چرا امام خمینی (ره) در جواب خبرنگاری که توی هواپیما پرسید چه احساسی دارید که به ایران برمی‌گردید؟ پاسخ داد "هیچی"، هیچ احساسی ندارم. بعضیا از این جمله امام سوءاستفاده کردن. از این "هیچی" خیلی چیزا از امام رو میشه فهمید. روح امام، معنویت امام انقدر بالاست که نه از انفجار هواپیما و تیربارون شدن بعد از پیاده شدن ترسی داره نه هیجانی از برگشتن به خاک ایران. اصلا اگه امام این‌طور نبود شایستگی اینو نداشت که بتونه همچین کار بزرگی رو انجام بده و انقلاب کنه. البته امام بعد از این کلمه "هيچی" گفتن: "مگر این‌که یک حقی را استوار و یک باطلی را سرنگون کنم". خدا از انسان انجام وظیفه رو میخواد، نتیجه هرچی می‌خواد باشه، امام هم وظیفه‌اش رو انجام میداد. وقتی از ایران تبعیدش کردن هم هیچ احساسی نداشت چون داشت وظیفه الهی‌اش رو انجام می‌داد. وقتی از عراق هم مجبور شد بره بیرون احساسی نداشت، وقتی تو فرودگاه کویت هم برگردوندنش همین‌طور. نه احساسی داشت، نه ناامید شد، نه هیچی، فقط وظیفه‌اش رو انجام داد. انقدر ادامه داد تا موفق شد. مرزهای جغرافیایی برای امام اهمیتی نداشت. پسرش مصطفی هم وقتی از دنیا رفت، گریه نکرد، مردم ضجه می‌زدن امام استوار و باصلابت خم به ابرو نیاورد و حتی مردمو دلداری می‌داد و آروم می‌کرد. و فرمود مرگ مصطفی از الطاف خفیه الهی بود. این یعنی اوج عرفان و توحید امام هنگام وفاتش هم احساسی نداشت، و فرمود با دلی آرام و قلبی مطمئن... ازخدمت شما مرخص می‌شوم. اصلاََ روز قیامتم هیچ احساس و نگرانی‌ای نخواهد داشت. چون، لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ (آیه 103 انبیأ) وحشت بزرگ روزقیامت آنهارا اندوهگین نخواهد کرد. همچنین اولياء خدا نه می‌ترسند و نه اندوهگین می‌شوند(یونس ایه62) حاج‌آقا مجتبی تهرانی شاگرد همین امام در جلسه اخلاق و درصفات متقین می‌فرمودند‌: انسان با تقوا وظیفه‌اش رو انجام میده‌، و کاری به حرف مردم نداره و نه از بَه بَه دیگران خوشحال میشه و نه از اَه اَه دیگران ناراحت. مثال بارز این مورد #امام‌_خمینی (ره) بود که فرمود اگر همه این جمعیت که میگن درود برخمینی، بگن مرگ برخمینی ذره ای برای من فرقی نمی‌کند. همه ماها دوست داریم انقدر بر روح، روان و نفسمون مسلط بشیم که به‌راحتی نه عصبانی بشیم، نه ناراحت، نه نا امید، نه هیجان‌زده و نه صفاتی از این قبیل. امام در اوج تسلط بر این صفات نفسانی بود. خلاصه تو اون "هیچی" امام "خیلی چیزا" نهفته بود ... ✍ حسین دارابی #دهه_فجر #چهل_سالگی_انقلاب

مـــن بـــا تـــو ✍بـہ قــلـــم لــیــلـــے ســلـطــانـــے #قــســمــت:چهل وپنج با حرص دندون هام رو،روے هم فشار دادم،چرا حرف نمیزد اومدن! با غم گفت:بذار با خودم ڪنار بیام همہ چیزو میگم سر موقعش! خواستم بگم موقعش ڪیہ ڪہ شهریار و عاطفہ نزدیڪمون شدن. امین گفت:من میرم یڪم بدوام،شهریار نمیاے؟ شهریار نگاہ اخم آلودے بهش انداخت و سرش رو بہ نشونہ منفے تڪون داد! دوبارہ نشستم روے نیمڪت،خیرہ شدم بہ امین خیلے سریع مے دوید!__ بهار ڪش و قوسے بہ بدنش داد و خمیازہ ڪشید! نگاهم رو دوختم بہ پنجرہ ے ڪلاس! مغزم داشت منفجر مے شد،امین چرا بازے مے ڪرد؟! چرا نمیذاشت همہ چیز تموم بشہ؟! صداش پیچید توے سرم:همیشہ دوستت داشتم! صداے بهار باعث شد از فڪر بیرون بیام:خواهر هانیہ خواهر،بہ گوشے خواهر؟! بے حوصلہ برگشتم سمتش،ڪیفم رو برداشتم و گفتم:پاشو بریم! همہ چیز رو براش تعریف ڪردہ بودم،بدون حرف از ڪلاس خارج شدیم،وارد حیاط شدیم،بهار گفت:هانیہ اصلا بهش فڪرنڪن،طرف خُلہ بابا! خواست ادامہ بدہ ڪہ ساڪت شد و بہ جایے خیرہ شد،رد نگاهش رو گرفتم،سهیلے با عصا ڪنار ورودے دانشگاہ ایستادہ بود و پسرها دورش رو گرفتہ بودن! بهار با تعجب گفت:این چرا با این پاش اومدہ اینجا؟! نگاهے بہ بهار انداختم و گفتم:ڪلا این تو این شد،بہ ما چہ دلش خواستہ بیاد! رسیدیم جلوے ورودے،حواسش بہ ما نبود،از دانشگاہ خارج شدیم،رسیدیم نزدیڪ خیابون اصلے ڪہ بهار گفت:سلام استاد،بهترید؟ با تعجب پشتم رو نگاہ ڪردم،سهیلے همونطور ڪہ ڪنار برادر ڪوچیڪترش با عصا مے اومد گفت:سلام ممنون شڪر خدا! بهار با آرنجش زد تو پهلوم و گفت:استاد هستنا! آروم نفسم رو بیرون دادم و سلام ڪردم،سهیلے سر بہ زیر جوابم رو داد! صداے بوق ماشینے توجهم رو جلب ڪرد،بہ ماشین نگاہ ڪردم،خیلے آشنا بود،انقدر آشنا ڪہ حتم پیدا ڪردم ماشین امی ن! لبم رو بہ دندون گرفتم و اخم ڪردم،سہ ماہ از مرگ مریم میگذشت این ڪارهاے امین عادے نبود! اون پسر سر بہ زیر چندسال پیش نبود! بهار بدون توجہ بہ قیافہ ے من رو بہ سهیلے گفت:استاد چرا با این پا اومدید آخہ؟ سهیلے همونطور ڪہ با عصا میرفت لبخندے زد و گفت:گفتم یڪم هوا بخورم! بهار باز گفت:از تهران تا قم براے هوا خورے؟! از صورت سهیلے مشخص بود علاقہ اے بہ جواب دادن ندارہ اما جواب داد:یڪم ڪار داشتم! صداے بوق ماشین دوبارہ بلند شد،توجهے نڪردم،در سمت رانندہ باز شد و امین پیادہ شد. جدے نگاهش رو دوخت بہ سهیلے! بهار نگاهے بہ امین انداخت و گفت:استاد فڪرڪنم اون آقا با شما ڪار دارن! سهیلے سرش رو بلند ڪرد و زل زد بہ امین! با تعجب گفت:نہ من نمیشناسمشون! خواستم خودم رو از اون گیر و داد نجات بدم ڪہ امین اجازہ نداد:خانم هدایتے! برگشتم سمت امین،چادرم رو ڪمے جلو ڪشیدم و با قدم هاے محڪم بہ سمتش رفتم ایستادم رو بہ روش خواستم هرچے لایقش بود رو بهش بگم،زل زدم بہ دڪمہ هاے پیرهن مشڪیش خواستم حرف بزنم ڪہ عاطفہ از ماشین پیادہ شد! با تعجب گفتم:عاطفہ! ڪلافہ دستے بہ چادرش ڪہ ڪثیف بود ڪشید و گفت:دوساعتہ بوق و تبل و دهل میزنیم چرا نمیاے؟ نگاهم رو از امین گرفتم و گفتم:ا م..ا م...خب... امین جدے گفت:لابد فڪر ڪردن من تنهام! عاطفہ چشم غرہ اے بہ امین رفت و گفت:من خواستم بیایم دنبالت،این امینم ڪہ بے ڪار گفتم یہ ڪارے ڪنہ! بهار سرفہ اے ڪرد و نگاهم ڪرد،با عاطفہ احوال پرسے ڪرد و سریع رفت! خواستم سوار ماشین بشم ڪہ امین گفت:این آقا با شما ڪارے دارن؟ سرم رو برگردوندم،منظورش سهیلے بود ڪہ جور خاصے نگاهمون میڪرد! سریع نگاهش رو دزدید،نمیخواستم سهیلے فڪر بد ڪنہ بہ عاطفہ گفتم:الان میام! عاطفہ گفت:قبلا ندیدہ بودمش؟! همونطور ڪہ بہ سمت سهیلے میرفتم گفتم:موقع خرید محضر! آهانے گفت،بہ سمت سهیلے رفتم،با نزدیڪ شدن من برادر سهیلے سر بہ زیر عقب رفت! خیلے خجالتے بود! سهیلے نگاهے بهش انداخت و گفت:امیررضا هیولا دیدے؟! خندہ م گرفت،بے توجہ بہ من ادامہ داد:بیا بریم دیگہ! سرفہ اے ڪردم و گفتم:استاد بفرمایید برسونیمتون! میدونستم قبول نمیڪنہ،میخواستم بفهمہ امین ڪسے ڪہ فڪر میڪنہ نیست،شاید هم میتونست باشہ! زل زد بہ پایین چادرم:ممنون وسیلہ هست! سرش رو آورد بالا و زل زد بہ امین! یڪ قدم اومد جلو! _مثل اینڪہ اون آقا خوششون نمیاد با من صحبت ڪنید!خدانگهدار خواهر! خواهر رو با غلیظ گفت،برادرش اومد ڪنارش و راہ افتادن! پوزخندے زدم و گفتم:خدانگهدار برادر! ایستاد،برنگشت سمتم،دوبارہ راہ افتاد! #ادامه دارد... 🍃🍃🍃💞💞💞💞🍃🍃

مـــن بـــا تـــو ✍بـہ قــلـــم لــیــلـــے ســلـطــانـــے #قــســمــت:چهل وشش _هین هین! با لبخند جلوش زانو زدم،تازہ یاد گرفتہ بود اسمم رو بگہ،لهجہ ے نمیڪینش قند تو دلم آب مے ڪرد! _جانہ هین هین! دوید بغلم و سرش رو خم ڪرد،با لب هاے غنچہ شدہ گفت:آف! یڪ سال و نیمش بود و حرف زدنش آدم رو مے ڪشت! بلند شدم،همونطور ڪہ بہ سمت آشپزخونہ مے رفتم گونہ ش رو بوسیدم و گفتم:دیگہ نگو هین هین،عمہ عاطفہ بد یادت دادہ! بگو هانیہ باشہ قوربونت برم؟ زل زد بہ صورتم دوبارہ گفت:هین هین! خندیدم و گفتم:فهمیدم بچہ ے حلال زادہ بہ عمہ ش میرہ! عاطفہ از حیاط وارد پذیرایے شد و گفت:خواهر شوهر صداتو شنیدم! عمہ عاطفہ چے؟هان؟ براے اینڪہ هستے راحت بتونہ آب بخورہ فنجونے برداشتم و پر از آب ڪردم. فنجون رو گرفتم جلوے دهن هستے و رو بہ عاطفہ گفتم:نزدیڪ عروسیتہ چیزے نمیگم! هین هین یعنے چے آخہ؟! بہ این بچہ هم یاد دادے! بزرگ شو عاطے خانم! چشم پشتے برام نازڪ ڪرد:بابا بزرگ!قهرمان!دلاور! از لحنش خندہ م گرفت،هستے با ولع آب میخورد،با دهنش فنجون رو گرفتہ بود! موهاش رو ناز ڪردم و گفتم:جیگر خانم تشنہ بودا! دهنش رو از فنجون جدا ڪرد و نفس بلندے ڪشید! عاطفہ با لبخند دست هاش رو بہ سمت هستے دراز ڪرد و گفت:عمہ فدات شہ بیا ببینم! بہ ساعت نگاہ ڪردم،هستے رو دادم بغل عاطفہ همونطور ڪہ بہ سمت رخت آویز براے برداشتن چادرم مے رفتم گفتم:من دیگہ برم الان داداشت میاد! عاطفہ سرے تڪون داد. چادرم رو سر ڪردم و در ورودے رو باز دستم رو بہ نشونہ ے خداحافظے تڪون دادم:باے باے! هستے جیغ ڪشید:نلو! خواستم جوابش رو بدم ڪہ در حیاط باز شد. امین وارد شد،سرش پایین بود متوجہ ما نشد،در رو بست همونطور ڪہ بر مے گشت سمت ما بلند گفت:هست ی با... با دیدن من ادامہ نداد،خجول سرش رو انداخت پایین و آروم سلام ڪرد. با دست چادرم رو گرفتم و جوابش رو دادم. امین رفت بہ سمت عاطفہ و هستے رو ازش گرفت،قصد ڪردم برم ڪہ هستے جیغ ڪشید! برگشتم سمتش،بہ زور از بغل امین اومد پایین و دوید سمتم! گوشہ چادرم رو گرفت:هین هین! چرا بهش وابستہ بودم،چرا بهم وابستہ بود؟! امین بدون اینڪہ نگاهم ڪنہ جلوے هستے زانو زد،دستش رو گرفت و ڪشید،چادرم از دست ڪوچیڪ هستے رها شد! دست هستے رو بوسید و با ملایمت گفت:خالہ ڪار دارہ بذار برہ فردا میاد،الان بریم با بابا بازے ڪن بابا انرژے بگیرہ! با لبخند چشم هاش رو تا حد آخر باز ڪرد و ادامہ داد:بوس بدہ خب نمیبینے خستہ ام؟! هستے با خندہ گونہ ے امین رو بوس ڪرد،فرصت رو غنیمت شمردم و سریع رفتم بیرون!ا ڪلید رو انداختم داخل قفل و چرخوندم،در رو بستم و از حیاط رد شدم،چادرم رو درآوردم داشتم گرہ روسریم رو باز میڪردم ڪہ دیدم خالہ فاطمہ و مادرم ڪنار هم نشستن،خالہ فاطمہ صحبت مے ڪرد،مادرم ساڪت اخم ڪردہ بود! با تعجب نگاهشون ڪردم و گفتم:سلام بر بانوان عزیز! خالہ فاطمہ نگاهے بہ من انداخت و با لبخند بلند شد،رفتم بہ سمتش و باهاش دست دادم،مادرم زل زد بهم،رنگ نگاهش جور خاصے بود،رنگ نگرانے و خشم! نتونستم طاقت بیارم پرسیدم:چیزے شدہ؟ خالہ فاطمہ دستم رو گرفت و گفت:بشین عزیزم! ڪنجڪاو شدم،روسریم رو انداختم روے شونہ هام! خالہ فاطمہ نگاهے بہ مادرم انداخت و گفت:هانیہ جون میخوام یہ چیزے بگم لطفا تا آخرش گوش بدہ و قضاوت نڪن! سرم رو بہ نشونہ مثبت تڪون دادم. _خانوادہ ے مریم اصرار دارن امین ازدواج ڪنہ! اخم هام رفت توے هم،حدس زدم! ادامہ داد:مام همینو میخوایم،خدا مریم رو رحمت ڪنہ هنوز باورم نمیشہ دختر بہ اون گلے زیر خاڪہ! آهے ڪشید:اما امین زندہ س حق زندگے دارہ،چند نفر رو بهش معرفے ڪردیم اما قبول نڪرد میگہ ازدواج نمیڪنم،ڪلے باهاش صحبت ڪردم تا اینڪہ دیشب گفت باید با هانیہ حرف بزنم! دستم رو فشرد:بہ خدا ڪلے سرزنشش ڪردم حرص خوردم حتے ڪم موندہ بود بزنم تو گوشش! اما بچہ م مظلوم چیزے نگفت صبح گفت مامان مرگہ امین برو از خالہ ناهید اینا اجازہ بگیر با هانیہ حرف بزنم! خواستگارے و این حرفا نہ هیچوقت بہ خودم همچین اجازہ اے نمیدم ولے باید باهاش حرف بزنم! با شرمندگے ادامہ داد:مرگشو قسم نمیداد بهش فڪرم نمیڪردم چہ برسہ بهتون بگم! پوفے ڪردم و بلند شدم،همونطور ڪہ بہ سمت طبقہ دوم میرفتم گفتم:از پدرم اجازہ میگیرم! مادرم با حرص گفت:هانیہ! با لبخند برگشتم سمتش:جانہ هانیہ! چیزے نگفت،خشمگین نگاهم ڪرد،بغضم گرفت! حس عجیبے بود بعد از پنج سال! چیزے ڪہ پنج سال پیش میخواستم ممڪن بود اتفاق بیوفتہ! آروم گفتم:مامان جونم من هانیہ ے شونزدہ سالہ نیستم اما باید بعضے چیزا رو بدونم تا هانیہ پنج سال پیش رو ڪامل خاڪ ڪنم! خالہ فاطمہ با ناراحتے نگاهش رو بہ مبل رو بہ روییش دوخت،پس میدونست! نفسے ڪشیدم و رفتم طبقہ دوم! #ادامه دارد... 🍃🍃🍃💞💞💞💞🍃🍃🍃

#ثروت_در_اسلام 8 ✅ آدم باید تا اونجا که میتونه کار کنه و بعد هم به خوبی از وقتای فراغتش استفاده کنه. حتما وقت هایی رو برای تفریح بذارید تا بعدا که وارد کار میشید با انگیزه و انرژی کافی باشید. ✔️ یکی از سفارشات اهل بیت اینه که آدم صبح زود بره سر کار. این خیلی زشته یه نفر خودش رو مومن بدونه و دیر بره سر کار!😒

🌹 پیامبر اکرم توی دعای خودشون به خدا عرض میکردن که خدایا به کسانی که صبح زود میرن سر کار برکت بده. ✅ آدم باید برای زندگی خودش تلاش کنه و زحمت بکشه. 👈 کلا دنیا طوری خلق شده که اگه آدم بدون تلاش به یه چیزی دست پیدا کنه زیاد ازش کیف نمیکنه ولی وقتی آدم برای یه چیزی خیییلی زحمت بکشه بعدش خیلی ازش کیف میکنه.😊💖

🔷کی زندگی بهتری داره؟ ✅ کسی که بیشتر راضی باشه. 🔷 حالا کی از زندگیش راضی تره؟ 🔷✅کسی که بیشتر اهل تلاش باشه... خلاصه یه مدت برای زندگیت بیشتر تلاش کن ببین چقدر از زندگیت راضی خواهی بود...

یه روایت خیییلی جالب و مهم رو تقدیم میکنم. تا آخر زندگیتون یادتون باشه. ✅ امام صادق علیه السلام به یکی از بهترین یاران خودش یعنی هشام میفرماید: 🔷 ای هشام! اگه وسط جنگ هم بودی و فرصتی برای تو پیدا شد که کاسبی کنی و درامد کسب کنی، حتما اون پول رو در بیار.... یَا هِشَامُ إِنْ رَأَیْتَ الصَّفَّیْنِ قَدِ الْتَقَیَا فَلَا تَدَعْ طَلَبَ الرِّزْقِ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ؛ اصول کافی ج5 ص 78

چقدر این روایت جالبه! ✅ فرمود اگه توی جنگ هم هستی پول در بیار! دیگه وقتای معمولی که صد برابر باید پول در آورد. اونم به خاطر دستور خدا... ⭕️ حالا ببینید نگاه مردم و خصوصا مذهبی ها در مورد کسب ثروت چقدر با اسلام حقیقی فاصله داره...

پاسخ استاد رحیم پور به این سوال: چرا با وجود احتمال فساد و خونریزی انسان ها،خداوند انسان را آفرید؟

نامه عجیب شهید بهشتی به امام خمینی (ره) که گویی وضعیت کنونی کشور رو ترسیم کرده است جریان لیبرال و غرب‌زده در حکومت اکثریت هستن و حزب اللهی ها اقلیت/آدم‌های ترسویی که با یک پِخ کردن دشمن منافع کشور رو به باد میده نباید بذاریم در راس کار/ جریان لیبرال در ظاهر آرمان‌های انقلاب را قبول دارند ولی در مدیریت و عمل زمینه نفوذ دشمن را فراهم می‌کند /اون قدر جواب مردم رو نمی‌دهند تا مردم بریزن بیرون/الان یک چیز میگه شش ماه بعد دقیقا ضدش رو میگه، با وقاحت/تمام امکانات و منابع کشور رو در اختیار دارن ولی مشکلات کشور رو گردن نیروهای انقلابی می اندازند و آن‌ها را افراطی و تندرو می‌نامند/دفتر ریاست جمهوری با اعتصابگران در ارتباط است بعدش می ‌گویند نمی‌گذارند کار کنیم /اگر قوه قضائیه بخواهد با مفسدین برخورد کند می ‌گویند استعفا میکنیم 😳 [یعنی بنی‌صدر و بازرگان رو جمع کنید میشه حسن روحانی]