eitaa logo
مجمع الذاکرین مداحان کشوری و بخش پیربکران شهرستان فلاورجان اصفهان
3هزار دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
9.5هزار ویدیو
1هزار فایل
مجمع ذاکرین مداحان بخش پیربکران بسیج مداحان آموزش مداحی امام حسین(ع)محل کلاس پایگاه بسیج کرافشان حوزه شهید بهشتی چهارشنبه شبه ساعت ساعت ۱۹/۳۰ مداح اهل بیت مهدی عباسی شماره تماس مجتبی موسوی ونهری: 09130857625 لینک کانال: @madahanpirbakran
مشاهده در ایتا
دانلود
✨☀️✨ حالا كه نيامدم دمت را بفرست من نيستم آن جا كرمت را بفرست گفتم كه مريضم و دوا مي خواهم پس گرد و غبار حرمت را بفرست (ع)✨🌺 🌺 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
﷽ . اَللّهُمَ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرَج . . فرمانده‌عالم ولی‌نعمت‌ایرانی‌ها‌تویی‌مولا😍♥️ . علیه‌السلام 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ‍ ولادت امام رضا علیه السلام 🎤 تحلیل ✍️ ✅موضوع: طول مصراع کوتاه ـ تناسب پرده های صدا با محتوا ـ تفسیر شعر در تب عاشقی شبی دیگر می برم چشم روشنی دیگر باز کن در که شعر آوردم بیت هایی نگفتنی دیگر به رسول خدا خبر بدهید آمده پاره ی تنی دیگر مادر یک امام شد نجمه باب حاجات شد زنی دیگر ماه ذی القعده اش خدا بخشید عرش خود را به دامنی دیگر آی بیچارگان کجا ماندید که بنا گشته مأمنی دیگر پر دلشوره ام امام رضا در صف حشر بامنی دیگر از دل نور نور آمده است باز موسی به طور آمده است هرچه که شبهه ها فراوان شد پرسش سخت با تو آسان شد عاقبت هم به دست بدخواهت قله ی علم تو نمایان شد هرکه با علم تو جدل کرده آخر از کرده اش پشیمان شد کافری در مناظره با تو خوب با یک نظر مسلمان شد با نگاه تو مرد سلمانی فیض مِنّا گرفت و سلمان شد و خدا مدح خاندانت را آنقدر گفت و گفت قرآن شد خواست مأمون که پادشاه شود تویی اما کسی که سلطان شد عرش در شأن بارگاهت بود افتخارش نصیب ایران شد عالم آل احمدی آقا به خراسان خوش آمدی آقا با همه عاشقان یک دله ات ما دویدیم پشت قافله ات نسل در نسل ما همه هستند بند در بند اسیر سلسله ات از نشابور رد شدی و هنوز در دل سنگ هاست ولوله ات هر کجای جهان اگر باشم از دلم دور نیست فاصله ات گاه هم ما گناهکاران را یاد کن در قنوت نافله ات از تو تنها عبا نمی خواهم که بهشت است کمترین صله ات وقت اذن دخول می مانم و برای تو شعر می خوانم در کنارت کلام یادم رفت بار دیگر دعام یادم رفت بیت دوم مرا ببخش آقا هول بودم سلام یادم رفت آمدم پیش تو که درمانی دردهایم تمام یادم رفت نه فقط درد من خودم را هم بین آن ازدحام یادم رفت در حریمت به سجده افتادم در نمازم قیام یادم رفت خیره بودم به نور گنبد تو گردش صبح و شام یادم رفت تو به قولت وفا کن آخر کار من که عهدم مدام یادم رفت کار قبر و قیامتم با توست قول دادی شفاعتم با توست خوش به حال کبوتران حرم همگی جلد آسمان حرم پیش از این گفته بودم از لذت گم شدن میان حرم قسمت می دهم به جان جواد قسمت می دهم به جان حرم خاک ما گوشه ای ز سفره ی توست ما فقط خورده ایم نان حرم کشورم امنیت اگر دارد آرمیده است در امان حرم سر همسایگی تو مشهد شده شهر مدافعان حرم داغ خوش غیرتان افغان است برده تا آسمان فغان حرم نام داران بی نشانی که جانشان شد فدای جان حرم دور لیلا چقدر مجنون است نامشان تیپ فاطمیون است ✅طول مصراع کوتاه : در خصوصیات شعر مولودی، طول مصراع کوتاه، نکته ای حائز اهمیت است، شعری که وزن آن در اصطلاح عروضی «مُسَدَّس» باشد یعنی هر بیت از 6 قطعه تشکیل شده باشد، پیاده کردن آن آسانتر و شادی بخش تر است. البته به این شرط که با رعایت قاعده «توالی» خوانده شود. ✅تناسب پرده های صدا با محتوا: در مصراع «آی بیچارگان کجا ماندید» می بینیم که آقای طاهری، در ادای عبارت «آی» به پرده بالای صدا، صعود می کنند و با لحنی خطابی این مصراع را می خوانند. این کار یعنی رعایت تناسب پرده های صدا با محتوا، که در اثر گذاری کلام و القای معانی بسیار مهم است. ✅تفسیر شعر: بعد از بیت «با نگاه تو مرد سلمانی / فیض مِنّا گرفت و سلمان شد» قصه مرد سلمانی شرح داده می شود، به این کار تفسیر شعر در بیت گفته می شود و بسیار تنوع بخش و معرفت افزاست. چرا که توأم کردن کلام غیر شعری (نثر) با کلام شعری (نظم) نوعی «مُرَصَّع خوانی» است که همان زینت دادن کلام است. علاوه بر این اگر شعر بدون شرح خوانده شود، شاید عمق معانی آن برای مستمع جا نیفتد به همین جهت اشاره به روایات، داستانها و مطالبی که شعر به آنها اشاره دارد، در معرفت افزایی مستمع تاثیر گذار است. 👇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
همین که می‌دهی در بارگاه قدسی‌ات راهم به چشمم می‌نهم چون توتیا خاک حرم را، هم صراط المستقیم عالمی، غیر از تو راهی نیست مسیرم هر کجا باشد به جز این خانه، گمراهم.. چه اکسیری میان بارگاه خویش داری که توسل می‌کنند اینجا مریضان هم، اطبا هم؟ مرامت کرده مبهوت خودش شیخ بهایی را که داری اینچنین لطفی به زائر بین رؤیا هم من آن اشکم که می‌ریزد به دامان پر از مهرت که از چشم خودم افتاده‌ام، از چشم دنیا هم سراپا عذر تقصیرم، پناه آورده‌ام ای شاه! نگاهی می‌کنی بر این گدای بی سر و پا هم؟؟ کلاغی روسیاهم در سپیدیِ کبوترها و دل گرمم به اینکه خوب و بد را میخری با هم ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
من نه سلطان، نه پادشاه، فقط گفته‌ام دائماً "امام" به تو تو امامی برای ما و چقدر خوب می‌آید این مقام به تو تو نه آن پادشاه جباری که من از جبر نوکرش باشم تو امام منی و از سر مهر می‌کنم دائم احترام به تو در علیک السلام تو آقا چه نهفته مگر که اینگونه هر کسی آمده به دیدارت گفته با گریه "السلام" به تو گوشه‌ی آسمان تو هر شب دست بر سینه "یا رضا" برلب تا که بر گِرد گنبدت باشد رو زده ماهِ ناتمام به تو تا که نام تو را شنیده‌ام و ... عشق پاک تو برگزیده‌ام و ... من که از این و آن بریده‌ام و ... کرده‌ام اقتدا مدام به تو با تو هر چند رو به راهم من بی تو یک شهر بی پناهم من پس بگو از شما چه خواهم من غیر از عشقی علی الدوام به تو من خداحافظی نخواهم کرد با تو تنها سلام باید گفت من جواب سلام می‌شنوم قبل از آنکه دهم سلام به تو :: ای که در غصه‌ها گرفتاری! یا که بد کرده‌ای، خطا کاری هم سوی شاه و هم امام برو رحم دارد ببین کدام به تو ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
"ابر" می‌خواست زائرت باشد آب شد قطره قطره باران شد "نور" می‌خواست خادمت باشد چلچراغ میان ایوان شد زندگی زیر پای زائرها آروزی قدیمی کوه است و چه خوشبخت بود سنگی که آمد و مرمر شبستان شد حرمت جانْ پناه زائرهاست شب شعر تمام شاعرهاست تا به دعبل دو بیت بخشیدی شاعران رزقشان فراوان شد علم، طفلی‌ست پای مکتب تو که سخن‌ها شنیده از لب تو سخنت واژه واژه حرف به حرف مکتب درس‌های ریّان شد سر تعظیم را فرود آورد مرد مغرورِ صابئی مذهب صبح وقتی رسید کافر بود عصر با دیدنت مسلمان شد ماه در دست، راه افتادی تو به ما راه را نشان دادی نقشه را غرق نور کردی و بعد خاک پای تو نامش ایران شد کشورم صحن انقلاب شماست چون اباصلت در رکاب شماست نقشه لبریز آفتاب شماست همه‌ی شهرها خراسان شد! ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
با زمزمی به وسعت چشمِ تَر آمدم تا محضر زلال‌ترین کوثر آمدم قسمت نشد که بال‌وپری دست‌وپا کنم اما به شوق دیدن تو با سر آمدم گفتند زائر حرمت زائر خداست مُحرم‌تر از همیشه بر این باور آمدم اینک مدینةالنبی‌ام، مشهدالرضاست با نام تو به محضر پیغمبر آمدم از حس و حال روشن معراج پُر شدم وقتی به خاک‌بوسیِ «بالاسر» آمدم حسی کبوترانه گرفته‌ست جان من «پایینِ پای» تو شده هفت آسمان من در این حریم قدسی سرتاسر آینه روشن شده به نور تو چشمم هر آینه گرد و غبار صحن تو را می‌خرد به جان همواره بوده است بر این باور آینه پر می‌کشد از این همه قلب شکسته: آه سر می‌زند از این همه چشم تر: آینه عکس ضریح توست که در قاب چشم‌هاست یا عکسی از بهشت نشسته بر آینه گم کرده دارم، آمده‌ام با نگاه تو پیدا کنم تمام خودم را در آینه لبریز روشنی‌ست تمام رواق‌ها آیینگی‌ست جان کلام رواق‌ها روی تو را ستارهٔ اشراق خوانده‌اند خوی تو را «مکارم الاخلاق» خوانده‌اند دست تو را که خالق لطف و کرامت است روزی‌رسانِ انفس و آفاق خوانده‌اند باران مهربانی بی‌وقفه‌ی تو را شأن نزول سوره‌ی انفاق خوانده‌اند در مذهب نگاه تو غم حرف اول است چشم تو را پیمبر عشاق خوانده‌اند هفت آسمان و رحمت شمس‌الشموسی‌ات ذرات خاک و لطف انیس‌النفوسی‌ات ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
دامن آلوده و بار گناه آورده‌ام گر چه آهی در بساطم نیست، آه آورده‌ام هر که بودم، هر که هستم، با کسی مربوط نیست بر امام مهربان خود پناه آورده‌ام هر که آرد تحفه‌ای در محضر مولای خود من دو دست خالی و کوه گناه آورده‌ام بر کبوترهای صحنت هدیه‌ی ناقابلی‌ست گندم اشکی که در این بارگاه آورده‌ام ناله‌ام در سینه، اشکم در بصر، سوزم به دل نامه‌ای چون دودِ آه خود، سیاه آورده‌ام ذرّه بودم، زائر شمس الشّموسم کرده‌اند قطره‌ای بودم به این دریا پناه آورده‌ام گر چه هستم قطره‌ای ناچیز، یک دریای اشک، هدیه بر مولای خود روحی فداه آورده‌ام هر فقیری هست دستِ خالی‌اش سرمایه‌اش من فقیرم، دست خالی را گواه آورده‌ام «میثما» مولا اگر پُرسد چه آوردی بگو سر به خاک زائرت از گردِ راه آورده‌ام ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
ای دل امشب آسمان‌ها دیدنی است رقص نور کهکشان‌ها دیدنی است اختران چون خوشه دسته دسته‌اند در میان آسمان صف بسته‌اند مهر و مه را نور افشان کرده‌اند آسمان‌ها را چراغان کرده‌اند رنگ شب زیباتر از هر روز شد سینه‌ی مه پر ز نور و سوز شد ناگهان لب‌های مه چون گل شکفت با هزاران شوق با خورشید گفت: ای مرا امید! ای آئینه رو! کیست این مهر جهان آرا؟ بگو لعل لب، خورشید رخشان باز کرد از لب پُر نور خود آواز کرد این که می‌آید امید ماسواست نور خورشید همه خورشیدهاست چلچراغ آسمان‌ها او بُوَد روشنی کهکشان‌ها او بُوَد هشتمین مهر جهان‌آراست او مهر تابان همه دل‌هاست او آسمان عشق را او رهنماست جلوۀ نور خدا، شمس الضحاست وارثی از علم احمد او بُوَد عالم آل محمد او بُوَد او امید و آرزوی ما بُوَد او تمام آبروی ما بُوَد انقضاء نور من نزدیک بود گر نمی‌آمد، جهان تاریک بود مقصد من صبحگاهان کوی اوست درشب تاریک، چشمم سوی اوست هست نور او چراغ راه من بارگاهش خانه‌ی دلخواه من می‌کنم هر روز طوف مرقدش می‌ربایم بوسه‌ها از گنبدش زائر صحن و حریم او شدم سائل طبع کریم او شدم روز و شب مشتاق دیدارش منم خاک راه پای زوارش منم باغی از فردوس باشد خانه‌اش او چو شمع و عرشیان پروانه‌اش قدسیان برخاک او زانو زنند صحن او را با مژه جارو زنند عرشیان هر روز با صوتی ملیح یا رضا گویند در پای ضریح جبرئیل این جا کبوتر می‌شود با ارادت خاک این در می‌شود خاک این درگاهِ رحمت کیمیاست آب سقاخانه‌اش آب بقاست زائرش را رتبه‌ای والا دهند آفرین از عالم بالا دهند گر رهائی خواهی از هر قید و بند قفل دل را بر ضریح او ببند هرکه بر او دل دهد دلبر شود ذره گر باشد، مه انور شود این همان خورشید ذره‌پرور است در سپهر عشق مهری انور است جلوه کرده آسمان نور او در حدیث صبح نیشابور او جذب علم او همه ارباب فضل باز شد از او هزاران باب فضل ای «وفایی» هرکه چون من خاک اوست زائر دولت‌سرای پاک اوست ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
کاش بنویسی مرا هم جزو این دل‌داده‌ها با شفق‌ها، با مؤیدها و اکبرزاده‌ها هر کسی بی‌ادعاتر بود، بالاتر نشست آبرومندند در درگاه تو، افتاده‌ها آب سقاخانه و عطر ضریح و گَرد صحن مست کردی شاعرانت را تو با این باده‌ها این غزل‌ها، این نفس‌ها، پر شد از عطر حسین بی‌‌ رگِ غیرت نمی‌خوانند شعر، آزاده‌ها با قلم‌ها، با علم‌ها، رو به میدان می‌روند همدل یاران مهدی، در صف آماده‌ها راه قم - مشهد، پس از آن: راه مشهد - کربلا با نگاه تو غزل هستند، حتی جاده‌ها کاش بنویسی رضا جان! اسم ما را هم به لطف با شفق‌ها، با مؤیدها و اکبرزاده‌ها ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
ای سند نجات من، ولایت تو یا رضا صحن نو و عتیق تو، کعبه و کربلا رضا دلم بُوَد به یاد تو، مدینة الرضا رضا زیارتت به دین من، زیارت خدا رضا تو و کرامتت، مرا ز خود مکن جدا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا شهی که خاک طوس از او، آمده محترم توئی مهی که نور می‌دهد، بر عرب و عجم توئی رؤف اهلبیتی و، ولّی ذوالکرم توئی به مسجد‌الحرامِ دل، قبله توئی، حرم توئی صفا و مروه می‌کند با حرمت صفا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا منم که بین طوطیان، گرم ترانه‌ی توأم کبوتری شکسته‌پَر، در آشیانه‌ی توأم نیازمند گندمی در آستانه‌ی توأم بال‌زنان دور و برِ نقاره خانه‌ی توأم اگر پَرم ز کوی تو، بگو پَرم کجا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا الا الا ثنای تو، ذکر علی الدّوام من رؤف من، عطوف من، امید من، امام من لحظه به لحظه دم بدم، بر حرمت سلام من به غرفه‌های مرقدت، خورده گره زمام من در حرمت گرفته‌ام ذکر رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا ناز کنم به سلطنت، اگر تو را گدا شوم نه لایقم گدا شوم، گدات را فدا شوم چه می‌شود قبول تو بخاطر خدا شوم نه تو ز من جدا شوی، نه من ز تو جدا شوم نه من تو را رها کنم، نه تو مرا رها، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا توئی که درد روح را، ز فیض تن دوا کنی عقده ز کار عالمی، به یک کرشمه وا کنی کلیم را عصا دهی، مسیح را دعا کنی چه می‌شود که یک نظر، به قلب سنگ ما کنی ای که به یک اشاره‌ات، سنگ شود طلا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا ولایت تو دین من، نه دین من، که دِین، هم محبتت فروغ دل، چراغ هر دو عین، هم عنایت تو بیشتر، ز ظرف عالمین، هم مقام زائرت فزون، ز زائر حسین، هم رشک بَرَد به زائرت، زائر کربلا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا خزان شدم که بخشی‌ام ز اشک و خون بهارها به هر دقیقه عمر خود، کشیدم انتظارها که در طواف مرقدت، مرا رسد فشارها کنم دراز دست خود، به عجز و ناله بارها که پنجه‌ام گره خورَد به غرفه‌ی تو یا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا گلی که شد خزان تو، بهار لاله چید از او دلی که شد از آن تو، فروغ حق دمید از او کسی که زائر تو شد، عطا ز تو امید از او ز لطف و مرحمت کنی سه بار بازدید از او تو را سزد، تو را سزد، تو را چنین عطا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا مرا به مهر خود ببر، که با ولات زیستم به تربتت شتافتم، به غربتت گریستم در آفتاب صحن تو، اگر دمی بایستم به سایه‌ی بهشت هم نیازمند نیستم جهنّم است بهر من، بهشتِ بی‌رضا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا مرا تقرب خداست، ولای تو سبب شده مدح تو و ثنای تو، دعای روز و شب شده هر نفسی که می‌زنم، سلسلةالذهب شده کبوتر تو از ازل، به‌ذکر تو ادب شده زبان من که باز شد، تو را زدم صدا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا توئی توئی که چون خدا، نظر به بنده می‌کنی توئی که جان مرده را، دوباره زنده می‌کنی تو شام تیره را سحر، ز فیض خنده می‌کنی تو نقش شیر پرده را، شیر درنده می‌کنی تو مور خسته را دهی، بال و پر هما، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
بهار آمد و بر روی گل تبسم كرد شكوه وا شدن غنچه را تجسم كرد بهار دید كه شمشادها جوانه زدند شكوفه‌های جوان را نثار مردم كرد ز سمت مشرق دل‌ها شنید بوی بهشت بهار مست شد و راه باغ را گم كرد پس از طواف حرم یا محول الأحوال بهار با نفس عاشقان تفاهم كرد بهار نیت معراج داشت وقت نماز به خاک مقدم زوار او تیمم كرد در آستان رضا «إنّما یرید الله» كریمه‌ای است كه روح‌الأمین ترنم كرد زلال اشك اگر گل كند به لاله قسم كه با امام رضا می‌شود تكلم كرد سخن به رسم گل‌افشانی بهار بگو اگر شكست دلت در حریم یار بگو: دوباره آمده‌ام تا دوباره در بزنم كبوترانه در این آستانه پر بزنم به ناامیدی از این در نمی‌روم هرگز اگر جواب نگیرم، دوباره در بزنم خدا مرا به حقیقت ولی‌شناس كند كه حلقه بر در این خانه بیشتر بزنم خدای را كمی ای زائران درنگ كنید كه خاك پای شما را به چشم تر بزنم من آشنای همین درگهم، خدا نكند كه رو به غیر بیارم، درِ دگر بزنم اگرچه خارم و نسبت به گل ندارم، باز خوشم كه گاه‌گداری به باغ سر بزنم صفای تربیت باغبان حرامم باد كه در مجاورت گل، دم از سفر بزنم من از حضور تو ای ماه هاشمی خجلم مگر به اشك شود ترجمان حرف دلم به یك نگاه تو تطهیر می‌شود دل من به یك كرشمه نمک‌گیر می‌شود دل من مرا بس است طواف ضریح تو هرگاه شكسته‌بستهٔ تقصیر می‌شود دل من قسم به صبح جمالت كه پشت پنجره‌ات دخیل نالهٔ شبگیر می‌شود دل من سرشک حاجت هر كس كه می‌چكد بر خاک كنار پنجره تصویر می‌شود دل من به چشم آینه‌های حرم كه می‌نگرم هزار مرتبه تكثیر می‌شود دل من به شوق آن كه به پابوس زائرت برسد به جای اشک سرازیر می‌شود دل من خدا نكرده اگر از تو رو بگردانم اسیر بازی تقدیر می‌شود دل من چگونه قصد زیارت كنم برای وداع مگر ز دیدن تو سیر می‌شود دل من خدا مرا به فراق تو مبتلا نكند من و جدایی از این آستان خدا نكند ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
قبل از قدم برداشتن در راه هجرانش بايد رفاقت کرد با خار بيابانش هجران کشيدن به اميد وصل می‌ارزد گر اولش تلخ است، شيرين است پايانش هر کس که عاشق نيست پس اصلاً چرا زنده‌ست يا چه جوابى می‌دهد فردا به وجدانش خاکستر پروانه‌اى را ديدم و گفتم هر کس که عاشق می‌شود اين است تاوانش آن کوچه‌اى که يار ما از آن گذر کرده‌ست عُشاق منت می‌کشند از سنگ طفلانش منکه چهل سال است روى خاک می‌خوابم حيف است نگذارم سرم را روى دامانش اين شمع‌ها که بر تن پروانه می‌گِريند زنده نمی‌مانند تا شام غريبانش اشک جوانى بهترين سرمايه‌ی پيرى‌ست خوب است باشد آدمى فکر زمستانش در وقت مردن روبه قبله می‌شود هرکس من وقت مرگم می‌شوم رو به خيابانش در اصل بنده بودنش را جار خواهد زد عبدى که سجده می‌کند اول به ايوانش باران که آمد بعد از آن خيرات می‌بارد خير کسى را خواستى اول بگريانش سنگينى زنجير بر گردن نمی‌گيرد از گريه هر که خيس می‌گردد گريبانش من سال‌ها در گيسوى تو سِير مي‌کردم سِيرى که خيل عارفان خواندند عرفانش وقتى دلم را دست چشمان تو می‌دادم باور نمی‌کردم بيندازى به زندانش يک شب در آغوشت نباشم خشک خواهم شد پژمرده می‌گردد گلى که نيست گلدانش آنکه لبش را از ضريحت برنمی‌دارد صدها گره وا می‌کند از کار، دندانش گفتم همه هستند شايد جاى من هم هست من هم يکى از اين کبوترهاى مهمانش شکر خدا اينجا کريمان سلطنت دارند دنيا به ايران نازد و ايران به سلطانش سيرش دو چندان و سلوکش هم دو چندان است هر کس که از قم می‌رود سمت خراسانش ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
دل از جهان بریده... به اینجا رسیده‌ام یک عمر بال و پر زدم اما رسیده‌ام این قطعه با تمام زمین فرق می‌کند انگار من به عرش معلّی رسیده‌ام با قلب من تمام حرم حرف می‌زند شاید دگر به عالم معنا رسیده‌ام از این به بعد صحبت لب‌تشنگی خطاست وقتی به پای‌بوسی دریا رسیده‌ام کی بی‌شفای این دل درمانده می‌روم حالا که من به صحن مسیحا رسیده‌ام من از خدا به غیر تو چیزی نخواستم با یک نگاه خود بگو آیا رسیده‌ام؟ توفیق خاکبوسی تو لطف خواهری‌ست اینجا به فضل دختر موسی رسیده‌ام قلبم کبوتر حرم زینب قم است در هر سلام منتظر یک علیکُم است مهر تو را زلالی باران نوشته‌اند فردوس را، ز خاک خراسان نوشته‌اند با هر ترنمِ «وَ أنا مِن شُروطِها» حب تو را قبولی ایمان نوشته‌اند ای مهربان! تبسم هر روزهٔ تو را صبح سپید مردم ایران نوشته‌اند در سایهٔ تجلی شمس‌الشموسی‌ات خورشید را چراغ شبستان نوشته‌اند وقت طواف قبلهٔ هفتم رسیده است ما را، ز خیل گوشه‌نشینان نوشته‌اند بسته به چشم‌های تو شد سرنوشت ما یک خندهٔ رضایت تو شد بهشت ما هر کس به یک نگاه تو دل داد یا رضا از بند غصه‌ها شده آزاد یا رضا بار نخست از سوی آزادی آمدم اما دلم به دام تو افتاد یا رضا از مرقد کریمه رسیدم که شد دلم یک یا کریم صحن گُهرشاد یا رضا با هر فراز جامعه شد هم‌صدای من در صحن جامع رضوی، باد یا رضا من را بس است مرحمت گوشه‌چشمی‌ات در بین حجره‌های پریزاد یا رضا در صحن انقلاب تو، شد منقلب دلم از بس کنار پنجره فولاد یا رضا ـ حرف از زیارت و حرم و کربلا زدم گفتم ز عیدی و شب میلاد یا رضا من دست خالی آمده‌ام توشه دست توست اذن طواف مرقد شش‌گوشه دست توست بند آمده زبان ز شکوه زبانزدت بسته دخیل عالم هستی به گنبدت باب الاجابت همهٔ اهل عالم است حلقه به حلقه، پنجره فولاد مرقدت بر تار و پود فرش حرم خورده دل گره از بس گره‌گشا شده هر رفت و آمدت «باب الجواد راه ورودی به قلب توست» امشب شفیع ما شده جود محمدت تا هست روضهٔ تو به جنت چه حاجتی‌ست دارد بهشت، حسرت دیدار مشهدت بیت‌الحرام در نظرم جلوه می‌کند وقت طواف ارض و سما گرد گنبدت دارد زیارت تو ثواب هزار حج جانم فدای نام تو «یا ثامن الحُجج» ای آفتاب جود و سخا أیها الرئوف آیینهٔ امید و رجا أیها الرئوف تو ملجأ توسل هر دلشکسته‌ای امشب بگیر دست مرا أیها الرئوف دیدم به محضر تو رسیده‌ست شاعری حتی گرفت از تو عبا أیها الرئوف خود را به حلقه‌های ضریح تو بسته است درمانده‌ای برای شفا أیها الرئوف در این حرم ملائکه هم از نگاه تو دارند التماس دعا أیها الرئوف می‌گفت عارفی که خدا را قسم دهیم امشب همه به حق تو یا أیها الرئوف حالا کنار پنجره فولاد آمدیم با اشک و آه و شور و نوا أیها الرئوف اذن عروج تا ملکوتم به دست توست جا مانده‌ایم از شهدا أیها الرئوف ما را به روز حشر و جزا رو سپید کن این کشتگان عشق خودت را شهید کن ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
باید به قدّ عرش خدا قابلم کنند شاید به خاک پای شما نازلم کنند دل می‌کنم از آن‌که دل از تو بریده است دل می‌دهم به دست تو تا بی‌دلم کنند امشب کمیت شعرم اگر لنگ می‌زند فردا به لطف چشم شما دعبلم کنند ایمان راستین هزاران رسول را آمیخته اگر که در آب و گلم کنند، شاید خدا بخواهد و با گوشه‌چشمتان بر رتبه‌ی غلامی‌تان نائلم کنند وقتی سرشت آب و گلم را ازل خدا بر آن نوشت رعیت سلطان ارتضی از برکتت نبود اگر، نان نداشتیم باران نبود، غیر بیابان نداشتیم سوگند بر تو ای سر و سامان زندگی بی‌تو نه سر که این همه سامان نداشتیم این حوزه‌ها نفس به هوای تو می‌کشند لطفت اگر نبود، مسلمان نداشتیم ای آرزوی هر سفر دل! از ابتدا ما قبله‌ای به غیر خراسان نداشتیم ما رعیت ری‌ایم که سلطان به جز رضا ارباب جز حسین در ایران نداشتیم خون حسین در رگ و در ریشه‌ی من است علم رضا معلم اندیشه‌ی من است چشم امید بر در لطف تو بسته است هر زائری که گوشه‌ی صحنت نشسته است بارانی است حال و هوای دو دیده‌ام اینجا همیشه کاسه‌ی چشمم شکسته است از باب جبرئیل به پابوست آمدن از آسمان‌رسیده و رسمی خجسته است آن پیرمرد تشنه در آن گوشه‌ی حرم از راه دور آمده و سخت خسته است با صد امید حاجت این‌بار خویش را با پارچه به پنجره فولاد بسته است وا شد گره ز پارچه، حاجت روا شده‌ست یعنی که زائر حرم کربلا شده‌ست با یاد خاطرات سفر با عشیره‌ام بر عکس یادگاری با صحن، خیره‌ام از بس دلم شکسته برای زیارتت با اشک شوق گرم وضوی جبیره‌ام یاد غروب‌های زیارت هنوز هم گاهی پی دو جرعه‌ی جامع کبیره‌ام «یا قادة الهداة و یا سادة الولاة» «مستبصرٌ بشأنکم» این است سیره‌ام از بس گناه دور و برم را گرفته است چون تک‌درخت خشک میان جزیره‌ام ما هم شنیده‌ایم که فرموده‌ای شما هستم در انتظار ظهور نبیره‌ام دعبل کجاست تا بنویسد در این فراز عجل علی ظهورک یا فارس الحجاز ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
توسل به خورشید ای آفتاب تابان یا ثامِنَ الْائمه ای گوهر درخشان یا ثامِنَ الْائمه وَالشَّمْسِ وَ ضُحی ها نور شماست آقا تفسیر ناب قرآن یا ثامِنَ الْائمه شَمْسُ الشُّمُوس رویت لَیْلُ النَّهار مویت ای مِهر و ماه دوران یا ثامِنَ الْائمه در بارگاه هستی چون عاشقان بی دل ما بنده و تو سلطان یا ثامِنَ الْائمه ای مهربانِ عالَم از نسل پاک خاتم ما را چو گل بر افشان یا ثامِنَ الْائمه ما را بگیر دست و بنشان کنار دستت ای دستگیر انسان یا ثامِنَ الْائمه چشمانِ حق نشانت ای گوهر ولایت چون لُوءْ لُوءَ است و مرجان یا ثامِنَ الْائمه در سایه سار چشمت ما را پناه دادند ای خوبِ خوبِ خوبان یا ثامِنَ الْائمه از ابتدا که آمد عشق تو در دلِ ما بستیم با تو پیمان یا ثامِنَ الْائمه هستیم ما غلامِ حلقه بگوشت آقا ما را بده تو فرمان یا ثامِنَ الْائمه در بحرِ بی کرانه هستیم در مسیرت همواره دُرِّ غَلتان یا ثامِنَ الْائمه در گوشه ی رَواقت آنجا که جان مقیم است دل گشت شمع سوزان یا ثامِنَ الْائمه عطر کرامت تو پیچیده در وجودم سرو بلندِ ایمان یا ثامِنَ الْائمه در سایه ی تو خفته هر دل شکسته مولا ای درد را تو درمان یا ثامِنَ الْائمه ما سائلیم آقا ، بر سائلان کَرم کن معنای سبز احسان یا ثامِنَ الْائمه ما غرقِ موج دردیم ای ساحل رهایی ما را رهان ز توفان یا ثامِنَ الْائمه ما بی سریم و سامان در این دیار غربت ما را بده تو سامان یا ثامِنَ الْائمه ای ضامن غریبان از ما سری بگیر و بگذار روی دامان یا ثامِنَ الْائمه ما را غلام کویت خواندند ، چون که مولا داریم از تو عنوان یا ثامِنَ الْائمه بر دیده ی ضریح ات من دوختم دو دیده چون «یاسرِ» پریشان یا ثامِنَ الْائمه ** محمود تاری «یاسر» 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
گرفته نورِ خود از گنبد و مناره‌ی مشهد که هست قابلِ رؤیت مَه و ستاره‌ی مشهد شده‌ست گرم، دل از عشقِ پر شراره‌ی مشهد که کرده‌ام هوسِ دیدن دوباره‌ی مشهد شده دلم همه را نائب الزیاره‌ی مشهد رئوف آل محمد، همه کس است برایم غبار چوب‌پرش هم مقدس است برایم محبتش به مُحبش مشخص است برایم رواق‌های حریمش که نه، بس است برایم، طواف حاشیه و گوشه و کناره‌ی مشهد "حرم" که عرش خدا نیست دلپذیرتر از آن که نیست جای دگر در صفا شهیرتر از آن به وصف آن قلمِ شاعران فقیرتر از آن که هست دایره‌ی واژگان حقیرتر از آن، که واژه داشته باشد به استعاره‌ی مشهد غزل به وصف حریمش رسد به اوج طراوت حرم نگو که لطافت، حرم نگو که قیامت اگر که زائر عرش است زائرش به روایت درست هست بگوییم در مقامِ شباهت: جنان خلاصه‌ای و کبریا عصاره‌ی مشهد غنی‌تر است هر آنکس در این حریم گداتر کنار پنجره تا می‌شود دو چشمِ گدا، تر رسد صدای رضا یا رضا به گوش رساتر حرم در عالم معنا ز جنت است فراتر که نیست جنتِ حق در قد و قواره‌ی مشهد کمک بگیر ز اولاد با سخاوت زهرا که شامل تو شود رحمت مداوم آن‌ها بگیر "امانِ مِنَ النار" را ز رأفت مولا که هم ضمانت عقباست، هم ضمانت دنیا فدای برگه‌ی تضمینیِ دوکاره‌ی مشهد فدای گنبد زردِ به خطِ ثُلث مُنَقَّش حرم که گرمیِ شوقش زند کنایه به آتش فدای جزء به جزئش، به آن توازُنِ دلکَش که ریسه، گنبد و ایوان، به لفّ و نشرِ مُشَوَّش شبیه تاج و نگینند و گوشواره‌ی مشهد جمال حضرتِ ما را مه و ستاره ندارد دلی که تنگ شده جز وصال چاره ندارد خودت برو حرمش حاجت اشاره ندارد که کار خیر نیازی به استخاره ندارد برو که فاقدِ معناست استخاره‌ی مشهد گمان نکن که توانِ قیاس با حرمش هست به هر کجای جهان یک شناس با حرمش هست به قاب‌ها چقَدَر عکس خاص با حرمش هست دلت گرفت، مجالِ تماس با حرمش هست که حفظ کرده‌ام از کودکی شماره‌ی مشهد دمِ طلوع و دمِ مغرب و به وقت شفایی رسد ز صحن عتیقش به گوش عرش، صدایی چه شوکتی! چه شکوهی! چه لحظه‌ای! چه صفایی! همیشه کوک نباشد صدای ساز و صدایی شبیهِ نغمۀ موسیقیِ نقاره‌ی مشهد ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
عشق امام رضا ع 💚 دل خسته ام هم نوای من است رفیقم بُوَد با وفای من است همه کار او بی قراری شده به احوال من گریه زاری شده دلم مثل دریای طوفانی است شبیه شب سرد و بارانی است غم و درد و ناله به دل جا شده و اینکه همه عقده اش وا شده دلم کنده شد رفت با حاجتش که یک مهربان می کُند راحتش دلی که شکسته حَرم می رود به پابوس شاه کرم می رود شبیه کبوتر هوایی شده دل من امّامِ رضایی شده اگر یک دلی سخت عاشق شود به دیدار معشوق لایق شود دلم دربدر شد به عشق رضا دلم شد به آل علی مبتلا انیس النفوس است مولای من و شمس الشموس است مولای من امامی که یار غریبان بُوَد اقامتگه او خراسان بُوَد معین فقیر و ضعیفان، رضا پذیرنده ی بی پناهان، رضا در خانه ای او بگو یا علی ببخشا به من آبرو یا علی رئوف است او، مهربان است او و با هر کسی هم زبان است او بگو حرف دل تا جوابت دهد اگر تشنه ای جام آبت دهد اگر خسته ای جان به جانت کُنَد ز نان خودش در دهانت کُنَد اگر درد داری دوایت دهد به لطف و محبت شفایت دهد اگر زخم داری بپوشاندش اگر آه داری بسوزاندش گرفتار و درمانده ای گوش کُن کلام مرا با دلت نوش کُن (اگر ناتوانی بگو یا رضا) (اگر خسته جانی بگو یا رضا) (دلسوخته) 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم
آب و جارو می‌کنم با چشمم این درگاه را ای که درگاهت هوایی کرده مهر و ماه را چشم‌هایی را که حیران‌اند پشت «لا اله» در خراسان تو می‌بینند «اِلّا الله را» این تجلی‌گاه سلطان ازل، این کوه نور برده است از یادها الماس نادرشاه را با زبان بی‌زبانی بشنو از نقّاره‌ها «وال من والاه» را و «عاد من عاداه» را ای خراسانی‌ترین خورشید، روشن کن مرا ما که می‌دانی نمی‌دانیم راه و چاه را من زیارت‌نامه خواندم، شعرهایم مانده است وقت داری تا بخوانم چند دفتر آه را؟ بیت‌هایم خانه بر دوش‌اند مانند خودم راستش دعبل شدن سخت است این درگاه را راز پهلوی تو ماندن را نمی‌دانم ولی آخرش می‌پرسم از شیخ بهایی راه را... شعر من با دوستت دارم به پایان می‌رسد کاش می‌دادی جواب این جملهٔ کوتاه را ✍️ 🔻مقدمتان را به این کانال 2 هزارنفری 🟩⬜️🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم