شاعر: قیصر امین پور https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc چشمه های خروشان ترا می شناسند موجهای پریشان ترا می شناسند پرسش تشنگی را تو آبی جوابی ریگ های بیابان ترا می شناسند نام تو رخصت رویش است و طراوت زین سبب برگ و باران ترا می شناسند هم تو گلهای این باغ را می شناسی هم تمام شهیدان ترا می شناسند از نشابور با موجی از لا گذشتی ای که امواج طوفان ترا می شناسند بوی توحید مشروط بر بودن توست ای که آیات قرآن ترا می شناسند گر چه روی از همه خلق پوشیده داری آی پیدای پنهان ترا می شناسند اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد چون تمام غریبان ترا می شناسند کاش من هم عبور تو را دیده بودم کوچه های خراسان تو را می شناسند https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

شاعر: فاطمه نانی زاد https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc مثل نسیم صبح و سحرگاه می رود هرکس میان صحن حرم راه می رود از هرچه غصه دارد و غم می شود رها هر سائلی که خدمت این شاه می رود وقتی فرشته های حرم بال می زنند از سینه های شعله زده آه می رود این جا بهشت روی زمین فرشته هاست از این زمین فرشته به اکراه می رود خورشید در طواف حرم وه! چه دیدنی ست هرشب به پای بوسی آن ماه می رود «باب الجواد» راه ورودی به قلب توست حاجت رواست هرکه از این راه می رود https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

شاعر: سید حمیدرضا برقعی https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc میان این همه غوغا، میان صحن و سرایت بگو که می رسد آیا صدای من به صدایت؟ منی که باز برآنم که دعبلانه برایت غزل ترانه بخوانم در آرزوی عبایت من و عبای شما؟ نه من از خودم گله دارم من از خودم که شمایی چقدر فاصله دارم هنوز شعر نگفته توقع صله دارم منی که شعر نگفتم مگر به لطف دعایت چقدر خوب شد آری، نگاهتان به من افتاد همان دقیقه که چشمم درست کنج گهرشاد بدون وقفه به باران امان گریه نمی داد هزار تکه شد این من به لطف آینه هایت چنان که باید و شاید غزل غزل نشدم مست که دست من به ضریحت در این سفر نرسیده است من این نگاه عوامانه را نمی دهم از دست اجازه هست بیفتم شبیه سایه به پایت؟ دوباره اشک خداحافظی رسیده به دامن دوباره لحظهء تردید بین ماندن و رفتن و باز مثل همیشه در آستانهء در من ـ کبوترانه زمین گیر می شوم به هوایت سکوت کرده دوباره جهان برای من و تو نبود و نیست صدایی به جز صدای من و تو و می روم به امید دوباره های من و تو میان این همه غوغا میان صحن و سرایت https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

هر چند كه درشهر تو بازار زياد است بايد برسم زود... خريدار زياد است من در به درِپنجره فولادم و دیریست بين من و آن پنجره ديوار زياد است آنقدر كريمي كه بدهكار تو كم نيست آنقدر كريمي كه طلبكار زياد است! پاييز رسيدم به حرم با همه گفتم: اينجا چقدر چادر گلدار زياد است! با بار گناه آمده ام مثل هميشه با بار گناه آمدم اين بار زياد است! خورشیدی و ماهی و طلوعی و غروبی پس در حرمت روزۀ شکدار زیاد است! گندم به كبوتر بدهم؟ شعر بگويم؟ آخر چه کنم در حرمت؟! كار زياد است! نوروز به نوروز... محرم به محرم... سرمست زياد است،عزادار زياد است هرگوشۀ ايران حرم توست كه با تو همسايۀ ديوار به ديوار زياد است از دور سلامي و تو از دور جوابی اين فاصله انگار نه انگار زياد است یک شب که به رؤیای من افتاد مسیرَت دیدم چقَدر لذت دیدار زیاد است... درخواب سرِ سفرۀ اطعام، توگفتی: هرقدر كه ميخواهي بردار... زياد است شاعر: علیرضا قنبری https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

#امام_رضا یاعلی بن موسی الرضا https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc جایی که میگیرند دست ناتوان را پیر زمین افتاده دارد آسمان را تطهیر شد هرکس که وا شد پایش اینجا دیدند مردم حکمت آب روان را سگ های اطراف حرم را میپذیرند تحویل میگیرند وقتی آهوان را یکبار می آیم سه دفعه او میاید یعنی که تضمین میدهد سود کلان را من از رفاقت با کریمان سود بردم هر موقعی رفتم خراسان سود بردم صدشکر برگ دعوتم داده همیشه پیش همه حیثیتم داده همیشه حج فقیران آمدم دارا شدم من محتاج بودم ثروتم داده همیشه مستانه گشتم صحن هارا فیض بردم جنت به جنت نعمتم داده همیشه طعم غذای حضرتی مانده به کامم آقا دراین صف نوبتم داده همیشه من پای این سفره غذارا دوست دارم ته مانده لطف رضارا دوست دارم سلمانی شهرش سلیمان شد در آخر از یمن او قبرش گلستان شد در آخر خیلی فلج آمد به اینجا راه افتاد خیلی مریض آمد که درمان شد درآخر یکبار آمد درحرم یکبار رو زد بی خانمان طوس سلطان شد در آخر وقتی که در پای ضریحش گریه کردیم جان دادن ما نیز آسان شد در آخر گفته میاید در کنار ما سه دفعه چه عزتی داده به ما آقا سه دفعه داریم کل خیرها را در کنارت دیدیم ما عرش خدارا در کنارت باید که دور تو قیامت باشد اینقدر وقتی نشاندی هرگدارا در کنارت خیراز دو دنیایش ببیند حق زینب هرکس که آوردست مارا در کنارت حس میکنم پیش رضا پیش حسینم حس میکنم کرببلا را در کنارت گفتم حسینو تا به اینجا آمدم من از کربلاییهای راه مشهدم من ای روضه خوان با دیده تر روضه خواندی هرخطبه ای گفتی در آخر روضه خواندی ابن الشبیب آمد به پابوست برایش از غربت ارباب بی سر روضه خواندی گفتی از آن سرنیزه هایی که رسیدند گفتی ازان صدپاره پیکر روضه خواندی از خیمه هایی که پراز نامحرمان شد با ماجرای قحط معجر روضه خواندی گفتی نمازش را نشسته خواند عمه درگوشه گودال تنها ماند عمه

#امام_رضا سلطان به سلامت باد.. عرض ارادت من و هم گریه های من.. بر حضرت رئوف، امام رضای من تنها تویی که حرف مرا گوش میکنی جای دگر که رنگ ندارد حنای من! چیزی نمانده غرق شوم چاره ای بساز کاری بکن بحق جوادت برای من  دیدی که من اسیر هوی و هوس شدم  گفتی بیا به طوس بیا در سرای من.. دستم گدای توست و پایم براه تو جز این شود قلم بشود دست و پای من قبل از خدا خدا به زبانم تو آمدی با تو مبارک است همیشه دعای من من زنده ام به نوکری خانه ی شما! پس نوکری به کار نگیری به جای من! دست مرا بگیر و ببر با خودت بهشت ورنه جهنم است، جهنم سزای من دیشب کنار پنجره فولاد سوختم آقای من چه شد سفر کربلای من ابن شبیب حرف شمارا به ما رساند حالا ز گریه درنمیاید صدای من وقتی ضریح پیکر او نیزه نیزه شد لب تشنه بود جد سر از تن جدای من https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

#امام_رضا #دهه_کرامت https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc احساس می کنم که همین‌جاست جنتم هر وقت در حریم تو گرم زیارتم هرگز به جز تو از تو نمی خواهم ای رئوف این است آرزوی من این است حاجتم آهو شدم فقط که نوازش کنی مرا من صید مبتلا‌شده ی این ضمانتم یک سال می شود که به مشهد نیامدم یک سال می شود که فقط آهِ حسرتم خلوت‌گُزین صحنِ گوهرشاد تو..،منم یک شب سری بزن به من و کنج‌عزلتم در شهر شُهرتم شده دیوانه ی رضا در ماجرای عاشقی‌ات درس عبرتم گندم‌به‌دست..،گوشه ای از بارگاه تو با جبرئیل های حرم گرم صحبتم گاهی هوای مشهد و گاهی هوای قم... شکر خدا کبوتر بام کرامتم وقتی که شاه مملکت ماست شاه طوس پس خوش‌به‌حال من که در این مُلک،رعیتم جاروکش حریم تواَم..،نوکر تواَم گرد و غبار صحن تو شد تاج عزتم خورشید عالمِین،همین گنبد‌ِ طلاست بر بام تو دمیده شود صبح دولتم من در جوار غیرِ تو جا خوش نمی کنم من سالیان سال کنار تو راحتم کُلِّ عشیره..،نان‌خور موسی بن جعفریم قربان این گداشدنِ با‌اصالتم ای مهربان‌تر‌ از پدرم! دوست‌دارمت... از کودکی همیشه تو کردی حمایتم مُهر تو مُهر نیست..،مسیحایِ طوس ماست صد مُرده زنده می شود از عطر تربتم صد جرعه از شراب بهشتی اگر دهند با چای حضرتی‌ست فقط اوج لذتم محشر، شفیعِ گریه‌کنانِ تو فاطمه است زهرا به یُمن اشکِ تو کرده شفاعتم کامل‌ترین عبادت من نام حیدر است ذکر علی علی شده کُلِّ دیانتم سرباز حیدریم،نجف پادگان ماست... در لشگر امیرِ عرب گرمِ خدمتم صحن رضاست آینه ی صحن مرتضی... من محو در تجلیِ این بی نهایتم سلمانِ سرسپرده ی سَلمانیِ تواَم لطفاً بیا به دیدن من وقت رحلتم بابُ الجواد؛ بابِ مُرادِ دل من است عمریست داده ای به همین راه عادتم نُطقم کنار پنجره‌فولاد باز شد با ذکر یا رقیه بهم ریخت لُکنتم ای عُهده‌دار مجلس عطشان کربلا! من آن حسین‌گویِ دمِ دربِ هیئتم تو روضه‌خوان آن لب سرنیزه‌خورده ای من سینه‌چاکِ لطمه‌ی ذکر مصیبتم یَابْن‌َالشَّبیب‌گُفتنِ تو می کُشد مرا... گفتی:که زخم خورده‌ی آن هتک حرمتم ▪️ یابن الشبیب جد مرا بی هوا زدند یابن الشبیب جد مرا با عصا زدند https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

#امام_رضا_مناجات https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc نخل زردم جوانه می خواهم کفترم آب و دانه می خواهم بر فراز مناره های حرم گوشه ای باز لانه می خواهم روی پرهای من بزن مُهری بی نشانم نشانه می خواهم کفتر خانگی این حرمم دانه از اهل خانه می خواهم در کنار رواق دار الزُّهد منزلی جاودانه می خواهم خانه جز این حرم نمی خواهم پَرِ پرواز هم نمی خواهم آستان بوس خود خطابم کن بد حسابم ولی حسابم کن برکه ی خشکم و گل آلودم کوثر معرفت ، گلابم کن قَسَمت می دهم به جان جواد بعد اگر خواستی جوابم کن کرمت گر اجازه داد آقا پیش چشم همه خرابم کن من شبیه دعای بی روحم روح ادعیّه ، مستجابم کن ای خداوند عشق ،  اى احساس نظری کن به خاطر عباس مهربانی که روح احسانی درد من را تو خوب می دانی حقّ همسایه جا نیاوردم نیست این شیوه ی مسلمانی ولی ای با وفا پناهم ده هرچه باشد تو از بزرگانی لحظه ای که جنازه ام آمد وایِ من گر که رویگردانی وای آقا چه قدر می آید به تو لفظ شریف سلطانی گفته ام هر کنار در هر سو ضامنم هست ضامن آهو #علی_زمانیان https://eitaa.com/joinchat/1922105609C04e295f4fc

حضرت   سلطان     رضا ################ حضرت سلطان عنایت می کند اهل  عالم   را   کرامت می کند مهربان   باشد  رضا  شاه   کرم او سه جا  ما را زیارت می کند گر  گنهکاری   ترا   گویم   بدان روز محشر او  شِفاعت می کند گر   گرفتاری   نباشد  چاره ات از  کرم  فکری به حالت می کند هرکسی  دست توسل  زد  بر او دست  او  گیرد حمایت می کند هرغمی داری بیا در شهر طوس از  غم  و غصه رهایت  می کند پنجره  فولاد   او  دارالشِفاست معجزه بر این جماعت  می کند ما   همان   آهوی   در  بندِ   گنه از  کرم   ما  را  ضمانت می کند پیش  او  نام   جوادش  را   ببر بی درنگ  مولا  عنایت  می کند او   بود   آرام    قلب    (بیقرار) هر کجا  باشی  دعایت  می کند بیقرار اصفهانی

دیدم این مشهد چرا هی‌ بی‌قراری می‌کند ؛ جای باران؛ سیل در این شهر جاری می‌کند ‌دیر فهمیدم که او اندر فراق خادمش؛ عزم خود را جزم و دارد گریه زاری می‌کند . شاعرناشناس

اللّٰهُمَّ اِنّا لٰا نَعْلَمُ مِنْهُ الّا خَیْراً ... @shere_aeinii

سه سال نگران ما بود@madaheir یک شب نگرانش بودیم داریم دیونه میشیم😔😔😔چه صبری داشت