👈جنگ امروز در رسانه است؛ در ذهن است. این سر و صداهای کف خیابان باعث نشود میدان اصلی مبارزه را گم کنیم. کف خیابان را هم میسازند تا ذهن را بسازند. 🔴هرکس هرجا هست خود را مجهز کند به مجاهدت در رسانه. آرایش جنگی بگیریم. و اما... ✅اگر علاقه مند به جهاد تبیین هستید این دوره را از دست ندین. 👈این دوره چند ویژگی کلیدی داره. 1⃣اول اینکه بجز رسانه ، نظام اندیشه اموزش میده. مهمترین گرفتاری امروز نداشتن زاویه نگاه دقیق است. بدون نظام اندیشه ممکنه کار رسانه ای بکنیم اما جهاد تبیین میسر نیست. چرا و چطورش را در دوره توضیح می دیم. 2⃣نکته دوم هم کار کارگاهی و شبکه سازی در این دوره است. شبکه سازی حقیقی نه مجازی. گواهی اموزشی هم پایان دوره ارائه میشود که مفید است 👌خلاصه پیشنهاد می کنم.... اگر تمایل داشتید به دوستان تان هم معرفی کنید @mahdian_mohsen

چرا رهبرانقلاب از واژه تنبیه استفاده کرد؟ @mahdian_mohsen

🔴لطفا بس؛ ماجرا کف خیابان نیست... 🔸برای تحلیل اغتشاشات اخیر اگر کف خیابان متوقف شویم دچار یک خطای تودرتو و فاحش شدیم. ماجرای اغتشاشات اخیر با همه نمونه های گذشته متفاوت است و مهمترین تفاوت آن سهم و نقش پلتفرم هاست. 🔹شبکه های اجتماعی تنها آتش بیار و معرکه گیر نبودند، بلکه آتش ساز بودند. شبکه های اجتماعی تنها محلی برای قرار و مدار اغتشاش نبوده و نیست. شبکه های اجتماعی تنها محلی برای پوشش گسترده اغتشاشات نیست. تنها برای اطلاع رسانی شبکه برانداز نیست. برای خبر راست و دروغ نیست؛ از این نگاه های سنتی و بسیط خارج شویم. 👈شبکه های اجتماعی، همه اغتشاشات است نه جزء وابسته و ضمیمه. گذشت روزگاری که رسانه صرفا جهت اطلاع رسانی بود.  نقش کلیدی و نهایی رسانه، ساخت تصویر در ذهن است و برای ساخت تصویر، فراتر از هشنگ سازی نیازمند رویداد سازی است و لذا رویداد را ساختند تا تصویر را بسازند. هر کس در شبکه های اجتماعی می چرخید احساس می کرد شهر در کنترل تروریست های وطنی است و حال آنکه در واقع خبری نبود جز گروه های کوچک پراکنده و محلی که دانسته و ندانسته آمده بودند تا حلقه های تصویر ذهنی را تکمیل و نهایی کنند.    ⭕️متاسفانه هنوز یک نگاه ساده اندیشانه درباره عصر پلتفرم وجود دارد که سیستم حکمرانی در کشور ما را دچار برآوردهای کج و معوج کرده است. استقلال حاکمیتی و قدرت حکمرانی در حال صدمه دیدن جدی است. خیال می کنند پلتفرم یک ابزار اطلاع رسانی صرف است؛ خیال می کنند ابزار سرگرمی است؛ خیال می کنند جزئی و گوشه ای از زندگی است. خیال می کنند مردم تنها اوقات فراغت با پلتفرم می گذرانند. ⭕️آقایان مسوول؛ پلتفرم،  همه زندگی است. خود زندگی است. مجاز نیست؛ واقعیت است. متوجه باشیم درباره چه چیز حرف می زنیم. اراده انسان ها از ذهن آغاز می شود و پلتفرم در نقطه شروع اراده انسان ها قرار گرفته است. ذهن را دستکاری می کند. رفتارها را رها کنید و ببینید چه چیز رفتار را می سازد. جنگ در ذهن است نه در کف خیابان. کف خیابان نشانه است و آیت که بدانید در ذهن ها چه خبر است. پلتفرم ها تنها در ایام اغتشاش فعال نبودند. اساسا پروژه اغتشاشات اخیر برای این روزها و چند روز پیشتر نیست. پروژه مستمر اهریمن است. یک سناریوی همیشگی که پایان نیز ندارد. بهوش نباشیم، زین پس چنین صحنه هایی را کف خیابان باید بیشتر بشماریم. 🔹اما سناریویی که اهریمن بر پلتفورم سوار کرده است چیست؟ 1⃣یکم. تعمیم شتابزده و استقرای ناقص از مشکلات کشور.یعنی چی؟ یعنی به صورت مداوم و روزانه نقاط ضعف و ریز و درشت را به کل حاکمیت تعمیم دهد. چنانچه مخاطب در بلند مدت احساس کند با حاکمانی مواجه اند که با او دشمنی دارند.  این پروژه حس انتقاد او از وضع موجود را تبدیل به نفرت و خشم می کند.  مشکلاتی که با هر فراز و نشیبی در حال اصلاح است و هرچه باشد ناشی از خیانت حاکمان نیست؛ چه آنکه حاکم کسی نیست جز مردم. 👈اما این گام فریبنده یک حلقه تکمیلی کم دارد. مخاطب باید در واقع نیز احساس کند این حس درونی آدم ها درحال تبدیل به یک کنش بیرونی است؛ آنهم یک کنش همگانی. اگر این کنش بیرونی و همگانی را باور کند پروژه مسخ تکمیل می شود و او نیز به خیابان خواهد آمد و بی آنکه بداند چه شده و به چه باید اعتراض کند و مطالبه اش چیست، می شود کلوخ انداز و آتش بیار وخدای نکرده آدم کش. 2⃣پس حلقه دوم، رویداد سازی است تاپروژه طراحی شده در ذهن کامل شود. کافیست جمعی در یک گوشه جمع شوند وشعار دهند. چند سطل آشغال آتش کشیده شود. چندتائی شعار نوشته شود و... و در نهایت برای اینکه این رویدادهای محلی، واکنش ملی و جهانی بگیرد سراغ زن و خشونت رفتند چون قدرت کانونمندی وتوجه سازی دارد. ✅دقت دارید انشالله؛ یعنی رویداد نمی سازند که براندازی کنند، خیابان را به آتش می کشند تا ذهن ها راتسخیر کنند. براندازی نهایی نتیجه فلج ذهنی و مسخ شناختی است وخود به خود رقم می خورد.  🔹آقایان مسوول؛ جنگ در ذهن است. هر کس ذهن رادر اختیار بگیرد اراده آدم ها را مختل می کند. اصلا مهم نیست آدم ها حتی چه اعتقاد و گرایشی دارند. شناخت شان از واقع تغییر کند اراده شان تغییر می کند. کم نبودند این روزها خواصی که در میانه حق و باطل و در وسط میدان متحیر ماندند و اگر با سیلی واقعیت هوشیار نشدند، زیر دست و پا له شدند. 🔸آقایان حکومت؛ جنگ کف خیابان نیست.معطل نمایند. گذشت 78 و 88 و حتی 98. نقطه شروع را در پلتفرم ها و قدرت شبکه بیابید. راه اصلاح بسیار است به شرط اینکه این ادراک کلیدی شکل بگیرد که یله سازی فضای مجازی که راه رابرای جولان اهریمن هموار می سازد و مارپیچ سکوت ساختاری پلتفرم ها که راه را برای کنشگری جبهه حق می بندد، جامعه را مسخ می کند و معنای قدرت را تغییر می دهد و استقلال کشور را می گیرد و حاکمیت را مسلوب الاراده می سازد. به هوش شویم شما رابه حضرت عباس. همشهری @mahdian_mohsen

📍بریدن زنجیره اغتشاش زنجیره اغتشاش در این جنگ ترکیبی به چه نحوی است و از کجا باید شکسته شود؟ 👈اول زنجیره را مرور کنیم: 1⃣حلقه اول: بزرگنمایی مشکلات و از همه مهمتر تعمیم به راس نظام. تصویری که از حاکمیت باید ساخته شود یک هیولا است. هیولاسازی چه ثمری دارد؟ نقد را تبدیل به نفرت و خشم می کند. این حلقه در تمام سالهای گذشته استمرار داشته است برای این روزها... اغتشاش اول در ذهن است. 2⃣حلقه دوم: حلقه دوم تحریک برای کنش گری است. کارکرد اسم رمز مهسا اینجاست. خودشان هم اعتراف کردند مهسا مهم نیست. اصل، نظام است. به همین دلیل شعار اصلاحی نمی دهند. اساسا اسمی هم از رئیس جمهور و روسای دیگر قوا نیست؛ فقط رهبرانقلاب به عنوان نماد حاکمیت. مهسا نبود بهانه دیگر می ساختند؛ بازهم نبود، آدم می کشتند مثل کشته سازی این روزها... 3⃣حلقه سوم: رویداد سازی است. طبیعی است که مردم ما معترض هستند اما اولا مدل اعتراض شان آدم کشی و آتش افکنی و فحاشی نیست و دوم اینکه اعتراض می کنند برای اصلاح نه عبور. روش رویدادسازی نیز تجمعات پراکنده محلی با گروه های ده تا پانزده نفره در ساعات شلوغی و اماکن پرتردد است؛ مثل دوازده ظهر؛ بازار. هدف نهائی اینست: رویدادمحلی و انعکاس جهانی. این هدف با تاکید بر زن و خشونت مهیا می شود. 4⃣حلقه چهارم: انعکاس رسانه ای. رویداد می سازند تا باور بسازند. باور به چی؟ باور به همه گیری نفرت و اغتشاش. مخاطبی که در حلقه اول نفرت زده است اگر باور کند همه دچار نفرت اند و به خیابان ریختند، دچار "خطای تشخیص و برآورد" میشود. اما برای تصویرسازی مستمر نیاز به ایده است. اساسا در جنگ های تلفیقی عصرپلتفرم، اغتشاشات راس ندارد و بلکه همه حول ایده ها جمع می شوند؛ ایده های تهییج کننده. مثل آهنگ برای... مثل قرمز کردن حوضچه پارک ها... مثل دیوارنویسی...و... ✅چه باید کرد؟ حلقه اول به حلقه چهارم متصل و زنجیره کامل است. این زنجیره تنها با اقتدار ناجا نمی شکند. تنها راه شکستن اثر شبکه ای پلتفرم هاست. 👈آقایان مسوول راه همین است و لاغیر. در رفتارهای آشوب طلبانه نمانید؛ باید ذهن ها را از پیشروی دشمن آزاد کرد و نه صرفا خیابان ها. البته تدبیر باید جامع باشد؛ بستن پلتفرم ها و همزمان جایگزینی کامل آنها. آنهم نه بنحوی که با فیلترشکن باز شود... همزمان نیز جایگزینی بی عیب و نقص. اگر نداریم، بخریم. با کشورها و شرکت هایی که حاضرند در چارچوب قوانین ما کار کنند مذاکره کنیم. 📍ذهن است که رفتار می سازد....خیابان باز است اما ذهن ها در گروگان... همشهری @mahdian_mohsen

✅پنج نعمت در اغتشاشات اخیر بلا برای مومن نعمت است؛ به شرط آنکه از ظاهر عبور کنیم و صحنه را حکیمانه ببینیم. روایت داریم از امام صادق علیه السلام که بلا برای مومن موجب بیداری و اصلاح است. جمهوری اسلامی با همه نقاط قوت وضعفش در حال حرکت است و این کلیدی ترین گزاره در تحلیل وضع موجود و نگاه امیدوارانه به آینده است. از این منظر مصائب و بلایا شتاب دهنده اند و اصلاح کننده. اغتشاشات اخیر نیز با همه هزینه های مادی و معنوی اش برای کشور پربرکت است. 🔹این فهرست نیز مقدمه است تا دیگران برآن اضافه یا کم کنند. 1⃣یکم. سهم رسانه های جدید و نقش پلتفرم ها در ایجاد آشوب و بلوا برای بسیاری از خواص و خاصه مسوولین خوش خیال به چشم آمد. فراتر از نقش این رسانه ها در اغتشاش خیابانی، نقش آنها در آشوب ذهنی است که برای بسیاری جدی شده است. امروز خیلی ها با گوشت و پوست و استخوان لمس کردند که پلتفرم هم مفهوم قدرت را تغییر داده است و هم قواعد حکمرانی را. سهم ساختاری پلتفرم ها را در تبدیل نقد ها به خشم ها و نفرت ها تا حدی ادراک کردند. متوجه شدند چه چیز را سالها رها کرده و تدبیر نکردند. 2⃣دوم. ماهیت تقابل با حجاب برای بخش قابل اعتنایی از مردم عیان شد. چقدر باید وقت و هزینه می گذاشتیم تا نشان دهیم مساله حجاب اجباری و گشت ارشاد و غیره بهانه است و این همه برای آدم کشی و آتش افروزی و به تعبیر خودشان اصل نظام است که نشانه است. روشن شد که باطن حجاب اختیاری، بی حجابی اجباری و حجاب از سرکشیدن است؛ برهنگی و اباحه گری است. 3⃣سوم به چشم آمدن نسل نوجوان است. این حوادث نشان داد که دهه هشتادی ها مسائلش کاملا جدید و متفاوت از نسل های گذشته است. مسائل و ادبیات نسل جدید فارغ از ارزش گذاری نیازمند فهم عالمانه و دقیق و دلسوزانه است؛ نیازمند گوش شنوا است. همچنین نقش تربیت و تقویت کادر آموزش و معلمین و در صورت لزوم اصلاح باید مورد اعتنای جدی قرار گیرد. 4⃣چهارم. ایجاد عزم جزم برای باز کردن گره های چندساله است. برخی از مسائل کشور ما مثل پرونده های بازی هستند که هرازگاهی مشکلات جدی در ابعاد ملی فراهم می کنند و طی سالهای گذشته عزم موثری برای حل وفصل آن وجود نداشته است. از جمله این موارد بحث حجاب و گشت ارشاد و مواردی ازین دست است. حوادث اخیر باعث شد کم کاری ها و اهمال کاری ها و بی برنامه گی ها و غیره تا حدی بسیاری روشن و برای اصلاح آن تدبیر شود. 5⃣پنجم. تلاش بیشتر برای شنیدن اعتراضات است. اعتراض مردم نیازمند پاسخگوئی مسئولین است. ماجرا زمانی اهمیت مضاعف پیدا می کند که متوجه باشیم آتش بی امان و ناجوانمردانه از سوی رسانه های اهریمن بر سر این مردم ریخته می شود و هر روز شبهه و ابهام و سوال جدید است که نیازمند توضیح هوشمندانه و بهنگام مسئولین می باشد. این مردم از لحظه اول اغتشاش، صف شان را جدا کردند و حالا انصاف نیست اعتراض شان نیز لابه لای سنگ پراکنی و آتش زنی و قمه کشی جریان برانداز شنیده نشود. 🔸موارد دیگری نیز قابل فهرست است از جمله ارتقای تدبیر ناجا و غربال خواص و شناخت سرشبکه های جریان اوباش داخلی و غیره که بماند برای فرصت دیگر. همشهری @mahdian_mohsen

✅محکمات تحلیل رهبری از حوادث اخیر اگر سه سخنرانی رهبرانقلاب در ایام اغتشاشات را مرور کنیم، محکمات تحلیلی ایشان بدست می آید. این محکمات مبنای تحلیل ایشان در حوادث مشابه است. و اما محکمات ثابت در هر سه سخنرانی چیست؟ به این فهم عدم اشاره مستقیم در سخنرانی اول نیز مرتبط به همین محکمات است. 1⃣یکم. "حوادث جزئی" ⬅️ابعاد ماجرا را چطور دیدند؟ حوادث جزئی. تعبیری که در سخنرانی سوم باعث شد رسانه های دشمن در همان ساعت اولیه عصبانی شوند. فرامتن سخنرانی اول نیز همین بود. عدم اعتنای رهبری نشان داد ماجرا بی اهمیت است. اما چرا اهمیت نداشت و ندارد؟ برویم بند دوم. 2⃣دوم. "ملت مظلوم و مقتدر" ◀️علت جزئی بودن این حوادث چیست؟ ملت مظلوم اند ولی قوی ظاهر شدند. یعنی چی؟ ملاک اهمیت یک مساله در جمهوری اسلامی فهم و عملکرد مردم است. مردم اگر دچار شبهه و خطای محاسبه شوند میشود فتنه. اگر مردم قوی ظاهر شوند صدمات عمیق نیست. مردم در این حوادث از همان ساعت اول صف شان را جدا کردند؛ حتی اگر اعتراض داشتند. در سخنرانی دوم فرموند به این مردم ظلم شد ولی آنها قوی ظاهر شدند. مظلوم مقتدر برای اینجاست. این تعبیر را پیشتر درباره حضرت امام نیز فرموده بودند. به همین دلیل در سخنرانی اول هیچ اشاره ای به حوادث روز نکردند چون روشن بود. سخنرانی دوم نیز اساسا تبیینی نبود و بلکه بیشتر از هرچیز سهم دهی و تعیین تکلیف دشمن و اخلال گران در سطوح مختلف بود. در سخنرانی سوم نیز فرمودند حواشی حواس تان را از اصل کار و تلاش پرت نکند. 3⃣سوم. "باطن حوادث" ◀️عامل اصلی حوادث چیست؟ دشمن خارجی در سخنرانی دوم فرمودند باطن این حوادث دشمن خارجی است. در جائی اظهار تعجب کردند که چطور برخی نمی بینند و هوشیار نیستند. بهانه های ظاهری را نیز کم اهمیت شمردند. در سخنرانی سوم نیز به دست دشمن در حوادث اخیر اشاره کردند که حتی برای صاحب نظران بی طرف خارجی نیز عیان است. خلاصه اینکه در اراذل و اوباش و هیجان زدگی ها و حتی نقش سلبریتی ها و غیره نمانید. 4⃣چهارم. "حرکت را تحمل نمی کنند" ◀️انگیزه اصلی دشمن چیست؟ اینکه جمهوری اسلامی در حال حرکت است. اینرا نمی توانند تحمل کنند. در سخنرانی دوم تاکید کردند عامل اصلی دشمنی های اخیر حرکت جمهوری اسلامی است. رشد و پیشرفت است. دستاوردهای دولت است. برای همین در سخنرانی سوم نیز بر همین تاکید و فرمودند مراقبت کنیم اصل کار و تلاش و پیشرفت درگیر این حاشیه ها نشود. 5⃣پنجم. "بهانه است..." ◀️با بهانه داخلی این حوادث چه کنیم؟ فرمودند دستاویز است. فرمودند حجاب و غیره بهانه است. این نبود سراغ موضوع دیگر می رفتند. در سخنرانی دوم فرمودند تاوقتی ایران قوی است و در سخنرانی سوم فرمودند تا شعار اسلامی می دهیم دشمن فعال است. خطای محاسباتی که باعث شد تحلیل خیلی ها در این روزها گرفتار مسائل ظاهری و داخلی شود. 6⃣ششم. "همه یک حکم ندارند..." ◀️ترکیب اخلال گران به چه نحوی است؟ سهم ها متفاوت است. تکلیف اوباش و مزدور و منافق و تروریست را مشخص کردند. حتی بین کسانی که از سر هیجان به خیابان آمدند(سخنرانی سوم) با کسانی از سر هیجان دست به تخریب زدند نیز فرق گذاشتند. (سخنرانی دوم). در نهایت اینکه کار امنیتی و قضائی در کنار کار فرهنگی است. 🔴در نهایت اینکه این محکمات در تحلیل حوادث اخیر بر پایه چند گزاره اصلی است. این گزاره ها در همه تحلیل های رهبری تکرار می شود. 🔹یکم. پیش می رویم. در حال حرکیتم؛ چه در امور مادی و چه معنوی. 🔸دو. مردم ما هوشیارند و اسلام و انقلاب می خواهند. لذا در ظواهر نمانیم؛ آن دختر بدحجاب نیز دل در گروی انقلاب دارد. 🔹سه. تا پرچم اسلام به دست داریم، دشمن هست و البته فراتر از جمهوری اسلامی با ایران قوی نیز مخالف اند. 🔸چهارم. رمز پیروزی تنها ایستادگی و پیشرفت است. 🔹پنجم. پیروزیم؛ به حکم اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم همشهری @mahdian_mohsen

⭕️دیگه تمومه ماجرا؟ +چند پیشنهاد این روزها اگر کسی در اینستاگرام محصور باشد بدون تردید احساس می کند شهر توسط تروریست های وطنی اشغال شده است و جدی جدی "دیگه تمومه ماجرا". غرض این متن اهل توهم نیست. برخی واقعا توهم زدند. مثل جریان جاهل برانداز که برای رفتن جمهوری اسلامی، تاریخ گودبای پارتی هم تعیین کردند؛ هرچند این روزها دستمایه طنز و تمسخر شدند. اما بخشی از جامعه ممکن است واقعا سندرم "ما بی شماریم" را باور کنند. غرض این متن این گروهند. اما باید چه کرد؟ 👈قبل از چه باید کرد، دو فرض را توجه کنیم: ✅فرض یکم. اغتشاش اخیر اساسا منشا ذهنی دارد. جنگی کاملا شناختی. کف خیابان شما را به خطا نیاندازد. اغتشاش هم ساخته شده است برای تکمیل تصویر ذهنی. تصویری که سالهاست روی آن کار کرده اند. تصویر سازی برای هیولاسازی؛ اینکه هر ضعف و آسیبی در جامعه می بینید به حاکمیتی هیولاسیرت مرتبط است. عصبی کردن مردم، پروژه چندین ساله رسانه های اهریمنی است. اما این پروژه یک حلقه کم داشت. آنهم سرریز شدن این خشم اجتماعی در کف خیابان تا برای همه باور عمومی ایجاد شود که "دیگه تموم ماجرا". به همین دلیل هم اغتشاش را محلی ترتیب دادند تا با کمترین هزینه انبان تصویری و رسانه ای شان تکمیل شود. با این فرض کل پروژه جریان برانداز یک جمله است: تحریف و قلب واقعیت. برای تغییر واقعیت اگر بهانه پیدا نکنند، دروغ می گویند مثل آب خوردن. ✅فرض دوم. ما همواره جماعتی از جامعه مومنین و انقلابی داشته و داریم که تمایل دارند در هر حادثه ای که نظام را تهدید می کند مثل فتنه 88 و آشوب 98 و غیره در وسط معرکه باشند و از کشور صیانت کنند. اما نقش آفرینی این جریان در این دوره باید تغییر کند. اساسا این اغتشاشات نیاز به حضور میدانی مردم ندارد؛ ناجا با تدبیر و سعه صدر ماموریت خود را انجام می دهد. اما چه کنند؟ مطابق فرض اول ما با یک جنگ شناختی مواجهیم. اغتشاشات نیز برای کمک به همان جنگ ذهنی است. پس مردم عادی نیز باید در همان میدان آرایش جنگی بگیرند. 🔴اما چه کنند؟ چند پیشنهاد: 1⃣یکم. هرکس در هر گروه فامیلی و دوستانه مارپیچ سکوت را شکسته و تلاش کند این پروژه ذهنی را افشا کند. پروژه ای که این روزها مهمترین ویژگی اش پمپاژ جنون آمیز دروغ به مردم است. 2⃣دوم. ائمه جماعت و گروه های تبلیغی فرصت مساجد و هیات های خانگی و هفتگی را دست کم نگیرند. بسیاری از حقایق در صفوف نماز و جشن و عزا باید تبیین و آشکار شود. 3⃣سوم. حضور در مدارس و دانشگاه ها. اساتید و معلمین و مربیان تربیتی و هرکس دیگری تلاش کند این جریان جاعل رسانه ای را افشا کند. امروز حقیقت روشن است تنها باید به دست مخاطب برسد. 4⃣چهارم. در هر جمعی هستید سکوت را بشکنید. اتوبوس و تاکسی و مترو و صف نان و غیره؛ با ادب و نزاکت و بدور از جدال و محاجه. کافیست ظلم ها و هتاکی ها و خشونت های این جریان را برای مردم فهرست کنید. این روزها همه از صدمه اغتشاش به زندگی ها و کسب و کارها عصبانی اند. 5⃣پنجم. در هر سطحی می توانید در فضای مجازی فعال شوید. ولو در حد یک کامنت. هم در نقد ها و هم حمایت از افرادی که میداندار اند. امروز صیانت از افراد مردد در فضای مجازی یک ماموریت انسانی است. چه بسا بسیاری از جمله سلبریتی ها در فشار کامنت های سازمان یافته و هجمه رباتیک مستاصل شوند و تغییر موضع دهند. ✅توضیح یک خط است: مسیر اصلاح در نقد و اعتراض است نه جنگ و آتش. خلاصه اینکه روزگار ما سرآمد جنگ های ذهنی و شناختی است؛ تمام هم نمی شود مگر اینکه همه بهوش شوند و فعال. آتش فتنه های ذهنی تنها با آگاهی بخشی های مردمی سرد می شود و ولاغیر. همشهری @mahdian_mohsen

رهبرانقلاب را بما ناقص بمعرفی کردند. تنها از کادر سیاست.... نمی دانم چه کسی مقصر است. اما خطای بزرگی است. امام نیز. @mahdian_mohsen

‏این ویدئو به غیر از طعنه طنزآلود عالمانه اش، یک نکته بسیار کلیدی دارد که جریان برانداز جاهل در فهم یک نقطه آن متوقف است. فرمود: این مردم جمهوری اسلامی هم نخواهند دیگر سلطنت نمی خواهند. خلاصه اینکه این نظام برآمده از رشد تاریخی مردم است و لذا ارتجاع از هر نوعش هرگز. @mahdian_mohsen

🔴خط قرمز پلتفرم ها #مارپیچ_سکوت_ساختاری در خبرها آمده بود تعدادی از دستگیرشده های اغتشاش اخیر گفته اند که تحت تاثیر فضای مجازی دست به آشوب زدند. برخی سلبریتی ها نیز با همین روایت اظهار پشیمانی کردند. 👈ولی تنها همین ها گرفتار آشوب ذهنی شدند؟ اینطور نیست. 🔸همه آنها که از مرز نقد وضع موجود به آتش نفرت وخشم کشیده شدند آشوب زده اند. 🔸همه آنها که از مرز اعتراض به اغتشاش رسیدند نیز گرفتار همین آشوب اند. 🔸همه آنها که این اغتشاش را انقلاب دانستند و فروپاشی را باور کردند نیز از آشوب شناختی صدمه دیدند. و اما ماجرا خاتمه یافت؟ خیر. این داستان ادامه دارد. این آشوب ذهنی را کسانی شکل دادند که با بی محلی به نقش پلتفرم ها در جنگ شناختی، دشمن را بر ذهن و قلب مخاطب ایرانی مسلط کردند و حالا...این خلسه رسانه ای ادامه دارد... اگر تدبیر نکنیم. 🔹پلتفرم صرفا یک رسانه نیست؛ صرفا ابزار سرگرمی نیست؛ صرفا محل تعامل مخاطبین نیز نیست. پلتفرم یک جامعه شبکه ای است. یک شبکه حقیقی و انسانی که شناخت می سازد. قدرت ساخت امر ذهنی دارد و نگرش و گرایش و باور ایجاد می کند و اراده و رفتار می سازد. پلتفرم عبور از فضای مجازی به یک زندگی واقعی است. ⛔️و اما خط قرمز پلتفرم ها کجاست؟ کجا باید نگران شویم؟ 🔹خط قرمز پلتفرم ترویج اباحه گری نیست، بی قانونی نیست، توسعه اقتصاد زیرزمینی نیست، ابزار پولشویی نیست، ترویج آشوب نیست، حتی حضور رسانه های دشمن نیست. این همه حتما هست اما فقط این نیست. خط قرمز اصلی جایی است که مارپیچ سکوت ساختاری می سازد. یعنی چی؟ هر پلتفرمی که اجازه تقابل با روایت دشمن ندهد، مسخ کننده است و با روایت های یک سویه خلسه رسانه ای می سازد. یک دنیای خیالی که همه را وهم زده می کند. 👈خط قرمز ما در مواجهه با پلتفرم ها باید مارپیچ سکوت ساختاری باشد. مارپیچ سکوت ساختاری یعنی الگوریتم های فنی و قرارنامه های حقوقی نوشته و نانوشته که اجازه فعالیت را از جبهه ای رسانه ای حق می گیرد. مثل سانسور سردار تا فیلتر سپاه و حزب الله تا پاد روایت های مقابل روایت دشمن.... تا نمایش واقعیت. جبهه مردمی ورسانه ای حق با همه قوت و ضعفش قدرت تقابل دارد. قدرت پنجه انداختن در جنگ روایت های اهریمنی دارد. پلتفرمی که اجازه این رویارویی را ندهد زمین جنگ نیست و بلکه جبهه دشمن است. ✅مارپیچ سکوت ساختاری از طریق قدرت شبکه پلتفرم ها، خلق روایت می کند، روایت های موهوم و خیالی که می تواند هر فردی با هر اعتقادی را تخت بند روایت دشمن کند. 🔹عمق ماجرا روشن نیست؟ 🔸این انقلاب هیچ نیست؛ جز ذهن و قلب این مردم. ریشه این انقلاب آفاقی در انقلاب انفسی مردم است. ذهن و قلب این مردم است که 4 دهه با مقاومت از خاک صیانت کرد و دین را بپا داشت. انشالله روشن است درباره چه چیز حرف میزنیم. همین؛ تدبیر کنیم. و صدالبته تدبیر تنها حذف نیست. همشهری @mahdian_mohsen

🔴درباره جنبش بددهنی ⭕️دانشگاه که چاله میدان نیست، پس این ادبیات چارواداری از کجا است؟ آنهم ذیل نام "شریف" و "خواجه نصیر" و "علم و صنعت". آنهم در هم صدایی دختر و پسر؛ آنهم به نام اعتراض. اصلا هدف فحاشی چیست؟ قرار است با بددهنی چه چیز و چه کس و چطور اصلاح شود؟ اساسا ریشه این خشم و نفرت کجاست؟ 👈سه نکته و یک چه باید کرد... 1⃣یکم نسبت بددهنی با دانشجوئی. واقعا بددهنی نشانه هویت دانشجوئی ماست؟ حتما خیر. این سطح از سخیف بودن از حیای دختران و ادب پسران ما خارج است. اما هیجان جمع و سندرم دوقطبی های استادیومی، فحاشی را تسهیل می کند. با این حال اگر فیلم تجمعات را به هر کدام از این معدود دانشجوها در خلوت عقلی نشان دهیم، حتما شرمنده می شوند. پس چرا فحش می دهند؟ 2⃣دوم نقش معرکه گیرهاست. معرکه گردان ها چه کسانی اند؟ کسانی که از فحاشی نفع سرشار می برند. اینها دو خط را توامان دنبال می کنند؛ یکم "نمادسازی" و دوم "تحریک سازی". نمادسازی چیست؟ جریان آشوب، کف خیابان را از دست داده است. کف خیابان طی یک ماه گذشته محل آشوب های دست ساز و پراکنده ای بود که تنها پشت دست اتاق خبر خناسان را پر می کرد؛ با این حال بساط همین نیز جمع شد. اما سکه کاسبان آشوب در آتش است. اینجاست که به خبر نرسند به دروغ می رسند و می بافند؛ شبیه همین کشته هایی که روزانه از روی آمار متوفیان بهشت زهرا و پزشکی قانونی می سازند. اما وجه دیگر جعل خبر، نمادسازی است؛ چند نفر اجیر کنند تا دیوار بنویسد و بیلبورد شهری تخریب کند و بر حوضچه های پارک رنگ بریزد و غیره. نمادسازی باعث جلب توجه در جنگ صداها است؛ بددهنی نیز همینجاست. اما خط دوم معرکه گیرها تحریک مخالف است؛ تا طرف مقابل عصبی شود و تلافی کند و آتش این جنگ برای شیادهای رسانه فاکتور شود. اما این توصیف میدانداری ضدانقلاب است؛ تکلیف بددهنی دانشجو چیست؟ واقعا چرا؟ 3⃣سوم "خلسه رسانه ای" است. کشور بدون اشکال است؟ حتما نه. اما این سطح از خشم و نفرت امتداد اعتراض به آسیب هاست؟ باز هم حتما نه. اشکال را مطالبه می کنند تا اصلاح شود. اساسا این فحاشی ها نقد به چیست؟ به کجاست؟ چه چیز باید اصلاح شود؟ چطور باید اصلاح شود؟ چه کسی باید اصلاح کند؟ هیچ؛ روشن نیست. این فحاشی ها تنها و تنها خروجی یک خلسه رسانه ای است که سالهاست پلتفرم رسانه ای دشمن ساخته است. "اغوای شبکه ای" با "میدان داری رسانه های اهریمنی" قدرت دارد، خطای یک مسوول و نهاد را تبدیل به دسیسه یک هیولا کند و آدم ها را مشحون از خشم و نفرت سازد. در این باره حرف بسیار است و مجال اندک؛ اما همین یک جمله بس که "القای رسانه دشمن" در ساخت "استقرای ناقص" و "تعمیم شتابزده"، پروسه تبدیل اعتراض به اغتشاش و ایجاد جنبش فحاشی است. در "خلسه رسانه ای" و این "اغوای ذهنی" است که انسان ها با عبور از هویت شان به ادبیات چارواداری می رسند؛ مسخ اینجاست. ✅اما چه باید کرد: پاسخ این بند در شعار دانشجویان بااخلاق دانشگاه علم و صنعت است؛ آنجا که در واکنش به بددهنی ها فریاد زدند: «اگر بهم فحش بدی، بازم برات جون میدیم» این شعار از سرآگاهی است چون میداند شعار مقابل از سر هیجان است. چون می داند این نیز چون کف خیابان تخلیه می شود و کف دانشگاه می ماند با وجدانش. این شعار دعوت به خود انسانی است؛ هویت دانشجوی ما دین است و انقلاب. این شعار ترجمه عبارت عالمانه و دلسوزانه فرمانده سپاه است که رجزگونه گفت: «با همین جوانان کف خیابان به جنگ دشمن می رویم.» همشهری @mahdian_mohsen

🔸آقایان نقطه پایان کجاست؟ مماشات بس نیست؟ به نظر میرسد در مفهوم مدارا دچار خطای فاحشیم. مدارا انفعال نیست، دست روی دست گذاشتن نیست، صبر از سر بی عملی نیست. مدارا خودش یک اقدام فعالانه برای اصلاح است. ثمره این مدارا تا امروز چه بوده که باز هم اصرار داریم؟ مدارا زمان دادن برای روشن شدن صحنه است. صحنه روشن نیست؟ چقدر باید خون ریخته شود و آتش به قرآن و بیرق دین و ملت زده شود و هتک حرمت از دختران محجبه شود؟ دقیقا چه اتفاقی باید بیافتد تا بیش از این روشن شود؟ نقطه پایان برای صبر آقایان کجاست؟ به خاک و خون کشیدن حرم سوم ایران نشانه نیست؟ به روشنی خورشید نیست؟ این را هم گفتند کار خودشان است. این آتش بازی های جاهلانه نه امتداد اعتراض است و نه افقی از مطالبه دارد. هیجانی است که آلت دست مزدورهای تجزیه طلب و تروریست های اجیر آمریکایی است. مختلط شدن سلف سرویس شد آرمان؟ برهنه شدن و رقصیدن و بوسیدن در خیابان شد مطالبه؟ آقایان مسوول باور بفرمائید بین مدارا با انفعال فرق است. بین صبوری با بی عملی فرق است. بین مراعات با تسامح و تساهل فرق است. نقطه پایان این آتش بازی را قرار دهید و برای اعتراضات حقیقی مردم وقت بگذارید. صداهای به حقی که لابه لای این عربده کشی ها و آتش بازی ها شنیده نمی شود. @mahdian_mohsen

🔹یکی از شهدای حمله بی‌رحمانه به حرم شاهچراغ، سید فریدالدین معصومی از نخبگان کشوری و فارغ التحصیل از نیوزلند. یکی از دوستان این شهید نقل می‌کرد که در سال‌های تحصیل یکی از هم دانشگاهی‌های او به شوخی در نیوزلند به او گفته بود: شما که اینقدر به نماز مقیدی و در تمام نمازهای جماعت نیوزلند شرکت می‌کنی، آخر در نماز شهید می‌شوی.

كمی زیبایی ببینید

برای کشته سازی ها عمدتا از میان جماعتی که خودکشی کردند انتخاب می کنند. یا افتادن از بلندی یا مشروبات یا مواد و ... چرا؟ به دو دلیل. اول اینکه تکذیبیه ها مشابه شوند و کم کم بی حسی ایجاد کنه و باور نشه. دوم اینکه خانواده ها از ترس آبرو همراهی کنند. هیچ هم بعید نیست در نهادهای مسوول در آمارخودکشی ها نفوذی داشته باشند @mahdian_mohsen

🔹تو حق نداری روسری منو باز کنی 🔸در سراشیبی شریف با شعار زن زندگی آزادی @mahdian_mohsen