انسان شده بود اگر که "هو"، مثل " که " بود؟ جاه وجبروت و عدل او مثل که بود؟ بر فرض، خدا اگر که انسان می شد او غیر " علی " شما بگو مثل که بود؟ شاعر: مهدی زارعی #شعر_ولادت_حضرت_علی_علیه_السلام #حضرت_علی_علیه_السلام #حضرت_زهرا_سام_الله_علیها #رباعی_آیینی #رباعی_معاصر #مهدی_زارعی #پیوستن_به_کانال_شعر_مهدی_زارعی👇 @mahdi_zarei_shaer

رباعی رسوا بادا نهان بدگویانت تا تیره شود جهان بدگویانت وا مانده دهان کعبه از دیدن تو تا بسته شود دهان بدگویانت شاعر: مهدی زارعی #شعر_ولادت_حضرت_علی_علیه_السلام #حضرت_علی_علیه_السلام #حضرت_زهرا_سام_الله_علیها #رباعی_آیینی #رباعی_معاصر #مهدی_زارعی #پیوستن_به_کانال_شعر_مهدی_زارعی👇 @mahdi_zarei_shaer

رباعی در علم: زنی عالمه؛ عالی منصب در ذکر و تهجد: اهل یارب، یارب... در عین عفاف، در مصاف و میدان ای گم شده ی زن معاصر؛ زینب! شاعر: مهدی زارعی #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #شعر_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #رباعی_آیینی #رباعی_معاصر #مهدی_زارعی #پیوستن_به_کانال_شعر_مهدی_زارعی👇 @mahdi_zarei_shaer

تقدیم به: حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم نام اثر: بلغ العلی اجرا: گروه بین المللی الوارثین شعر فارسی از: مهدی زارعی #کانال_شعر_مهدی_زارعی👇: ایتا و تلگرام: @mahdi_zarei_shaer اینستاگرام: @mahdi_zarei_poet

سیمرغ جغدِ پلیدِ شهر ناامیدی آسمونِ شب رُ قّرُق کرده بود با غیرتا رُ زندونی و اعدام نُتُق کِشا رُ بی نُتُق کرده بود خفاشا که نوچه ی جغده بودن کبوترا رُ هر کجا می دیدن - می زدن و می کُشتن و با خنده خون کبوترا رُ می مکیدن آسمونُ با ابرا تیره و تار پنجره های نورُ بسته بودن شیشه ها رُ با رنگ مشکی، تاریک چراغای شهرُ شکسته بودن جغد سیاه شهرِ دیوونه ها عاشق وحشیگری و جنون بود حتی توی خیال جغده، بارون به رنگ آبی نه، به رنگ خون بود کبوترا همه تو لونه هاشون هَمَش نشسته و دعا می کردن به جای این که فکر چاره باشن فقط خدا، خدا، خدا می کردن جغده و خفاشای دور و بَرِش شب که می شد، بزم شبونه داشتن تو زمینِ دلای شیطونی شون بذر بدی و زشتی رُ می کاشتن شیطونُ می پرستیدن خفاشا عکساشُ هم برده بودن تو لونه جغده چنان بنده ی شیطونه بود می گُف که اون خدای دنیامونه چیزی نمونده بود که یاد خورشید از دلای کبوترا پاک بشه آرزوهای خوب و آفتابی شون تو سرزمین سینه ها خاک بشه اما نه از قاف و نه از قصه ها از میون یک دل پر جزر و مد آره، درست اینجای ماجرا بود اون شبی که صدای سیمرغ اومد اومد و گُف کبوترا بُلَن شین دعاها با اراده کاری می شن از لونه هاتون اگه بیرون بیاین جغده و خفاشا فراری می شن شیطون اگه بزرگ دنیاشونه مترسکه برای ما، بعد از این با اون کلاه مضحکِ رو سرش "هیچ غلطی نمی کنه"، نترسین کبوترا از لونه بیرون زدن پنجره های بسته رُ وا کردن ابرا رُ روندن از جلوی خورشید گم شده ی دل ها رُ پیدا کردن گم شده شون که آب و دونه نبود چیزی شبیه خنده و شادی بود جمله ی سیمرغُ بگیم یک صدا: گم شده شون بهار آزادی بود مهدی زارعی