eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
37.6هزار عکس
33.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
📶 هر سه اپراتور کشور به نوعی و به بهانه‌ی مالی بر علیه فیلتر اینستاگرام قیام کردند! ⏯️ تا زمانی که نتوانیم از این سه غول و زیاده خواهی های مالی آنان عبور کنیم ‌، ساماندهی در فضای مجازی شبیه خواب و خیال است و در این مطالبه ‌گری بزرگ و حیاتی ‌، game over [بازنده] خواهیم شد!!! ✍ میلاد خورسندی ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────
، یک نامه از ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────
مباحث
...نهج البلاغه | #نامه_ها ✉️ نامه 25 - ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 📜 📃 ═══════❖•° 𑁍 °•❖══════
...نهج البلاغه | ✉️ نامه 26 - سفارش به مخنف بن سليم مأمور جمع آوری زکات ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 📜 و من عهد له عليه‌السلام إلى بعض عمّاله و قد بعثه على الصدقة (نامه به برخى از مأموران ماليات كه در سال 36 هجرى براى فرماندار اصفهان مخنف بن سليم فرستاده شد) 📃 أَمَرَهُ بِتَقْوَى اَللَّهِ فِي سَرَائِرِ أَمْرِهِ وَ خَفِيَّاتِ عَمَلِهِ حَيْثُ لاَ شَهِيدَ غَيْرُهُ وَ لاَ وَكِيلَ دُونَهُ او را به ترس از خدا در اسرار پنهانى، و اعمال مخفى سفارش مى‌كنم، آنجا كه هيچ گواهى غير از او و نماينده‌اى جز خدا نيست. وَ أَمَرَهُ أَلاَّ يَعْمَلَ بِشَيْءٍ مِنْ طَاعَةِ اَللَّهِ فِيمَا ظَهَرَ فَيُخَالِفَ إِلَى غَيْرِهِ فِيمَا أَسَرَّ وَ مَنْ لَمْ يَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَ عَلاَنِيَتُهُ وَ فِعْلُهُ وَ مَقَالَتُهُ فَقَدْ أَدَّى اَلْأَمَانَةَ وَ أَخْلَصَ اَلْعِبَادَةَ و مى‌كنم كه مبادا در ظاهر خدا را اطاعت، و در خلوت نافرمانى كند، و اينكه آشكار و پنهانش، و گفتار و كردارش در تضاد نباشد، امانت الهى را پرداخته، و عبادت را خالصانه انجام دهد. وَ أَمَرَهُ أَلاَّ يَجْبَهَهُمْ وَ لاَ يَعْضَهَهُمْ وَ لاَ يَرْغَبَ عَنْهُمْ تَفَضُّلاً بِالْإِمَارَةِ عَلَيْهِمْ فَإِنَّهُمُ اَلْإِخْوَانُ فِي اَلدِّينِ وَ اَلْأَعْوَانُ عَلَى اِسْتِخْرَاجِ اَلْحُقُوقِ و به او سفارش مى‌كنم با مردم تند خو نباشد، و به آنها دروغ نگويد، و با مردم به جهت اينكه بر آنها حكومت دارد بى اعتنايى نكند، چه اينكه مردم برادران دينى، و يارى دهندگان در استخراج حقوق الهى مى‌باشند. وَ إِنَّ لَكَ فِي هَذِهِ اَلصَّدَقَةِ نَصِيباً مَفْرُوضاً وَ حَقّاً مَعْلُوماً وَ شُرَكَاءَ أَهْلَ مَسْكَنَةٍ وَ ضُعَفَاءَ ذَوِي فَاقَةٍ وَ إِنَّا مُوَفُّوكَ حَقَّكَ فَوَفِّهِمْ حُقُوقَهُمْ وَ إِلاَّ تَفْعَلْ فَإِنَّكَ مِنْ أَكْثَرِ اَلنَّاسِ خُصُوماً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بدان! براى تو در اين زكاتى كه جمع مى‌كنى سهمى معيّن، و حقّى روشن است، و شريكانى از مستمندان و ضعيفان دارى، همانگونه كه ما حق تو را مى‌دهيم، تو هم بايد نسبت به حقوق آنان وفادار باشى، اگر چنين نكنى در روز رستاخيز بيش از همه دشمن دارى. وَ بُؤْسَى لِمَنْ خَصْمُهُ عِنْدَ اَللَّهِ اَلْفُقَرَاءُ وَ اَلْمَسَاكِينُ وَ اَلسَّائِلُونَ وَ اَلْمَدْفُوعُونَ وَ اَلْغَارِمُونَ وَ اِبْنُ اَلسَّبِيلِ و واى بر كسى كه در پيشگاه خدا، فقرا و مساكين، و درخواست كنندگان و آنان كه از حقّشان محرومند، و بدهكاران و ورشكستگان و در راه ماندگان، دشمن او باشند و از او شكايت كنند. وَ مَنِ اِسْتَهَانَ بِالْأَمَانَةِ وَ رَتَعَ فِي اَلْخِيَانَةِ وَ لَمْ يُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دِينَهُ عَنْهَا فَقَدْ أَحَلَّ بِنَفْسِهِ اَلذُّلَّ وَ اَلْخِزْيَ فِي اَلدُّنْيَا وَ هُوَ فِي اَلْآخِرَةِ أَذَلُّ وَ أَخْزَى كسى كه امانت الهى را خوار شمارد، و دست به آلوده كند، خود و دين خود را پاك نساخته، و درهاى خوارى را در دنيا به روى خود گشوده، و در قيامت خوارتر و رسواتر خواهد بود. وَ إِنَّ أَعْظَمَ اَلْخِيَانَةِ خِيَانَةُ اَلْأُمَّةِ وَ أَفْظَعَ اَلْغِشِّ غِشُّ اَلْأَئِمَّةِ وَ اَلسَّلاَمُ و همانا بزرگ‌ترين خيانت! خيانت به ملّت، و رسواترين دغلكارى، دغلبازى با امامان است، با درود. ═══════❖•° 𑁍 °•❖═══════ ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────
ترجمه فیض‌الإسلام : 📜 از عهد و پيمانهاى آن حضرت عليه السّلام است به يكى از كار گردانانش (در پرهيزكارى و مهربانى با رعيّت و اداء حقوق زير دستان و مستمندان) هنگامى كه او را براى جمع آورى زكوة فرستاده: (۱) كار گردانِ خود را در نهانيها (انديشه‌ها) و كردار پوشيده‌اش به پرهيزكارى و ترس از خدا دستور مى‌دهم جائيكه غير از خدا حاضر و ناظر نيست و بجز او نگهبان و كسيكه كار باو واگذار ميشود نمى‌باشد. (۲) و او را امر ميكنم كه در ظاهر، كارى از فرمان خدا بجا نياورد كه در باطن غير آنرا انجام دهد ( و دو رو نباشد) و كسيكه پنهان و آشكار و كردار و گفتارش دو گونه نبود را اداء كرده (دستور الهىّ‌ را انجام داده) و عبادت و بندگى را با و حقيقت (نه از روى رياء و خود نمائى) بجا آورده است. (۳) و باو امر نموده دستور مى‌دهم كه ايشان (رعيّتها و زير دستان) را نرنجاند، و بآنها دروغ نگويد (يا بآنها دروغ نبندد، مانند آنكه بگويد شتر يا درو شدۀ از كشتتان بيش از اين است كه براى گريز از زكوة پنهان كرده‌ايد) و بسبب فرمانروايى بر آنها از روى سركشى از آنان روى برنگرداند (خود را از ايشان بى‌نياز نداند) زيرا اينان در دين برادر و هم كيشند، و براى آماده كردن و پيدايش حقوق ياوران هستند (ايشان زمين را آب داده كشت مى‌نمايند و چهارپايان را تربيت و پرستارى ميكنند تا اين اموال گرد ميشود و ما از آنها زكوة دريافت مى‌نماييم؛ بنا بر اين نبايد ايشان را رنجاند). (۴) و ترا در اين زكوة بهرۀ ثابت و حقّى آشكارى است، و شريك و انبازهائى دارى از درويشان و ناتوانان نيازمند، و (همانطور كه) ما حقّ‌ ترا تمام مى‌پردازيم تو (نيز) حقوق ايشان را تمام بپرداز، و اگر چنين نكنى (از حقوقشان بكاهى) در روز رستخيز تو از همۀ مردم بيشتر دشمن خواهى داشت. (۵) و بدا بحال كسيكه دشمن او نزد خدا درويشان و تهى دستان و دريوزه‌گران و بينوايان رانده شده، و وام دارانى كه در غير معصيت وام گرفته‌اند و مسافرين و رهگذران درماندۀ دور از مال و خانه و اهل بيت باشند!! (۶) و كسيكه امانت (دستور الهىّ‌) را خوار دارد، و در خيانت چرا كند (بى‌باك باشد) و خود و دينش را از آن پاك نسازد در دنيا رسوايى را بخود روا داشته و در آخرت خوارتر و رسواتر است. (۷) و بزرگترين خيانت و نادرستى خيانت بامّت، و زشتترين دغل، دغل با پيشوايان است (و هر كه در حقوق بينوايان و مستمندان دست درازى كند هم بامّت خيانت كرد و هم بامام و پيشواى خود دغل نموده است) و درود بر آنكه شايستۀ درود است. ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────
۲۶ نهج‌البلاغه در هفت فراز 👇👇👇
🗞️ امام عليه السلام در اين نامه، قبل از هر چيز، مخنف بن سليم را از و دوگانگىِ ظاهر و باطن بر حذر مى‌دارد و از بدرفتارى با مردم و خود برتربينى و بى‌اعتناينهى مى‌كند و در بخش ديگرى تأكيد مى‌كند كه تو به عنوان عامل جمع‌آورى حقى در آن دارى كه ما به تو مى‌پردازيم؛ ولى بقيّۀ آن متعلق به نيازمندان امّت است كه بايد به آنها برسد. حضرت در پايان نامه، او را از هر گونه خيانت در اين امانت بر حذر مى‌دارد و به امّت و امام امّت را بدترين خيانت مى‌شمرد.
📜 امام عليه السلام در بخش اوّل اين نامه سه دستور به كارگزار خود مى‌دهد و هر كدام از اين دستورات با جملۀ «امره» آغاز مى‌شود. نخست دستور به تقواى الهى در نهان و آشكار مى‌دهد و مى‌فرمايد: «او را به تقواى الهى در امور پنهانى و اعمال مخفى خود دستور مى‌دهد در آنجا كه هيچ كَس جز خدا شاهد و گواه نيست و نه احدى غير از او ناظر و حافظ اعمال»؛ (أَمَرَهُ‌ بِتَقْوَى اللّٰهِ‌ فِي سَرَائِرِ أَمْرِهِ‌ وَ خَفِيَّاتِ‌ عَمَلِهِ‌، حَيْثُ‌ لَا شَهِيدَ غَيْرُهُ‌، وَ لَا وَكِيلَ‌ دُونَهُ‌) شايان توجّه است كه امام عليه السلام در اين جمله بر يكى از مهم‌ترين مصاديق انگشت مى‌گذارد؛ يعنى تقوا در امور پنهانى، اعم از نيّت درون و اعمال برون كه هيچ كَس جز خدا شاهد و گواه آن نيست و اين مهم‌ترين چيزى است كه جز از طريق به خدا و اعتقاد به حضور او در همه جا و در هر زمان، حاصل نمى‌شود. مشكلاتى كه در جوامع انسانى پيش مى‌آيد و آسيب‌هايى كه به مردم مى‌رسد غالباً مربوط به همين قسمت است؛ تصميماتى به تنهايى گرفته مى‌شود و كارهايى دور از چشم مردم انجام مى‌گيرد و در آن منافع عموم فداى منافع نامشروع اشخاص مى‌گردد. جملۀ « حَيْثُ‌ لَا شَهِيدَ غَيْرُهُ‌، وَ لَا وَكِيلَ‌ دُونَهُ‌ » به يقين ناظر به افراد عادى است كه در خلوت حضور ندارند؛ ولى فرشتگانى كه مأمور ثبت اعمال انسانند، در هر مكان و هر زمان با او هستند و مراقب اعمال اويند، و از همه بالاتر ذات پاك پروردگار همه جا حضور دارد و چيزى از بندگان بر او مخفى نيست.
📜 سپس به او فرمان دوم را مى‌دهد و مى‌فرمايد: «به او امر كرده كه هيچ عملى را از اطاعت‌هاى خدا آشكارا انجام ندهد كه در پنهانى خلاف آن را انجام مى‌دهد»؛ (وَ أَمَرَهُ‌ أَلَّا يَعْمَلَ‌ بِشَيْ‌ءٍ‌ مِنْ‌ طَاعَةِ‌ اللّٰهِ‌ فِيمَا ظَهَرَ فَيُخَالِفَ‌ إِلَىٰ‌ غَيْرِهِ‌ فِيمَا أَسَرَّ) يعنى بايد ظاهر و باطن خود را يكى كرد، زيرا اختلاف ظاهر و باطن و خلوت و جلوت مصداق آشكار است و مسلمان از نفاق بيگانه است. سپس امام عليه السلام تعبيرى دارد كه در واقع به منزلۀ دليل براى دستور گذشته است، مى‌فرمايد: «آن كَس كه پنهان و آشكارش، عمل و سخنش بر خلاف يكديگر نباشد الهى را ادا كرده و بندگى خالصانه را انجام داده است»؛ (وَ مَنْ‌ لَمْ‌ يَخْتَلِفْ‌ سِرُّهُ‌ وَ عَلَانِيَتُهُ‌، وَ فِعْلُهُ‌ وَ مَقَالَتُهُ‌، فَقَدْ أَدَّىٰ‌ الْأَمَانَةَ‌، وَ أَخْلَصَ‌ الْعِبَادَةَ‌) مفهوم اين سخن آن است كه آنهايى كه پنهان و آشكارشان متفاوت است و گفتارشان با رفتارشان هماهنگ نيست، خائن و غير مخلص‌اند و به واقع چنين است. چه خيانتى از اين بدتر كه انسان اعمال نيك رياكارانه در برابر مردم انجام دهد و آن گاه كه به خلوت مى‌رود كار ديگر كند؛ يا با زبانش وعده‌هاى نيكى دهد و پاكى و تقوا را بستايد؛ ولى عملش بر ضد آن باشد و مايۀ بى‌اعتمادى و سلب عقيدۀ مردم گردد. اين كارها از هر كَس كه باشد نازيباست و از دولت‌مردان اسلام نازيباتر. امام عليه السلام در اين فرمايش خود در مسألۀ و امانت، روى دو چيز انگشت گذاشته‌اند: ✓ يكى هماهنگى خلوت و جلوت ✓ و ديگرى هماهنگى گفتار و كردار و در واقع اخلاص بر همين دو ركن استوار است و رياكاران هر دو يا يكى از آن دو را از دست مى‌دهند. البته رعايت اين اصل بيش از هر كَس در مسئولين اموال بيت المال اهميت دارد كه بايد حفيظ و امين باشند. در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: « من خالفت سريرته علانيته فهو منافق كائنا من كان و حيث كان و فى اى ارض كان و على اى رتبة كان ؛ كسى كه باطنش با ظاهرش مخالف باشد او منافق است هر كَس باشد و در هر جا كه باشد و در هر سرزمين و در هر رتبه و مقامى كه باشد»
📜 آن گاه امام عليه السلام در سومين امرش سه دستور به نمايندۀ خود مى‌دهد و مى‌فرمايد: «با مردم برخورد بد نداشته باش (و با چهرۀ عبوس با آنها روبه‌رو نشو) و به آنها بهتان نزن (كه مقدار زكاتشان بيش از آن بوده است كه آنها اظهار داشته‌اند) و نسبت به آنها به خاطر اينكه رييس بر آنان هستى، بى‌اعتنايى نكن چه اينكه آنها برادران دينى تو هستند و ياوران در استخراج حقوق و جمع‌آورى زكات»؛ (وَ أَمَرَهُ‌ أَلَّا يَجْبَهَهُمْ‌ وَ لَا يَعْضَهَهُمْ‌، وَ لَا يَرْغَبَ‌ عَنْهُمْ‌ تَفَضُّلاً بِالْإِمَارَةِ‌ عَلَيْهِمْ‌، فَإِنَّهُمُ‌ الْإِخْوَانُ‌ فِي الدِّينِ‌، وَ الْأَعْوَانُ‌ عَلَىٰ‌ اسْتِخْرَاجِ‌ الْحُقُوقِ‌) اينها نكات روانى بسيار مهم در مسألۀ جمع‌آورى حقوق بيت‌المال و به يك معنا در تمام امور مربوط به است؛ برخورد خوب با مردم، اعتماد بر آنها و عدم برترى‌جويى، امورى هستند كه مردم را براى اداى حقوق و انجام وظايف خود تشويق مى‌كنند و سبب مى‌شوند بدون نياز به بازرس و مأموران غلاظ و شداد و پرونده و دادگاه به وظايف خود در برابر حكومت يا كسى كه مدير بر آنهاست عمل نمايند. تجربيات عصر ما نيز صدق اين گفتار و صحت اين بيان را روشن ساخته است. درست است كه امكان دارد بعضى از اين مسأله سوء استفاده كنند و حقوق بيت‌المال را نپردازند؛ ولى به يقين ضايعات اين گونه رفتار بسيار كمتر از بى‌اعتنايى و برخورد خشن نسبت به آنهاست.
📜 ‮امام عليه السلام به نكتۀ مهمى اشاره مى‌كند كه مى‌تواند به منزلۀ دليل براى گفتار سابقش باشد و آن اينكه كارگزار امام عليه السلام، نبايد اين حقيقت را فراموش كند كه او تنها به عنوان عامل جمع‌آورى زكات، حقّ‌ معينى دارد و گروه‌هاى ديگر از مستحقين زكات با او شريك‌اند و اگر رعايت حق آنها را نكند سرنوشتش در قيامت بسيار شوم و تاريك خواهد بود، مى‌فرمايد: «(بدان) براى تو در اين زكات نصيب مشخص و حق معينى است و شريكانى از مستمندان و بينوايان دارى، به يقين ما حق تو را به طور كامل خواهيم داد تو هم بايد حق آنها را به طور كامل بپردازى»؛ (وَ إِنَّ‌ لَكَ‌ فِي هَٰذِهِ‌ الصَّدَقَةِ‌ نَصِيباً مَفْرُوضاً، وَ حَقّاً مَعْلُوماً، وَ شُرَكَاءَ‌ أَهْلَ‌ مَسْكَنَةٍ‌ وَ ضُعَفَاءَ‌ ذَوِي فَاقَةٍ‌ وَ إِنَّا مُوَفُّوكَ‌ حَقَّكَ‌، فَوَفِّهِمْ‌ حُقُوقَهُمْ‌) ❌ اشاره به اينكه مبادا در مورد زكات كه طبق صريح آيۀ قرآن مجيد مال مشتركى است در ميان هشت گروه، معاملۀ مال اختصاصى و شخصى كنى. آن گاه به آثار زيان‌بار تخلف از اين دستور اشاره كرده و مى‌فرمايد: «اگر چنين نكنى از كسانى خواهى بود كه در قيامت بيش از همه دشمن و شاكى دارند»؛ (وَ إِلَّا تَفْعَلْ‌ فَإِنَّكَ‌ مِنْ‌ أَكْثَرِ النَّاسِ‌ خُصُوماً يَوْمَ‌ الْقِيَامَةِ‌) اشاره به اينكه در دادگاه عدل الهى گاه انسان يك يا چند مخالف دارد، شايد بتواند به نحوى رضايت آنها را جلب كند و گاه هزاران هزار شاكى دارد كه جلب رضايت همۀ آنها غير ممكن است و كسانى كه در زكات و اموال كنند از اين گروه‌اند.