...نهج البلاغه | #نامه_ها ✉️ نامه 23 - وصیت امام علیه السلام بعد از ضربت ابن ملجم علیه اللعنة و العذاب ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 📜 و من كلام له عليه‌السلام قاله قبل موته على سبيل الوصية لمّا ضربه ابن ملجم لعنه‌الله 📃 وَصِيَّتِي لَكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّدٌ صلى‌الله‌عليه‌وآله فَلاَ تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ اَلْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ اَلْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلاَكُمْ ذَمٌّ [ سفارش من به شما، آن كه به خدا شرك نورزيد، و سنّت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را تباه نكنيد. اين دو ستون دين را بر پا داريد و اين دو چراغ را روشن نگهداريد، آنگاه سزاوار هيچ سرزنشى نخواهيد بود.] أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ اَلْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ هُوَ لَكُمْ حَسَنَةٌ فَاعْفُوا أَ لاٰ تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اَللّٰهُ لَكُمْ [من ديروز همراهتان بودم و امروز مايۀ عبرت شما مى‌باشم، و فردا از شما جدا مى‌گردم؛ اگر ماندم خود اختيار خون خويش را دارم، و اگر بميرم، مرگ وعده‌گاه من است، اگر عفو كنم، براى من نزديك شدن به خدا، و براى شما نيكى و حسنه است؛ پس عفو كنيد. «آيا دوست نداريد خدا شما را بيامرزد] وَ اَللَّهِ مَا فَجَأَنِي مِنَ اَلْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ وَ لاَ طَالِعٌ أَنْكَرْتُهُ وَ مَا كُنْتُ إِلاَّ كَقَارِبٍ وَرَدَ وَ طَالِبٍ وَجَدَ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرٰارِ [به خدا سوگند! همراه مرگ چيزى به من روى نياورده كه از آن خشنود نباشم، و نشانه‌هاى آن را زشت بدانم؛ بلكه من چونان جويندۀ آب در شب كه ناگهان آن را بيابد، يا كسى كه گمشدۀ خود را پيدا كند، از مرگ خرسندم كه: «و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است] 🗣️ قال السيد الشريف رضي الله عنه أقول و قد مضى بعض هذا الكلام فيما تقدم من الخطب إلا أن فيه هاهنا زيادة أوجبت تكريره مى‌گويم: (شبيه اين كلمات در خطبه‌ها گذشت كه جهت برخى مطالب تازه آن را آورديم) ═══════❖•° 𑁍 °•❖═══════

از سخنان آن حضرت عليه السّلام است كه نزديكِ بدرودِ زندگانى به طرز وصيّت و سفارش نموده؛ پس از آنكه ابن ملجم ملعون شمشير بسر آن بزرگوار زده بود (و در آن ترغيب بعفو او فرموده): (۱) وصيّت و سفارش من بشما آنست كه چيزى را با خدا انباز و همتا قرار ندهيد، و سنّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله را ضائع و تباه نسازيد (بر خلاف دستور آن حضرت رفتار ننمائيد) و اين دو ستون (شرك نياوردن بخدا و رفتار طبق گفتار پيغمبر اكرم) را بر پا نگاه‌داريد (كه استوارى بناى دين مقدّس #اسلام بر اين دو ستون است) و اين دو چراغ را بيفروزيد (تا در تاريكى نادانى و گمراهى سرگردان نشويد) نكوهش و سرزنشى بر شما نيست. (۲) من ديروز يار و همنشين شما بودم (با تنِ درست و توانائى و دليرى) و امروز براى شما عبرت و پند هستم (با همه دلاورى و بزرگى از پا افتاده‌ام) و فردا از شما دور ميشوم (مى‌ميرم)! اگر ماندم صاحب اختيار خون خود مى‌باشم (به خواست خويش مى‌خواهم ابن ملجم را بكيفر رسانده يا مى‌بخشم) و اگر مُردم مرگ وعده‌گاه من است (اختيارى ندارم شما به وظيفۀ شرعيّۀ خود رفتار نمائيد) و اگر (خواستم او را) ببخشم بخشش براى من طاعت و بندگى (موجب قرب و نزديكى به رحمت خدا) است، و (اگر شما خواستيد او را ببخشيد) بخشش براى شما نيكوكارى است، پس (شما او را) ببخشيد (زيرا خداوند در #قرآن_كريم س ۲۴ ى ۲۲ مى‌فرمايد: «أَ لاٰ تُحِبُّونَ‌ أَنْ‌ يَغْفِرَ اَللّٰهُ‌ لَكُمْ‌ وَ اَللّٰهُ‌ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌» يعنى) آيا دوست نداريد كه خدا شما را بيامرزد؟ در حاليكه خدا آمرزنده و مهربانست (نكته‌اى كه بايد يادآورى شود آنست كه امر امام عليه السّلام در اينكه ابن ملجم را عفو نمائيد در معرض بيان حكم مستحبّى است، و ترديد آن حضرت در اينجا كه اگر مُردم يا نَمُردم منافات ندارد باينكه آن بزرگوار بزمان مرگ خويش عالم و دانا بوده، چنانكه در شرح سخن يك صد و چهل و نهم بيان شد). (۳) سوگند بخدا از مرگ نمى‌آيد بسوى من آينده‌اى كه از آن رنجشى داشته باشم، و نه پيدا شونده‌اى كه آنرا نخواسته باشم (آمادۀ مرگ هستم چون نيكبختى هميشگى از پس مرگ است، و دلبند باين زندگى نيستم) و (براى مرگ) نمى‌باشم مگر مانند جوياى آب كه (به آب) برسد، و مانند خواهانى كه (خواستۀ خود را) دريابد (زيرا نيكوئى و نيكبختى از پس مرگ است، چنانكه در #قرآن كريم س ۳ ى ۱۹۸ مى‌فرمايد: «وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ‌ خَيْرٌ لِلْأَبْرٰارِ» يعنى) و آنچه نزد خدا است (نعمتهاى جاودانى) براى نيكوكاران بهتر است (از كالاهاى دنيا. ✍️ سيّد رضىّ‌ عليه الرّحمة مى‌فرمايد: مى‌گويم: پاره‌اى از اين سخن پيش از اين در (سخن يك صد و چهل و نهم) باب خطبه‌ها گذشت، ولى اينجا در اين سخن افزونى بود كه دوباره گوئى آنرا لازم گردانيد. ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

.

..

...

...

#نهج_البلاغه | #حکمت ۲۶۵ 🏷️ تأثیر کلام بزرگان در جامعه ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام إِنَّ كَلاَمَ اَلْحُكَمَاءِ إِذَا كَانَ صَوَاباً كَانَ دَوَاءً وَ إِذَا كَانَ خَطَأً كَانَ دَاءً ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: گفتار حكيمان اگر درست باشد درمان، و اگر نادرست، درد جان است. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (دربارۀ سخن بزرگان) فرموده است: سخن اهل دانش و بينش اگر درست باشد (براى دردهاى دنيا و آخرت) دارو است، و اگر نادرست باشد درد است (موجب فتنه و تباهكارى است؛ پس حكيم و دانشمند بايد كوشش نمايد كه سخن نادرست نگويد كه گفته‌اند: زلّة العالِم زلّة العالَم يعنى لغزيدن دانشمند، لغزش جهان است). 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳

📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به آثار مثبت و منفى گفتار دانشمندان اشاره كرده، مى‌فرمايد: «گفتار دانشمندان اگر صحيح و درست باشد دوا (داروى شفابخش) و اگر نادرست و خطا باشد درد و بيمارى است»؛ (إِنَّ‌ كَلاَمَ‌ الْحُكَمَاءِ‌ إِذَا كَانَ‌ صَوَاباً كَانَ‌ دَوَاءً‌ وَ إِذَا كَانَ‌ خَطَأً كَانَ‌ دَاءً‌) اين سخن از آن‌جا سرچشمه مى‌گيرد كه مردم چشم به سخنان دانشمندان مى‌دوزند و گوش جان به گفتار آن‌ها مى‌سپارند به خصوص حكيم و دانشمندى كه آزمايش خود را در ميان مردم پس داده و سابقۀ تقوا و وارستگى او در ميان آنان مشهور باشد. چنين كسى هرچه بگويد بسيارى از مردم آن را به‌كار مى‌برند به همين دليل اگر گفتار درستى باشد داروى دردهاى فردى و اجتماعى مادّى و معنوى مردم خواهد بود و اگر به راه خطأ برود باز ناآگاهانه مردم از آن پيروى مى‌كنند و موجب دردهاى مادى و معنوى جامعه مى‌شود. 🚨 اين سخن هشدارى است به دانشمندان و علما و حكماى جامعه كه دربارۀ سخنان خود درست بينديشند و دقت كنند و بدانند يك گفتار نابجا از سوى آن‌ها ممكن است جامعه‌اى را بيمار كند و عواقب سوء آن دامن خود آن‌ها را نيز بگيرد، ازاين‌رو گفته‌اند: لغزش عالِم به منزلۀ لغزش عالَم است. در حديث ديگرى از اميرمؤمنان عليه السلام مى‌خوانيم: «زَلَّةُ‌ الْعَالِمِ‌ كَانْكِسَارِ السَّفِينَةِ‌ تَغْرِقُ‌ وَ يُغْرِقُ‌ مَعَها خَلْقٌ‌؛ لغزش عالِم مانند شكستن كشتى است كه هم آن كشتى غرق مى‌شود و هم تمام سرنشينانش». چه تعبير شگفتى! امام عليه السلام جامعۀ انسانى را به سرنشينان كشتى تشبيه كرده كه سرنوشت آن‌ها با هم گره خورده و لغزش عالم را به منزلۀ سوراخ كردن يا درهم شكستن كشتى دانسته است كه سبب غرق شدن گروه بسيارى مى‌شود. در حديث ديگرى از همان بزرگوار آمده است: «زَلَّةُ‌ الْعالِمِ‌ تُفْسِدُ عَوالِمَ‌؛ لغزش عالم، جهانى را فاسد مى‌كند». اين گفتار حكيمانه در عصر و زمان ما كه وسايل ارتباط جمعى به‌قدرى گسترده شده كه گفته‌اى ممكن است به فاصلۀ بسيار كوتاهى در تمام دنيا پخش شود، ظهور و بروز بيشترى دارد. #نهج_البلاغه_میخوانم #نهج_البلاغه_بخوانیم ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────