🎥 سید محمدساجدی هنرمند، طراح، معمار و از مسئولین گروه جهادی محبین الائمه طی سانحه ای دربازگشت از کربلا به دیار باقی هجرت کرد. 🔹همسر و دو فرزند وی نیز در این سانحه جان باختند. @Farsna

📌سرخیِ حضور زنان 📌سوال یکم. از دیشب تا حالا دهها فیلم از حضور ناموفق زنان متاثر، پشت درب ورزشگاه منتشر شده است که به نحوه گزینش برای ورود به ورزشگاه اعتراض کردند. پاسخ مسئولین محترم به این برخورد تبعیض آمیزچیست؟ چه توجیهی برای این نمایش غیرصادقانه داریم؟ چرا مردم را به بازی می گیریم؟ این خانم ها با هر سلیقه و گرایش درست یا غلطی یک سوال ساده دارند؛ "اگر آزادست، این خاصه تراشی ها چیست؟ چرا نمایشی؟ چرا گزینشی؟". چرا از احساسات مردم برای دور زدن فیفا استفاده می کنید؟ 📌سوال دوم. بالاخره حرامست یا حلال؟ تکلیف چیست؟ حرمت دیروز را چطور برطرف کردید؟ کدام مرجع؟ کدام حکم؟ با کدام مستند شرعی از حکم مراجع عبور کردید؟ 📌سوال سوم. گفتند این مجوز به جهت الزام فیفا برای حضور بانوان است. سلمنا. پس به حکم یک مصلحت بالاتری، یک حکم شرعی را کنار گذاشتید. منطق این بحث در جمهوری اسلامی روشن است. اما با کدام حکم حکومتی؟ حکم کدام مرجع حاکمیتی؟ مگر حکم حکومتی پنهانی هم داریم؟ اساس حکم حکومتی به بیان آنست تا مردم بدانند چرا یک حکم شرعی کنار گذاشته می شود و تلقی بی اعتنایی به دین ایجاد نشود. 📌سوال چهارم. چرا استخوان لای زخم نگه می دارید؟ چرا مساله را به قاعده اش حل نمی کنید؟ چرا مردم را آزار می دهید و آخر دست هم عقب نشینی می کنید؟ راه حل این مساله باور بفرمائید سخت نیست. دو گام پیش روست. گام اول تحلیل و تبیین ابعاد این مصداق برای مراجع بزرگوارست. کار مرجع، تطبیق فتوا با مصداق نیست. شرایط و مصالح مقلد را توضیح دهید، شاید مشخص شود حرمت نگاه به بدن مرد با توجه به فاصله دور در ورزشگاه به این مورد تعلق نمی گیرد. یا تلاش کنید مساله را از طریق احکام بالادستی حل کنید. گام دوم هم ایجاد شرایط زیرساختی در ورزشگاه است که حرمت خانم ها حفظ شود. پیچیده است؟ بجای تبعیض برای بانوان علاقه مند و بازی کردن با اعصاب و روان آنها و بدتر از همه بجای بهم زدن ساختارهای اجرایی کشور و بی اعتنایی به احکام شرعی، مسیر قانونی اش را طی کنید بهترنیست؟ بن بست داریم؟ @mahdian_mohsen

همه نفس تنگی های دیپلماتیک آقای ظریف در اظهارات عجیبی اتهام پولشوئی در ایران را تائید و به نقش برخی نهادها در آن اشاره کردند که وقتی هزاران میلیارد تومان گردش پولشوئی دارند، دهها میلیارد هزینه برای کار تبلیغاتی علیه سی افت تی و غیره خیلی عجیب نیست. این ادعا ضمن اینکه تهمت زننده ای به منتقدین است، در حالی بیان می شود که مدتهاست دولت های ضدایرانی با همین اتهام به دنبال تحریم مضاعف جمهوری اسلامی اند. هرچند این اظهارات اگر درست باشد که نیست، ابتدا انگشت اتهام را سمت خود دولت می برد؛ ولی از این مهمتر یک سوال ساده است و آن اینکه؛ این ادعا در چنین شرایطی چه آثاری بر کشور تحمیل می کند؟ این کشور و مردم چرا باید برای این سطح ناشی گری دیپلماتیک هزینه دهند؟ اظهارات آقای دیپلماتیک را در گذشته هم مرور کنید؛ هر انسان با خردی و در هر سطحی از شناختی، متوجه است که در مواجهه با رقیب نباید اظهار ضعف کرد؛ چه رسد که در شرایط جنگی و در صحنه مبارزه با دشمن باشیم. وزیر محترم خارجه چندی پیش اعتراف کردند که در ماجرای برجام اشتباه کردند به وعده های شفاهی جان کری اعتماد کردند. تاریخ درباره این سطح از اشتباه چه قضاوتی خواهد کرد؟ این آقای ظریف همان است که در ابتدای مذاکرات هسته ای گفت آمریکا از چهارتا تانک و موشک ما نمی ترسد و ادامه داد:" آيا شما فکر کرده‌ايد آمريکا که با يک بمبش می‌تواند تمام سيستم‌های نظامی ما را از کار بيندازد، از سيستم نظامی ما می‌ترسد؟" تعابیری که چندی بعد مورد انتقاد رهبر انقلاب قرار گرفت و فرمودند خوبست برای برخی مسئولین تورهای علمی و نظامی برگذار شود. بگذریم از اینکه در همان ایام مذاکره، رئیس جمهور محترم با صدای بلند گفتند خزانه کشور خالی است. همه فخرفروشی آقایان به قدرت دیپلماتیکی و توان مذاکراتی شان در همین سطح است؟ این اظهارات آقای ظریف را بگذارید کنار سخنان وی در اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا که مذاکرات را با تحولات سیاسی در داخل ایران پیوند زده بود که اگر مذاکرات پیش نرود اصلاح طلبان به مجلس راه نمی یابند. یا اینکه در اوج اختلاف ایران و عربستان، برای پادشاه پیام تبریک می فرستد ویا می گوید ایران و عربستان برادرند و اختلافات موجود، ناشی از اختلاف روایت هاست. آقای ظریف همانست که در ماجرای تعدی امارات به جزایر سه گانه، می گوید حاضریم سر مالکیت ابوموسی هم مذاکره کنیم. سوال اصلی این است که این سطح از اظهارات ناشیانه و ضدملی، با کدام معیار دیپلماتیک قابل توجیه است؟ چطور این سخنان را تحلیل کنیم؟ خود آقای ظریف راهنمائی کنند. در بهترین حالت و با تسامح، ما گرفتار مدیرانی هستیم که به جهت اعتقادی و اخلاقی با کمترین تهدیدی چنان دچار ترس و و نفس تنگی ناشی از تهدید دشمن می شوند که توان تحلیل مسائل ساده را هم از کف می دهند؛ و البته این برداشت بهترین گمانه زنی است. خاصه وقتی که مشاهده می شود آقای ظریف چند هفته پیش همین جنس اتهامات و سخنان را در جلسه غیرعلنی با مدیران رسانه ها مطرح کرده بودند. @mahdian_mohsen

❤️راز دعای رسول ترک در حق حاج اکبرناظم یک بیت قدیمی هست که خیلی از مداح ها خواندند و احتمالن شما هم شنیدید و آشنائید. خدا رحمت کنه #سیدجواد_ذاکر را؛ این غزل را با این مطلع زیاد می خواند: " سودا زده طره جانانه ام امشب..." #حاج_منصور هم می گفت از اشعار دوره جوانی ام همین یک بیت را به خاطر دارم. اما این بیت یک داستان جالب هم دارد. یک روز مرحوم #حاج_اکبرناظم با ناخوشی از کوچه ای گذر می کرد که #رسول_ترک او را می بیند. رسول از حال غمین حاج اکبر می پرسد و او می گوید فلان جا وعده کردم منبر روم و روضه بخوانم اما گرفتار بیماری شدم و شرایطش را ندارم. رسول دست روی شانه حاج اکبر گذاشته و همین بیت را می خواند: "سودا زده طره جانانه ام امشب...زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب..." بی درنگ صدای حاج اکبر باز می شود و باقی ماجرا... این بیت از غزل شمس العرفا، استاد #مفتون_همدانی است. شاعری که گفته می شود استاد #شهریار در شعر علی "ای همای رحمت..." به استقبال از شعر او رفته است. اما یک نکته درین بیت نهفته است که اگر از مفتون نبود شاید توجهی نمی کردم. #طره یعنی چی؟ طره، چند تار موی سیاهی است که روی پیشانی ریخته می شود و بسیار چهره معشوق را زیبا می کند. طره در ادبیات عرفانی با #گیسو و #زلف متفاوت است. زلف یا نماد کثرات و ماسوی الله است و یا تجلی ذات به صفات جلالی الهی. گیسو نماد ریسمان و حبل الله است. اما طره و موی پریشان روی پیشانی، تجلی ذات به صفات جمالی است. سودا زده طره جانانه، یعنی شیدا و جنون زده و فانی در زیبایی معشوق و صفات جمالی الهی. همه این مقدمه را گفتم برای همین یک نکته؛ #راز دعای رسول ترک در حق حاج اکبرناظم در توجه دادن به زیبایی ها و نعمات این عالم است که راس همه آنها نیز نعمت اهل بیت است که: "عالم اسیر طره جانانه علیست...." برای استجابت دعا لازم نیست حتمن مستجاب الدعوه باشیم. قصه رسول ترک و هزارن قصه شبیه بدان هم خیلی عجیب نیست. سرِّ این استجابت در رعایت قواعد دعاست. دیدن زیبایی و نعمات و شاکری و بعد از آن، درخواست و تقاضا. 🙏دعای اجتماعی این روزهای ما نیز، بی توجه به نعماتی که پیرامون ماست، به عرش نخواهد رسید. #خبر_خوب @mahdian_mohsen

عیدتان مبارک❤️ @mahdian_mohsen

#چالش_تصویر بزرگترین چالش این روزهای جمهوری اسلامی است. در برنامه ی #اینجا در شبکه چهارم سیما به این موضوع پرداختم. @mahdian_mohsen

شعارهای شنیده نشده از هفت تپه روی بلندی ایستاده و بلندگو دستی گرفته است و فریاد می کشد که اگر ده ماه حقوق هم بدهند تا خصوصی سازی در این منطقه است ، اعتراضات ادامه دارد. درخواست ما دولتی شدن شرکت است. این مطالبه یعنی چی؟ فریاد کارگر محروم است؟ ابعاد ماجرا را دوباره ارزیابی کنیم. درخواست کارگرها دو بخش دارد؛ حقوق معوقه و تغییر مالکیت. معوقات که روشن است؛ سه ماه است حقوق نگرفتند. باعث شرمساری است که این کارگران بی نوا شعار می دهند: گرسنه ایم، گرسنه... اما درباره مطالبه دوم ماجرا متفاوت است. در ابتدا به نظر می رسید این خواسته ناشی از عدم شفافیت و عدم پاسخگوئی مناسب مسئولین است اما به مرور زمان و با تغییر جنس شعارها این مطالبه رنگ دیگری گرفته است. نمانیده این بخش از کارگرها شعار می دهد: نان، کار، آزادی. این شعار از کجا آمده است؟ اما پیش از ارزیابی این شعار حرف مهمتری وجود دارد. دور برگردان مالکیت یعنی چی؟ چرا باید آنچه یکبار مالکیتش تغییر کرده است، مجدد دولتی شود؟ منطق این درخواست چیست که به تجمعات رسیده است؟ برداشت اولیه این بود که نسبت به فرآیند واگذاری شرکت اعتراضاتی وجود دارد. استدلال معترضین چیست؟ یکم. خریداران کم سن و سال بودند. دوم. واگذاری بدون هماهنگی با مسولان محلی بوده و امام جمعه و نماینده شهر مخالفت داشتند. سوم اینکه خریدار شرکت نالایق و ناکارامد است. یا... نیاز به توضیح نیست که هیچ کدام از استدلال ها، اعتبار لازم را برای فسخ یک معامله ندارد. حتا ناکارآمدی خریدار با فرض صحت، دلیلی برای بازگشت به دولت نیست. مشکل خصوصی سازی البته ساختاری است. متاسفانه همه دولت ها نگاه شان به واگذاری ها صرفا درآمدزایی است و به سرنوشت شرکت بی اعتنا هستند. اما این دلیل بر نقض قانون یا فسخ معامله نیست. اعتراض برخی کارگرها به جهت نگرانی از آینده شغلی شان توجیه دارد، اما سبک شعارهای متعصبانه و با عصبیت در تجمعات سندیکای کارگری نشان از یک اعتراض ایدئولوژیک دارد. گرایش های مارکسیستی در این تجمعات مشهود است و بدون شک جریان انحرافی و آدرس غلط از ماجرای هفت تپه است. شعار نان کار آزادی به اعتراف خود جریان های مارکسیستی ضدنظام، چکیده اهداف سوسیالیستی طبقه کارگر است که معتقد است تا نابودی نظام حکومتی و تشکیل حاکمیت شورایی کارگری، اعتراضات با همین شعار ادامه دارد. جالب اینکه یکی از شعارهای اصلی هفت تپه "نان کار آزادی اداره شورایی" است. @mahdian_mohsen

⛔️بدور از هیاهو؛ درباره بازنشسته ها تعدادی از مدیران بازنشسته صدا و سیما و برخی وزارت خانه ها، با درخواست مدیران بالادستی و مجوز رهبری در مسوولیت خود ابقا شدند. همین خبر نیز بهانه انتقادات گسترده در رسانه ها شده است. منتقدان به این رفتار رانتی و دور زدن قانون اعتراض کردند. اما این جنجال از 3 جهت قابل تحلیل است. یکم از جهت رفتار مدیران بازنشسته. دوم از جهت تلاش برخی نهادها برای حفظ این مدیران. و سوم از منظر مجوز رهبری به این افراد و نهادها. مطابق قانون مجلس، مدیران بازنشسته در مجموعه نهادهای دولتی باید بسرعت از قدرت خداحافظی کنند. قانون روشن است و قابل تفسیر هم نیست. نکته مثبت قانون نیز همین صراحت و نداشتن تبصره هایی است که برای مدیران زیادی خواه مفری ایجاد کند. اما درین میان یک سوال منطقی وجود دارد. اگر در یک بخش کلیدی کشور، مدیری لایق تر از آنچه هست نداشتیم چه کنیم؟ نمی خواهید بگوئید که چنین فرضی غیرمنطقی است؟ مثلا فرض کنید در یک بخش فنی در ابعاد ملی یک مدیر بازنشسته داشته باشیم و جایگزین هم به هر دلیل نباشد. چه باید کرد؟ ممکن است بگوئید خب تربیت کنیم. حرف درستی است. دهها انتقاد به سبک نظام مدیریتی ما وارد است، اینهم یکی. اما فی الحال چه کنیم؟ ریسک کنیم؟ کدام عقل سلیمی میپذیرد مثلن در یک بخش امنیتی خطر کنیم؟ ممکن است بگوئید خیلی به ندرت پیش می آید.،سلمنا. ولی اصلش را بپذیریدو جوری رفتار نکنیم که گوئی گوشه وحی سائیده است. پس سوال اول مربوط به ساختار حکومت است، قرار نیست که یک قانون، بن بست اجرایی ایجاد کند. همین که احتمال را پذیرفتیم باید بدنبال راهکار ساختاری و قانونی بود. سوال اینست که در چنین مواردی چه باید کرد؟ حالا سه منظر ابتدای متن را مرور کنیم. اگر قانون مفری داشته باشد، کلن همین یک مفر اجرا خواهد شد و باقی قانون تعطیل میشود. اگر هم مجوز کلی به مدیر بالا دستی داده شود، منشا رانت می شود. پس می ماند حکم حکومتی و مجوز رهبری. منطق مجوز رهبری برای مستثنی شدن برخی مدیران روشن است. راه قانونی برای عبور از بن بست و گرفتن بهانه کم کاری از مدیران ارشد است. اما درین چهارچوب تعدادی از نهادها برای چند مدیر بازنشسته شان مجوز گرفتند که یکیش صدا و سیماست. وزارت خانه های اطلاعات و نفت و شورای عالی امنیت ملی و غیره هم در این لیست قرار دارند. ‌ اما آیا حقیقتن این مدیران ابقای شان ضرورت داشت؟ اینجا بحث مصداق است و نهاد مربوطه باید پاسخگو باشد که چرا مدیری که درباره لیاقتش حرف و حدیث است را با هزینه کردن از مجوز رهبری نگه داشته است؟ طبیعی است که رهبری به مدیرش اعتماد می کند، اما آیا این اعتماد مجوز لازم برای هر انتخابی است؟ واقعن بهتر از اینها در میان جوانترها نداشتیم؟ و اما بخش آخر مربوط به رفتارشناسی خود مدیران است. بینی و بین الله ماجرا خدمت است یا قدرت؟ کلاه شان را قاضی کنند که این بی آبرویی نزد مردم، نزد خدا توجیه دارد یا یا نه. @mahdian_mohsen

💐پیشنهاد آدینه ای یک شعر و موسیقی یکم. مثنوی گل سرخ یا هنرستان عالی مرغان را شنیده یا خوانده اید؟ مرحوم فرشچیان تصویری دارد از یک دختر زیبا در کنار یک گل سرخ و بلبلی شیدا که احتمالا مربوط به همین مثنوی گل سرخ است. این مثنوی 436 بیت است و شاعر آن استاد محمدعلی ریاضی شاعر اهل حکمت است. ابیات استاد ریاضی بر کاشی های حرم حضرت معصومه منقش است. این شاعر خوش قریحه و با معرفت را احتمالن با مثنوی حماسه حضرت عباس با مطلع: " ای حرمت قبله حاجات ما" می شناسید و با این بیت معروف ازین مثنوی که" پنج امامی که تو را دیده اند/ دست علمگیر تو بوسیده اند" پیشنهاد می کنم مثنوی گل سرخ را بخوانید. داستان دختری زیبا که مدرسه ای تاسیس و همه حیوانات را جمع می کند. درین مدرسه تنها درس عشق می دهند و دخترک برای حیوانات حکم یک محبوب دارد. اما او بعد از مدتی بیمار می شود. حیوانات به تقلا می افتند که دختر را نجات دهند تا اینکه بلبل که مظهر شیفتگی و شیدایی است راز سلامت معشوق را در گلبرگ های گل سرخ می بیند. نزد گل سرخی می رود و خواهش می کند که از گلبرگ هایش برای درمان ببرد که گل می نالد که این زمستان نحیف شدم و گلبرگ هایم دیگر دوا نیست. بلبل پریشان می شود؛ در این حین گل می گوید تنها یک راه می ماند. اگر تیغ و خارهای من از خون سینه ی تو سیراب شوند جان تازه می گیرم و گبرگ هایم اکسیر می شوند و باقی ماجرا ....بلبل پای گل سرخ جان می دهد و دخترک بپا می شود. 🎼دوم. استاد کلهر قطعه ای از سه تار دارد به نام طُرقه. طرقه نام یک پرنده لطیف و عاشق کمال است و یک روز تصمیم می گیرد تا خورشید پربزند. همه پرندگان روی درخت عشاق جمع می شوند و هر پرنده پری بر طوق طرقه می اندازند تا نزد خورشید ببرد و متبرک سازد. طرقه پرواز می کند و به خورشید می رسد و در او سوخته و به فنا می رسد. طرقه تمثیلی است از فنا شدگان فی الله و بلبل در داستان گل سرخ، نمادی است از جان دادن در راه محبوب. ❤️به نظرشما کدام جلوترند؟ فنای طرقه در محبوب یا جان دادن بلبل در راه معشوق؟ به نظرم بلبل جلوترست. چه آنکه فنا در محبوب، مقدمه جان دادن در راه معشوق است. این قصه ها برای این روزهای ما کارکردها دارد.... اگر فرصت ندارید 400 بیت بخوانید، مثنوی گل سرخ را با صدای خود استاد ریاضی از اینجا گوش دهید http://yon.ir/Ra7Zl وقطعه موسیقیایی استاد کلهر را اینجا گوش دهید http://yon.ir/cboms @mahdian_mohsen

🌓از علیزاده تا صدرالساداتی... #چالش_عدالتخواهی عدالتخواهی در انقلاب اسلامی همواره یک جریان چالش برانگیز بوده است. عدالتخواهی درین کشور به جهت گفتمانی عمدتن بسمت جریان های مارکسیستی متمایل شده است و در اجرا نیز یا در نهایت به افسردگی رسیدند مثل استاد حکیمی و یا از چارچوب انقلاب خارج شدند مثل جریان احمدی نژاد. در مواردی هم گفتمان عدالتخواهی اگر چپ مالیزه نشده، گرفتاردوگانه امام و رهبری شدند و تصور کردند رهبری مثل امام انقلابی و عدالتخواه نیست. اما چرا این اتفاق می افتد؟ چطور می توان یک انقلابی عدالتخواه بود که نه به افسردگی رسید و نه از نظام خارج شد؟ ابتدا دو مقدمه کلیدی داریم؛ یکم. پرچم عدالت خواهی در این روزگار در ابعاد جهانی به دست کیست؟ حتمن میگوید انقلاب اسلامی. اگر اینطور فکر نمی کنید ادامه این متن بکارتان نمی آید. یک جبهه، استکبار امپریالیسم است و یک جبهه انقلاب اسلامی. دوم. بزرگترین اقدام عدالتخواه چیست؟ باید ببینیم برای مبارزه با ظلم بزرگ در این عالم، چطور تقابل با جبهه استبکار را باید تقویت کنیم. پس بزرگترین اقدام عدالتخواهی کمک به انقلاب اسلامی است. اما ازین دو مقدمه یک نتیجه بسیار مهم می گیریم؛ لطفن دقت فرمائید. ما انقلاب را با عدالت می سنجیم نه عدالت را با انقلاب. رهبری و ولایت را هم با عدالت می سنجیم نه عدالت را با ایندو. اما؛ برای رسیدن به عدالت بزرگ که ایستادن مقابل مظهر شیطان اکبر است، ولایت و رهبری و انقلاب یک مقدمه است. مثل ساده بزنم. وضو مهمترست یا نماز؟ روشن است نماز. اما وضو مقدمه نمازست. بدون وضو به نماز نمی رسیم. نتیجه اینکه؛ عدالتی عدالت است که این مقدمه اصلی را بهم نزند. نمی شود به اسم عدالتخواهی این مقدمه را ویران ساخت که این خود بزرگترین بی عدالتی است چون فرصت مبارزه با ظلم عالمگیر امپریالیسم را از بین می برد. خب؟ یعنی در مقابل اشکالات انقلاب اسلامی سکوت کنیم؟ یعنی بی عدالتی های داخلی و فساد درونی را نبینیم؟ خیر. باید عدالتخواه بود و محکم در مقابل انحرافات انقلاب ایستاد که این نیز خود بلند کردن بیرق اصلی عدالتخواهی جهانی و مبارزه با ابرظالمان شیطانی است. اما؛ اینجا می رسیم به مصداق علیزاده و صدرالساداتی. هرچند نباید در مصداق ماند. ایندو در همه دوران ها بوده اند و خواهند بود؛ نمادند. معتقدم هردوبزرگوار نیت اصلاحی و عدالت خواهانه دارند. بنابراین در نیت ها چند و چون نمی کنم و با حسن ظن رفتار می کنیم. هردو نیز تلاش می کنند عدالتخواه باشند؛ اما یک اختلاف کلیدی بین ایندوست. این اختلاف دقیقن مرتبط به رعایت این مقدمه است. یعنی چی؟ از کجا متوجه شویم که یک عدالتخواه، این مقدمه را رعایت کرده است؟ پاسخ: از فهمی که درباره اهم و مهم عدالتخواهی دارد. از شناختی که درباره اصل و فرع دارد. از هیچ ظلمی در این عالم نباید گذشت؛ برای خلخال ربودن از پای زن یهودی باید جان داد. اما عدالتخواه واقعی وقتی سایه بزرگ ظالم اصلی را بالای سر کشورش می بیند، درگیر لات پس محله و پس کوچه ها نمی شود. یعنی وقتی لات کوچه اش را در حال ظلم دید رها می کند؟ خیر. با ظلم مبارزه می کند اما مراقبت می کند این مبارزه با ظلم، ظالم اصلی را تقویت نکند. چطور ممکن است؟ ظالم هفت تپه چکار دارد به امپریالیسم؟ مبارزه ای که معنویت و اخلاق را در انقلاب اسلامی تضعیف و قانون شکنی کند و در نهایت، انقلاب را ظالم جلوه دهد، به ظالم بزرگ، خواسته یا ناخواسته کمک کرده است. علیزاده این مقدمه را فهم کرده است و امروز تمام تلاشش مقابله با جریانیست که اصل انقلاب را هدف گرفته اند. اما صدرالساداتی همه تلاشش معطوف به زندگی اشرافی فلان آقازاده و ساعت و کفش بهمان کوچک زاده است. در مصداق نمانید؛ غرضم روش هاست. رمز عدالتخواهی داخلی و مبارزه با خرده ظلم ها، نگاه کردن مستمر به رابطه طولی این خرده عدالت ها با عدالت اکبر است. اگر هنر امتداد دادن ده ونک و هفت تپه با تقویت انقلاب اسلامی را داریم بسم الله. در غیر اینصورت به اسم دفاع از بی نوا و کارگر گرفتار بی عدالتی بزرگتر شدیم. عدالت خواهی که سرش را پایین بندازد و عدالت بزرگتر را نبیند، در فریادهایی که برای خرده عدالت ها می کشد، دچار بزرگترین ظلم ها می شود. لُب این عدالتخواهی رعایت عقلانیت است و نتیجه این عدالتخواهی تقویت معنویت در جامعه است؛ در نهایت عدالت خواهی ضدفساد را تا عدالت خواهی ضدامپریالیستی امتداد می دهد. حالا؛ نامه اخیر مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران به رهبر انقلاب را از این منظر یکبار مرور کنید. @mahdian_mohsen

💠راز گلدسته های ناتمام این مسجد از غرب‌ خیابان مصطفی خمینی که وارد شوید و از ضـلع شـمالی بازار سیّد اسماعیل‌، در‌ داخل کوچه‌، مسجد و مدرسه علمیه‌ای ا‌ست به نام فیلسوف الدوله. این بنا توسط میرزا کاظم رشتی با لقب ملک الاطبا از اطبا معروف دوره مظفرالدین شاه در محله چاله میدان ساخته و همان زمان وقف طلاب می شود. این مسجد بسیار قدیمی و زیبا در طول حیاتش شاگردان بسیاری در دامنش تربیت کرده است که از جمله مهمترین آنها آیت‌ اللّه‌ تنکابنی و مرحوم آیت الله فلسفی و آیت الله حق شناس و البته پاتوق شهید بهشتی بوده است. 💠این مسجد چشم‌نواز با کاشی‌کاری های ظریف و سردر ورودی بسیار هنرمندانه و آجرفرش و ستون های زیبای شبستان و حوض خانه میانه باغچه، دارای یک روح بلند عارفانه و معنوی‌است که مخاطب را با سال‌ها اخلاص در عبادت و تحصیل زهاد و طلاب همراه می‌سازد. 💠 اما از نکات قابل توجه و سوال برانگیز در ساخت این بنا و لابه لای این همه زیبایی و معماری روح نواز، مناره های نیمه تمام مسجد است. برای بسیاری این سوال مطرح می شود که چرا باید این بنای تاریخی و زیبا، مناره هایش نیمه تمام رها شده باشد. 💠اما راز این مناره های نیمه تمام چیست؟ وقتی مرحوم رشتی مشغول ساخت بوده، اعتنایی به مجاورت مسجد و امام زاده اسماعیل نداشته است و بعد مدتی متوجه می شود مناره های این مسجد اگر مطابق طرح معمار پیش رود از مناره های امام زاده بالاتر می رود. همین می شود که دستور می دهد مناره ها بصورت نیمه کاره رها شود؛ نکند مناره های امام زاده را تحت الشعاع قرار دهد. چنین بنایی با چنین معرفتی بهشتی پرور می شود. 💠و اما؛ مناره های این بنا در میانه راه متوقف و رها شدند و این نتیجه معرفت عمیقی است که تبختر اجتماعی را مورد نکوهش قرار می دهد. زیبائی این مبارزه با نفس، این است که در میانه راه باز می گردد. حتا مناره را تخریب هم نمی کند تا در تاریخ این ادب بماند. http://yon.ir/F6lmJ @mahdian_mohsen