#السّلام_علیک_یابقیه_الله_فی_ارضه_عج #باز_نشر برایِ من کسی تو را دوا و مرهم آورد... کسی زِ بویِ پیرُهن_گلابِ مریم آورد... دلم گرفته بُغض وآه وروزه یِ سکوتتان، کسی برای مُرده یِ سکوت...همدم آورد... دلم به حجِ واجبت طوافِ گریه می کند، اگر که دل برایِ تو مرا فراهم آورد... گرفته ازنبودِ تو،دلِ هر آنکه آدم ست؛ خدا کند خدا تو را دوا و مرهم آورد... (مهدیه_گودرزی) @mahdiyegoodarzi ۷۳-

#این_بقیه_الله_عج #باز_نشر دردلم دردےست...آدےنه به آدےنه...نمےدانم چرا؟ موسِمِ سردےست...آدےنه به آدےنه...نمےدانم چرا؟ با وجـــودِ بـاغ و بلبـل،گُلبـَن و شـمشاد و مشـک... ِیک خزان° زردےست..آدےنه به آدےنه..نمےدانم چرا؟ (مهدیــه_گودرزے) @mahdiyegoodarzi ☆☆☆☆☆☆ گُلبَن:بوته ی گل سرخ ۷۴

#باز_نشر @mahdiyegoodarzi

#عاشقانه #باز_نشر بُغضِ در حصرم_مرا_در وقتِ دلتنگی بپرسید.. اشکِ هر عصرم_مرا_دروقتِ دلتنگی بپرسید... نیستی از دل جدا،ویرانِ حیرانت منم من، عشقِ بی کسرم_مرا_ دروقتِ دلتنگی بپرسید... شعله هایی از نگاهت خاطراتم را نگارد، چشمِ در حشرم_مرا_دروقتِ دلتنگی بپرسید... کوچه را بُگذر وَ بنگر شعرِ زخمی در حصارم، شعرِ درحصرم_مرا_دروقتِ دلتنگی بپرسید... (مهدیه_گودرزی) @mahdiyegoodarzi ۷۵-

#عاشقانه #باز_نشر من به شب هایِ پُر از یادِ تو معتادم ولیک،،، ترک عادت نکند دل که شده نئشه یِ تو... (مهدیه_گودرزی) @mahdiyegoodarzi ۷۶

📸 #طرح شعر خوش قافیه ی چشم #تو از روز ازل با ردیفِ دل من قابل تحریر نبود😍🌹 #ماترکناک_یاابن_الحسین ❤️ #جهاد شعر از:مهدیه گودرزی @mahdiyegoodarzi

#عارفانه #باز_نشر گرهی کور شدم،واشدنم ممکن نیست... مثلِ سنگم_عجبا_تا شدنم ممکن نیست... در زمینم،به دلم خاک° نشسته ست_امّا، سرِ خاکیِ فنا،جا شدنم ممکن نیست... مثلِ ماهی به تقلّا ، تهِ تنگی خالی، رو به مرگم_ دَمِ _ بر پا شدنم ممکن نیست... صفِ دریاست، پُر از موجِ بلند وجاری، در تهِ چاهم و بالا شدنم ممکن نیست... دلِ آمالِ بلندم...یَدِ کوتاهِ عمل، بنده ی جهلم و دانا شدنم ممکن نیست... نه رهی پیش،نه پایی پسِ خود دارد دل، هستِ پوچم_تبِ والا شدنم ممکن نیست... منِ مسکوت کجا،حرف وغزل واژه کجا، شعرِ خاموشم و آوا شدنم ممکن نیست... (مهدیه_گودرزی) @mahdiyegoodarzi ۷۷-

#عاشقانه #باز_نشر چشماِن مشکی ات مرا، مدهوش و مستم می کند... جادویِ چشمِ یوسفی ات ، بت پرستم می کند... من را چو بینی با نگاهِ ناز و مخمل گونه ات، از عرش فرشم آوری ، چشمت چه مستم می کند... درگیریِ شب های من ، شعر ستایش هایِ تو، غیر از تو ، دل توبه ز هر راهی که هستم می کند... در سجده دایم بینمت ، سجاده خیس از اشکِ عشق، تقوای چشمت مستِ از جام الستم می کند... ابیاتِ کفرم داده ای، تکفیری شعرت شدم، آیینِ تو دینِ مرا ، غارت ز دستم می کند... (مهدیه_گودرزی) @mahdiyegoodarzi ۷۸-