🌼بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ🌼 ✍پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله: قطع‌رابطه با خويشاوندان، مانع اجابت دعا مى‌‏شود. 📚 نزهة الناظر، ص۳۷، ح۱۱۵ امروز جمعه ۱۷ آذر ماه ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۵ ۸ دسامبر ۲۰۲۳ →@MAHMOUM01

﷽یاد خاطرات عاشقان خدا ﷽ 🌷 چندنفر از رفقای قبل از انقلاب را جذب کمیته کرده بود. یکی از آن­ها پرسید: « شاهرخ! اینکه می‌گن همه باید مطیع امام باشن رو تو قبول داری؟ آخه مگه می‌شه یه پیرمرد هشتادساله کشور رو اداره کنه؟» شاهرخ کمی فکر کرد و گفت: «ببین! شما قبل از انقلاب روی حرف من حرف نمی­زدید؛ درسته؟» آن­ها تأیید کردند. بعد ادامه داد: «هرجایی احتیاج داره یه نفر حرف آخر رو بزنه؛ کسی هم روی حرف اون حرف نزنه. این یه نفر تو مملکت ما عالم دین و بنده واقعی خداست؛ خدا هم پشت و پناه ایشونه.» بعد از کمی مکث گفت: «به نظر شما، غیر از خدا کسی می­تونست شاه رو از مملکت بیرون کنه؟ پس همین نشون می‌ده که پشتیبان ولایت فقیه خداست.» این استدلال­های ساده او کار خودش را کرد. #شهید_شاهرخ_ضرغام #شادی_روح_پاکش_صلوات #وقتتون شهداایی @MAHMOUM01

#حدیث_روز 📣 امام صادق «علیه‌السلام»: 🔸روز جمعه خود را بیارایید و غسل کنید و خوشبو سازید و موهای خویش را شانه زنید و پاکیزه ترین لباس را بپوشید، چرا که خدا در این روز به زمینیان توجه می‌کند تا حسنات را چند برابر کند. @mahmoum01

🌼🌿🌼 🌿🌼 🌼 #رمان 🌸⃟🥑.⿻ 🍃 #آوای_انتظار 📖 #قسمت_دویست_و_سی_و_نهم نفسم و بسته بود... با ناتوانی جیغ زدم اما کسی صدام و نشنید چشم چرخوندم به سمت ساعت روی میز ۳:۳۰بامداد بود به زحمت کشون کشون خودم و رسوندم به در دستگیره رو پایین دادم نه توان جیغ زدن داشتم نه تکون خودن از درد به خودم پیچیدم چاره ای نداشتم دست بردم گلدون روی میز خاطره گوشه راهرو را از پله ها پرت دادم پایین و با صدای بلند خورد شدن گلدون باباو مامان با وحشت از اتاقششون بیرون زدن مامان چشم هاش و با عجله مالوند و شونه هام و گرفت افتادم به هق هق از درد میمردم! هرطور بود از زیر بغلم گرفتن و با کمک ماهور خانم سوار صندلی عقب ماشین شدم دراز کشیدم مامان جلو نشست اما دراز که میکشیدم درد هام وحشتناک تر میشد با جیغ .مامان و صدا میزدم... همونطور سرش و برگردونده بود سمت صندلی عقب و دست هام و میفشرد با نوازش هاش آروم تر میشدم! وقتی به زایشگاه رسیدیم با کمک بابا و مامان پیاده شدم روی برانکارد دراز کشیدم دلم نمیخواستم نامحرم صدام و بشنوه برای همین از درد مچ دستم و به دندون گرفتم زنی که اتیکت مامایی روی مقنعش بود با فرم و خودکاری به سمتم امد و پرسید +: نگران نباش عزیزم فقط اگه میتونی به چند تا از سوال هام جواب بده! ماه چندمی؟ -: هشتم! +: هنوز زوده که! با گریه گفتم -: تورو خدا دارم از درد میمیرم!!! -: الان که نمیتونی زایمان کنی باید معاینه بشی! بعد اینکه معاینه کرد با صدای بلندی سرش و از اتاق بیرون برد و گفت: -: بیمار فول زایمان هست اتاق زایمان و آماده کنید! دیگه حتی درد برام قابل تحمل نبود! با احساس سبکی نفس عمیقی کشیدم انگار دیگه قرار نبود دردی رو تحمل کنم عرق سرد از روی پیشونیم میچکید... روی قفسه سینم گذاشتنش با تموم وجود عطرش و تو عمق ریه هام نفس کشیدم! بوی سپهر بود ! همون آرامش ... همون دلتنگی ... همون انتظار.... زدم زیر گریه و دستی ‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ╔╦══• •✠•❀ - ❀•✠ • •══╦╗ @MAHMOUM01 ╚╩══• •✠•❀ - ❀•✠ • •══╩╝ 🌼 🌿🌼 🌼🌿🌼

🌼🌿🌼 🌿🌼 🌼 #رمان 🌸⃟🥑.⿻ 🍃 #آوای_انتظار 📖 #قسمت_دویست_و_چهلم دستی روی تن عریان و گرمش کشیدم محکم تو آغوشم فشردمش صدای گریه ضعیفش تو گوشم پیچیدو آروم تو گوشش گفتم +: سلام سپهرِمامان خوش امدی پسرم! میدونی چقدر منتظرت بودم؟ شدم آوای انتظار... ماما با بغضی که تو صداش بود گفت -: مبارکت باشه خواهرم! خدا بهت یه پسر کاکل زری قشنگ داده اما چون یکمی زود به دنیا امده باید ببریمش تو دستگاه ! شاید اون هم فهمیده بود پسری که تو بغلم گذاشته قراره سال ها در حسرت نبود پدرش قد بکشه!... دستش و به سمتم دراز کرد موهای خیس و نرمش و بوسیدم و سپهرمو به دستش دادم پتو رو دورش پیچوند و از اتاق بیرون زد ! گریه هام تمومی نداشت اون لحظه بود که خدارو شکر کردم بابت وجودش! هنوز عطر گرمش توی بینیم پیچیده بود! دل تو دلم نبود هنوز از دیدنش سیر نشده بودم! چشم هام و باز کردم تو بخش بستری بودم! سرمی به دستم وصل بود دور تا دورم و گرفته بودم سهیلا عمو منصور زنعمو عمه گیتی مامان. بابا اشک تو چشماشون آزارم میداد یه اشک شوق ! شایدم افسوس نبودِ سپهر!.‌‌‌‌‌.. زنعمو با گریه بغلم کرد ... دستش و بوسیدم! به زحمت کمکم کردن از جام پا شدم! +: کجا میری دخترم؟ -: میخوام سپهرمو ببینم،!.. صدای هق هق جمع بلند شد روحیه امو باختم! شاید به خاطر به زبون اوردن اسم سپهر بود! وارد اتاقی بزرگ شدم بچه ها رو تو دستگاه و نور مهتابی ضعیف گذاشته بودن! با دیدنش که تو ردیف سوم بود اشک تو چشم هام جمع شد دستگاه بهش وصل بود! چقدر دلم اون آغوش دوباره ی مادر پسری رو میخواست... آغوشی که با تک تک سلول های بدنم میتونستم وجود سپهرم و حس کنم! نزدیکش شدم از پشت شیشه با لبخند بهش خیره شدم همون لبخند شیرینی که خیلی وقت بود روی صورتم نقش نبسته بود و من یک جنازه متحرک بودم! آروم زیر لب گفتم -: تو همون یادگار بابایی؟ میدونستی چقدر بابا منتظرت بود پسرم ؟ اما ناراحت نباش من تا همیشه کنارتم!.. بابا هم همیشه کنارمونه! من مطمئنم اون الان پیش من ایستاده. از اون بالا همیشه حواسش به من و تو هست... پسرک ظریف و نحیفم چشم هاش و آروم بسته بود! آروم شیشه رو بوسیدم و با صدای پرستار که ازم خواست اتاق و ترک ‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ╔╦══• •✠•❀ - ❀•✠ • •══╦╗ @MAHMOUM01 ╚╩══• •✠•❀ - ❀•✠ • •══╩╝ 🌼 🌿🌼 🌼🌿🌼

‌«آه یا کربلاء! أي مأوى أكثر أمانًا من ذراعيك؟» ای کربلا، کدام پناهگاه از آغوشِ تو امن‌تر است؟ 🥀 کربلا🥀 🍃💔 @mahmoum01 💔🍃