معنویتهای نوپدید؛ آخرین جرقه دینداری بشری
حجتالاسلام جعفری، سخنران نشست «معنويت سكولار، آب يا سراب»:
🔸 از دهه ۷۰ و با ترجمه آثار عرفانی و معنوی انحرافی مانند #اشو و #پائولوکوئیلو از غرب آن هم بدون نظارت، این آثار به کتابخانهها و دانشگاهها تزریق و تا سالهای اول دهه ۸۰ این روند تشدید شد و موج زیادی در کشور به سمت معنویتهای نوظهور و بدون شریعت ایجاد کرد.
🔸برخی نگرشها و آراء روشنفکری دینی، مقوله معنویت #سکولار را تئوریزه کرد، به خصوص پروژه روشنفکری که در دو دهه اخیر طراحی شده، به این مقوله دامن زده است. البته باید تذکر داد که نگرش تطبیقی در این مسئله در بین این #معنویت_های_نوپدید هم خیلی مهم است و باید با چنین رویکردی وارد این عرصه شویم.
🔸برخی میگویند معنویتهای سکولار آنقدر متنوع است که معنویتپژوهان را با سردرگمی مواجه کرده است و نمیتوانند وجوه مقومی برای آنها ذکر کنند؛ ولی بنده این سخن را قبول ندارم و معتقدم میتوان با نخ تسبیحی همه آنها را به هم وصل کرد، از جمله گرایش به بعد فرامادی یکی از این نخهای تسبیح است، زیرا بعد فرامادی انسان غیرقابل انکار است.
🔸 صراحتاً بسیاری از این معنویتها مانند تیام و شهود یهوه میگویند ما پایبند به اصول اخلاقی حتی از نوع زرین آن نیستیم و حتی برخی از آنها مادهگرای معنوی هستند، یعنی افرادی هستند که قدرت و لذت جنسی را به عنوان اهداف فرامادی و معنوی تعبیر میکنند؛ در عرفان اوشو، انسان ایدهآل او «زوربا بودا» است که مظهر #سکس است. بنابراین عدم پایبندی به اخلاق هم میتواند نقطه مشترک میان این معنویتها باشد.
متن کامل این مطلب را در وبسایت مفاز بخوانید
https://mafaz.ir/?p=19124
@mafaz_news