باسلام وسپاس به شما همراهان خوب مهدوی از امروز بخاطر شما اعضای خوب وهمراه همیشگی کانال مهدویت روزی دوپارت از رمان یک فنجان چای با خداگذاشته میشه🙏😊🌹🌹

https://harfeto.timefriend.net/16700763657756 نظرات انتقادات وپیشنهادات خودتون را با ما در میان بگذارید خوشحال میشیم😊🙏🌹🌹

🇮🇷 🎥#کلیپ_نوشت (۱) | تفکر راهبردی در پیشبرد امور ❄️🌹❄️ #جان_فدا | #سردارسلیمانی #بصیرت http://eitaa.com/mahdavieat

🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #یادداشت_کوتاه باسمه تعالی انقلاب و انقلابی گری خط قرمز شهید حاج قاسم سلیمانی بود :👇🍀🌸🍀👇 یک فرد انقلابی کسی است که احساسات ، منطق و غیرت دینی و انقلابی را هم زمان دارا می باشد و آراسته به اخلاص ، بصیرت و عمل بهنگام است. کسی که پاسداری از انقلاب اسلامی را با تمام وجود لمس کرده باشد به قول حکما سنخیتی برای ایشان حاصل می شود و همین سنخیت علت انضمام ایشان به انقلاب اسلامی است. در مورد شهید حاج قاسم سلیمانی رهبر فرزانه انقلاب اسلامی مدظله‌العالی فرمودند : انقلاب و انقلابی گری خط قرمز جدی او بود. به گفته خود حاج قاسم : از مهمترین شئون عاقبت به خیری نسبت شما با جمهوری اسلامی و انقلاب و داشتن رابطه قلبی و دلی و حقیقی با حکیمی است که امروز سُکّان انقلاب را به دست دارد... امروز امکان ندارد کسی بدون دفاع از ولی فقیه بتواند از اسلام دفاع کند ، دفاع از اسلام با دفاع از ولایت فقیه امکان پذیر است. حاج قاسم ولی فقیه را نایب الامام می دانست و معتقد بود باب الحُجّه ، نایب الحُجّه است و کسی که دستش به شاخه پایینی نمی رسد به دلالت التزامی دستش به شاخه بالایی نمی رسد. نگاه حاج قاسم یک نگاه فاطمی (س) بود یعنی همه باید فدایی امام خود باشند نه مثل مردم زمان امام حسین علیه السلام که نشستند تا امام فدایی آنها شد . حاج قاسم معتقد بود : اگر ولایت مطلقه فقیه در این کشور نبود ، تفکر لیبرالی ، انقلاب اسلامی را استحاله کرده بود یعنی صورت انقلاب را نگه می داشت و سیرت انقلاب را نابود می کرد آنگاه به قول شاعر این بیت شعر تحقق پیدا می کرد که : بس که ببستند بر او برگ و ساز گر تو ببینی نشناسیش باز ✍ امراله عباسی #ثامن #بصیرت #جان‌فدا http://eitaa.com/mahdavieat

🇮🇷 🖼#عکس‌نوشت | حماسه نه دی ❄️🌹❄️ #جان_فدا | #بصیرت http://eitaa.com/mahdavieat

🇮🇷 🖼#عکس‌نوشت | #حاج_قاسم، یک مکتب و راه است ❄️🌹❄️ #جان_فدا | #بصیرت http://eitaa.com/mahdavieat

🇮🇷 🎥#کلیپ_نوشت (۲) | نزدیک ترین نقطه به خدا ❄️🌹❄️ #جان_فدا |#سردارسلیمانی #بصیرت http://eitaa.com/mahdavieat

🇮🇷 🎥#موشن_گرافیک | جستجو و شکار ❄️🌹❄️ #جان_فدا | #بصیرت http://eitaa.com/mahdavieat

❣ #سلام_امام_زمانم ❣ 📖 السَّلامُ عَلَیْکَ یا إِمامَ الْإِنْسِ وَالْجانِّ... 🌱سلام بر تو ای مولایی که بر جن و انس امامت می‌کنی. سلام بر تو و بر روزی که عالم هستی بر امامت تو گردن می نهد. 📚 صحیفه رضویه، زیارت امام زمان عجّل تعالی فرجه در حرم شریف امام رضا علیه السلام. #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #امام_زمان http://eitaa.com/mahdavieat

. به ھوای حرمش میگذرد ایّامم کوہ دردم‌... که‌ :( کند نام حسین♥️ آرامم صلی الله علیک یا ابا عبدالله✋ ◽️........♥️)::

🌌#استوری 💔چشمان‌ِ تو گفته‌ ؛باز برمیگردی... #حاج_قاسم #جان_فدا @mahdavieat

سلام ممنونم نظر لطفتونه همین الانم آبجی مجازیتونم😊🌹🌹🙏

سلام بزرگوار چشم حتما رمان که تمام شد جدید میزارم ممنونم از حس توجهتون🙏😊🌹

سلام و سپاس بیکران ازشما اعضای خوب و همراه همیشگی ما خوشحالم تو این چند سال با ماهستین باعث افتخاره😍😊🌹🙏

ممنونم بزرگوارید🙏😊🌹

#یک_فنجان_چای_با_خدا #قسمت_پنجاه_و_هشتم سرگردانتر از مسافری راه گم کرده در کویر بودم. کاش دنیا یک روزاستراحت برایم قائل میشد. دوباره درد همچون گربه ایی بی چشم و رو به شیشه ی ترک خورده ی وجودم چنگال کشید. سرم پر بود از سوالات مختلف. حسام چه چیزی از دانیال میخواست؟؟ چرا از یان خبری نبود؟ حتی تماسهایم را بی پاسخ میگذاشت.. حسام.. حسام.. حسام.. تنفرِ دلنشین زندگیم.. کاش بود و میخواند تا درد، فرار را برقرار ترجیح دهد.. آن شب تا صبح با بی قراری دست و پنجه نرم کردم. صدایِ یالله گویی حسام در محیط پیچید.. سرطان که جانم را به یغما برده بود، کاش حداقل موهایم را برایم میگذاشت، مطمئنا ابزارخوبی بود محضه شکنجه ی این بچه مسلمان..  کلاهم را روی سرم گذاشتم. عطر بد خاطره یِ چای به وضوح در بینی ام نشست و صدایِ حسام از چارچوب درب در گوشهایم.. به سمتش چرخیدم. سینی به دست منتظرِ اجازه ی ورود بود و من صادرش کردم. سینیِ پر شده از چای، نان، پنیر و گردو را روی میز گذاشت ومیز را جلویِ پای قرار داد. ( حاج خانوم میگن اعتصاب غذا کردین..) به دستانِ مردانه اش که با نظم خاصی در حالِ درست کردن لقمه بود نگاه کردم. پنج لقمه ی کوچک دست کرد و کنار یکدیگر در سینی قرار داد. در چای استکان  شکر ریخت و به رسم ایرانی بودنش، قاشق ظریفِ چای خوری را بعد از چرخاندن در استکان،  درونِ نعلبکیِ گلدار گذاشت.. چای دوست نداشتم، اما این حسِ ملس را چرا.. (من از چایی متنفرم.. جمعش کن..) لبخند زد ( متنفرین؟؟ یاااا.. ازش میترسید؟؟) ابروهایم گره خورد. ( میترسم؟؟ از چی؟؟ از چایی؟؟) لبخند رویِ لبش پر رنگتر شد ( اوهوم.. آخه ما مسلمونا زیاد چایی میخوریم..) سکوت کردم.. او از کجا میدانست که دلیلم برایِ نخوردن چای، مسلمانان بودند؟؟ این را فقط دانیال میدانست..  اما ترس.. ترس کجایِ کار قرار داشت؟؟ ( من از مسلمونا نمیترسم..) دستی به صورتش کشید. لبانش کمی  جمع کرد ( از مسلمونا که نه.. امااا.. از خداشون چی؟) میترسیدم؟؟  من از خدایشان میترسیدم؟؟ ( نه.. من فقط از اون  نفرت دارم). رو به رویم، رو زمین نشست (از نظرمن نفرت، نوعی ترسِ گریم شده ست.. ترس هم که تکلیفش معلومه.. باید جفت پا پرید وسطش، باید حسش کرد.. اونوقتِ که خدا شیرین تر از این چایی میشه..) راست میگفت.. من از خدا میترسیدم.. از او و کمرِ همتش برایِ نابودیِ زندگیم.. با انگشتان دستش بازی میکرد ( گاهی.. بعضی از آدما چایی شون با طعم خدا میخورن.. بعضی ها هم.. فنجانِ چایِ شونو با خودِ خدا..) حرفهایش عجیب، اما دلنشین بود. نفسی عمیق کشید که بی شباهت به آه نبود ( اما اون کسی میبره که چایی رو با طعم خدا ، مهمونِ  خودِ خدا بخوره..) شاید راست میگفت.. من از ترسِ طعمِ خدا، هیچ وقت مزه ی چای را امتحان نکردم.. سینی را با لبخندی مهربان به سمتم هل داد (خب.. پروین خانووم منتظرن تا سینی رو خالی تحویلشون بدم.. ) لقمه ایی را که درست کرده بود در دهانم گذاشتم.. فنجانِ چای را به سمتم گرفت. نمیدانم چرا؟ اما دوست داشتم، برایِ یکبار هم که شده امتحانش کنم.. با اکراه استکان را از دستش گفتم. لبخندِ مردانه اش عمیق تر شد. جرعه ایی نوشیدم.. مزه اش خوب بود.. انقدر خوب که لبانم به خنده باز شد.. یعنی خدایِ مسلمانان به همین شیرینی بود؟؟ حسام رفت و من واماندم در شاعرانه هایش و چایی که طعم خدا میداد.. ✍ ادامه دارد .... 🕊 💚🕊 🕊💚🕊 🆔👉🏻 http://eitaa.com/mahdavieat

#یک_فنجان_چای_با_خدا #قسمت_پنجاه_و_نهم نیمه های شب صوفی تماس گرفت و با عجله اما شمرده شمرده نقشه ی فرار را برایم توضیح داد. ترسیدم ( پس مادرم چی؟ اونم اینجاست ..) صوفی با لحنی نه چندان مهربان گفت که همزمان با من، فرد دیگری مادر را از چنگال حسام درمیآورد. اما مگر حسام میتوانست به مادرم آسیب برساند..؟؟ نقشه ی فرار برای فردا کشیده شده بود. درست در زمانی که برایِ معاینه نزد پزشک میرفتم. اما صوفی این اطلاعات را از کجا آورده بود؟؟ باز هم حسی، گوشم را میپیچاند که حسام نمیتواند بد باشد.. و شوقی که صدایِ خنده های دانیال را در قلبم زمزمه میکرد.. کدام یک درست بود؟؟ آرامشِ حسام یا حرفهای صوفی؟ با صدایِ خنده هایِ بلند حسام که از سالن میآمد، چشمانم را باز کردم.. کاش دیشب خورشید میمرد تا باقی مانده یِ عمرم، بی فردا میماند.. حالم بدتر از هر روز دیگر بود. میترسیدم و دلیلش را نمیدانستم، شاید از اتفاقی که ممکن بود برای این دشمنِ نجیب بیوفتد.. بی رمق از اتاق بیرون رفتم.. لیوان به دست رویِ یکی از مبلها نشسته بود. با پروین حرف میزد، میخندید، سر به سرش میگذاشت.. یعنی تمامِ اینها هنرِ بازیگریش بود؟؟ چقدر زندگی در وجودش وجود داشت. عطر چای آمد، مزه اش زیر زبانم تجدید شد.. کلاه به سر روی یکی از مبلها نشستم، سر به زیر سلام کرد. نمیدانم چه در ظاهرم دید که با لحنی نگران و متعجب جویایِ حالم شد. بی توجه به سوالش، جمع شده در پُلیورِ یادگار از دانیال رویِ مبل نشستم. هوا بیشتر از همیشه سرد نبود؟؟ ( از اون صبحونه ی دیروزی میخوام..) سعی کرد لبخندش را زیر انگشتانش مخفی کند ( با چایی شیرین یا..) حرفش را کور کردم ( اگه نیست، میرم اتاقم..) از جایم بلند شدم که خواست بمانم (حاج خانووم.. بی زحمت یه صبحونه ی مامان پسند حاضر کنید..) و جمله ایی زیرِ لبی که به سختی شنیدم ( و یه استکان چایی با طعم خدا..) چند دقیقه بعد حسام سینی به دست روبه رویم ایستاد . آن را روی میز گذاشت و درست مثله روز قبل، شیرینش کرد. لقمه هایِ دست سازش را یک دست و مرتب، کنارِ هم قرار داد و منتظر نشست. (خب.. یاعلی.. بفرمایید..). پدر کجا بود که نامِ علی را در خانه اش بشنود..؟؟ خوردم.. تمام لقمه ها، را با آخرین قطره ی چایِ شیرین شده به دستِ مهربان ترین دشمن دنیا. کاش گینس، ستونی برایِ ثبت آرامش داشت.. صدایش بلند شد ( پروین خانووم از اینکه چیزی نمیخوردین خیلی ناراحت بودن، البته زنِ ایرانیو نگرانی هایِ بی حدش.. خب دیگه کم کم باید آماده شید که بریم دکتر، یه ساعت دیگه نوبت دارین.. امروز خیلی رنگتون پریده ، مشکلی پیش اومده؟؟ باز هم درد دارین؟؟) درد که همزاده ثانیه ثانیه های زندگیم بود.. اما درد امروز با همیشه فرق داشت رنگش بی شباهت به نگرانی نبود.. نگرانی از جنسِ روزهایِ بی قراریِ برای دانیال.. آماده شدم. پیچیده در پالتو و شالِ مشکی در ماشین نشستم. هر وقت که از خانه بیرون میآمدیم، تمام حواسش به من و اطرافم بود. باور نمیشد که زندانیش باشم.. در طول مسیر مثله همیشه سکوت کرد. وقت پیاده شدن صدایم زد ( سارا خانووم..). ایستادم. (من بهتون قول دادم که هیچ اتفاقی براتون نیوفته.. تا پایِ جوونمم سر قولم هستم..) نمیدانم چه چیز در صورتِ یخ زده ام دید که خواست آرامم کند.. ✍ ادامه دارد .... 🕊 💚🕊 🕊💚🕊 🆔👉🏻 http://eitaa.com/mahdavieat