🎉🎈🎉🎈 🌼نامه های ماریه🌼 🔴 قسمت چهارم #قصه #کودک #امام_زمان #مــــاه_مــــــهــر 🌷▶═🌸🌿☃️.══════╗ 𝕁𝕠𝕚𝕟➲ @mah_mehr_com #مــــــاهـ_مـــــــــهـر

#شمع🕯 #مــــاه_مــــــهــر 🌷▶═🌸🌿☃️.══════╗ 𝕁𝕠𝕚𝕟➲ @mah_mehr_com #مــــــاهـ_مـــــــــهـر

🎞 #داستان #قصه روز دوم ورود به کربلا 💌برای دوستانتان ارسال کنید. #مــــاه_مــــــهــر 🌷▶═🌸🌿☃️.══════╗ 𝕁𝕠𝕚𝕟➲ @mah_mehr_com #مــــــاهـ_مـــــــــهـر

﷽ . 📺 #کلیپ_تصویری #حضرت_رقیه 🔺بابا تو کجا بودی؟ #آجرک_الله_یاصاحـب_الـزمــان #اللھم‌عــــجل‌ݪوݪیــــڪ‌اݪفــــࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #مــــاه_مــــــهــر 🌷▶═🌸🌿☃️.══════╗ 𝕁𝕠𝕚𝕟➲ @mah_mehr_com #مــــــاهـ_مـــــــــهـر •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

بسم الله الرحمن الرحیم 🌺🌺🌺🌺🌺 باید دختر داشته باشی، باید سه ساله باشد،قطره قطره اشک بر پهنای صورتت جاری شود و دستان کوچکش تند و تند اشکهایت را پاک کند و همراه با اشکهای تو بغض کند و اشک بریزد و تو دلت هوایی تر شود و دانه دانه مرواریدهایش را پاک کنی... جانم به فدای سه ساله ی حسین علیه السلام چگونه این همه غم از جلوی دیدگانش گذشت... تمام مجلس روضه سه ساله ام را برانداز میکردم.. دستهای بسته، صورت سیلی خورده، پاهای خسته، خار های بیابان، سرهای به نیزه، خیمه های به آتش کشیده، گوشواره های به غنیمت رفته، ماجرای خرابه... یک دختر سه ساله خیلی کوچک است برای این حجم عظیم غم، حق دارد جان بسپارد... باید دختر داشته باشی، باید سه ساله باشد تا بدانی چه میگویم... سه سالگی اوج شیرین زبانی و دلبستگی دختر به بابا ست... در کربلا چه گذشت بر این دختر و پدر و از اسارت تا شهادت چه بر دل این سه ساله صلی الله علیک یا اباعبدالله #دختر_سه_ساله #صلی_الله_علیک_یا_ابا_عبدالله @mah_mehr_com

#کاربرگ‌ماه‌محرم @mah_mehr_com

#قصه_کودکانه بازی هیجان‌انگیز امیر بلوز قرمزش را پوشیده بود. به خط‌های سیاه روی لباس نگاه کرد. شنلش را انداخت. دستش را مشت کرد. انگشت اشاره و انگشت کوچکش را باز کرد. به طرف بچه‌ها دوید و فریاد:«مرد عنکبوتی وارد می‌شود» چرخی زد و گفت:«بیاید قهرمان بازی» رضا به لباس عجیب امیر نگاه کرد و گفت:«اینجا خونه‌ی ماست پس من می‌گم چی بازی کنیم» سعید لب‌هایش را جمع کرد و گفت:«پس لطفا یه بازی درست حسابی و هیجان انگیز بگو» به درخت انجیر تکیه داد. دست روی چانه‌اش گذاشت و کمی فکر کرد. بشکن زد و گفت:«فهمیدم، پدربزرگ من یه صندوق قدیمی توی زیرزمین داره که به من اجازه داده هروقت خواستم با وسایلش بازی کنم اما یه شرط داره» سعید دستانش را به هم مالید و گفت:«زود بگو ببینیم چه شرطی؟» رضا سینه‌اش را صاف کرد و گفت:«بعد بازی وسایل رو تمیز و سالم برگردونیم سرجاش» امیر شنلش را مرتب کرد و گفت:«قبوله بریم ببینیم چی داره» روی چهارپایه کوچک کنار شیر رفت. پرید و گفت:«مرد عنکبوتی مواظب شماست» رضا راه افتاد و گفت:«دنبالم بیاید» بچه‌ها آرام از پله‌های زیرزمین پایین رفتند. رضا با کلیدی که زیر کوزه‌ی جلوی زیرزمین بود قفل در را باز کرد. در چوبی زیرزمین با صدای جرجری باز شد. بچه‌ها با دهان باز به وسایل زیرزمین نگاه می‌کردند. رضا برق را روشن کرد و گفت:«به چیزی دست نزنید فقط اجازه داریم به صندوق دست بزنیم بقیه وسایل ممکنه خراب بشن یا بشکنن» امیر جلو رفت و گفت:«پسر عجب جاییه، کو صندوق؟» به اطراف نگاه کرد. چشمش به یک صندوق چوبی افتاد. به طرفش رفت و گفت:«پیداش کردم ایناهاش» رضا سر تکان داد و جلو رفت:«اره خودشه» به سعید که هنوز با دهان باز به اطراف نگاه می‌کرد اشاره کرد و گفت:«کجایی؟ بیا جلو دیگه» سعید جلو رفت. بچه‌ها وسایل روی صندوق را با کمک هم برداشتند. صندوق قفل نداشت. رضا در صندوق را باز کرد. سعید با چشمان گرد به وسایل نگاه کرد:«واااای پسر عجب لباس‌هایی» امیر دستش را جلو برد. کلاهی از توی صندوق برداشت. روی کلاه یک پر بزرگ سبز بود و دورش توری توسی رنگ. رضا گفت:«این کلاه خوده، کلاه تعزیه، پدربزرگ من وقتی جوون بوده مسئول برگزاری تعزیه‌ی محل بوده» سعید سپر آهنی بزرگی را برداشت و گفت:«اینجا رو یه سپر راست راستکیه!» سعید کلاه را روی سرش گذاشت و غلاف شمشیری برداشت و پرسید:«این چرا خالیه؟ پس شمشیرش کو؟» رضا لبخند زد و گفت:«نمی‌دونم شمشیرش کجاست من فقط با همین بازی می‌کنم» سعید بلند شد. سپر را جلویش گرفت و گفت:«بیاید تعزیه بازی کنیم» امیر شنل و لباس قرمز را از تنش درآورد و گفت:«موافقم، فقط توی تعزیه از روی نوشته می‌خونن» سعید ابرویش را توی هم کرد و گفت:«تو از کجا می‌دونی؟» امیر لباس‌های توی صندوق را جا به جا کرد و گفت:«خودم دیدم، توی روستای ما محرم تعزیه می‌خونن» رضا دستش را توی صندوق برد و چند دفترچه بیرون آورد:«اینم متن تعزیه هرکسی لباس مخصوص خودش رو بپوشه و از روی اینا تعزیه رو بخونه» بچه‌ها با خوشحالی لبا‌س‌ها را پوشیدند و از زیرزمین بیرون دویدند. امیر از بین دفترچه‌ها یکی را برداشت. روی دفترچه نوشته شده بود:«ابراهیم پسر مسلم بن عقیل» به طرف زیرزمین رفت. سعید پرسید:«کجا؟» امیر درحالی که از پله‌ها پایین می‌رفت جواب داد:«می‌رم لباس ابراهیم رو پیدا کنم» تو هم لباس برادرش رو بپوش. از پایین پله‌ها بلند گفت:«تعزیه‌شو قبلا دیدم خیلی قشنگه» رضا لباسی که با خود آورده بود پوشید و گفت:«اره فکر خوبیه تعزیه پسران مسلم رو می‌خونیم» بچه‌ها لباس‌ها را پوشیدند و آماده شدند. گوشه‌ی حیاط تعزیه را اجرا کردند. تعزیه که تمام شد صدای گریه و تشویقی از پشت پنجره به گوششان رسید. پدربزرگ رضا بود. اشک‌هایش را پاک کرد و گفت:«امسال محرم باید أین تعزیه رو برای مردم محل اجرا کنید، ماشاالله به شما» چشمان بچه‌ها از خوشحالی برق می‌زد. #هویت #باران #قصه 🌸🍂🍃🌸 ✅ @montazar

🔊 #صوتی | تنظیم #استودیویی 📝 نازنین رقیه 👤 گروه سرود #نجم_الثاقب 🏴 #حضرت_رقیه @mah_mehr_com

#قصه‌های_دردونه‌_خدا #قسمت_دوم امام حسین علیه‌السلام خیلی مراقب خانواده‌شون بودن؛ اما آدم بدا ... @mah_mehr_com