🍃تک احساسی 🍃شاهنشاه بی بدلیه 🍃آب بابای جبرئیله 🎤 جوادمقدم

🏴 مطالب محرم ۹۹ ⚫️ غیرت یاران امام حسین(ع) نسبت به خاندان سیدالشهداء(ع) زنان از خیمه بیرون آمدند و بانگ برآوردند: "یا معشر المسلمین و یا عصبه المومنین" دفع دهید این منافقین را از زنان رسول خدا و از امام خود، به درستی که با ما خواهید بود در جوار جد ما. چون اصحاب این را شنیدند به گریه درآمدند و گفتند: " نفوسنا دون انفسکم و دماونا دون دمائکم و ارواحنا لکم الفدا و الله لا یصل الیکم احد بمکروه و فینا الحیاه و قد وهبنا للسیوف نفوسنا ..." (۱) یعنی: جانهای ما و خونهای ما تقدیم جان و خون شماست و ارواح ما فدای شماست و احدی نمیتواند آزاری به شما برساند، مادامی که ما زنده ایم. ما برای شما جانهای خود را هدیه به شمشیرها کرده ایم. 📚منابع: کبریت احمر؛ اهمیت زکات؛ ص ۶۱۸ (۱): ذریعه النجاه؛ ص ۱۸۸

🏴 مطالب محرم ۹۹ ⚫️ دفاع شجاعانه اصحاب امام حسین(ع) شمر- لعنه الله- بر مسیره اصحاب-رضوان الله علیهم- حمله افکند. اصحاب بر هر طرف که می تاختند با آن قلت، اصحاب عمر را پراکنده می کردند(۱) و عمر سعد پیادگان را فرستاد که خیمه ها را قطع کند و اصحاب آن حضرت سه نفر و چهار نفر در میان طناب های خیام گردون احتشام به دفع آن ملاعین می پرداختند و شمر شریر (لع) فریاد کرد که: آتش بیاورید تا خیمه ها را با اهل آن بسوزانیم. حسین(ع) فرمود: "انت تحرق بیتی علی اهلی؟ احرقک الله بالنار؟!" حمید بن مسلم به شمر گفت: امیر شما به این راضی نیست. زهیر بن قین با ده نفر بر او حمله کردند و آن شقی و اصحاب او را از خیام دور کرد و وقت نماز رسید.(۲) 📚منابع: کبریت احمر؛ اهمیت زکات؛ ص ۶۲۰ (۱): ابومخنف؛ مقتل الحسین؛ چاپ جزائری؛ ص ۲۵۶-۲۵۸ (۲): همان؛ ۲۶۴-۲۶۲

🏴مطالب محرم ۹۹ ⚫️ملائکه و عزای امام حسین(ع) حکایت است در اکسیر العباده به سند صحیح، از مردی از صالحین نجف اشرف که گفت: "پیش از مغرب در وادی السلام بودم، ناگاه دیدم جماعتی از سواران را و در جلو ایشان بود سواری در نهایت حسن و جلال. پس ایشان را از علمای نجف اشرف گمان کردم و بر ایشان سلام کردم به اسم" گفتند: "ما نیستیم آنان که تو گمان کردی. بلکه از ملائکه می باشیم و آنکه مقدم است روح مرد صالحی است از اهل اهواز و حویزه که او را می آوریم به این مکان. و انت یا ایها الرجل تعال معنا پس من قدری راه با ایشان رفتم. ناگاه خود را با ایشان در مکان وسیعی دیدم که بهتر از آن ندیده بودم. پس ملائکه فرود آمدند و بعضی از ایشان رکاب آن مرد را گرفتند و او را فرود آوردند و در صدر مجلس نشاندند و آن مجلسی بود که مزین بود به انواع فروش، از حریر و دیباح بهشتی، و معطر بود به انواع بوهای خوش، و در اطراف و اوساط آن مجلس، قنادیل و مشاعل و شمع های کافوری منصوب بود. پس روح آن مرد را تهنیت و ملاطفت گفتند و مائده ای حاضر شد که در آن انواع فواکه لطیفه بود و او شروع کرد به خوردن از آنها و مرا تکلیف خوردن کرد. پس من نیز از آنها تناول کردم. بعد گفت به من: "ایها الرجل الصالح ماذا تری؟" گفتم: درجه عظیمه و موهبت کثیره می بینم! پس گفت: "می دانی که سبب کشف این عالم بر تو چیست، با آنکه خلاف عادت است؟" گفتم: نه، گفت: "پدر تو دو من گندم از من طلب کار بوده است، چون خداوند خواست که از درجه من چیزی ناقص نشود، چنین شد تا از حق تو خلاص شوم. حال یا مرا بری الذمه گردان یا بگیر حق خود را از من" من گفتم: "حق خود را می خواهم". پس گفت یکی از ملائکه که: "ابسط عبائک" من عبای خود را پهن کردم و چنین می فهمیدم که از ظرفی گندم در آن میریزند. پس گفت:"جمع عبائک فقد وصل حقک الیک" پس من عبای خود را جمع کردم و آن نشئه از نظر من غایب شد. لیکن عبای من پر از گندم بود و تا مدت مدیدی از آن آرد می کردیم و می خوردیم، تا آنکه این مطلب را افشا کردم. پس تمام شد و آن مردی بود از عوام شیعه که از حلال کسب می کرد و زیادتی از مخارج خود را، در دهه اول محرم در مجالس تعزیه خرج می کرد و دراهم و دنانیر و لباسهای فاخره، به قرا مراثی و احادیث و شعرا می داد و خود به نفسه سقایی می کرد در آن مجالس، و عوض آب خالص، آب مخلوط به شکر به تعزیه داران می داد و موید این حکایات، اخبار بسیار از امیرالمومنین و اولاد طاهرینش در خصوص وادی السلام رسیده است. 📚منابع: کبریت احمر؛ شرایط منبر و مجالس؛ ص ۱۷۹

باز دیشب دل هوای عشق کرد آرزوی کربلای عشق کرد با نوای نی دلم دمساز شد سوی دشت خون سفر آغاز شد چشم دل وا کردم آنجا نور بود سرزمین عشق و حال و شور بود نینوا بود و خدا بود و حسین وسعت کرببلا بود و حسین کربلا یعنی نوای العطش روی لب ها رد پای العطش کربلا یعنی سرا پا سوختن تشنه لب بین دو دریا سوختن کربلا یعنی که سقای ادب در کنار شط بیفتد تشنه لب کربلا یعنی حضور فاطمه پیش سقا در کنار علقمه کربلا یعنی تبسم بر اجل نزد قاسم مرگ ، «احلی من عسل» کربلا یعنی فغان و التهاب خیره بر گهواره چشمان رباب کربلا یعنی وداع زینبین پشت خیمه با گل زهرا حسین کربلا یعنی علی اصغر شدن تشنه بر دوش پدر پرپر شدن کربلا یعنی زدل یاهو زدن بر سر نعش جوان زانو زدند

🍁شور احساسی روضه ای 🍃دنیا بین من و تو فاصله انداخته آقا 🍃خیلی وقته نوکرت قافیه رو باخته آقا 🎤 سید_رضا_نریمانی

🍂تک احساسی 🍃یاحسین و یا عین الحیاة 🍃ای بهترین سفر کرببلات 🎤 سید_رضا_نریمانی

🥀مناجات سوزناک 🍃از حال و روزم گله دارم 🍃با تو شبا نافله دارم 🎤 سید_رضا_نریمانی

🏴روضه سوزناک 🍃با سنگ های تیز به هم خورده روی تو 🍃جا خوش نموده نیزه چرا در گلوی تو 🎤 سید_رضا_نریمانی

🍂استوری بنی_فاطمه

✨﷽✨ ✅چند نکته از کربلا 1.آن وقت امام حسین علیه السلام به کربلا رسید سوال کرد که این محل را چه می نامند گفت اینجا را طف می گویند امام پرسید نام دیگری نیز دارد؟ عرضه داشتند کربلا هم نامیده می شود امام با شنیدن نام کربلا گفت خدایا از اندوه و بلا به تو پناه می آورم 2.پس از فرود آمدن در کربلا امام فرمودند اینجاست محل فرود آمدن ما و به خدا سوگند همین جاست محل قبر های ما و به خدا سوگند از اینجاست که در قیامت محشور و منشور خواهیم گردید و این وعده ای از از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و در وعده ی او خلافی نیست. 3.سیدالشهدا در روز دوم محرم الحرام سال ۶۱ هجری وارد کربلا گردیدند. 4.کربلا مرکب از دو کلمه "کرب" و " بلا " می باشد که به معنی سختی و درد و رنج 5. ۱۷ منزل امام حسین(ع) از مکه تا کربلا پیمودن 6.روز سوم محرم اراضی کربلا توسط امام حسین علیه السلام از اهالی نینوا و غاضریه به ۶۰ هزار درهم خریداری و به آنها تصدیق داده شد امام به آنها شرط نمود که مردم را برای زیارت قبرش راهنمایی و زوار را تا ۳ روز مهمان کنند. 📚 بحارالأنوار. ج ۴۴ صفحه ۳۸۶