eitaa logo
معارف و مقاتل آلُ الله
11.6هزار دنبال‌کننده
6 عکس
15 ویدیو
1 فایل
✅فضائل 📜تاریخ‌ 🩸مقاتل اهل‌البیت علیهم‌السلام 📚همه مطالب با ذکر منابع📚 🔻خادم کانال: @jaanamhosein (پژوهشگر در حوزهٔ حدیث و مقتل - قم مقدسه) ⚫ کانال فهرست مقاتل👈 @Maghaatel2 📌همین کانال در تلگرام👈 https://t.me/maghaatel
مشاهده در ایتا
دانلود
♦️ زیباترین حوری بهشتی کیست ؟! و افتخار او چیست ؟! در نقلی آمده است: 🌱 «لَعیٰا» حوری‌ای است از حوریان جنّت؛ که هرگاه بهشتیان اراده نمایند که نظر به چیز حَسَن و نیکو نمایند منظور نظرشان لعیا باشد؛ لعیا را هفتاد هزار کنیز است و هفتاد هزار قصر و هفتاد هزار مقصوره و هفتاد هزار غرفۀ مزیّن شده به انواع جواهر و مرجان. 🌱 قصر لعیا از قصرهای جنّت عالی و رفیع است، پس هرگاه وی مُشرِف بر جنّت شود به آن‌چه در جنّت است نظر نماید جنّت از نور روی و جبین او روشن و نورانی می‌گردد. 🌱 پس به سوی وی وحی شد که ای لعیا، به دار دنیا هبوط نما و به خدمت دختر حبیب من محمّد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله مشرّف شو و به آن حضرت مؤانست کن. و بر خازن جَنان حضرت رحمان وحی فرمود که: جنّت را مزیّن و گردان از جهت مولودی که در دنیا متولّد خواهد شد. 🌱 ... پس لعیا به خدمت صدیقه کبری فاطمۀ زهرا سلام‌الله‌علیها نزول نمود و عرضه داشت: مرحبا! حال‌تان چگونه است ای دختر رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله؟ آن حضرت از آنکه فرش مناسبی در خانه نداشت، با آمدن لعیا خجالت کشید و ندانست که از برای او چه فرش نماید که در آن اثنا حوری‌ای از جنّت هبوط نمود و با او از بساط بهشت بود و منزل آن حضرت را به آن بساط بهشتی، فرش نمود لعیا بر آن بساط قرار گرفت. 🌱 پس از آن در وقت طلوع فجر که وجود نازنین سیدالشهداء علیه‌السلام متولّد گردیده و لعیا به آن زینت زیبا، قابلۀ آن گوشوارۀ عرش خدا بود و به پارچه‌ای از پارچه‌های بهشتی، اعضای شریف آن حضرت را خشکانیده و گفت: 📋 بارَکَ اللهُ فیکَ مِن مولودٍ و بارَکَ الله في والِدَیکَ، 🔻خدای متعال در اینچنین مولود و والدین او خیر و برکت عنایت بفرماید. 🌱... پس از آن، لعیا به بهشت مراجعت نمود؛ 📋 وَ لَعیٰا تَفتَخِرُ عَلَی الحُورِ العَینِ بِأنّهٰا قٰابِلةُ الحُسینِ عَلَیهِ‌السّلامِ. 🔻و در بهشت، «لعیا» دائماً بر تمام حوریان بهشتی افتخار می‌کند به اینکه قابله امام حسین علیه‌السلام بوده است! 📚مدینة المعاجز،ج۳ ص۴۲۶ 📚المنتخب،ص۱۵۱ ✍عرش بر جلوه‌ی رخسار حسین می‌نازد فرش بر رونق بازار حسین می‌نازد ابر بر اشک عزادار حسین می‌نازد قبر شش‌گوشه به زوار حسین می‌نازد کربلا هم به علمدار حسین می‌نازد آیت لیله‌ی معراج، حسین است حسین عشق را سلطنت و تاج، حسین است حسین فُلکِ افتاده به امواج، حسین است حسین عاشق مست به صهبای حسین می‌نازد شیعه بر عشق و تولای حسین می‌نازد جز حسین کیست که پرچم به مساوات زند؟ جز حسین کیست کلامی به مباهات زند؟ جز حسین کیست دم از قاضی حاجات زند؟ مصطفی در صف محشر به حسین می‌نازد مرتضی ساقی کوثر به حسین می‌نازد دل که باشد تهی از مهر و محبت، دل نیست به خدا محفل بی ذکر حسین، محفل نیست هر که دیوانه‌ی مولا نبُوَد، عاقل نیست نه فقط عاقل مجنون به حسین می‌نازد مدّعی! دیده‌ی گردون به حسین می‌نازد یاحسین آب حیات است، بگو یامولا نردبان درجاتِ است، بگو یامولا یاحسین رمز نجات است، بگو یامولا هر کسی گفت حسین، عزت او تأمين است فاطمه ضامن اوست، آخرتش تضمین است جز حسین کیست که در شأن و شرف بی‌همتاست؟ جز حسین کیست که محبوب تمام‌ دل‌هاست؟ او حسین است، بلی میوه‌ی قلب زهراست فاطمه‌ ام ابیها به حسین می‌نازد همه‌جا زینب کبری به حسین می‌نازد "یاحسین" ذکر ولایی‌ست، خدا می‌داند "یاحسین" رمز رهایی‌ست خدا می‌داند "یاحسین" فیض خدایی‌ست، خدا می‌داند نه فقط عالم و آدم به حسین می‌نازد این شرف بس، که خدا هم به حسین می‌نازد @Maghaatel
🔰 به فدای دستانِ آن مولودی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام با گریه آن‌ها را می‌بوسید ... در نقلی آمده است: وقتی حضرت اباالفضل العباس عليه‌السلام به دنيا آمدند، مولا اميرالمؤمنين عليه‌السلام براي ديدار فرزندشان به خانه امّ‌البنین علیهاالسلام تشريف آوردند، آن بانوی‌ مکرّمه، مولود مبارك را به نزد آن حضرت آوردند و مولا علی علیه‌السلام در گوش راست آن مولود مبارک «اذان» و در گوش چپ او، «إقامه» گفتند؛ سپس رو به حضرت امّ‌البنین علیهاالسلام نموده و فرمودند: 📋 سَمَّیتُموهُ؟! قالَتْ اُمّ‌البَنینَ: ما أسبَقُکَ في شَئٍ! 🔻 آیا نامی بر این مولود نهاده‌اید ؟! حضرت امّ‌البنین علیهاالسلام فرمودند: من در هیچ کاری بر شما سبقت نمی‌گیرم! 🌿 مولا علی علیه‌السلام فرمودند: من نام او «عبّاس» نامیدم! 📋‌ ثُمَّ قَبَّلَ يَدَيْهِ وَ اسْتَعْبَرَ 🔻سپس آن حضرت دست‌های اباالفضل عليه‌السلام را از قنداقه بيرون آورد و بوسيد و بغض راه گلوی آن حضرت را بست و به گریه افتاد. 🥀 سپس فرمودند: گويا مي‌بينم که اين دست‌ها روز طفّ در كنار شريعه فرات در راه ياری برادرش حسين "عليه‌السلام" جدا خواهد شد. 📚 خصائص العباسیة، ص۹۵ ✍ متولد شدی و ام‌بنین دلشاد است روز میلاد تو هر سینه، علی‌آباد است ساقی کرببلا هستی و با آمدنت کاسۀ خالی هر دلشده‌ای پر باده ست چه کسی گفته حلال است شراب این غلط است خوردن مِی فقط از دست شما آزاد است روز میلاد تو حیدر به خودش گفت علی بازوان پسرت سخت‌تر از فولاد است بوسه زد دست خدا دست تو را آقا یا بوسه زد برلب شیرین‌شدهٔ آقا دست؟ نام زیبای تو هر ذائقه را شیرین کرد عاشق روی تو فرهاد تر از فرهاد است به علی حیدر کرار شدن می‌آید به تو عباس علمدار شدن می‌آید @maghaatel
🔰 به فدای آن دو دستی که وسیله شفاعت حضرت فاطمه زهرا «سلام‌الله‌علیها» است ... در نَقلی آمده است: 🔹 وقتی که روز قیامت برپا می‌شود و امر بر همه مردمان سخت می‌گردد، پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را می‌فرستند تا حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را برای مقام شفاعت حاضر کنند. 🔸 امیرالمؤمنین علیه‌السّلام از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها سوال می‌کند: یافاطمه! چه چیز از اسباب شفاعت نزد شما وجود دارد و برای امروز که روز سخت و بزرگی است، چه چیزی را ذخیره کرده‌اید؟ صدیقه کبری سلام‌الله‌علیها در جواب می‌فرمایند: 📋 یا أَمیرَالمُؤمنین، کفَانَا لِأَجلِ هٰذَا المَقامِ ألیَدٰانِ المَقطوعَتانِ مِن إِبنِیَ العَبّاس. 🔻یا امیرالمؤمنین! ما را برای این مقام، دو دست قلم‌شدهٔ فرزندم عباس "علیه‌السلام" کافی است. 📚أسرار الشهادة ص٣٣٩ 📚وسیلة الدارین ص٢٧۵ ✍ نام سقا دیده‌ها را خوب گریان می‌کند دیده‌ی پر اشک را سقا چراغان می‌کند او بُود باب‌الحسین ذُخرُالحسین عبدالحسین عالَمی را بر در ارباب مهمان می‌کند هر که می‌گوید حسین آغوش بگشاید بر او بر دل سینه زنان لطف فراوان می‌کند دست داده تا بگیرد دست هر افتاده را این اباالفضل است بر ما لطف و احسان می‌کند خلق می‌دانند در بهداری قُرب حسین دردها را بیشتر عباس درمان می‌کند مادرش ام‌البنبن هم ضامن عشاق اوست در قیامت شیعیان را شاد و خندان می‌کند دست او بر دست زهرا روز محشر دیدنی‌ست دست او مشکل گشایی از محبان می‌کند ... @maghaatel
🩸جلوه‌ای از عبودیّت و بندگی قمر منیر بنی‌هاشم علیه‌السلام / به هنگام ورود به کوفه، سر مطهر حضرت عباس عليه‌السلام بر گردن اسبی آویزان بود ... وصف بی‌نظیر دلاوری و وفاداری حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام به گونه‌ای بوده که دیگر اوصاف بارز در شخصیت نورانی آن حضرت را تحت‌الشعاع قرار داده است ؛ یکی از اوصاف بارز دیگر، «عبادت» آن حضرت بوده است که در گزارش‌های متعددی جلواتی از این وصف بارز به ما رسیده است که یکی از آن‌ها، این نقل جانسوز می‌باشد: ➖ شخصی به نام قاسم بن أصبغ گوید: من در کوفه بودم که سرهای بریده و اسرای آل الله را وارد کوفه کردند؛ 📋 و إذًا أَنا بِفارسٍ قَد أقبَلَ، و قَدْ عَلَّقَ في عُنُقِ فَرَسِهِ رَأسًا، ▪️که ناگهان دیدم اسب‌سواری جلو می‌آید و یک سر بریده را بر روی گردن اسبش آویزان کرده است. 📋 كأنَّهُ القَمَرُ لَيلَةَ تَمامِهِ، و بَينَ عَينَيهِ أثَرُ السُّجُود، ▪️صورت آن سر بریده، همانند ماه شب چهارده بود و در بین دو چشمانش، اثر سجده‌های طولانی پیدا بود. 📋 فإذٰا طَأطَأ الفَرَسُ بِرَأسِهِ لَحِقَ الرّأسُ بِالأرْضِ، ▪️هر گاه که آن اسب، سرش را خَم می‌کرد، آن سر بریده هم به زمین کشیده می‌شد‌. 🥀 من جلو رفتم و از آن اسب‌سوار پرسیدم که این رأس بریدهٔ کیست؟ او گفت: 📋 هٰذا رأسُ العَبّاسِ بْنِ عَليِّ بنِ أبي‌طالب. ▪️این سر عباس بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام است! 📚 تذکره الخواص، ج۲ ص۲۵۲ 📚معالي السّبطين، ج۲ ص۹۸ 📚وسيلة الدّارين، ص۳۵۶ ✍ از تماشای رُخ ماه تو شد مهتاب، مست از طلوع چهره‌ات، هنگام مَدّ شد آب، مست پشت هر پلك تو يك ميخانه پنهان است…اگر چشمهايت هست در بيداری و در خواب، مست ما چه می‌فهميم تأثير تماشای تو چيست؟ آن هم آنجا كه شده با ديدنت ارباب، مست “يا كثير السّجده ” از حال تو در وقت نماز می‌شود تسبيح و مُهر و مسجد و محراب، مست «كاشف الكرب» و «أبو القِربه»،«كفيل زينبي» بر تو وابستند پس هستند اين القاب، مست باب حاجاتی و خوانديمت اگر باب‌الحُسين بوده‌ايم از عالم ذَر با تو در اين باب، مست “تشنه‌ی آب فراتم ای اجل مهلت بده” تا نَمُردم می‌شوم از اين شراب ناب، مست‌؟ چارده قرن است، كه در حسرت لبهای تو دور قبرت آب می‌گردد در آن سرداب، مست @Maghaatel
🔰 علم و معرفت، با گوشت و پوست قمر بنی‌هاشم «علیه‌السلام» عجین شده است... در نقلی آمده است: یکی از حضرات معصومین علیهم‌السلام در شأن حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام اینچنین فرمودند: 📋 اِنَّ العَبّاسَ ابْنِ عَلِیّ «علیهماالسلام» زَقَّ العِلمَ زَقًّا 🔻همانا عباس بن علی "سلام‌الله‌علیهما" علم را به طور کامل چشیده است. 📚اسرار الشهاده ص ٣٢۴ 🖌 این از تعابیر منحصر به فردی است که در چندین مورد فقط برای معصومین "علیهم‌السلام" به کار رفته است؛ استفاده از این تعبیر، حاکی از مقام و معرفت والای قمر بنی هاشم علیه‌السلام دارد. 📝 مرحوم‌ علامه مُقرّم بعد از نقل این روایت، این‌چنین می‌نویسد: این تشبیه امام علیه‌السلام استعاره بسیار بدیعی می‌باشد زیرا که «زقّ» به معنی تغذیه جوجه پرنده توسط مادرش است آن هنگام که خود به تنهایی قادر به غذا خوردن نیست، و از این استعاره متوجه می‌شویم که ساقی کربلا از کودکی و حتی از شیر خوارگی قابلیت گرفتن علوم و معارف را داشته است. 📚العباس علیه‌السلام، مقرّم، ص ۱۶۹. ✍ هر کس که زند دست به دامانِ اباالفضل پا بر سرِ کیوان نهد از شانِ اباالفضل ای جانِ جهان باد به قربانِ اباالفضل عالم همگی ریزه خورِ خوان اباالفضل جنّاتِ برین ، سُفرهٔ احسانِ اباالفضل خورشید بُوَد قُبّهٔ خرگاهِ جلالش مات است مَه از شعشعهٔ نورِ جمالش قاصر خِرَد از گفتنِ توصیفِ جلالش جبریل دو صد بار بسوزد پر و بالش پرواز کند گر به شبستانِ اباالفضل واللّیل ، بُوَد آیتی از طُرّهٔ مویش والشّمس ، بُوَد ذره‌ای از جلوهٔ رویش یک قطره بُوَد کوثر و زمزم ز سبویش کعبه به طواف آمده از فخر ، به کویش بر سجده فتاده است در ایوانِ اباالفضل یک جنّت طوبی ز قد و قامتِ رعناست در پیشِ قد و قامتِ او ، خم شده طوباست کویش حرمِ کعبه و یا سینهٔ سیناست؟ ربّ اَرِني گو به درش حضرت موساست گر جلوه کند طلعتِ رخشانِ اباالفضل در روضهٔ آن شِبلِ علی ، شاهِ مُکرّم خُدّام بُوَد نوح، و هم حضرتِ آدم موسی و خلیل الله و هم عیسیِ مریم در فخر و مباهات رسولانِ مُکرّم هستند که گشتند ثناخوان اباالفضل یا شاهِ نجف ، ای وصی سیّدِ خاتم شیرِ فلک از صولتِ عباس کند رَم از هیبتِ او زَهره دَرَد در دلِ ضِیغم هفت اخترِ سیّاره و نُه چرخِ معظّم چون گوی بُوَد در خمِ چوگانِ اباالفضل @maghaatel
🔰‌ ‌ناگفته‌هایی از کرامت بی‌مثل و مانند حضرت امام زین‌العابدین «صلوات‌الله‌علیه» ... از ترحّم و کرامت امام سجاد علیه‌السلام بر اهل مدینه، گزارش‌های بسیار لطیف و زیبایی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها، اشاره می‌کنیم: ✔️ مرحوم شیخ مفید و دیگر محدّثین نقل کرده‌اند: 📋 أَنَّهُ کَانَ فِی الْمَدِینَةِ کَذَا وَ کَذَا بَیْتاً یَأْتِیهِمْ رِزْقُهُمْ وَ مَا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ لَا یَدْرُونَ مِنْ أَیْنَ یَأْتِیهِمْ 🔻 در مدینه چندین خانواده زندگی می‌کردند که خوراک و تمام احتیاجات آنها می‌رسید و نمی‌دانستند چه کسی آنها را تامین می‌کند. 🔸 پس از شهادت علی بن الحسین علیهماالسلام دیگر کسی چیزی نیاورد. در این موقع بود که دسته جمعی صدا به ناله و فغان بلند کردند.(۱) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در نقل‌های متعدّدی آمده است: 🔹 پس از تاریکی شب که دیدگان به خواب می‌رفت، امام سجاد علیه‌السلام از جای حرکت می‌کرد و هر چه از خانواده‌اش اضافه بود در انبانی گذاشته، به شانه می‌گرفت و به طرف خانه فقراء می‌رفت و در حالی که صورت خود را پوشانیده بود بین آنها تقسیم می‌کرد. 📋 وَ کَثِیراً مَا کَانُوا قِیَاماً عَلَی أَبْوَابِهِمْ یَنْتَظِرُونَهُ فَإِذَا رَأَوْهُ تَبَاشَرُوا بِهِ وَ قَالُوا جَاءَ صَاحِبُ الْجِرَابِ. 🔻بسیاری از اوقات آنها بر در خانه ایستاده، انتظار آمدن آن حضرت را داشتند. همین که می‌رسید می‌گفتند: صاحب انبان آمد.(۲) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ امام صادق عليه‌السلام در روایتی فرمودند: 🔹 عادت حضرت علي بن الحسين علیهماالسلام اين بود كه در روزي كه آن روز را «روزه» مي‌گرفتند، امر می‌كردند تا گوسفندی را ذبح كنند. بعد اعضاء آن را قطعه قطعه نموده و آن را بپزند. 🔸 نزديك غروب كه می‌شد حضرت به روی ديگ‌ها نگاه می‌كردند و به آن نزديك می.شدند تا اينكه در حالي كه روزه‌دار بودند، بوی آبگوشت را استشمام مي‌كردند و بعد مي‌فرمودند ظرف‌های چوبی بزرگ را بياوريد و براي «آل فلان» و «آل فلان» غذا بكشيد. براي فلان خانواده غذا بكشيد، تا اينكه به آخر ديگ‌ها مي‌رسيدند و همه تمام می‌شد. 📋 ثُمَّ یُؤْتَی بِخُبْزٍ وَ تَمْرٍ فَیَکُونُ ذَلِکَ عَشَاءَهُ 🔻سپس براي خود حضرت مقداری «نان» و «خرما» می‌آوردند و همان شام حضرت بود.(۳) 📚(۱)الإرشاد،ج۲ ص۱۴۹ ؛ و المناقب، ج۱۱ ص۶۸ 📚(۲) المناقب ج۱۱ ص۶۹ ؛ شرح الاخبار، ج۳ ص۲۵۰ 📚(۳) المحاسن ص ۳۹۶ ؛ الکافی ج۴ ص۶۸ @Maghaatel
🔰 شمّه‌ای از نورانیت وجه مبارک حضرت مولانا سیدالشهداء علیه‌السلام ... در نقل‌ها آمده است: 📋 أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهماالسلام کَانَ إِذَا جَلَسَ فِی الْمَکَانِ الْمُظْلِمِ یَهْتَدِی إِلَیْهِ النَّاسُ بِبَیَاضِ جَبِینِهِ وَ نَحْرِهِ 🔻هر گاه که امام حسین علیه‌السلام در یک مکان تاریکی می‌نشست، مردم به جهت نورانیت پیشانی و گلوی آن حضرت، به سمت او می‌آمدند.(۱) 📋 و إذا تَكلَّمَ رُؤِيَ النّورُ يَخرُجُ مِن بَينِ ثَناياه. و لَم يَكنْ يَمُرُّ في طَريقٍ فَتَبِعهُ أحَدٌ إلّا عَرَفَ أنّهُ سَلَكه، لِطِيبِ رائِحتِهِ. 🔻 چون آن حضرت، لب به سخن باز می‌نمود، از بین دندان‌های مبارک آن حضرت، نور می‌درخشید. و از هیچ راهی عبور نمی‌کردند جز اینکه هر که از آن راه می‌گذشت، بوی خوش آن حضرت را استشمام می‌کرد و یقین می‌کرد که امام حسین علیه‌السلام از این راه، عبور کرده است.(۲) ➖ در نقلی دیگر آمده است: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 📋اِنّی اَشُمُّ رائِحةَ الجَنّةِ مِن الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام 🔻 من بوی بهشت را از حسین علیه‌السلام استشمام می‌کنم.(۳) 📚(۱)بحارالانوار، ج۴۴ ص١٨٧ 📚(۲)موسوعة کربلا، ج١ ص١٧١ 📚(۳)سحاب الدموع، ج٢ ص١١۴ ✍ «وَ الشَّمس» همان طلعت نیکوی حسین است «وَ الَّیل» سَواد گرهٔ موی حسین است حاجی ز کجا می‌طلبی کعبه دل را سوگند به حق کعبه‌دل،کوی حسین است جنت که بود رایحه‌اش رایحه عشق الحق که معطر شدهٔ بوی حسین است جبریل امین فخر کنان از ازلُ الدّهر در کنگره عرش، ثنا گوی حسین است آن رقعه که ثبت است در او حکم شفاعت از روز ازل بسته به بازوی حسین است خود را مزن ای شیعه بدین سو و بدان سو سویی که بود سوی خدا سوی حسین است تاسیس شفا خانه به صحرای بلا کرد خاکی که کند معجزه داروی حسین است @maghaatel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰 قلبی ربوده‌ای تو ز بابای خود که با / یک گردش نگاهِ تو اعجاز می‌کند ... در نقل‌ها آمده است: 📋 وكانَ الحُسینُ عَلَيْهِ‌السَّلَام يُحِبُّهُ حُبّاً شَديداً بِحيثُ إذَا رَآهُ فَرِحَ بِهِ وَ سَرَّ سُروراً عَظيماً. 🔻امام حسین علیه‌السلام، بسیار بسیار حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام را دوست داشت، به گونه ای که هرگاه او را می‌دید، خوشحالی و شور و شعف زیادی به امام علیه‌السلام دست می‌داد. 📋 وَ إذَا سَألَهُ حاجَةً لَا يَرُدُّهُ أبَداً وَ لَو عَلَى سَبيلِ الإِعجازِ 🔻 و هرگاه حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام، نیازی داشت، امام علیه‌السلام هرگز آن را رد نمی‌کرد و به هر نحو -ولو با معجزه- آن را برآورده می‌نمود. (۱) ➖ در نقل‌های متقدّم نیز آمده است: روزی حضرت علی اکبر علیه‌السلام در غیر فصل مناسب، از پدر بزرگوارش امام حسین علیه‌السلام انگور خواست. 📋 فَضَربَ بِيدِه سارِيةَ المَسجِد، فَأَخرَجَ لَه عِنَباً و مَوزاً، فأَطعَمَه فقال: 🔻ناگهان امام حسین علیه‌السلام با دستان مبارکشان به کناره دیوار مسجد زد که انگور و موزی از آن خارج شد‌؛ پس به فرزندشان دادند و فرمود: 📋 ما عِندَ اللَّهِ لِأولِيائهِ أكثَرُ 🔻از آنچه نزد خدای متعال است به اولیائش بیشتر می‌رسد.(۲) 📚(۱)معالي السّبطين، ج ۱ ص۴۰۸ ؛ وسيلة الدّارين،ص۲۸۸ 📚(۲)دلائل الإمامة،ص۷۵ ؛ نوادر المعجزات،ص ۱۰۹ ✍ حضرت آینه در خانه پیمبر دارد خوش به حال پدری که علی اکبر دارد دست این طایفه از عرش فراتر رفته پسر ارشد این خانه به حیدر رفته چقَدَر نسل اسد شیر دلاور دارد کعبه شک کرده و می‌خواست ترک بردارد پسر حضرت خورشیدی و چون ماهی تو گاه پیغمبری و گاه یداللهی تو ساحل امنی و دریا به شما رو بزند کوه جا دارد اگر پیش تو زانو بزند آنقدر نور پیمبر به تو واصل شده است فکر کردیم که قرآن به تو نازل شده است در ازل دور تو گشتیم که حج ساخته شد ذوالفقار از خم ابروی تو کج ساخته شد قامتت در دل عباس قیامت کرده آسمان را به تماشای تو دعوت کرده تا که هستی دو قدم پیش پدر راه برو بیشتر در نظرش باش پسر! راه برو پدرت بی تو یقیناً کمری خم دارد به خودش آمده و دید تو را کم دارد باید از نیزه و شمشیر تو را جمع کند کار سختی‌ست تو را بین عبا جمع کند @maghaatel
🔰 حضرت علی‌اکبر «علیه‌السلام»، مستغرق در ذات الهی ... در برخی از نقل‌ها آمده است: وقتی که حضرت علی‌اکبر "علیه‌السلام" بر روی عقاب (اسم اسب آن حضرت) نشستند و عنان مرکب را به دست گرفتند، مخدّرات از خیمه بیرون آمدند و دور تا دور او را احاطه کرده و التماس او را می‌کردند که به میدان نرود. 📋 فَعِندَ ذلِكَ تَغَيّرَ حٰالُ الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام بِحَيثُ أشرَفَ عَلَى المَوتِ، ▪️در این هنگام بود که حال امام‌حسین "علیه‌السلام" دگرگون شد، به گونه‌ای که نزدیک بود، روح از بدن مطهرش جدا شود. 🥀 آن حضرت با صدای بلند خطاب به اهل و عیال خود فرمودند: 📋 دَعَنهُ، فَإنّهُ مَمسُوسٌ فِي اللَّهِ و مَقتولٌ فِي سَبيلِ اللَّه ▪️او را رها کنید تا به میدان برود چرا که او مستغرق در ذات الهی و کشته‌ی در راه اوست. 📚 معالي السّبطين،ج۱ ص۴۱۵ 📚 وسيلة الدّارين،ص ۲۹۳ ✍ این تعبیر از تعابیر بسیار دقیق و سنگینی است که با این لفظ (ممسوس)، تنها در وصف امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و با این مضمون در وصف چهارده معصوم علیهم‌السلام در روایات آمده است؛ و اینکه امام حسین علیه‌السلام اینگونه از حال حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام تعبیر می‌کند، حاکی از مقامی است که عقول ناقص بشریت، درکی از آن مقام ندارند. 📝 علی را ذاتِ ایزد می‌شناسد اَحد را درکِ احمد می‌شناسد چه گوییم از علی‌اکبر که تنها محمد را محمد می‌شناسد علی را بارها از بَر نوشتند گَهی کوثر گَهی حیدر نوشتند چه می‌دیدند در رویَش که این‌بار پس از نامِ علی ، اکبر نوشتند نگاهش کرد و حیدر گفت الله محمد را مکرّر گفت الله نمی‌شد واژه‌ای دیگر بگوید هزار الله‌اکبر گفت الله @maghaatel
🔰 وصف زیبا و ناشنیده از «کرامتِ» کم‌نظیر حضرت علی اکبر علیه‌السلام ... در وصف کرامت و جود و بخشش حضرت علی اکبر علیه‌السلام، نقل‌های متعدّدی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ✔️ در وصف کرامت آن حضرت چنین آمده است: 📋 جَميلُ الخُلْق ، عَميمُ الفَضل ، عَظيمُ الجُود 🔻حضرت علی اکبر علیه‌السلام اخلاق بسیار نیکویی داشت؛ بخشش او به همگان می‌رسید و جود و کرمش بسیار بود. 📚فرسان الهیجاء، ج۱ ص۴۰۹ 📚معالی السبطین، ج۱، ص۴۰۳ (با اندکی تفاوت) ✔️ حضرت علی اکبر علیه‌السلام آن‌قدر بخشنده و مهمان نواز بود که در نقل‌ها آمده است: 📋 إنَّ لَهُ دارًا لِضِیافَةِ الغُرَباء و الوَفادِ بِهِ و لَهُ غِلمٰانًا قَد اَعَدَّهُم لِخِدمَةِ أضیافِهِ وَ النّازِلینَ بِه 🔻آن حضرت یک خانه‌ای داشت مخصوص پذیرایی از غریبان و آن کسانی که تازه وارد مدینه می‌شدند. در آن خدمتکارانی داشت که وظیفه آنان خدمت رسانی به مهمانانش بود. 📋 اِنَّهُ کانَ یَأمُرُهُم لَیلاً اَنْ یُوقِدُوا النّارَ عَلَی سَطحِ دٰارِهِ لِیَهتَدِی اِلَیها الغُرَباءُ و القادِمونَ اِلَی المَدینة 🔻هر شب به آنان امر می‌نمود تا بر بالای آن خانه آتش روشن کنند تا غریبان و افرادی که تازه وارد مدینه می‌شوند، به خانه آن حضرت راه پیدا کرده و پذیرایی بشوند. عرب به کسی که این نوع ضیافت و‌مهمان‌نوازی می‌کند، «نارئُ القُریٰ» می‌گوید؛ که در بین بنی‌هاشم این لقب را تنها برای حضرت علی اکبر علیه‌السلام نقل کرده‌اند. 📚المنابع النوراء،بحرانی، ص۲۳۲ 📚فرسان الهیجاء،محلاتی، ج۱ ص۴۱۶ 📚مهیج الاحزان،یزدی، ص۴۴۵ ✍ جهان‌دار و جهان‌بخش و جهان‌آرا علی اکبر فَلک دست و فلک جاه و فلک پیما علی اکبر ندیده هیچ چشمی در تمام عالم امکان عَدیلت را، شبیه‌ت را، نظیرت را علی اکبر برای بُردن دل از حسین بن علی،کافی‌ست بگویی با تبسّم زیر لب "بابا" علی اکبر بنازم شانه های استوارت را که ده‌ها بار به دوشت تکیه کرده زينب كبری علي اكبر تو از بس سفره‌داری کرده‌ای در شهر پیغمبر شده بعد از حَسَن با تو کرم، معنا علی اکبر تویی مصداق زیبای حدیث بضعةٌ مِنّي شباهت داشتی از بس که با زهرا علی اکبر تو آن سَروی که در هر پنج نوبت وقتِ "قَدقامَتْ" کند تعظیم پیش قامتت طوبیٰ علی اکبر منم پایین تر از پایین تر از پایین تر از پایین تویی بالاتر از بالاتر از بالا علی اکبر مرا در تن بود تا جان به هر سختی و هر آسان بگویم یا علی اصغر بگویم یا علی اکبر چنان دست و سر از دشمن زدی در عرصه‌ی میدان که تکبیر مَلَک شد "لا فَتیٰ الّا علی" اکبر حسین بن علی را سنگ و تیر و نیزه نه بلکه غم پاشیدنت انداخته از پا علی اکبر اگرچه سوی چشمش رفته بود از دست اما شاه تو را بر خاک صحرا دید صدها جا علی اکبر به دنبال صدای یک نفر از خیمه بیرون زد ولی برگشت لَختی بعد با صدتا علی اکبر... @Maghaatel
🔰 کمال ادب و تواضعِ حضرت علی‌اکبر «علیه‌‌السلام» در برابر امام زین‌العابدین «صلوات‌الله‌علیه» ... در نقلی آمده است: امام سجاد علیه‌السلام این‌گونه فرمودند: 🥀 من روز عاشورا به مرض شديدی گرفتار بودم، ناگاه ديدم يكی آهسته آهسته دست و پای مرا مي‌بوسد. 📋 نظر كردم ديدم برادرم علي اكبر عليه‌السلام است، كه در كمال ادب روی پايم افتاده و صورت خود را به كف پايم می‌مالد. 🥀 گفتم: اي برادر! تو را چه می‌شود كه حالت دگرگون است و گريانی؟! برادرم گفت: پدرمان تنها مانده و يارانش كشته شده‌اند، قصد دارم كه جانم را نثارش كنم ... 📚تذكرة الشهداء، ج۱ ص۴۷۸ ✍ طبق تحقیق و أصحّ اقوال، حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام فرزند بزرگ امام حسین علیه‌السلام بوده و حدود ۵ سال از امام سجاد علیه‌السلام بزرگتر بودند؛ و اینگونه ادب و تواضع در برابر امام زین‌العابدین علیه‌السلام از جانب ایشان، حاکی از درک والا و معرفت عمیقی است که ایشان نسبت به برادر کوچکتر از خود یعنی امام سجاد علیه‌السلام داشتند. @maghaatel