▪️گزارشی از نشست گفتگوی علمی با موضوع مسجد طراز @madineyefazele

https://virasty.com/Mahdijamshidi/1719056718281865577 🗒 کسی‌که از تصریح به ضرورت و قطعیت «اجرای شریعت در جامعه» می‌هراسد و محتاطانه درباره‌ی حرام شرعی و سیاسی سخن می‌گوید تا مبادا سبد رأیش کوچک شود، اصلح نیست. او محافظه‌کار است، نه انقلابی. اصل، تفکر اسلامی و بینش انقلابی است، نه اجرائیات میدانی که بر عهده‌ی کارگزاران فرودست است. انقلاب ما، «اسلامی» است. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🎥 زاکانی: می‌شود مدارس دولتی را مثل دانشگاه‌های دولتی برتر از مراکز خصوصی کنیم 🔹در اندیشه‌ورزی و نظریه‌پردازی باید از ظرفیت‌های حوزۀ علمیه استفاده کنیم. ___ 🔷 صفحات رسمی دکتر #علیرضا_زاکانی در‍‍‍‍‍ پیام رسان ها: 🆔 @arZakani ایکس| اینستاگرام | ایتا | تلگرام | سروش| بله

🗳 طبق هماهنگی به عمل آمده، ان شاء الله فردا صبح میزبان جناب آقای دکتر #زاکانی در محل مدرسه فقهی مدیریت خواهیم بود تا دغدغه‌های حوزویان را در خصوص دولت آینده خدمت ایشان ارائه کنیم و از جزئیات برنامه‌های ایشان در این رابطه مطلع شویم. ⏰زمان: رأس ساعت ۶ صبح فردا، دوشنبه ۱۴۰۳/۴/۴ 🪧آدرس: پردیسان، خیابان شهید آقایوسفی، کوچه ۲۴، بیت آیت الله قوامی (مدرسه فقهی مدیریت) 🔸حضور عموم دغدغه‌مندان به ویژه طلاب، حوزویان و فعالان اجتماعی بلامانع است. #انتخابات @madineyefazele

▪️دیدار و گفتگوی انتخاباتی با حضور آیت الله قوامی، دکتر زاکانی و جمعی از طلاب و فعالان حوزوی در مدرسه فقهی مدیریت @madineyefazele

▪️گزارش مشروح گفتگوی انتخاباتی با دکتر زاکانی در مدرسه فقهی مدیریت @madineyefazele

✍زاکانی مدیریت محله را به مردم می‌سپارد. @qavami

🔻«مدیریت جهادی» یا «مدیریت تکنوکراتیک»؟! 🖊مهدی جمشیدی ۱. ازآنجاکه پس از انتشار نوشته‌هایم در نقد تکنوکراتیسم، در کنار همراهی‌ها، برخی نقدها نیز بیان گردیدند، بر آن شدم که اندکی دربارۀ موضع رهبر انقلاب بنویسم. رهبر انقلاب در تاریخ ۱۳۹۲/۱۰/۲۳ دیداری با آقای قالیباف، شهردار تهران، به همراه اعضای شواری شهر داشته‌اند که مختصری از آن در قالب خبر منتشر شده است. ایشان در ابتدا، از اقدامات «سخت‌افزاری» و «ساخت‌وسازی» تمجید می‌کنند و آنها را به «مدیریت جهادی» نسبت می‌دهند: «اقدامات شهرداری در بخش‌های مختلف همچون تمیزی شهر، فضای سبز و بوستان‌ها، ساخت بزرگراه‌ها و پل‌ها، گسترش مترو، و ایجاد فضاهای ورزشی، کاملاً برجسته و خوب بوده است. ... اگر مدیریت جهادی یا همان کار و تلاش با نیّت الهی و مبتنی بر علم و درایت حاکم باشد، مشکلات کشور، قابل‌حل است.» ۲. پس تعبیر مدیریت جهادی، «منحصر» و «محدود» به این لایه از اقدامات بوده و دلیلی در دست نیست که بتوان آن را به لایه‌های دیگر، «تعمیم» داد، بلکه دلیل برخلاف این تعمیم وجود دارد؛ چراکه رهبر انقلاب، در بخش دیگری از سخنانش که مسألۀ «هویّت/ سبک زندگی/ معنا/ ارزش‌ها/ فرهنگ» را مطرح می‌نمایند، سویۀ «انتقادی» و «سلبی» دارند و می‌گویند: «حقیقتاً معماری و نمای تهران، نمای یک شهر اسلامی نیست و شهرداری و شورای شهر باید این موضوع را جزو جدّی‌ترین مسائل خود بدانند. ... باید هرچه ممکن است، محیط زندگی شهر به گونه‌ای طراحی و ساخته شود که تحقّق سبک زندگیِ اسلامی، راحت‌تر امکان‌پذیر باشد.» این توصیه به معنی آن است که در طول هشت‌سال مدیریت آقای قالیباف بر شهرداری تهران، این امر به عنوان یک «مسألۀ جدّی» در نظر گرفته نشده بود و خروجی و اثر محسوسی نداشته است؛ یعنی هرچند ساخت‌وسازها و کارهای عمرانیِ فراوانی صورت گرفته اما این اقدامات، در چهارچوب نظریۀ «شهر اسلامی» نبوده و ازاین‌جهت، کمکی به استقرار «سبک زندگیِ اسلامی» نکرده‌اند. رویکرد تکنوکراتیک، در همین‌جا نمایان می‌شود که در امر بازسازی، اعتنا و اهتمام به «هویّت» ندارد و فقط می‌سازد و بنا می‌کند. به‌این‌ترتیب، اگرچه شهر، «آباد» می‌شود، اما «اسلامی» نمی‌شود و «شهر توسعه‌یافته»، جایگزین «شهر اسلامی» می‌شود. این در حالی است که برخلاف رویکرد تکنوکراتیک، رویکرد انقلابی بر این باور است که حتی ساخت‌وساز و عمران و آبادی نیز می‌تواند با فرهنگ و سبک زندگی، ارتباط جدّی برقرار کند و تسهیل‌گر یا مانع آن باشد. ۳. در بخش بعدی نیز باز رهبر انقلاب، به نقد فرهنگی و هویّتیِ خود ادامه می‌دهند و می‌گویند: «کارها و اقدامات فرهنگی، همچون شمشیر دو دَم است؛ اگر همراه با محتوای خوب باشد، بستر اصلاح جامعه خواهد بود، اما اگر با محتوای نامناسب باشد، بستر گسترش نابسامانی و کژی خواهد شد. در مراکز فرهنگی، همچنین باید از افرادِ اهل فرهنگی استفاده کرد که واقعاً متدیّن و انقلابی و معتقد به اسلام سیاسی و مردم‌سالاریِ دینی باشند.» در نقد نخست، رهبر انقلاب این نظر را مطرح کردند که «معماری» و «ساخت‌وساز»، دلالت و اثر فرهنگی دارد و نباید دچار یک‌سویه‌نگری‌های تکنوکراتیک شد، اما در اینجا، به سراغ خودِ «فرهنگ» می‌آیند و می‌گویند در این عرصۀ نرم‌افزاری، «محتواهای نامناسب» ارائه شده است. البته ایشان این سخن را در قالب هشدار و انذار می‌گویند؛ ولی روشن است که این سخن در خلاء و به عنوان یک فرض ذهنی نبوده، بلکه از واقعیّتی حکایت می‌کند که در جریان است. به نظر می‌رسد که این انتقاد، به سبب نفوذ نیروها و جریان‌های اصلاح‌طلب به مراکز فرهنگیِ شهرداری تهران بوده که گویا آقای قالیباف، به اشتراک نسبیِ با آنها رسیده و سهمیه‌هایی را به آنها واگذار کرده بود. پس کار فرهنگی، به‌خودی‌خود، اصالت ندارد، بلکه آنچه مهم است، ماهیّت کار فرهنگی است که باید برخاسته از ارزش‌های اسلامی و انقلابی باشد و حتی کارگزاران آن نیز باید خودشان به این ارزش‌ها، تعهد و تقیّد داشته باشند. در مقابل، تجربۀ شهرداری تهران، نشانگر نوعی تساهل‌وتسامح بود؛ چنان‌که به نام میدان‌دادن به همۀ سلایق، جهت‌گیری‌های نامنطبق با انقلاب نیز فرصت ظهور یافتند. این امر، جزو خصوصیّات نیروهای تکنوکرات است که اگر هم به فرهنگ بپردازند، روایت صوری و خنثی از آن دارند و مطلقِ فرهنگ را اراده می‌کنند و گاه نیز برای توجیه جهت‌گیری خویش، کارهای فرهنگیِ نمایشی و تزیینی در زمینۀ هویّت اسلامی و انقلابی انجام می‌دهند که از صورت و ظاهر و پوسته، فراتر نمی‌رود. باید تأمّل کرد که این منطق، چقدر با رویکرد دولت سازندگی که در اختیار نیروهای تکنوکرات بود، تفاوت دارد. 🖇 خبر دیدار را در اینجا بخوانید: https://khl.ink/f/24963 https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

▪️اگر جمهوری اسلامی دچار شاه‌سلطان‌حسین‌ها بشود، کار جمهوری اسلامی تمام خواهد بود رهبر معظم انقلاب اسلامی: «شجاعت در برابر هیبت دشمن، جزو شاخصهاست. در مقابل دشمن اگر مسئولین کشور احساس رعب و خوف بکنند، بر سر ملت بلاهای بزرگ خواهد آمد. آن ملتهائی که ذلیل و مقهور دست دشمن شدند، عمده‌ی علت این بود که مسئولان - پیشروان قافله‌ی ملت - شجاعت لازم، اعتماد به نفس لازم را نداشتند. گاهی در بین آحاد مردم عناصر مؤمن، فعال، فداکار، آماده‌ی به جانبازی هستند، منتها مسئولین و رؤسا وقتی خودشان این آمادگی را ندارند، نیروهای آنها هم از بین میرود و این ظرفیت هم نابود میشود. آن روزی که شهر اصفهان در دوره‌ی شاه سلطان حسین مورد غارت قرار گرفت و مردم قتل عام شدند و حکومت باعظمت صفوی نابود شد، خیلی از افراد غیور بودند که حاضر بودند مبارزه و مقاومت کنند؛ اما شاه سلطان حسین ضعیف بود. اگر جمهوری اسلامی دچار شاه سلطان حسین‌ها بشود، دچار مدیران و مسئولانی بشود که جرأت و جسارت ندارند؛ در خود احساس قدرت نمیکنند، در مردم خودشان احساس توانائی و قدرت نمیکنند، کار جمهوری اسلامی تمام خواهد بود.» (۱۳‌۸۷/۹/۲۴) @madineyefazele

▪️آخرین فرصت طبقه متوسط علیرضا شفاه - ۱۲ تیر ۱۴۰۳ فیلم کامل: https://simafekr.com/post/273 صوت کامل: https://t.me/simafekr_com/996 #جلیلی #انتخابات @madineyefazele

▪️چرا به پزشکیان رأی نمی‌دهم؟ 🎧سیدنیما موسوی @madineyefazele

انتخاب در ایران، مقاومت در جهان؛ به روایت محمد مهدی فاطمی صدر. ۱۳ تیر ۱۴۰۳...

✍ آمادگی وزارت کشور برای دو انتخابات نابهنگام و سنگین حاکی از مدیریت قوی و اثر بخش نظام انقلابی است امری که دشمن را مبهوت کرده و به شدت آزار میدهد.این هنر انقلاب اسلامی و رهبر آن است. @qavami

▪️ما توده نیستیم سلمان معمار: انتخابات ۴۰۳ امتحان عجیبی بود و کمی قابل پیش بینی. چرا چنین کسی رای می آورد؟ ما باید به حق رای دیگران احترام بگذاریم اما نه به این معنا که منتخب مقدس شود. حتی خود انتخاب را هم می شود نقد کرد. ما به کسانی که پزشکیان را انتخاب کرده اند بی‌احترامی نمی‌کنیم [...] نفس انتخاب است که احترام دارد نه هر نتیجه ای. دقیقتر اینکه "انتخاب هزینه دارد". انتخاب حسن روحانی هزینه یک دهه رشد اقتصادی صفر، آبان ۹۸، ترور سردار، ترور دانشمند، شکاف اجتماعی، ریزش به براندازی، گسترش فقر و افسردگی، کاهش زاد و ولد و انبوهی هزینه دیگر دارد. انتخاب عدم استیضاح روحانی هزینه ریزش مشارکت تا همین امروز را دارد، انتخاب تایید صلاحیت پزشکیان هزینه تحریک قومی را دارد، انتخاب حذف ارز ترجیحی بدون جبران یا انتخاب زارع پور هزینه دارد، انتخاب دوگانه سازی جلیلی-قالیباف هزینه دارد، انتخاب پزشکیان هم هزینه هایی دارد که قابل حدس است .... اما چرا چنین کسی رای می آورد؟ بخش مهمی از رای پزشکیان قومی است، یعنی صرفا وضعیت تولد یک نفر! بخش مهم دیگر سلبی است، برای رای نیاوردن گشت ارشاد و فیلترینگ و چیز موهومی به نام طالبان! یک بخش بزرگی از رای پزشکیان هم به دلیل تغییر وضع موجود است، یعنی رای به عاملین ایجاد وضع موجود در دهه نود برای تغییر وضع موجود! هر سه این دلایل غیر منطقی، احساسی و جوگرفته است. اینها خصوصیت توده است. توده میتواند بخاطر ترک و کرد و بلوچ و گیلک بودن رای بدهد، توده را میتوان از لولویی ترساند و عقلش را زیر احساس آورد، توده است که می توان نگاهش را سه ساله کرد و جای مقصر و منجی را عوض کرد. (نه اینکه هر کسی به فلانی رای داده توده وار عمل کرده یا برعکس، براساس ویژگی های نامزدها و درباره کلیت صحبت میکنیم) جبهه امنیتی اصلاحات به خوبی لزوم تودگی مخاطب شان را درک کرده اند. آنها نیاز به مخاطبی حسی دارند. یک روز تا مرز ناامیدی ببرندش و فردا امیدوارش کنند. یک روز پای فحش دادن به هاشمی بیاورندش و فردا پای تقدیس هاشمی و رای دادن به روحانی! یک روز پای مشارکت در جمهوری اسلامی بیاورندش و فردا کف خیابان تبدیلش کنند به عامل فشار از پایین برای امتیاز گیری از بالا. اصلاحات به طبقه متوسط باهوش، توانا، خودباور، هویت مند نیاز ندارد. اصلاحات از (بخشی) طبقه متوسط ایران توده ساخت که حجم زیادی از آنها هم به براندازی رسیدند و این خسارتی عظیم به آینده ما بود. و حالا دارند همین کار را با طبقه فرودست میکنند. جریانی از مقابل هم به تبع مشی کپی‌کارانه، به دنبال سلبریتی افتاد، از رهبر خرج کرد، لشکر از خبرنگار و رسانه و پروژه بگیر ساخت، بدشان نیامد مخاطب را توده وار کنترل کنند. غافل از اینکه اگر چه مخاطبشان در مواردی همراهی کرد اما به دلیل اشتراک مقصد بود نه سیاه لشکری. اینها حتی با توهمی وسیع فکر میکردند قشر خاکستری را هم می توانند مهار کنند. (اشتباه احمدی نژاد) ۱۴۰۳ به سیاست ایران یک درس داد: این بخش مردم توده نیستند. اینطور نیست که اراده کنید کسی را بالا بکشید و همه سرمایه ها را از بیت تا نصرالله خرجش کنید و توده وار بیایند "پای کار"! نه اینها مثل اصلاحات نیستند که از چوب خشک پزشکیان برایشان رییس جمهور بتراشند. اراده دارند و اراده شان را تحمیل میکنند. اما متاسفانه بالانشینان پیام انتخابات مجلس را درک نکردند.