این دختر فلسطینی کف دستش نوشته: «اگه دستم سالم موند، اسمم آیه‌ست». وقتی داشته جنازهٔ خودشو تصور می‌کرده و نگران هویت‌یابی و شناسایی‌شدنش بوده، این رو نوشته؛ چون که به لطف سازمان‌های لعنتی حقوق بشر و حمایت از کودکان، بچه‌های سرزمین زیتون به‌جای بازی و درس، الان باید فکر و ذکرشون شناسایی پیکرشون باشه. فقط می‌دونین چیه؟ آیه خبر نداشته هزارهزارکیلومتر اون‌طرف‌تر از سرزمین سرخش، یه مادر فارس‌زبونی هست که اسم دخترش آیه‌ست… این مادر، این پرستوی حیرون، امشب نمی‌تونه به هیشکی بگه چه حالی داره… این مادر امشب، مث خیلی شبای دیگه، ولی با قلبی خیلی شکسته‌تر، دعا کرد خدا مرگش رو شهادت در راه نابودی اسرائیل قرار بده. لطفاً بلند بگین آمین… متن از دختر حجت‌الاسلام سید حمید روحانی، مادرِ آیه https://eitaa.com/mahdixxv