناهش نهراسد». ❓ اولياء اللّٰه در اين كلام امام عليه السلام چه كسانى هستند؟ ✓ بسيارى از شارحان نهج البلاغه كه پيرو مكتب اهل‌بيت عليهم السلام هستند تصريح كرده‌اند كه اين اوصاف مربوط به ائمۀ معصومين عليهم السلام است، آن‌ها بودند كه اين صفات دوازده‌گانه را در سرحد اعلا داشتند، آن‌ها بودند كه مفسران حقيقى قرآن و برپا دارندۀ احكام آن محسوب مى‌شدند و قرآن نيز فضايل آن‌ها را بيان كرده است. ابن ابى الحديد به اين‌جا كه مى‌رسد مى‌گويد: مطابق عقيدۀ شيعه اين صفات قابل تطبيق بر امامان معصوم آن‌هاست ولى ما آن را ناظر به جمعى از علماى عارفين مى‌دانيم. اين احتمال نيز وجود دارد كه صورت كامل و جامع اين صفات در امامان معصوم عليهم السلام يافت مى‌شود و كلام مزبور در درجۀ اوّل ناظر به آن‌هاست ولى مرتبه و مرحله‌اى از آن نيز در بزرگان وجود دارد كه علاوه بر صفاتى مانند توجه به آخرت و كم‌ارزش دانستن دنيا و زهد در زندگى مادى، داراى بخش مهمى از علوم قرآن و تفسير هستند و در ميان مردم آن‌ها را گسترش مى‌دهند و مردم نيز به اعتبار تأكيدهايى كه قرآن دربارۀ رجوع به علما و دانشمندان دارد به آن‌ها رجوع كرده و مى‌كنند. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
9.91M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💬 توضیحات در مورد حواشی جلسه ورزشگاه حیدریان قم ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
🔴نتیجه ترک فعل شورای تامین شهر مشهد پیشکش به جناب آقای مروی آستان و امام جمعه علم الهدی و نمایندگان اصولگرای مشهد از محضر امام رضا علیه السلام عذر میخواهیم همایش معماران در آرمیتاژ در مشهد الرضا علیه السلام | @yaazahra_ir ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لعنت به تون ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────