eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
38.2هزار عکس
34.3هزار ویدیو
1.7هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 مجموعه | ۵. راهپیمایی اربعین؛ موکب‌داران کریم عراقی 🔺 بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره راهپیمایی 🏷 📥 دسترسی روزانه تا روز اربعین👇 https://khl.ink/f/50914
7.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 | زینب یا غریبة... 🔺 مرثیه خاطره‌انگیز عراقی که در دیدار موکب‌داران اربعین با رهبر انقلاب اسلامی جمع‌خوانی شد. ۱۳۹۸/۰۶/۲۷ 🏷 💻 Farsi.Khamenei.ir
🔰 شرح حدیثی درباره پاداش الهی در برابر شهادت امام حسین(ع) ۵. روز قیامت امام حسین(ع) در درجه پیغمبر(ص) قرار می‌گیرد 🔺 مطرح شده در ابتدای درس خارج فقه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای | ۱۳۹۸/۰۷/۰۱ 🏷 💻 Farsi.Khamenei.ir
🚩 خط حزب‌الله ۳۵۸ | امت واحده حسینی (ع) 🔹 شماره سیصد و پنجاه و هشتم هفته‌نامه خط حزب‌الله با عنوان «امت واحده حسینی علیه‌السلام» منتشر شد. 📝 خط حزب‌الله، در گزارش هفته خود به مناسبت فرارسیدن اربعین حسینی، مروری بر جلوه‌های فزاینده راهپیمایی اربعین و نقش آن در تقویت یکپارچگی آزادی‌خواهان جهان داشته است. 🔸 یادداشت هفته این شماره خط حزب‌الله، به چگونگی تاب‌آوری انقلاب اسلامی در برابر انواع توطئه‌های دشمنان پاسخ داده است. 🌷 شماره‌ این هفته خط حزب‌الله، به روح مطهر شهید دفاع مقدس، الله‌یار جابری تقدیم می‌شود. 📥 نسخه PDF 👇
1439702787_-1769394114.pdf
1.98M
📥 شماره جدید و اربعینی هفته‌نامه خط حزب‌الله
هدایت شده از مباحث
مباحث
نهج البلاغه | #نامه_ها ✉️ نامه 10 - نامه ای ديگر به معاويه (علیه الهاویة) ________ ✉️ و من كتاب له
نهج البلاغه | ✉️ نامه 11 - به لشکریان در مورد آموزش آرایش جنگی ⚔️ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ ✉️ و من وصية له عليه‌السلام وصّى بها جيشا بعثه إلى العدو 📃 فَإِذَا نَزَلْتُمْ بِعَدُوٍّ أَوْ نَزَلَ بِكُمْ فَلْيَكُنْ مُعَسْكَرُكُمْ فِي قُبُلِ اَلْأَشْرَافِ أَوْ سِفَاحِ اَلْجِبَالِ أَوْ أَثْنَاءِ اَلْأَنْهَارِ كَيْمَا يَكُونَ لَكُمْ رِدْءاً وَ دُونَكُمْ مَرَدّاً هر گاه به دشمن رسيدند، يا او به شما رسيد، لشكرگاه خويش را بر فراز بلندى‌ها، يا دامنه كوه‌ها، يا بين رودخانه‌ها قرار دهيد، تا پناهگاه شما، و مانع هجوم دشمن باشد وَ لْتَكُنْ مُقَاتَلَتُكُمْ مِنْ وَجْهٍ وَاحِدٍ أَوِ اِثْنَيْنِ وَ اِجْعَلُوا لَكُمْ رُقَبَاءَ فِي صَيَاصِي اَلْجِبَالِ وَ مَنَاكِبِ اَلْهِضَابِ لِئَلاَّ يَأْتِيَكُمُ اَلْعَدُوُّ مِنْ مَكَانِ مَخَافَةٍ أَوْ أَمْنٍ وَ اِعْلَمُوا أَنَّ مُقَدِّمَةَ اَلْقَوْمِ عُيُونُهُمْ وَ عُيُونَ اَلْمُقَدِّمَةِ طَلاَئِعُهُمْ جنگ را از يك سو يا دو سو آغاز كنيد و در بالاى قلّه‌ها، و فراز تپّه‌ها، ديده‌بان‌هايى بگماريد، مبادا دشمن از جايى كه مى‌ترسيد يا از سويى كه بيم نداريد، ناگهان بر شما يورش آورد! و بدانيد كه پيشاهنگان سپاه ديدبان لشكريانند و ديدبانان طلايه داران سپاهند وَ إِيَّاكُمْ وَ اَلتَّفَرُّقَ فَإِذَا نَزَلْتُمْ فَانْزِلُوا جَمِيعاً وَ إِذَا اِرْتَحَلْتُمْ فَارْتَحِلُوا جَمِيعاً وَ إِذَا غَشِيَكُمُ اَللَّيْلُ فَاجْعَلُوا اَلرِّمَاحَ كِفَّةً وَ لاَ تَذُوقُوا اَلنَّوْمَ إِلاَّ غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً از پراكندگى بپرهيزيد، هر جا فرود مى‌آييد، با هم فرود بياييد، و هر گاه كوچ مى‌كنيد همه با هم كوچ كنيد، و چون تاريكى شب شما را پوشاند، نيزه داران را پيرامون لشكر بگماريد، و نخوابيد مگر اندك، چونان آب در دهان چرخاندن و بيرون ريختن. ═══════❖•° °•❖═══════
ترجمه فیض‌الاسلام: از وصيّتهاى آن حضرت عليه السّلام است كه لشگرى را كه بسوى دشمن فرستاده بود بآن سفارش مى‌فرمايد (و آن قسمتى از نامه‌ايست كه در پاسخ نامۀ زياد ابن نصر و شريح ابن هانى كه هر دو از نيكان اصحاب امام عليه السّلام بودند نوشته زمانيكه ايشان را با دوازده هزار تن از لشگر عراق براى جنگ با لشگر شام فرستاده در بين راه با يكديگر مخالفت نموده هر كدام نامه‌اى به كوفه نزد آن بزرگوار فرستاده از ديگرى شكايت نمودند، آن حضرت در پاسخ هر دو نامه‌اى نوشت كه از جملۀ آن قسمتى است كه دستور جنگ با دشمن را بآنان گوشزد مى‌نمايد): (۱) پس هرگاه به دشمن برخورديد يا دشمن بشما برخورد بايد لشگرگاه شما در جاهاى بلند (تپّه‌ها) يا دامنۀ كوهها يا كنار رودخانه‌ها باشد تا براى شما كمك بوده (از دسترسى آنان) جلوگير باشد. (۲) و بايد جنگ شما (با دشمن) از يكسو يا دو سو باشد (زيرا لازمۀ جنگيدن از چند طرف پراكندگى و ضعف و شكست است) و براى خودتان در بلندى كوهها و لاى تپّه‌هاى مسطّح پاسبانان و ديدبانان بگذاريد تا دشمن بطرف شما نيايد از جائيكه مى‌ترسيد (مبادا بيايد) يا از جائيكه ايمن هستيد (كه از آنجا نمى‌آيد، و ممكن است ناگهان از آنجا بيايد كه ديدبانان آمدن دشمن را از دور ديده شما را آگهى مى‌دهند تا درصدد جلوگيرى بر آئيد) و بدانيد جلوداران لشگر ديدبانان ايشانند و ديدبانان جلوداران لشگر (چند تنى كه جلو لشگر مى‌روند) جاسوسان هستند (خلاصه بايد چند تن جاسوس جلو و ديدبانان لشگر دنبال آنها و لشگر پس از ايشان بروند تا از كار دشمن آگاه بوده در هر موضوع دانسته اقدام نمايند) (۳) و از جدا شدن و پراكندگى بپرهيزيد، پس هر گاه (در مكانى) فرود آمديد همگى فرود آئيد، و هرگاه كوچ نموديد همگى كوچ نمائيد، و چون شب شما را فرا گرفت نيزه‌ها را (در اطراف خويش) گرداگرد (دائرۀ مانند) قرار دهيد (تا اگر دشمن شبيخون زند وسائل دفاع در دسترس باشد) و خواب را نچشيد (به خواب راحت نرويد) مگر اندك يا مانند آب در دهان گردانيدن و بيرون ريختن (چرت بزنيد نه به آسوده بخوابيد شايد دشمن بيدار و درصدد شبيخون باشد).
📜 امام عليه السلام در اين نامه و ، هفت فرمان مهمّ‌ جنگى را براى آرايش صحيح لشکر و پيروزى بر دشمن بيان فرموده كه دقت نظر آن حضرت را در مسائل مربوط به فرماندهى لشکر نشان مى‌دهد. نخست مى‌فرمايد: «هنگامى كه به دشمن رسيديد يا او به سراغ شما آمد، لشكرگاه خود را در جلو تپه‌ها يا دامنۀ كوهها يا كنار نهرها قرار دهيد تا سبب حفاظت و ايمنى شما گردد و بهتر بتوانيد از پيش رو به دفاع بپردازيد»؛ (فَإِذَا نَزَلْتُمْ‌ بِعَدُوٍّ أَوْ نَزَلَ‌ بِكُمْ‌ فَلْيَكُنْ‌ مُعَسْكَرُكُمْ‌ فِي قُبُلِ‌ الْأَشْرَافِ‌ ، أَوْ سِفَاحِ‌ الْجِبَالِ‌، أَوْ أَثْنَاءِ‌ الْأَنْهَارِ، كَيْمَا يَكُونَ‌ لَكُمْ‌ رِدْءاً وَ دُونَكُمْ‌ مَرَدّاً). امام عليه السلام هدف از اين دستور را بيان فرموده؛ زيرا هنگامى كه لشكر در كنار بلندى‌ها يا دامنۀ كوه يا كنار نهر باشد، اين احتمال كه دشمن لشكر را دور بزند و از عقب حمله كند و يا لشكر را به محاصره در آورد بسيار ضعيف خواهد بود. امام عليه السلام در بيان دليل اين دستور به دو نكته اشاره مى‌كند؛ نخست اينكه اين گونه موضع‌گيرى به شما كمك مى‌كند و ديگر اينكه مانع حملۀ دشمن است. مفهوم جملۀ دوم روشن است، زيرا دشمن در چنين شرايطى نمى‌تواند از پشت سر حمله كند و مفهوم جملۀ اوّل ممكن است اين باشد كه اگر لشكرگاه در دامنۀ شيب‌دارى باشد، حركت به سوى دشمن آسان‌تر است و حركت دشمن به سوى لشكر اسلام سخت‌تر، البته اين سخن تنها در مورد دامنۀ كوه‌ها و تپه‌ها صادق است. 💭 اين احتمال نيز در معناى «مردّ» وجود دارد كه منظور از «مردّ» محل بازگشت بوده باشد يعنى هر گاه گروهى از شما بخواهند ساعتى عقب نشينى كرده و استراحت كنند و آمادۀ حملۀ مجدّد شوند، دامنۀ كوه‌ها و مانند آن محل بازگشت خوبى براى آنان خواهد بود. اين نكته را نيز نبايد از نظر دور داشت كه چنين موضعى فايدۀ سومى نيز دارد و آن اينكه افراد بزدل و ترسو از لشكر خودى كمتر مى‌توانند فرار كنند، زيرا پشت سر مانعى وجود دارد.