مراقبت بر اوقات باقی مانده شعبان المکرم اباصلت می گوید در آخرین جمعه ماه شعبان، به محضر حضرت امام رضا(علیه السلام) وارد شدم. آن حضرت به من فرمودند: اى اباصلت ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعه آخر آن است، پس آنچه از اعمال خیر که در این ماه در انجام آن کوتاهى کرده ‏اى در این چند روزى که باقى مانده تدارک کن، و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است و ترک آنچه براى تو فائده ‏اى ندارد، و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن، و از گناهان و نافرمانیهایت به‏ سوى خدا بازگرد و توبه نما، تا ماه خدا به تو رو کرده باشد در حالى که تو با خدایت اخلاص ورزیده باشى، و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنى، و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى، و هیچ گناهى را که مرتکب بوده ‏اى وامگذار مگر آنکه آن را رها کرده و از آن دورى گزینى، و از خداوند پروا داشته باش، و در امور نهان و آشکارت بر او توکّل و اعتماد کن، و هر کس بر خدا توکّل کند همانا خداوند او را کافى است، زیرا خداوند کار خود را به انجام می رساند، و براى هر چیز اندازه ‏اى قرار داده است، و در باقی مانده این ماه زیاد این ذکر را بگو: «اللّهم إن لم تکن قد غفرت لنا فی ما مضى من شعبان فاغفر لنا فیما بقی منه»(یعنى: پروردگارا! اگر تاکنون در این ماه ما را نبخشیده‏اى، پس از تو می خواهیم که در باقی مانده این ماه ما را ببخشى و بیامرزى). زیرا خداوند تبارک و تعالى در ماه شعبان مردم بسیارى را به جهت احترام ماه مبارک رمضان از آتش آزاد مى‏ کند. عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۵ @magamat

💠🌸💠🌸💠🌸💠🌸💠 🔻شما اكنون در بهشت هستيد، از خدا بخواهيد كه شما را از آن خارج نكند. ▫️برقى رحمه الله در كتاب «محاسن» از موسى بن بكر نقل كرده است كه گفت: با جمعى در محضر امام صادق عليه السلام شرفياب بوديم، شخصى در ميان مجلس از خدا درخواست بهشت نمود، امام صادق عليه السلام فرمود: شما اكنون در بهشت هستيد، از خدا بخواهيد كه شما را از آن خارج نكند. حاضرين عرض كردند: فداى شما شويم، ما كه اكنون در دنيا هستيم پس چگونه در بهشتيم؟ فرمود: ألستم تقرّون بإمامتنا؟ آيا شما به امامت ما اقرار نداريد و ما را امام و پيشواى خود نمى دانيد؟ عرض كردند: البتّه اقرار داريم. امام صادق عليه السلام فرمود: هذا معنى الجنّة الّذي من أقرّ به كان في الجنّة فاسألوا اللَّه أن لايسلبكم. ▫️اين همان معناى بهشت است كه هر كس به آن اقرار كند در بهشت است، از خدا درخواست كنيد كه اين نعمت را از شما سلب نكند. ---------- المحاسن: ۱۲۲ ح ۱۰۵، بحار الأنوار: ۱۰۲/۶۸ ح ۱۱. [ترجمه کتاب نفیس (القطره): قطره ای از دریای فضایل اهل بیت علیهم السلام - فضائل دوستان و شيعيان آل محمّد عليهم السلام - جلد ۱، صفحه ۸۵۶] توضیح: ببن اعتقاد درست و پیمودن عملی و واقعی درجات والای عرفانی و اخلاقی و نتیجه گرفتن (رستگاری و سعادت ابدی) رابطه و پیوند وثیقی وجود دارد. کسانی که معتقد به ولایت امامان معصوم هستند باید قدر این نعمت اعتقادی را بدانند و شگرگزار همیشگی باشند. شاید این توجه دایمی باعث شود در رفتار و گفتار نیز ، به طهارت و سلامت نفس برسند. قدم اول (همان باور درست و اعتقاد صحیح ) را همه بخوبی برداشته ایم و به یمن ولایت به ذات پاک دست یافته ایم ؛ کافی است با کمی دقت در عمل و سخن و فکر ، گام دوم را محکم تر برداربم.خداوند ارحم الراحمین است و به شفاعت اهل بیت و برکت توبه گناهان سابق ما را می بخشد. حیف است این وجود ولایی را آلوده کنیم. @magamat

سی اصل عرفانی در ضیافت الهی اصل اول : حفظ حرمت فطرت 1- ماه مبارک رمضان ، ماه دعوت به فطرت پاک خدایی و حفظ انسانیت رحمانی است. برتری انسان بر همه موجودات و حیوانات فقط در عقل نیست ؛ بلکه مهم تر از آن در فطرت پاک و سلیم اوست. هیچ انسانی به طور طبیعی و عادی تا زمانی که شرایط گناه و فساد مهیا نشود ؛ گناه نمی کند. به عبارت ساده تر انسان در ارتباط خود با دیگران و در زندگی اجتماعی است که دچار عصیان و طغیان و هوسرانی می شود و الا به مقتضای فطرت خدایی و پاک خود ، نه مرتکب گناه و معصیت می شود و نه حتی راغب به فساد و گناه! ماه مبارک رمضان ، یک ماه انسان را در قرنطینه نگه می دارد تا کمی از روابط خود با دیگران بکاهد و به خویشتن خویش برگردد و فطرت خداجوی خود را بیدار و آماده باش نگه دارد. فطرت همان بینش شهودی و بی واسطه انسان نسبت به هستی و گرایش آگاهانه و کشش شاهدانه و پرستش خالصانه به حضرت باری تعالی است که در طول زمان ، کارکرد های اصلی خود را از دست می دهد و گاهی به ورطه فراموشی سپرده می شود. 2- پایان ماه رمضان و آغاز ماه شوال، جشن فطرت و پاکی و عید بازگشت به اصالت خدایی و حقیقت انسانی است و کسانی که در این ماه توانسته اند هم گام با فطرت خود ، چشم و دل و زبان و شکم خود را در راه عبادت الهی قرار دهند ، می توانند در بقیه ایام و ماه ها نیز وجود خود را غرق در عبودیت و بندگی خدا قرار دهند. به همین جهت عادی انگاری گناهانی چون ربا و شراب و قمار و زنا و.. در بیشتر جوامع کنونی به اسم آزادی و رفاه و خوشی و ترقی انسانی ، امری ضد فطرت الهی و اصالت انسانی است و نه تنها آزادی و خوشی نیست ؛ بلکه عین حیوانیت و رقیت و ضدیت با فطرت سالم و الهی است. پس بکوشیم در این ماه هر چه بیشتر ، به بالندگی و غبار زدایی از فطرت پاک و خدایی خود اهمیت بدهیم به عبارت ساده تر با فطرت خود آشتی کنیم. 3-همه انسان‌ها، بر سرشت پاک و فطرت الهی به دنیا می‌ آیند و هر چند دارای غرایز و نیروهای بهیمی هستند، اما ملکات انسانی و نیروهای قدسی آنان قوی تر و ماندگار تر است. اگر انسان تحت تربیت صحیح قرار گیرد و دچار اغواگری و شیطنت ابلیس نشود، توانایی رشد و بالندگی روحی و معنوی فوق العاده ای دارد. پس باقی ماندن بر فطرت پاک یا بازگشت به این سرشت و سیرت الهی، بایسته ترین راه برای رسیدن انسان به کمال و تعالی واقعی، رشد روز افزون و شکوفایی واقعیت های انسانی است. این اصل مسلّم، حتی در آموزه های مهدویت نیز مورد توجه قرار گرفته و از ساز و کارهای مهم تربیتی در عصر ظهور، برای خارج کردن انسان از حالت بهیمی و مادی محض، به اوج «طهارت» و «قدّوسیت» است: «… حتی یکون الناس علی مثل امرهم الاوّل لا یوقظ نائماً و لا تهرق دماً» ؛ «مردم به فطرت خویش باز می‌ گردند، نه خونی به ناحق ریخته می‌ شود و نه خوابیده ای را بیدار می‌ کنند». 4-آنچه در «ارتقای انسان مهم است»، خروج او از زندگی سطحی، نازل و فرومایه و فعال سازی استعدادهای درونی او است . به همین جهت ، ماه رمضان ، ماه فطرت است و عید فطر نیز جشن ، بزرگداشت فطرت الهی است که در پرتو ، مراقبت های درست بدنی و جسمی و اخلاقی و روحی و شکمی و... پرده از روی این فطرت کنار زده می شود و انسان بشتر به خدا نزدیک می شود و درک و شناخت و رابطه بهتری با خدای خود برقرار می کند. بیاییم با تمسک به این اصل ، در حفظ حرمت فطرت خود بیشتر بکوشیم و به این نیروی قوی درونی ، بیشتر اهمیت بدهیم و با راهنمایی های او ، مسیر درستی را در زندگی انتخاب کنیم. بی شک توجه به فطرت ، مهم ترین وسیله انسان در سالم و پاک ماندن است ؛ حتما به حرف فطرت گوش کنیم و عمل نماییم. فطرت در وجود ماست... در سرشت ماست. کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

سی اصل عرفانی در ضیافت الهی اصل دوم : تلاش برای طهارت قلب و درون 1.ماه مبارک رمضان ، ماهی طاهر و پاک و به عبارت روشن تر حرم الهی است و هر کس می خواهد ورود عارفانه و خدایی به این حرم داشته باشد ( مثل ورود به مساجد و اماکن مقدس) ، باید طیب و طاهر باشد و با طهارت و پاکی این ماه را درک کند و خود را مقید به حفظ آن در همه آنات و حالات بکند. مهم ترین دستاورد و هدیه او از این ماه ، باید به دست آوردن همین طیب بودن و طاهر ماندن باشد. ضروری ترین مساله در زندگی هر انسان خداپرست و متدین ، داشتن قلب و جان و وجود طاهر است. طهارت قلب و درون ، رکن اصلی ورود به بهشت و قرار گرفتن در قرب و رضوان الهی و بهره مندی از فیوضات ربانی است. پس اصل اساسی برای رسیدن به برکات این ماه و استجابت دعاها و زلال کردن دل ها و جان ها ، تلاش برای کسب طهارت کامل در این ماه عزیز و سپس در طول سال است. رسول خدا در خطبه شعبانیه می فرمود: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَقُلُوبٍ طَاهِرَةٍ»؛ با انگیزه و نیت صادقانه و دلی پاک و روحی وارسته از خدا مسئلت کنید. 2. انسان طاهر ، قلب طاهر ، اخلاق طاهر ، مال طاهر ، فرزند طاهر ، جامعه طاهر ، نسل طاهر ، عمل طاهر و... اموری است که ، بجد مورد توجه دین اسلام و تاکید روایات و آیات است. طاهر و طیب بودن قلب ، زمینه ساز پاک بودن تمام وجود و ابعاد زندگی انسانی است و ناپاک و آلوده بودنش باعث ناسالم بودن همه وجود انسان و زندگی اوست . در روايتی آمده است: « اِذا طابَ قَلْبُ الْمَرءِ طابَ جَسَدُهُ ، وَإِذا خَبَثَ الْقَلْبِ خَبَثَ الْجَسَدْ » ؛ زمانى كه قلب انسان پاكيزه شده ، جسدش پاكيزه مى‌شود و هرگاه قلب دچار خباثت گردد ، جسد هم به تبع آن آلوده مى‌شود . پس اگر به دنبال زندگی سالم و امن دنیوی و اخروی هستیم ، چاره ای نداریم جز اینکه قلب و درون خود را پاک و طاهر سازیم و آن هم تنها با دوری جدی از گناهان و انواع آلودگی ها – ولو کوچک – به دست می آید. 3. ویژگی بارز عصر ظهور مهدوی ، همین طهارت و پاکی انسان ها و جوامع به دست نورانی امام زمان است: «تطیب الدنیا واهلها فی ایام دولته...» ؛ « دنیا ومردم آن در دوران حکومت مهدی (عجل الله فرجه)، پاک وپاکیزه می‌شوند» (کشف الغمّه، ج ۲، ص ۴۹۳). در واقع یکی از ثمرات و برکات مهم ظهور حضرت مهدی و حاکمیت ولایت الهی ، طهارت جان و دل و انسان ها و جوامع و سازمانها و نهادها و دولت ها و... است. اگر برای ظهور امام زمان دعا می کنیم ، در واقع از خدا می خواهیم بدست مبارک او جهان را پاکیزه و طاهر و طیب سازد. به همین جهت شرط انس و ارتباط با امام زمان هم ، داشتن طهارت قلبی و جسمی و روحی است. بدون طاهر بودن، انسان همواره از امام خود دور و دور تر می شود و از عنایات و الطافش بی بهره می گردد! یادمان باشد که رکن اصلی ماه رمضان ، شب های قدر است و رکن شب های قدر هم وجود مقدس امام زمان است. پس اگر می خواهیم به این رکن نزدیک بشویم ، پس باید طاهر و پاکیزه بودن خود را در اولویت قرار دهیم. 4. اما در این ماه چگونه باید اصل طهارت را حفظ کنیم؟ جواب روشن است ؛ نه تنها باید روزه شکم و خوردن و نوشیدن بگیریم که باید روزه قلب و چشم و زبان و دست هم بگیریم. ما هنوز که هنوز است معنای روزه را در نخوردن و ننوشیدن چند ساعته می دانیم ؛ در حالی که مفهوم و روح اصلی روزه ، طاهر نگه داشتن زبان و قلب و دست و چشم و گوش است. اینها ابتدا باید روزه باشند تا نوبت به روزه دهان و شکم برسد. اگر نورانیتی بدست می آید ، نورانیت و طیب ماندن چشم و گوش و زبان و دست و پا است و مهم تر از اینها طیب ماندن قلب و فکر و ذهن است. باید جهاد قلبی و زبانی و چشمی و... را از همین ماه شروع کنیم و بدانیم که زیبایی ماه رمضان در مجاهدت و تحمل سختی ها و مشقاتی است که انسان را از گناهان دور می کند و باعث صفای درون او می شود. حیف است تمامی سختی های نخوردن و ننوشیدن و ... را به جان بخریم ؛ اما در عمل و رفتار و نیت و قلب خود ، هیچ اتفاق مثبتی نیفتد!! کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

سی اصل عرفانی در ضیافت الهی اصل سوم: عبد شدن و پایبندی به آئین بندگی 1.ماه مبارک رمضان ، طبق نقل های زیاد ماه بندگی و عبودیت و عبادت است. در این ماه انسان خود را وقف عبادت و روزه و نماز و قرآن و... می کند تا زمینه های عبد شدنش فراهم شود و مقبول درگاه مولا گردد. دین اسلام و آموزه های زیبای آن بخصوص روزه داری ، آئین بندگی است و مهم این است که نتیجه همه تلاش های معنوی و دینی ، عبد شدن باشد ، نه فقط عابد بودن و اظهار بندگی کردن ! ممکن است عده زیادی عابد باشند و مشغول عبادت و نماز و روزه و قیام و قعود ؛ اما بنده و عبد نباشند!! همه این برنامه ها و آداب و رسوم ، برای عبد شدن و عبد ماندن است. عبد بودن یعنی مطیع و موافق مولا بودن و مخالف و مبرا از غیر مولا بودن است. 2. اگر واقعا بنده ایم کار بندگی کنیم نه کار اربابی و طاغی گری و یاغی گری. ما هیچ شان و رتبه و مقامی نداریم جز بنده و عبد الله بودن و اگر کسی به این مقام و منزلت دست یافت ، جزو با کرامت ترین ، با تقوا ترین ، صالح ترین ، عالم ترین ، آزاد ترین ، سعادت مند ترین و برگزیده ترین انسان ها خواهد بود. «عبد» کسی است که سر تا پا تعلّق به مولا و صاحب خود دارد؛ خواست و اراده‌اش تابع اراده‌ و خواست و مشیت اوست؛ در برابر او خود را مالک چیزی نمی‌داند و در اطاعت او سستی به خود راه نمی‌دهد. عبد بودن اظهار آخرین درجه‌ خضوع در برابر کسی است که همه چیز از ناحیه‌ او است و این با عبادت های ظاهری ( مثل نماز و روزه و ...) شروع می شود و با خشوع و خضوع درونی و تسبیح و تقدیس مولا اوج می گیرد و با انس و ارتباط دائمی ، به فیضان در می آید. بندگی راه و رسم خود را دارد و عبد بودن بزرگ ترین مقامی است که پیامبر خاتم بدان دست یافته بود و همه پیامبران و اولیای الهی عبد واقعی خدا بودند. بر این اساس ماه رمضان تمرین بندگی درست و تقید و تعهد به رسوم و آداب و قواعد این بنده بودن است که بهتر است در اعلاترین حد آن به جای آورده شود ؛ نه نازل ترین و حداقلی ترین وجه آن که همان نخوردن و نیاشامیدن و امساک ظاهری است! 3. یکی از آموزه های مهم مهدویت که در روایات اشارات زیادی به آن شده ، مساله عبودیت و بندگی واقعی انسان ها در این دوران و آکنده شدن دل ها از عبادت و بندگی و حاکمیت مطلق خالق نعبود در نظامات اخلاقی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی است .به عبارت روشن تر عصر ظهور ، عصر بندگی و اطاعت و عبودیت است . پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) درباره حضر مهدی ( عجل الله تعالی فی فرجه) می‌فرماید: « یملأ قلوب العباد عبادة ویسعهم عدله» ؛ «... دل‌های بندگان را پر از عبادت می‌کند وعدلش فراگیر می‌شود »(شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۷۹). امام صادق (علیه السلام) در تفسیر آیه شریفه (الملک یومئذٍ للّه) می‌فرماید: «ملک وپادشاهی امروز از آن خدا است، پادشاهی دیروز نیز از آن خدا بود، پادشاهی فردا هم از آن خدا است؛ لکن هنگامی که قائم ما قیام کند، جز خدای - تبارک وتعالی - پرستیده نمی شود (ولکن اذا قام القائم لم یعبد الّا الله عزّ وجلّ) »( بحرانی، المحجّة فی ما نزل فی القائم الحجّة، ص ۲۷۵) . همچنین در روایتی آمده است که امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «زمین با نور پروردگار روشن می‌شود ودر زمین مکانی باقی نمی ماند که در آن غیر خدا عبادت شود (ولا تبقی فی الارض بقعة عبد فیها غیرالله عزوجل الا عبدالله ...) وکنه دین برای خدا است، هر چند کافران را بد آید». (شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۴۵). 4. ویژگی اصلی و بارز جامعه منتظر در عصر غیبت و تمایز آن با سایر جوامع در این نکته روشن نهفته است که این جامعه ، جامعه ای سرا پا تسلیم و منقاد امر مولا و پایبند به تمامی آموزه های دینی و آئین بندگی است. در واقع افراد این جامعه نه تنها انسان های عابد و دیندارند که عبد الله و بنده حقیقی خدا هم هستند و این را در پرتو رهبری ها و هدایت های معنوی و باطنی امام زمان به دست می آورند. در واقع این صاحب الامر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) است که هدایت اصلی و کلی جامعه منتظر و دل های منتظران را در دست دارد و در جامعه جهانی دجال گونه و شیطانی ، آنان را به منزل عبودیت و بندگی راهنمایی و هدایت می کند. پس چه بهتر که ما نیز در چشمه جاری ماه مبارک رمضان ، دل و جان خود را به دست امام زمان بسپاریم و از هدایت های معنوی آن حضرت بهره بگیریم و همراه ایشان ، طریق بندگی را طی کنیم و عبد واقعی خدا باشیم. عبد واقعی کسی است که همه وجود خود را متعلق به معبود می داند و فقط برای او به کار می گیرد. کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

... ادامه از قبل 3. یکی از زیباییها و نکات قابل توجه در باره عصر ظهور ، حکیم شدن انسان ها و دست یافتن حکمت الهی و حقایق جهانی هستی و بالا رفتن درک و فهم و شعور باطنی و قلبی و افزایش قدرت فکری و علمی آنها است که همه در پرتو ارشادها و هدایت های پیامبرگونه امام زمان به دست می آید و جامعه بشری ، جامعه ای حکیم و خردورز و بصیر می شود. چنان که در روایتی آمده است : « تؤتون الحکمة فی زمانه » ؛ « به همه مردم، حکمت ودانش بیاموزند» ( نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۸، ح ۳۰) و در روایت دیگری آمده است : « یأتیکم بأخبار السماء والأرض وحلال الله جلّ وعزّ وحرامه » ؛ « ( مهدی... از اخبار آسمان وزمین وحلال وحرام خدا، شما را مطلع می‌کند» (شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۱، ص ۳۲۵ ). در واقع یکی از ارکان اصلی مهذب شدن مردم و رشد و تعالی روحی آنان و رسیدن به مقامات بالای اخلاقی و عرفانی ، دست یافتن به حکمت الهی است که بدون دلالت ها و راهنمایی های امام و ولی خدا امکان پذیر نیست. هر کسی که خواهان رسیدن به قله های رفیع حکمت معنوی و اخلاقی است ؛ حتما باید دست یاری بسوی حضرت صاحب الامر بگشاید و از انفاس قدسی او بهره قلب و روحی بگیرد و دل و جانش را بخصوص در ایام روزه داری و شب های قدر ، بدست امام زمان صفا و جلا ببخشد. 4. ماه رمضان ، ماه قرآن و ولایت است ؛ یعنی ماه تدبر و بهره مندی روز افزون از قرآن کریم و معارف و مفاهیم والای آن و استفاده وافر از فیض وجودی امام غایب که حاضرترین انسان روی زمین است ولی ما قادر به رویت او نیستیم! اصلی ترین برنامه عرفانی روزه داران – بخصوص منتظران واقعی امام زمان - در ایام نورانی ماه رمضان ، فقط قرائت قرآن نیست ؛ بلکه انس قلبی و فکری با قرآن و دست یافتن به باطن آن و کمک گرفتن از قرآن برای بالا بردن سطح درک و شعور معنوی و ایمانی است که تنها در پرتو ولایت ولی حقیقی خدا به دست می آید ؛ نه مرادها و اقطاب ساختگی دست بشر! در کنار قرآن ، انسان باید ارتباط ویژه ای با عِدل و هم سنگ قرآن یعنی امام زمان پیدا کند و از طریق پیوند قلبی و هم سنخ شدن روحی با او ، دریچه های حکمت و دانش و معرفت را بر روی خود بگشاید و به کمک امام خود ، به درک حقایق قرآن و در نتیجه حقایق توحید و نبوت و معاد و امامت دست یابد. انسان منتظر ، کسی است که قبل و بعد قرائت قرآن و خواندن نماز به امام زمان متوسل می شود و با استغاثه و توسل به او ، چنان نیرو و توانی پیدا می کند که هم می تواند نمازی خاشعانه و خاضعانه بخواند و هم تدبر و تعمق درستی در قرآن داشته باشد و هم به حکمت الهی در ضیافت الهی دست یابد. ماه رمضان ، هم ماه قرآن است هم ماه انتظار عارفانه. بکوشیم با دعوت امام زمان در سفره دل و جان و خود ، تغییرات مثبت و عالمانه و حکیمانه ای در خود ایجاد کنیم و به یک ثبات و آرامش فکری و روحی و معرفت و بصیرت باطنی – در حد توان و ظرفیت و استعداد و تلاش خود – برسیم. #عرفان_روزه #عرفان_انتظار کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

سی اصل عرفانی در ضیافت الهی اصل چهارم: عرفان حکیمانه در پرتو ولایت قرآنی 1. یکی از اصول عرفانی مهم ضیافت الهی و روزه داری ، تعالی و ترقی فکری و اخلاقی انسان است ؛ بطوری که منجر به یک روشن ضمیری خاص و بالا رفتن فهم و شعور باطنی در انسان بشود و بذرهای عرفان و حکمت را در دل و جان او رشد دهد. اسلام نه تنها دین دانش و علم و عقل است که سر آمد آنها ، دین حکمت است. یعنی دانش و علم معنوی و الهی که منجر به شناخت اسرار جهان هستی و آگاهی از حقایق قرآن و رسیدن به حق، از نظر گفتار و عمل و معرفت و شناسایی خداوند می شود. به همین جهت اساس اخلاق و عرفان در اسلام ، بر پایه حکمت قرار داده شده است و انسان عارف و اخلاقی ، شخصی حکیم و روشن ضمیر است که تنها از طریق عقل و دانش به درک و شناخت نمی رسد ؛ بلکه از روی صفای باطن و اعتدال فکری ، به یک سری حقایقی دست می یابد که چراغ راه او در ظلمت ها و جهل ها و تردیدها و فتنه ها و اغوشدن ها و کبر و غرورها و یاس ها و هوس ها و دنیازدگی ها و... می شود. به همین جهت در روایت خاصی از پیامبر حکیم (ص) آمده است که: « مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَجَّرَ اَللَّهُ يَنَابِيعَ اَلْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ » ؛ هر کس چهل روز فقط براى خداوند تعالى اخلاص ورزد،خداوند چشمه های حکمت را از قلبش بر زبانش جارى مى‏سازد.» ( عدة الداعي و نجاح الساعي , جلد۱ , ص۲۳۲ ) 2.در علم اخلاق ، حکمت سومین اصل از اصول چهارگانه اخلاق فاضله ( عفت، شجاعت، حکمت و عدالت) است. علمای اخلاق قوای انسان را در سه قوه شهویه، غضبیه و قوه فکریه حصر می‌نمایند. حد اعتدال قوای شهویه و غضبیه را عفت و شجاعت و حد اعتدال قوه فكريه را حکمت می‌دانند که خود منشا رفتارهای اخلاقی و شناخت های درست و حقیقی می شود. امام باقر عليه‌السلام در پاسخ به سؤال ابوبصير از معنای حکمت در آيه «وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثيراً»؛ می‌فرمایند: «هِي طاعَةُ اللَّهِ و مَعرِفَةُ الإمامِ»؛ «مراد از حكمت فرمانبرى از خدا و شناخت امام است». بر این اساس روزه داری که در کنار امساک و رعایت های دقیق ، به دنبال افزایش معرفت و معنویت و عبودیت و بصیرت خود است ؛ حتما باید به دنبال کسب حکمت عمیق در این ماه باشد و بکوشد شناخت و درک و فهم خود را از آفریدگار هستی و ولایت اولیای الهی بالا ببرد. حکیم بودن ، مهم ترین قدم در عارف شدن و سلوک الی الله است. حکمت ، فهم و شعور و درک و شناخت ویژه ای است که فقط از مطالعه و تدبر به دست نمی آید بلکه از تعمق قلبی و روحی و نورانیت قلبی و ارتباط بیشتر با قرآن کریم و ولی و حجت الهی به دست می آید... ادامه در قسمت بعدی (بالا 👆👆)

باز هم یک مجاهد عارف زندگی سردار حجازی رحمه الله علیه، تعبیر دقیق جمله سردار شهید حاج قاسم سلیمانی ا‌ست که گفته بود: "شرط شهید شدن، شهید بودن است". از بسیج سازندگی، تا فتنه ۸۸، از توانمند سازی حزب الله، تا مبارزه با تکفیری‌ها، از دفاع از یمن، تا آرمان قدس، هرچه کرد در پازل "شهید بودن" بود؛ خوش به سعادتش! در گفتگویی به ایشان عرض شد: آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها خیلی تهدید می‌کنند، مراقب باشید. نقش شما در این جبهه منحصربه‌فرد است، اگر به شهادت برسید این جبهه ضربه می‌خورد. ایشان گفت همه این کارهایی که شده کار خداست. کارگردان اوست، ما بازیگریم. با آمدن و رفتن ما هم چیزی عوض نمی‌شود. درود و رضوان خدا بر او باد🤲 🏴 کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

سی اصل عرفانی در ضیافت الهی 5- فاصله گذاری عینی و عملی با شیطان 1.سلوک الی الله و قدم گذاشتن در طریق اخلاص و عبودیت و توحید ، یک مانع و مشگل بزرگ در پیش دارد و آن چیزی نیست جز شیطنت ابلیس و شیاطین انسی و جنی! اگر کسی واقعا خواهان طی طریق عبودیت و عبادت و عرفان است ، باید تکلیف خودش را با شیطان یک سره کند و نفرت و برائت و دشمنی و دوری خود از شیطان را به شکل های مختلف و به طور جدی بروز دهد و فاصله خود را همواره از شیطان حفظ کند و در عمل اثبات نماید که او مواظب و مراقب شیطنت ابلیس است و راههای مبارزه با او را می داند و سلاح هایی مختلفی ( مثل نماز و روزه و صدقه و توکل و...) علیه او دارد. یکی از وجوه مهم و برجسته روزه داری و ماه مبارک رمضان ، خط گذاری و ایجاد مانع در مقابل شیطنت شیاطین است. به تصریح روایات آنها در این ماه در غل و زنجیرند و در ضعیف ترین و حقیرترین حالت خود قرار دارند. انسان باید از این فرصت برای بیرون راندن جدی و دائمی شیطان و شیاطین انسی و جنی از زندگی خود برنامه بریزد و او را بطور جد طرد کنید. 2. مهم ترین اصل در اینجا ایجاد خط حائل و خط قرمز در مقابل شیطان و به اصطلاح فاصله گذاری اخلاقی و عملی با اوست! انسان سالک – بخصوص روزه دار- در همه جا و همه موارد باید فاصله خود را از شیطان حفظ کند و نگذارد شیطان وارد حریم زندگی و دل و جان و حتی خون و رگ و سلول های او شود! باید به شکل های مختلف با شیطان مقاتله و جنگ جدی بکند تا بتواند قدرت و توان کنترل و مهار نفس را پیدا نماید و به این اندازه گرفتار دام های پلید ابلیسی نشود و خود را از خدای بزرگ و رضوان و قرب و بهشت او دور نسازد! هرنوع ضعف و وادادگی و سستی در برابر شیطان ، منجر به ضعف و سهل انگاری در عبادات و اعمال صالحه می شود ؛ به همین دلیل باید شیطان شناسی و شیطان ستیزی و مقاوم سازی درون و برون در مقابل او را در راس برنامه های عبادی – مثل همین روزه داری – قرار دهد. ابلیس‌ مظهر همه بدی‌ها، و دشمن‌ سوگندخورده انسان‌ است‌، و همه‌جا دام‌ در راه‌ او می‌گسترد تا وی را از راه‌ راست‌ و درست منحرف‌ سازد، ولی‌ با این‌همه‌، قدرتش‌ در این‌ کارها محدود است‌ و بر بندگان‌ مؤمن‌ و درست‌کار خداوند دستی‌ ندارد و در صورت برخورد جدی و خشن با شیطان ، زود فرار می کند. حضرت علی(علیه‏السلام) می‏فرماید: شیطان مثل دزد ترسو است که دو پای او کنار هم نیست بلکه یک پای او جلو، و پای دیگر او پشت سر آماده فرار است؛ «فإنّ الشیطان کامن فى کِسْره وقد قدّم للوثْبةِ یداً وأخّر للنُکُوص رِجْلاً» یعنی اگر مواظب او باشید و به او نظر افکنید و با گفتن أعوذ بالله به او پرخاش کنید، فرار می‏کند و به گوشه‏ای می‏خزد. چون همیشه آماده فرار است. 3. نکته مهمی که باید بدان توجه کرد این است که شیطان تا عصر ظهور امام زمان به اغواگری ها و افسادگری های خود ادامه خواهد داد و چه بسا در دوران منتهی به ظهور ، بر شدت شیطنت ها و وسوسه ها و فریب هایش بیفزاید و از انواع و اقسام وسایل و ابزار سمعی و بصری و سیاسی و ... برای مقاصد خود استفاده کند. اما در نهایت اين منشأ اصلي آلودگي و وسوسه گری در عصر ظهور و به دست حضرت مهدي از بین خواهد رفت: «دُوَلُة اِبْليسِ اِلي يَوْمِ القيامَةِ وَ هُوَ يَومُ قِيامِ القائِمِ» ؛ «حكومت (و سلطه) ابليس تا روز قيامت است و آن، روز قيام قائم ما است». (حر عاملي، اثبات الهداة، ج2، ص 566). حضرت صادق علیه السلام می فرماید: «خداوند تا روز قيام قائم ما، به شيطان مهلت داده است. وقتي ]قائم قيام مي‌كند[، به مسجد كوفه مي‌رود. درآن هنگام شيطان ـ در حالي كه با زانوان خود راه مي‌رود ـ به آنجا مي‌آيد و مي‌گويد:‌اي واي بر من از امروز!! پس حضرت مهدي پيشاني او را مي‌گيرد و گردنش را مي‌زند و آن هنگام، روز وقت معلوم است كه مهلت شيطان به پايان مي‌رسد». (تفسير عياشي، ج2، ص 243). این بشارت مهمی برای همه مومنان بخصوص منتظران امام زمان است که بدانند شیطان هم بالاخره از بین رفتنی است و همراه او همه شیطنت ها و مفسده هایش هم از بین خواهد رفت.

4. دوران غیبت – بخصوص آخرالزمان- عصر جولان و یکه تازی شیطان لعین در همه عرصه های زندگی است و او با تمام قدرت و ترفندها و اتباع و اولاد و فریب هایش در جهت مسخ انسانیت و جلوگیری از ظهور امام زمان ، تلاش می کند. به همین دلیل منتظران امام زمان وظایف سنگین تر و دشوارتری دارند؛ هم باید از خود مواظبت کنند و هم مراقب جامعه منتظر باشند؛ هم در تربیت نسل منتظر بکوشند و هم موانع شیطانی سر راه ظهور را بردارند ؛ هم با شیطان گرایان و دجالان فرهنگی و اخلاقی بجنگند و هم مدافع حریم ارزش های اخلاقی و دینی باشند ؛ هم باید قدرت و توان معنوی و روحی خود را برای نصرت امام زمان بالاببرند و هم لیاقت و شایستگی اخلاقی و عملی خود را برای درک حضور امام زمان اثبات نمایند ؛ هم باید جهان را متوجه امام زمان سازند و هم خود لحظه ای از امام خود غافل نباشند و... یقین بدانند که در این مصاف بزرگ ، حجت و ولی خدا حضرت مهدی ( عجل الله تعالی فرجه ) همیشه و همواره در کنارشان قرار دارد و یار و مددکارشان در مبارزه با شیطان است. پس ماه رمضان ، را باید ماه مبارزه با دشمن اصلی امام زمان قرار دهند ؛ همان دشمنی که باعث دوری و فراق انسان ها از امام خود شده و غیبت طولانی او را رقم زده است. ماه رمضان ، می تواند نقطه آغازی برای تغییر بزرگ در فرد و جامعه و حتی جهان باشد ؛ به همین جهت اولین نداهای ظهور و بشارت های آسمانی برای قیام امام زمان از ماه مبارک رمضان خواهد بود. #عرفان_روزه #عرفان_انتظار کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

ادامه از مطلب بعدی... توسل و تمسک به هدایت های باطنی و فیوضات فراوان حضرت صاحب الامر و با عمل به وظایف و مسوولیت های یک منتظر واقعی ، در کسب نورانیت روز افزون بکوشند و در عین حال مظاهر فساد و تباهی را از ادارات و مدارس و محله ها و رسانه ها و هنر و ...بزدایند و فضای عمومی جامعه – بخصوص فضای مجازی را که این روزها جولانگاه واقعی شیطان است – نورانی و پاک سازند. جامعه ای می تواند مدعی انتظار و چشم به راهی امام زمان باشد ، که با پاکسازی و نورانی سازی فضای عمومی جامعه و تربیت نسل نورانی و پاک و ... در عمل نیز اثبات نماید که واقعا منتظر امام زمان است. #عرفان_روزه #عرفان_انتظار کانال اخلاقی – عرفانی مقامات @magamat در ایتا یاد داشت های حجت الاسلام دکتر رحیم کارگر https://eitaa.com/magamat

سی اصل عرفانی در ضیافت الهی 6. اصل نورانی کردن جان وجسم 1. ماه مبارک رمضان ، ماه برکت و نور و فیض و رحمت است و هر کس بتواند دل و جان و جسم وتن اش را در زلال جاری این ماه عزیز ، شست و شو دهد و ظلمت ها و ناپاکی ها و آلودگی ها را بزداید ، می تواند نورانیت مضاعفی در وجود خود ایجاد کند و لایق و شایسته بارگاه ربوبی و عنایات خاص قدسی گردد. یکی از واقعیت های مهم زندگی بشری- چه در بعد فردی و چه در بعد اجتماعی- ظلمت و تیرگی بیش از حد آحاد جامعه و فضای عمومی آن است. نفس کشیدن و ماندن در جامعه تاریک و ظلمانی ، تنها زمانی ارزشمند است که انسان خود غرق و گرفتار در این سیاهی ها و غبار آلودگی ها و تیرگی ها نشود و بتواند جان و دل و وجود خود و خانواده اش را نورانی نگه دارد و مانع آلودگی بیشتر خود و اطرافیان و در نهایت جامعه شود. پس نهایت تلاش خود را بر بالا بردن نورانیت درون و صفای باطن بکند و بشدت مواظب انواع قساوت ها و جهالت ها و رذالت ها باشد. نورانیت منحصر در خود شخص و درون او نیست ؛ بلکه یک امر اجتماعی و مربوط به جامعه و فضای عمومی هم می شود. همان گونه که ماه مبارک رمضان ، نه فقط منجر به نورانیت افراد که باعث نورانیت جامعه و کم شدن آلودگی های عمومی و ظاهری نیز می شود. 2. نور از اصطلاحات مهم قرآنی است که دارای مصادیق زیادی است. یکی از آثار عبادت و بندگی خدا نورانیت است که در دل و جان انسان شکل می گیرد و در سیما و چهره ظهور و بروز می یابد. این همان زیبایی معنوی و جذابیت خاصی است که نورانیت گفته می شود و هر کس که طالب سیر و سلوک الی الله و هم سنخ شدن با ساحت ربوبی است ، حتما باید به نورانیت درون بپردازد. نور یکی از کليدواژه های مهم براي معرفت حضرت حق و چگونگي ارتباط ساحت ربوبي با ماسوي الله است. در قرآن کريم، خداي متعال صريحا با نام «نور» ياد شده است: «الله نور السماوات و الْأرْض» (نور: 35). نورانیت امری است که باعث می شود دل و جان انسان قادر به ارتباط قلبی با نور آسمانها و زمین (خدای بزرگ) بشود و پرده های حجاب و ظلمت کنار زده شود تا بهتر بتواند به معرفت و عبادت و تسبیح و تقدیس حضرت متعال با دلی پاک و صاف بپردازد . روزه داران واقعی و شب زنده داران و قاریان مخلص قرآن و نیکوکاران اهل احسان و.... دارای دلی نورانی هستند که کم کم در ظاهر آنان نیز نمود پیدا می کند. این عابدان عارف و خداباوارن عاشق ، با اعمال صالح و نیت پاک و دست های پر خیر و برکت ، با این اعمال خیر و صالح خود ، به کسب نور و معنویت می پردازند و به برکت همین نور نیز صاحب ضمیری روشن و آگاه و خبیر می شوند و در نتیجه آن ، در زندگی فردی و اجتماعی و دنیوی و اخروی، به توفیقات بزرگی نایل می آیند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: ان العبد اذا تخلی بسیده فی جوف اللیل المظلم و ناجاه أثبت الله النور فی قلبه » ؛ « همانا بنده هنگامی که با خداوند و مولایش در دل شب تاریک خلوت و مناجات می کند خداوند در قلب و جانش نور (بصیرت و روشن بینی) قرار می دهد». 3. متاسفانه در دوران ما (آخرالزمان) هم افراد و هم جوامع بشری غرق در ظلمت و تیرگی و فساد آلودگی هستند و کمتر فرد یا جامعه ای را سراغ داریم که دارای نورانیت قلب و جان و ظاهر باشند ؛ اما در عصر ظهور ، وقتی همه نظامات فاسد برچیده می شود و عوامل و منشا فساد و قساوت و زذالت ها به دست امام زمان از بین می رود و مردم با هدایت های امام زمان تربیت خدایی می شوند و افرادی مهذب و پاکیزه می گردند، هم جامعه بشری و هم دل و جان و ظاهر افراد نورانی می شود و فضای شیطانی و ظلمانی از جهان رخت بر می بندد. در روایتی آمده است: « إذا قام أشرقت الارض بنور ربّها واستغنی العباد من ضوء الشمس » ؛ « وقتی که قائم قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن می‌شود وبندگان به نور خورشید نیازی نخواهند داشت » (شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۴۸) و « یملأ الارض عدلاً وقسطاً ونوراً وبرهاناً » ؛ « مهدی ، زمین را از عدل، قسط ونور وبرهان آکنده می‌سازد» ( نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۷، ح ۲۶۰) و ... روایات دیگر که همگی حاکی از اشراق و نورانیت جالب توجه انسان ها و جوامع بشری است. 4. روزه داران منتظر ، با درک و فهم این مساله مهم ، باید بدانند که جامعه ای را می توان منتظر و آماده یاری امام زمان و پیرو و تابع او دانست که حداقل های فضیلت ها و زیبایی های عصر ظهور را در خود جاری نماید و متمسک به اهداف و آرمان های مهدویت باشد.نه اینکه با شتاب تمام ذوب در جامعه فاسد و شیطانی جهانی باشد و تمامی ابزار و مظاهر ظلمت و تباهی و تیرگی را به تمام و کمال دریافت کند و غرق در ظلمات و سیاهی های اخلاقی و فرهنگی و اعتقادی و سبک زندگی حاکم بر دنیای آلوده باشد!! جامعه منتظر ، می تواند نمونه کوچک و زیبایی از جامعه جهانی عصر ظهور باشد و منتظران امام زمان می توانند با اقتدا به مولا و حجت خود و با