#قسمت_پانزدهم #طلوع_دل با صدای مامان به خود آمدم به سمت راهرو رفتم، از راه پله‌ها فریاد زدم. بله ؟ بیا شام حاضر است میز را بچین به طلوع هم بگو پایین بیاید به سمت اتاق طلوع رفتن چند حق به در زدم وارد شدم، طلوع جان خوبی عزیزم سرش را از روی کتاب بلند کرد، نگاهی به من کرد. بد نیستم بیا برویم پایین شام حاضر است از روی تخت بلند شد با دست بسته درست تعادل نداشت خودش را جابجا کند می‌خواهی کمکت کنم نه خودم می‌توانم به هر سختی که بود، از روی تخت پایین آمد، هر دو از پله‌ها پایین رفتیم بابا در آشپزخانه مشغول صحبت با مامان بود. مرا که دید گفت؛ طنین پنجشنبه قرار است مدیرعامل شرکت مهمانی بدهد ،در یکی از بهترین تالارهای شهر هست برنامه‌ات را خالی کن. سکوت کردم ،طلوع نگاهی به مامان ،بابا انداخت . من با دست آتل گرفته مهمانی نمی‌آیم، بابا اخم می‌کرد ، چرا دخترم مشکل آن چیست از بقیه از آنها فاصله گرفتم. به سمت مامان رفتم تا آشپزخانه تا بشقاب ها بردارم. بابا به صورت جدی گفت؛ نه طلوع همه می‌رویم کسی جایی قول نمی‌دهد. به شما هم می‌گویم! مامان که تا الان سکوت کرده بود، نگاهی به بابا کرد نگران نباش، سهم جوجه زعفرانی ، خورشت ماست تو را کنار می‌گذارند. اصلاً می‌گویم همان شب با پیک برای مدیر فنی شرکت بفرستند. چیدن بشقاب‌ها را که تمام کردم، دیس برنج و خورشت را روی میز قرار دادم. هر چهار نفر دور میز نشستیم، اما با بحث قبل از شام هیچکس حوصله حرف زدن نداشت. طلوع گفت: بابا من فردا کلاس دارم، حدود ۲ بعد از ظهر تمام می‌شود با ماشین دنبال من می‌آیی بابا در حالی که داشت، خورشت روی برنجش می‌ریخت گفت :طلوع جان تاکسی بگیر بیا شرکت از آنجا با راننده می‌فرستمت خانه خودم فرصت نمی‌کنم دنبال تو بیایم. طبق معمول بابا کارهایش را به دیگران می‌سپرد مامان هم گفت من فردا با خاله حلما بندر گناوه می رویم . چشمانم گرد شده، بود بندر گناوه! مامان گفت چی شده طنین؟ آخر مامان در این اوضاع برنامه مسافرت گذاشتید گفت خاله حلما گفته است، آخر پاییز تخفیف‌های خوبی برای لباس گذاشته‌اند هم تفریح می‌کنیم، چند دست لباس برای شما می‌خرم . بابا چیزی نگفت مامان لبخندی زد ، گفت خودم رو برای مهمانی می‌رسانم. نویسنده :تمنا🫂😍