#روضه_حرکت_کاروان_حسینی_از_مدینه_منوره مدینه! با همه شادی و غم، خداحافظ ز رنج و درد و بلا، بیش و کم خداحافظ به کوهِ غصه از اینجا روم خداحافظ که میبرم همه اهلِ حرم خداحافظ خدای فاطمه کرده بسوی من اِقبال اراده کرده که بیند مرا تَهِ گودال اراده کرده خدا تشنه کام، این لب را که بشنود ز لبِ خشک، ذکرِ یارب را به جسمِ خسته ببیند، عبورِ مرکب را اراده کرده ببیند اسیر، زینب را شبِ مدینه اگر که مجال بگذارد بگو مخدره معجر زیاد بردارد به دخترانِ حرم یک به یک بگو، سردار! که گوشواره و خلخال را سبک بردار سه ساله را همه جا روی دوشِ خود بگذار رباب را کُمکَش کن، به بردنِ گهوار میانِ قافله نوزاد را بگردانند هماره دورِ سرش حِرز را بچرخانند ای آفتابِ حرم، باش سایه سارِ حرم مواظبِ حرمم باش، ای قرارِ حرم بمان تو تا دمِ آخر، بمان کنار حرم رشیدِ من! همه جا باش پاسدار حرم سپاهِ کفر، اگر چشمِ تو ببیند دور خدا نکرده رسد بی حیائی اَش به ظهور خدا نکرده اگر سایه ی تو کم بشود بدانکه قدّ من اول ز داغ خم بشود سپس هجومِ حرامی سوی حرم بشود حجاب و چادر و معجر، نه محترم بشود که احترام به زینب نمی‌کند دشمن ولی سوار به مرکب نمی‌کند دشمن پس از من و تو هزاران بلاست تقدیرش نه محرمی است که یاری کنند، تدبیرش نه فرصتی است که گردد رها ز زنجیرش رگِ بریده کند یاری اَش، به تکبیرش در آن غبار که تا شام و کوفه دارد آه شوند قافله را شمر و حرمله همراه تمامِ آینه ی بوتراب، یاعباس به نیزه رَاسِ تو در اضطراب، یاعباس که پیشِ تو به دو چشمِ پر آب، یاعباس نگاهِ زینب و بزمِ شراب، یاعباس! به غیرِ پَستی و هیزی، نبیند از کفار بجز خطابِ کنیزی، نبیند از کفار #روضه_حرکت_کاروان_حسینی_از_مدینه_منوره #حرکت_کاروان_از_مدینه #خروج_کاروان_از_مدینه #محمود_ژولیده .