🌷امام مهدی شناسی ۱۱۵۶🌷
🍀معرفت خداوند هدف خلقت
💠خداوند متعال در قرآن کریم برای بیان هدف خویش از خلقت انسان میفرماید:
«و ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون»
«جن و انس را برای اینکه مرا عبادت کنند خلق کردیم».
💠حال اگر بخواهیم این عبادت را همان معرفت توصیف کنیم بسیار بجا خواهد بود زیرا امام حسین(علیه السلام) فرمودند:«ای مردم، خداوند عز و جل بندگانش را برای این خلق کرد که به او معرفت پیدا کنند».
🍀معرفت ذات خداوند امری محال است.
💠در واقع شناخت ذات خداوند میسر نیست؛بلکه به دلیل مسدود و محال بودن شناخت ذات باری تعالی، دستور پیشوایان دینی نیز بر ترک این مسئله استوار است که فرموده اند «تفکر در ذات جز حیرت و... نتیجه ای ندارد.»
💠بلکه فرد باید پس از اعتقاد به صفات ثبوتیه و تنزیه ذات اقدس الهی از صفات خلقی، به شناخت آیات باری تعالی بپردازد؛ چرا که این نشانهها و آفریدهها حاکی از آفریدگار یگانه دارند. از آنجا که دیدگاه مولف نیز با تأثر از آیات و روایات، راه شناخت خداوند را از طریق آیات و آفریده هایش میسر میداند؛ لذا تمام هدف این کتاب را در زمینه معرفت، بر برشمردن آیات اعظم الهی بنانهاده تا جزئیات بیشتری علاوه بر آنچه که بود، روشن گردد.
💠با وجود اینکه این مطالب کاملا در شناخت خداوند از طریق شناخت نشانه هایش تاکید شده و بار علمی آن نیز متمرکز بر این محور است؛ اما هیچ خدشه ای به جایگاه باری تعالی وارد نساخته؛ بلکه خداوند تمام و کمال در قلب و در راز و نیاز و نمازها وجدان میشود و باز تاکید مینماییم که جایگاه خداوند بسی بالاتر از هر مخلوق و هر نشانه ای بوده؛ اما به دلیل محال بودن شناخت ذات خداوند، طبق فرموده خاندان وحی، به شناخت ایات و نشانههای خداوند در این کتاب پرداخته ایم.
💠لذا برای میمنت و ورود به این حوزه، بحث را با حدیث ذیل آغاز مینماییم:
«از اندیشیدن در ذات خدا بپرهیزید؛ اما هرگاه خواستید عظمت خدا را دریابید، به آفریدههای با عظمتش بنگرید».
💠اولین مرحله در معرفت شناخت باری تعالی، تنزیه نمودن او از اوصاف خلقی و دوری کردن از تفکر در ذات مقدس اش است؛ زیرا در مناجات منسوب به حضرت سجاد (علیه السلام) فرموده اند:
«تو آن کسی هستی که» برای بندگان خود راهی به سوی معرفت خویش قرار نداده ای مگر به اظهار عجز از شناختن تو».
«لا یکیف بکیف».
«خداوند چگونگی و کیفیتی ندارد».
💠برای شناسایی چنین آفریدگاری، بهترین راه شناخت او از زبان حجت اش خواهد بود، که حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) میفرمایند:"ستایش مخصوص خداوندی است که حواس ظاهر او را درک نمی کنند و مکانهای وسیع و انجمنها او را فرا نمی گیرند و چشمها او را نمی بینند و پردهها او را نمی پوشانند. با حدوث مخلوقات اش قدیم بودن خود را به اثبات رسانده است و با همانند بودن آفریده هایش، بی مانندی خود را مدلل ساخته است."
💠خدایی که وعده هایش راست و برتر از آن است که بر بندگانش ستم روا دارد. او در میان مخلوقاتش به عدل رفتار مینماید و به عدالت حکم میکند.
💠حدوث موجودات، شاهد بر ازلیت خداست و ناتوانی آنها، گواه بر قدرت اوست و فنا و نابودی قهری آنها، دلیل بر جاودانگی اوست.
💠خدا یکی است؛ اما نه به عدد. همیشگی است، نه به مقیاس زمان. استوار است نه با ستون و تکیه گاه. ذهنها او را درک میکنند، نه با حواس، نشانههای خلقت به وجود او گواهی میدوند، نه به حضور مادی. اندیشهها بر او احاطه نداشته؛ بلکه با آثار عظمت اش بر آن تجلی کرده است و با عقلها دریافته اند که به کُنهِ ذاتش نتوان پی برد و داوری این ناتوانی را بر عهده خردها نهاد. خدا بزرگ است، نه این که دارای ابعاد طولانی بوده و جسماش بزرگ باشد. عظیم است، نه این که کالبدش بی نهایت ضخیم و ستبر باشد؛ بلکه عظمت او، در مرتبه و قدرت و حکومت است».
💠از پیامبر گرامی (ص) سوال شد که نهایت معرفت خدا چیست؟ حضرت (ص) فرمودند: «خدا را بدون مانندی و ضدی بشناسی و اینکه خدای تعالی واحد، احد، ظاهر، باطن، اول، آخر و بی همتاست و نظیری ندارد. این است حق معرفت خدای تعالی».
💠به قدری توصیف خدای متعال غیرممکن است که هر مقدار بخواهیم درباره خداوند صحبت کنیم، به دلیل آگاهی نداشتن و محال بودن احاطه به خداوند و همچنین ضیق کلام، چاره ای جز ص حبت پیرامون آیات آن نمی ماند.
شایان ذکر است نقش خداوند در قلب و افکار انسان و عبادات و... در چگونگی تقدیر در زندگی انسان آشکار است.
💠وجود خداوند را هنگام راز و نیاز احساس میکنیم. هنگامی که عزم بر مقصودی داریم؛ اما خلاف خواسته ی خود را به دست میآوریم، به نیرویی بزرگتر و خارج از دسترس، پی میبریم.
«یحول بین المرء و قلبه»
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#قسمت_1156
#امام_زمان
@mahdimontazeremast