پشت رهبر را خالی نکنید #ما_ملت_امام_حسینیم❤️❤️❤️

♨️تا الان شنیده‌اید که رهبر معظم انقلاب بگویند خدا از فلانی نخواهد گذشت؟!؟ پس مسئله خیلی مهمه که آقا اینجوری صحبت می‌کنند....

▪️🍃🌹🍃▪️ آیا میدانید ۲۹۵ شبکه خارجی علیه جمهوری اسلامی با بودجه میلیارد دلاری فعالیت می‌کنند⁉️ #جنگ_ترکیبی #جنگ_شناختی 🍃🌹▪️ـــــــــــــــــــــــــ https://eitaa.com/mahdavieat

🌹 🌸قشنگ ترین عشق 💫نگاه خداوند بر بندگان است 🌸هر کجا هستید به 💫به نگاه پر مهر خدا می‌سپارمتون 🌸الهی 💫مهـر؛ بركت؛ عشـق 🌸محبت و سلامتى 💫شادی و عاقبت بخیری 🌸هميشه همنشین شما باشند 💫صبحتون به نور خدا روشن 🌸 صبحـــــــــتون بخیر https://eitaa.com/mahdavieat

▪️🍃🌹🍃▪️ #اربعین، ظهور امام زمان علیه‌السلام در نفس اربعینی هاست! 🍃🌹▪️ـــــــــــــــــــــــــ

▪️🍃🌹🍃▪️ 🖼 #خبر_خوب | صدای پای آب از عمان تا فلات مرکزی 🍃🌹▪️ـــــــــــــــــــــــــ

#حتماببینید ❁ـ﷽ـ❁ 🎬 #کلیپ_تصویری 📋 خبرِ اشکِ ما به حضرت زهرا سلام الله علیها میرسد جور دیگری هم میتوان گفت: اثر اشک مانند هدیه‌ای به حضرت می‌رسد به گونه‌ای که مددکار او می‌گردد. #محرم #ابددرپیش داریم هستیم که هستیم التماس دعای #فرج #رسانه_باشید http://eitaa.com/mahdavieat حتما عضو کانال مهدویت بشوید

گوشه ای از زیارت امام حسین علیه السلام آنهایی که گرمای اربعین نگرانن #حتماببینید حجت‌الاسلام محرابیان #ابددرپیش داریم هستیم که هستیم التماس دعای #فرج #رسانه_باشید http://eitaa.com/mahdavieat حتما عضو کانال مهدویت بشوید

📌چین به شکل عجیبی در حال ذخیره غذا است؛دلیل آن مشخص نیست تا زنده ایم رزمنده ایم ❤️❤️

⭕️فعالیت سیاسی 🔻حضرت #امام_خامنه_ای: فعالیت سیاسی فقط این نیست که آدم بنشیند یک نقطه ضعفی را در دولت یا در دستگاههای دیگر پیدا کند، بنا کند این را در فضای مجازی با مسخره و توهین و .... بزرگ کند، فعالیت سیاسی این نیست!! #بصیرت #امیدآفرینی https://eitaa.com/mahdavieat

🔴توصیف رهبر انقلاب از سجایای برجسته اخلاقی همسر بزرگوارشان ،سرکار خانم خجسته باقرزاده ✍عالیه سادات ✅ثواب ارسال این پست را به امام زمان عج هدیه کنید. #امام_خامنه_ای_مدظله #مهدی_یار

🍃🌹🍃 🌿اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللهِ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتي حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَعَلى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن🌿 #امام_حسین علیه السلام #محرم #سلام‌صبح‌بخیر

خب کم‌کم آقای رشیدپور و سلبریتی هایی که پارسال جفتک انداختند، دارن گرم می‌کنند برگردند رسانه ملی الان چه کسی ضمانت میده اگه برگشتند دوباره هر غلطی خواستند نکنند؟ تا زنده ایم رزمنده ایم ❤️❤️ https://eitaa.com/mahdavieat

یوسف سلامی در سالگرد۳۴سالگی رهبری حضرت آقا به میان مردم رفت..ببینید جالبه اگه انرژی مثبت میخواین پیشنهاد دانلود میکنم کلی انرژی میگیریم اصلا خودانرژی منبع کل انرژی مثبتهای دنیا 🇮🇷 اتحادیه عماریون 🔺همدلی https://eitaa.com/mahdavieat

🌸🌸🌸🌸🌸 🍁کوچه‌ی هشت ممیز یک🍁 قسمت بیست و پنج زهرا یادش افتاد چای و دو حبه قندی که داخل اتوبوس بین راهی بهشان داده بودند را مصرف نکرده بود. به صورتش آبی زد. وضو گرفت و کنار جالباسی گوشه دیوار رفت. دو قند و چای کیسه ای را از کیفش در آورد و گفت:"الحمدلله. خدایا ممنونم که یادم انداختی." چای را داخل قوری انداخت. بعد از اینکه رنگ گرفت، قندها را هم داخل قوری انداخت. بذهنش خورد: "سید معمولا در جیبش شکلاتِ جایزه‌ای دارد. "رفت تا از جیب قبای سید، شکلات بردارد و اگر بچه ها به کم شیرین بودن چای اعتراض کردند، شکلات را به آن ها بدهد. شکلات توت فرنگی و انگوری را انتخاب کرد. مکث کرد که: "سید این ها را برای جایزه دادن به بچه های مسجد، داخل جیبش نگه می دارد." شکلات ها را سرجایش گذاشت. با خود گفت: "باشد برای بچه های مسجد. زینب و علی اصغر هم اگر خواستند بروند مسجد از بابا جایزه بگیرند" با این فکر و نقشه ای که برای مسجد بردن بچه ها به ذهنش خورده بود، گرفتگیِ چهره اش کمی باز شد. با خود گفت: "سید بیشتر تحت فشار است. بالاخره او مرد است و نان آور خانواده. خدایا از سر فضلت، گشایش را روزی همه مان کن." 🔸زینب پهلو به پهلو شد. زهرا کنارش رفت و نشست. او را به پهلوی راست غلتاند. پشتش را نوازش کرد. چشمان زینب باز شد:"بابا رفته؟" زهرا به لبخند، صورت دخترش را بوسید و گفت: "سلام خوشگل. نه نرفته. درس گوش می دهد." زهرا، دستش را پشت زینب حایل کرد که موقع بلند شدن، از پهلوی راست بلند شود. نشست. از نگاه مادر فهمید پدر در بالکن نشسته. رفت پشت پنجره. به شیشه زد. مادر در حال برخاستن گفت: "هدفن در گوش باباست . نمی شنود." از صدای ضربه شیشه، علی اصغر هم بیدار شد. زهرا به سرعت خود را به رختخواب او رساند تا او را هم از پهلوی راست بلند کند که دیر رسید. علی اصغر بلند شده بود. زهرا با خود گفت: "امروز بیچاره ایم. خدا رحم کند" 🔹بچه‌ها به کمک مادر، دست و صورت شستند و کنار بابا رفتند. زهرا اصراری نداشت برای صبحانه صدایشان بزند. سید، هر دو را روی پاهایش نشاند و همان طور که درس خارج اصول را گوش می‌داد، نوازششان کرد. علی اصغر، چرتش گرفت. اما زینب، دوست داشت هدفون بابا را بگیرد و گوش دهد. سید، یک گوش هدفن را در گوش زینب گذاشت. زهرا باز هم داخل کابینت ها را گشت. یاد ناهار افتاد:"خدایا برای ناهارشان چه بپزم؟" به اندازه یک استکان سویا داشت و کمتر، نخود. همان نخود اندک را داخل قابلمه گذاشت. کمی نمک و ادویه زد و شعله را روشن کرد. "سویا را هم خواهم خیساند اما با سویا و کمی نخود، شکم کدامیک را سیر کنم؟" غرق حرف زدن با خود بود و حضور سید را در آشپزخانه احساس نکرد. 🔸سید، آشفتگی زهرا را حس کرده بود. علی اصغر را به تماشای ویدئویی از حیوانات، پای لب تاب نشانده بود و زینب را به جمع کردن رختخوابش، تشویق کرده بود تا در خلوت، ببیند زهرا را چه شده. زهرا با گرمای دستان سید، به خود آمد. چشمان نگرانش را به سید دوخت. سعی کرد چهره اش را خندان نشان دهد گفت:"امروز که به خانم ها نگفتیم کلاس قرآن هست. از فردا شروع کنم دیگر." سید موهای زهرا را نوازش کرد و گفت: "اینقدر نگران نباش زهرا. خدا بزرگ است. نماز صبح اعلام کردم برای ساعت یازده." زینب، یادگرفته بود که وقتی مامان و بابا با هم حرف می زنند، به کاری مشغول باشد و مزاحمشان نشود. سمت کارتن های موز رفت و اسباب بازی ستاره‌هایش را برداشت تا چیزی بسازد. زهرا به محبت های سید، کمی آرام شد. همین محبت ها و دلِ بزرگِ سید، سختی های زندگی طلبگی را برایش تحمل پذیر می کرد. 🔹چراغ آشپزخانه را خاموش کرد و بیرون آمدند. علی اصغر مشغول ور رفتن به لب تاب بود. سید، بالای سر علی اصغر، ماتش برد. علی اصغر چهار ساله، برنامه های لب تاب را حسابی به هم ریخته بود. سید، لب تاب را از دست علی اصغر نجات داد و خیلی جدی گفت: "قرار بود به چیزی دست نزنی آقا. قرارمان یادت رفت که!" علی اصغر، باز هم خواست دکمه های کیبورد و موس را فشار بدهد و صدای هشدارهای لب تاب را در بیاورد. خوشش آمده بود. اما دستش به لب تابی که روی دست بابا بلند بود، نرسید. ▫️سید، برنامه ها را نگاهی انداخت و با خود گفت: "پروژه ام را حذف کرده.. خدایا.." نگاه مستاصلی به علی اصغر انداخت. با خود گفت: "زحمات ساعت ها کارم پرید." نیرویی انگار حنجره اش را تحریک می کرد که فریادی بزند و به حرکت دست، علی اصغر را تنبیه کند. به خود گفت: " بچه است دیگر. زدن ندارد. داد و فریاد ندارد. سرزنش کردن ندارد جواد. اشتباه خودم بود که نشاندمش سر لب تاب. رمز را برای همین ها گذاشته بودم" نفس عمیقی کشید و لب تاب را خاموش کرد. سعی کرد خودش را آرام کند. به خود گفت: "خیر باشد. دنیاست دیگر. این هم می‌گذرد" علی اصغر را بوسید. لُپش را به نرمی کشید و آماده بیرون رفتن شد. https://eitaa.com/mahdavieat

🌸🌸🌸🌸🌸 🍁کوچه‌ی هشت ممیز یک🍁 قسمت بیست و شش 🔸زینب سازه اش را ساخت و برای نشان دادن، پیش مادر رفت: "مامان اگر گفتی این چیست؟" زهرا گفت: "سفینه ی فضایی است؟" و شوق زینب که :"نه. یک فرصت دیگر می دهم حدس بزنی". علی اصغر همه اسباب بازی های داخل کارتن موز را بیرون پرت کرد و خودش نشست داخل کارتن. با صدای نازک و جیغ مانندی فریاد زد: "مامان پاک کن داری؟" زهرا که در فاصله یک متری اش نشسته بود گفت: "چرا داد می زنی؟ پاک کن یعنی ماژیک دیگه ؟" علی اصغر که فهمید دوباره اسمش را اشتباه گفته با خنده ای که سعی داشت کنترل کند و بروز ندهد گفت: "آره. ماژیک" هنوز در ادا کردن صحیح کلمات مشکل داشت. مادر گفت:"من که ماژیک ندارم اما خودت داشتی." علی اصغر همان طور بلند جواب داد:"آن ها خراب اند." شروع کرد به نق زدن. زهرا گفت:"لابد درش را باز گذاشتی که خشک شده اند. حالا بیاورشان تا بببینم" و رو به زینب که بی صبرانه منتظر حدس بعدی مامان بود گفت: "خانه درختی است؟" زینب گفت:"نه. گلدان است" زهرا کمی به دور و اطراف سازه ستاره ای زینب نگاه کرد و از سر تحسین و با صدایی متفاوت و کلفت شده مانند بُهت زده ها، گفت:"عجب سازه‌ای. گلدان است." لب هایش را به هم فشرد و چانه اش را بالا کشید و گفت: "مخترع خوبی خواهی شد"صورتش را با لبخند، پُر مِهر کرد و همان طور که نیم نگاهی به خراب کاری های علی اصغر داشت، به بهانه گرفتن سازه، دست کوچک لطیف زینبش را گرفت و بوسید. صورتش را نوازش کرد. موهای روی پیشانی را به دو انگشت عقب برده و حالت داد. لُپش را بوسید و گفت: "چقدر خوب می شود اگر تصویرش را در دفترت نقاشی کنی. " با این حرف زهرا، زینب رفت تا دفترش را از کارتن موزی که از چند روز پیش، کمد او شده بود، بیاورد. 🔹زهرا، محو کارهای علی اصغر شد. ماژیک های بی در را لای کناره‌ی مقوایی کارتن موز، با فاصله فرو کرده بود. به مادر نگاه کرد و گفت: "مامان من زندانی ام" زهرا از این حرف و کار علی اصغر خنده اش گرفت. گفت: "ماژیک هایت خراب که بود هیچ، الان نابودشان کردی که پسرجان" علی اصغر که فکر کرد چه کار باحالی کرده است، غش غش خندید. زهرا گفت: "همان جا بنشین تا بیایم" ولی مگر علی اصغر نشست. پشت سر مادر راه افتاد تا ببیند چه خبر است. زینب، بساط دفتر نقاشی و مدادرنگی هایش را گوشه دیوار، پهن کرد. سازه اش را جلویش گذاشت و شروع کرد به کشیدن. 🔸 زهرا جعبه ابزار خیاطی اش را از زیر میز کوچک و کهنه ای که چرخ خیاطی را رویش گذاشته بود، جلو کشید. نخ قرمز رنگ را در آورد. در جعبه را گذاشت و آن را زیر میز، هُل داد. مثلا متوجه آمدن علی اصغر نشده بود. از دیدن او جا خورد و گفت:"دِ. تو چرا اینجایی. زندانی شده بودی که" و دنبالش گذاشت. علی اصغر دوید و به سالن رفت و داخل کارتن پرید. پریدن همان و خوردن سرش به دیوار همان. جیغ ممتد و گوش خراشی کشید. از همان جیغ هایی که فقط حنجره بعضی بچه ها یارای تولید این بسامد صوتی را دارد و چنان گوش خراش و متلاشی کننده اعصاب و روان است که قلب و سر زهرا همزمان، به درد می افتاد و دلش می خواست بزند و لت و پارش کند تا از این جیغ ها نکشد. زینب که دختر بود این حنجره را نداشت و او، با این پسر بودنش، چنین جیغ هایی را راحت می کشد. رشته های اعصاب زهرا، به هم تابیده شد. سرش درد گرفت. آمد بزند به دهان علی اصغر. خودش را کنترل کرد و گفت: " پسر خوب چرا می پری؟ مگه ترامپولینه؟" علی اصغر در حال گریه و نق زدن، خندید. 🔹 زهرا که دید آنقدرها جدی نیست و وسط گریه، با صدای گریه وارش می خندد گفت: "سرت را بیاور یک بوس بکنم و برویم سراغ نخ قرمزمان". عبارت "نخ قرمزمان" را چنان با هیجان و گشاد کردن و چرخاندن مردمک چشم و ابرو بالا پایین بردن گفت که علی اصغر، باز هم خنده ای قاتی گریه اش کرد و سرش را جلو آورد. زهرا، پیشانی و سر علی اصغر را بوسید و نگاهی انداخت. ورم کرده بود. دلش لرزید. باز هم بوسید. به خود گفت: "خب حالا. یک کم ورم کرده است دیگر. اینقدر دل ریش شدن ندارد. ناسلامتی قرار است شهید شودها" با این تشری که به دل زد، نخ قرمز را باز کرد و دور اولین ماژیک پیچید. قرقره را بازتر کرد و نخ را دور ماژیک دوم پیچید. قرقره را به دست علی اصغر داد و گفت: "حالا خودت تا آخر، همین کار را بکن. انگار که داری شِرشِره می بندی دور ماژیک ها وکارتن". علی اصغر مشغول شد. زهرا، از فرصت استفاده کرد. سری به نخودها زد. سینی‌ای برداشت تا همانطور که مشغول بازی و نقاشی هستند، صبحانه بچه ها را با دست خود در دهانشان بگذارد و کم بودنش به چشمشان نیاید. تخم مرغ و چای و مختصر نانی که نرم شده بود را داخل سینی گذاشت و به سالن رفت. https://eitaa.com/mahdavieat

🌸🌸🌸🌸🌸 🍁کوچه‌ی هشت ممیز یک🍁 قسمت بیست و هفت 🔹حدود ساعت نُه صبح بود که سید از خانه بیرون زده بود. پیاده به سمت مدرسه، در حرکت بود. صدای بوق ماشین، سید را از حال و هوای ذکری که زیرلب می گفت، بیرون آورد. "حاجی جان بفرما بالا.." عبدالله بود. حاجی به سمت ماشین رفت. عقب پر از مسافر بود." سلام آقا عبدالله شیرمرد. احوال شما؟ مسافر داری مزاحمشان نباشم" عبدالله خم شد و در جلو را باز کرد و گفت:" بفرما بالا حاجی. در خدمت باشیم هر جا خواستید برید خودم می رسانمتان... خیلی مخلصیم." 🔸سید، سوار ماشین شد. سلام کرد و به عبدالله دست داد. سید از حال و احوال عبدالله پرسید و شنید. عبدالله گفت: "خب حاج آقا کجا می رفتید بی تعارف، برسانمتان" سید اشاره‌ای به جلو کرد و گفت: "داشتم می رفتم مدرسه درخواست جلسه و تدریس بدهم" یکی از خانم های مسافر گفت:"شما عربی سوم دبیرستان هم درس می دهید؟" سید گفت: "بله." خانم مسافر، گفت:"پسر من همان مدرسه درس می خواند. درس عربی اش نیاز به تدریس مجدد دارد. اگر زحمتتان نمی شود یک جلسه با او بگذارید. می ترسم مردود شود." خانم مسافر، برای نشان دادن پسرش، مسیرش را تغییر داد و دمِ مدرسه پیاده شد. سید از عبدالله خداحافظی کرد و به مدرسه رفت. 🔹سلام و احوالپرسی مدیر و خانم مسافر، خیلی طول نکشید. حضور آن خانم، کار معرفی سید را راحت کرد. مدیر مجتمع، خیلی راحت سید را پذیرفت و خانم قدیری خوشحال از این حسن تصادف، منتظر آمدن پسرش بود. صادق به همراه آقای ناظم، وارد دفتر شدند. خانم قدیری، جریان را برای صادق توضیح داد و از سید خواست نیم ساعتی با صادق عربی کار کند. سید به ساعت نگاه کرد. با خودش برنامه ریخته بود حدود ده و ربع خانه باشد تا زهرا با فراغت بتواند برای کلاس قرآن به مسجد برود. صادق که تا به حال با روحانی، درس عربی نخوانده بود، نمی دانست چه کار کند. سید گفت: "اگر آقا صادق راضی باشند، بنده در خدمتشان هستم." 🔸صادق، به مدیر نگاه کرد. چاره ای نداشت. سید و صادق به اتاق بغلی رفتند. خانم قدیری پشت در، به صدای صادق گوش می داد. خیالش از همکاری صادق با سید راحت شد. از مدیر خداحافظی کرد و رفت. بعد از جلسه تدریس، مدیر، شماره سید را گرفت. پاکتی را که خانم قدیری روی میز برای او گذاشته بود دستش داد و گفت: "خانم قدیری درخواست کردند منزل ایشان بروید و به تدریس ادامه بدید. البته اگر تمایل داشته باشید. در مدرسه هم امکانش هست. شماره شان را هم گذاشته اند." سید تشکر کرد و درخواست جلسه و صحبت با بچه ها را داشت. مدیر استقبال کرد. رو به آقای ناظم گفت: "برای سه شنبه هماهنگ کنید تا از آقا سید استفاده کنیم. " 🔹سید مسیر برگشت را به سرعت طی کرد. از سوپر، کمی خرید کرد. نانی خرید و به خانه رفت. زهرا از دیدن خرید سید خوشحال شد: "الحمدلله.. خدا خیرت بدهد جواد. خیلی غصه می خوردم" بساط کتاب هایش را جمع کرد. نکاتی که در برگه یادداشت کرده بود را داخل کیفش گذاشت. برشی از نان بربری را به دست بچه ها داد. بقیه چیزها را به سرعت سرجایشان گذاشت و راهی مسجد شد. سید، روی نان بچه ها، کمی پنیر مالید. کمی شکر رویش پاشید و گفت: "این هم از نان شکری با طعم پنیر." 🔸زهرا ساعت ده و نیم در مسجد حاضر بود. سری داخل انباری مسجد زد چند شاخه گل مصنوعی که هر کدام از یک نوع گل بود و مقداری پارچه ی ساتن صورتی و آبی رنگ که خاک گرفته بود را از لابلای وسایل انباری پیدا کرد. خیلی وقت نداشت. سریع گل ها را داخل آشپزخانه برد و شست. پارچه ها را وسط حیاط پشتی مسجد، تکاند و دو چهار پایه پلاستیکی تقریبا نیم متری را از کنار مسجد برداشت. پارچه های ساتن را روی چهارپایه های پلاستیکی با سوزن ته گرد تزیین کرد. گل ها را به تناسب رنگی شان، طوری چید که جلوه زیبایی داشته باشند. هر گل را وسط یکی از ساتن ها گذاشت. چهارده رحل قرآن را با فاصله نیم متر از هم، رو به قبله، مقابل ساتن های تزیین شده، باز کرد و روی هر کدام، قرآنی گذاشت. لوستر کوچک وسط مسجد را روشن کرد که نور مسجد بیشتر شود. 🔹 ساعت نزدیک یازده بود. مادربزرگ چنگیز اولین خانمی بود که پا به مسجد گذاشت. پیرزنی نورانی و مهربان که همانطور که از پله‌ها یا علی گویان بالا می‌آمد بلند بلند زهرا و سید را دعا می‌کرد: "خداخیرتان بدهد مادر بیست سال است من در این مسجد رفت و آمد می‌کنم کلاس قرآنی برگزار نشده بود. دخترم با آمدنت مسجد را احیا کردی. زهرا با لبخند، دستش را گرفت تا راحت تر قدم بردارد. خانم دیگری همینطور که دور و بر مسجد را نگاه می‌کرد و صلوات می‌فرستاد وارد جلسه شد. زهرا او را در همین چند روز، در صف جماعت، چند بار دیده بود. زهرا گفت: "اگر موافق باشید یک ربع منتظر بقیه بمانیم." دو خانم دیگر هم به محفل انس با قرآن پیوستند. صدای یاالله یاالله کلفت و بمی در مسجد پیچید. زهرا چادرش را روی سر مرتب کرد و رفت که ببیند چه کسی است. https://eitaa.com/mahdavieat