♨️ دعوتید به: [ تخصصی‌ترین کانال آموزش گرافیک #فتوشاپ #افترافکت #سینمافوردی #استیبل_دیفیوژن و ادیت موبایلی! ] 💎 از آموزش تا درآمد قطعی میلیونی 💎 پلن‌های فریلنسری و کار در منزل 💎 اختصاصی‌ترین دوره‌های گرافیک [ تحت نظر استاد مسعود یوسف پور ] ------•‌‌┅═✧ عضو شوید‌‌✧═┅•------- https://eitaa.com/ravaaj -------------------------------------- ‌ ♡ ‌ ‌ ❍ㅤ   ⎙ㅤ  ⌲ ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ

♨️ اخلاق نقد • سالها پیش در اصفهان، در حاشیه جلسه‌ای، من و یکی از روحانیون و منتقد بزرگواری سر میز غذا بودیم. آن روحانی برگشت به آن منتقد گفت: شما فراستیِ ادبیات هستید! و آن منتقد را دیدم که چشمش درخشید و کمی گویا خوشحال هم شد. من اما پشتم لرزید! می‌دانید چرا؟ بگذارید کمی مفصل‌تر و بی‌پرده‌تر حرف بزنم. آقای فراستی، اخلاقِ نقد را در جامعه کشت! کاری به مواضع سیاسی‌اش ندارم که هنوز افترا و تهمتش به آقای جلیلی در صفحه اینستاگرامش موجود است. کاری ندارم که چقدر مردم را با آن روبان سبزش شوراند به روحانی رای بدهند. حتی کاری ندارم که شاهنامه را آن‌طور خواند و بعد از داد و بیداد مردم گفت مدیوم من شعر نیست! ایشان بارها و بارها به‌جای نقد اثر، با بیانی غیر اخلاقی صاحب اثر را در رسانه ملی جلوی اینهمه انسان نواخته! این‌ها کشتن اخلاق نقد است! و بله زود هم انسان مشهور می‌شود اما به چه قیمتی؟ این وسط، مواضع صحیح منتقد هم نادیده گرفته می‌شود. بگذریم! اما آن‌روز...آن منتقد شعر آئینی نباید خوشحال می‌شد! شما می‌دانید لرزیدن دل کسی چیست؟ می‌دانید اگر تجویز اشتباهی باشد، چه چیزهایی از انسان گرفته می‌شود و چه وبالی دارد؟ 👇👇👇

🏷️ برخی از شبه‌منتقدین که ادعای همه چیز فهمی می‌کنند و بارها و بارها افراد مختلف و گاه حتی نوامیس مردم را در جلسات به بهانه نقد شعر با بدترین حرف‌ها رنجانده‌اند، نه تنها منتقد نیستند که کم از بهایم اند. خبرآمد که شاگرد امام صادق علیه السلام که از قضا بسیار هم فحل بود، در مجلسی حین بیان مسئله‌ای تند حرف زده، امام با اینکه آن شاگردشان در «تبیین حق» از بهترین‌ها بود اما گفت دیگر کلامی حرف نزن و توبیخش کرد! 🏷️ ما مکتبی داریم که اجازه نمی‌دهد قدمی هم به بهانه نقد کردن، یا حتی تعلیم؛ صاحب اثر را با هر ادبیاتی خطاب کنیم. 🏷️ مِن جمله کارهایی که من بارها گفته‌ام درست نیست، نقد یک شعر در جمع دیگران در غیاب شاعر است حال آنکه به شاعر هم دسترسی کاملی داریم و می‌توانیم با خودش در میان بگذاریم. 🏷️ نکته مهم‌تر: چه کسی گفته ما منتقد شده‌ایم؟ آیا این مطلب، نقد علمی است یا شهودی؟ آیا ما گستره سوادمان حول آن موضوع چقدر است؟ فرضا در موضوع شعر ولایی، آیا ما دانش روایی کافی داریم؟ آیا مکاتب شعر عرب را کار کردیم؟ با شاعران معاصر اهل بیت علیهم السلام آشناییم؟ موتیف آن عصر، سیر رتوریک، اختلاف دو فرهنگ، مبانی اعتقادی، مبانی شعر ترجمه، زبان حال، حیوان انگاری، جایگاه تقیه و... را می‌شناسیم؟ بعد از همه اینها، سواد ادبی ما چقدر است؟ اطراف آن قولی که از زبان فلان منتقد غربی مطرح کردیم را می‌دانیم؟ 🏷️ اگر اخلاق نقد در جامعه ادبی ما نهادینه می‌شد، خیلی شرایط بهتری داشتیم. نقد لازم و ضرور است منتها توسط منتقدی که اهلیت نقد دارد! نه هرکسی که از راه نرسیده، دست و رو ناشسته بر مسند بنشیند و بگوید شعر بخوانید من نقد کنم!

♨️ هشدار به شرکت کنندگان محترم • دوستانی که با اکانتی جز اکانت خودشان در دوره ما عضو می‌شوند لطفا اطلاع بدهند! خیلی از دوستان در کانال ویژه ما حضور دارند که اینها دوره‌ای از ما تهیه نکردند! این شکل استفاده حرام است قطعا! ما رمز اعمال نکردیم اما حس می‌شود بارها مورد سوءاستفاده قرار گرفته دوره‌های ما!

♨️ کارگاه ششم نقد • با شعری از یکی از فراگیران عزیز و جوانان آینده‌دار شعر تبریز: خسته از روزهای تکراری پیش رو سرنوشت نامعلوم بی هدف باز هم گریزانم رو به آینده با دلی مغموم مثل زنبور رفته در کندو سر فرو برده ام به غم‌دارو عرصه ام تنگ شد در این بارو تا شود قلب سنگی ام چون موم مشتعل شد شب از حرارت ماه رعشه افتاد بر تنم ناگاه می نشانی مرا به خاک سیاه هر زمان می بری به خانه هجوم در اتاقم خطوط هر کاشی شده از خنده هات نقاشی رو به من تا همیشگی باشی سر‌ درآوردی از دریچه ی بوم باز هم می شوی تو از من دور شدم از روزمرگی رنجور بی صدا مثل مرده ای در گور پرم از عاشقانه ای موهوم سر به زانو نهاده افسرده کنج ایوان گلی که پژمرده خسته از روزگار و سرخورده شده بیزار از این زمانه ی شوم از حرارت اگر برشته شدیم در ازل با غمی سرشته شدیم روی شب‌نامه ها نوشته شدیم "بی گناهان تا ابد محکوم" ═✧مدرس هشت | @madras8 ✧═

دوستان عزیزتر از جان، ناگفته پیداست در مجال کم نمی‌توان به بسط نشست و بسیاری از نکات در قالب کلیدواژه مطرح می‌شود. بر پژوهنده الزامی‌ست که آن عبارات را خود تحقیق کند. هرچند که مطالبی را به‌طور کامل در کارگاه گفته‌ام و می‌توانید مراجعه کنید.

♨️ شعر علت، شعر طبیب • سخن پیرامون این جلسه بسیار است: https://eitaa.com/madras8/1649 مثلا عنوان یکی از آثار ژان استاروبینسکی این است: داروی در دلِ شعر. او و بسیارانی، شعر را هم «درد» و هم «درمان» می‌دانستند. یعنی ادبیات تنها بیان دردها و زخم‌ها نیست، ادبیات رسالتی دارد. اسم او را آوردم، جالب است که استاروبینسکی سال دو هزار و ده میلادی کتابخانه‌ شخصی خودش را که مشتمل بر «چهل هزار کتاب» بوده، به کتابخانه ملی سوئیس اهدا می‌کند! بسیاری از آثارش هم در ایران ترجمه نشده. نام این اثرش را نیز در کتاب «فایده ادبیات» اومبرتو اوکو خواندم. صفحه ۵۱ آن کتاب به ترجمه روح الله حسینی، بحثی در باب دارو بودن ادبیات درگرفته که متناسب با مطالب این حقیر در ششمین کارگاه نقد است. #مسعود_یوسف_پور ═✧مدرس هشت | @madras8 ✧═

• از زمان مالارمه و برگسون به این‌ سو، شعر به مثابه دارویی‌ست که نه تنها درد جامعه را بلکه ناپاکی‌های زبان را معالجه می‌کند! 📚 اومبرتو اوکو | فایده ادبیات ═✧مدرس هشت | @madras8 ✧═

🥇 یک نکته مهم دستوری، عدم فاصله انداختن بین اجزاء فعل مرکب هست چون این قید و صفت در کنار فعل، وحدت معنایی ایجاد می‌کنه. باز هم در مصادیقی که به فرم منجر شده حکایت متفاوت هست.