🔰توافق زنگزور: قدرت پنهان ایران که دیده نشد و ظرفیت‌های فراوانی که باقی است ✍حجت الاسلام و المسلمین میثم رستمی؛ مدیر اندیشکده مستعدان 1⃣ توافق اخیر بین آذربایجان و ارمنستان پیرامون زنگزور در حضور ترامپ هرچند خوشایند جمهوری اسلامی نیست، اما حاوی پیام‌های مهمی است که در رسانه‌های داخلی دیده نشد و تنها ابعاد منفی آن مورد توجه قرار گرفت. 2⃣ نکته کلیدی که نادیده گرفته شده و توافق مذکور بر آن صحه می‌گذارد، نقش همچنان تعیین‌کننده جمهوری اسلامی ایران در معادلات منطقه است. آذربایجان به‌خوبی می‌داند که بدون همراهی یا حداقل بی‌طرفی ایران، توان هیچ‌گونه تغییر در منطقه زنگزور را نخواهد داشت. پیروز منازعه قره‌باغ، آن هم به لطف نظر موافق ایران، نمی‌توانست پیروز توافق زنگزور باشد در حالی که ایران را در مقابلش می‌بیند. 3⃣ آذربایجان می‌دانست که در صورت اصرار یکجانبه بر کریدور زنگزور، با مخالفت جدی ایران مواجه خواهد شد. ایران نه‌تنها از نظر جغرافیایی و ژئوپلیتیکی نقش کلیدی در منطقه دارد، بلکه نفوذ امنیتی، اقتصادی و فرهنگی آن در قفقاز جنوبی غیرقابل انکار است. از این روست که آنها ترجیح دادند به جای رویارویی مستقیم، از یک قدرت سوم برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند. همان قدرت سومی که در جنگ تحمیلی اخیر، اسرائیل به آن پناه برد تا از شراره‌های آتش موشک‌های ایرانی در امان بماند. این هر دو نشان از قدرت تعیین کننده ایران در منطقه بوده و هست. 4⃣ و اما درباره کریدور زنگزور باید گفت این کریدور بر فرض عملیاتی شدن، بدون همکاری مستقیم یا غیرمستقیم ایران به‌ویژه در مناطق مرزی نخجوان با مشکلات اجرایی مواجه خواهد شد. این یعنی حذف ایران از معادلات اقتصادی به این سادگی‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود. کریدور زنگزور در بدترین حالت برای ایران چیزی شبیه تنگه باب‌المندب خواهد بود برای یمن. اگر توانستند نقش یمن را در تجارتی که در هیچ طرف آن قرار ندارد نادیده بگیرند، شاید نقش ایران را هم بتوانند نادیده بگیرند و اگر آن شدنی نیست این هم. خلاصه آن‌که اگر کریدور زنگزور نیز روزی عملیاتی شود، ایران می‌تواند با ابزارهای اقتصادی و امنیتی خود، توازن قدرت را به نفع منافع ملی خود تغییر دهد. 5⃣ ترامپ در سخنان اخیر خود گفته است « گفته می‌شود ۹۲ درصد از نیروهای آمریکایی توسط (شهید) سلیمانی به هلاکت رسیده‌ یا مجروح شده‌اند. » خب این نشان می‌دهد مرز مشترک پیدا کردن با آمریکا هم همیشه بد نیست؛ خصوصا اگر از جنس اقتصادی باشد و ضربه‌پذیری دشمن را تقویت کند. گاهی نتیجه نبردهای هوایی در نبردهای زمینی تعیین می‌شود؛ همانجا که نقطه قوت ایران است و نقطه ضعف دشمن. دلیل؟تجربه.👇 6⃣ آمریکا هزینه زیادی خواهد داد اگر ایران را در تنگنا قرار دهد. همان هزینه‌هایی که در عراق و افغانستان متحمل شد و در آخر مجبور شد افغانستان را به قیمت سپردن آن به طالبان رها کند و عراق را نیز به قیمت خروج از آن و نفوذ ایران به موازات آن. 7⃣ نکته پایانی تاکید دوباره بر یک‌مطلب است. این نوشته به معنای ارزیابی مثبت از توافق مذکور نیست. بلکه استنطاقی است از این توافق که دربردارنده واقعیت‌های پنهان و امیدبخش است. امید که باشد تلاش‌ها مضاعف شده و حرکت‌های عظیم شکل می‌گیرد. قابل انکار نیست که دشمن با این توافق چند قدمی پیشروی کرده است اما این به معنای پیروزی او و رسیدن به اهدافش نیست. بلکه آغاز یک نبرد امنیتی-اقتصادی است. اینکه دشمن به پیشروی خود ادامه می‌دهد تا به اهدافش برسد یا این پیشروی سرآغاز عقب‌نشینی او خواهد بود بسته به تصمیمات و سیاست‌هایی است که زین پس توسط همه ارکان نظام جمهوری اسلامی اِعمال خواهد شد و البته دست ایران در این عرصه نیز خالی نیست و توان خنثی کردن توطئه‌های احتمالی را دارد و به لطف خدا نیز چنین خواهد شد. ———~———~—🆔—~——~——— 📎 لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3