قهوه‌ای یا صورتی؟! ما که هرچه می‌بینیم زردی آتش و سیاهی دود است که نشان از قهوه‌ای شدن ابرقدرت پوشالی شما دارد. اما چون شما تتمه شرافتتان را هم با دلارهای کذایی معامله کرده‌اید ترجیح می‌دهید قهوه‌ای‌ها را با عینک صورتی ببینید! فقط خدا می‌داند که اگر یک صدم این اتفاق در ایران افتاده بود تا حالا چه تیترهایی برای تحقیر کشور و ملت ما زده بودین... پی‌نوشت: هموطن گرامی! اگر میخواهید به عمق وقاحت این رسانه‌ها و عمق بی‌عرضگی دولت آمریکا پی ببرید عنایت بفرمایید که آتشی که اینها هنوز بعد از حدود یک هفته نتوانسته‌اند خاموشش کنند تاکنون حدود ۴۰ هزار هکتار از کالیفرنیا را سوزانده است (یعنی معادل با حدود دو سوم از مساحت پایتخت ما!) و خسارتی که در نتیجه این آتش سوزی به بار آمده است بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار است (یعنی حدود ۱.۵ برابر کل بودجه سال آینده دولت ما!). اما رسانه‌های وقیحشان ترجیح می‌دهند این افتضاح بی‌سابقه را با رنگ صورتی ما‌له‌کشی کنند! #پرده_توهم_اقتدار_غرب بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

🪴 هنرمند از هنرهای خودش الهام می‌گیرد 🪴 خداوند آفریده است این جهان را تحت تأثیرت ✨💖 ولادت با سعادت امیرالمؤمنین علی (ع)، روز مرد و روز پدر مبارک 💖✨ #ولادت ‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌@mahyas_wrote

❤️ حس خوبی‌ست که بابا شده باشی اما ❤️ نه به زیبایی احساس پدر داشتن است باباهای عزیز و مهربون روزتون مبارک 😍😊 @mahyas_wrote

حدود ۴۰ سالگی رو که رد می‌کنیم گاهی به بازاندیشی درباره سرمایه‌ها و داشته‌هامون مشغول میشیم و می‌پرسیم ثمره عمرمون چی بوده، بهترین چیزی که جمع کردیم چی بوده... مدرک دانشگاهی؟ پول؟ اعتبار اجتماعی؟ شغل؟... به کدومش میشه تکیه کرد؟ در اوقاتی و در مقاطعی از عمرمون ارزش بعضی چیزها کم میشه و چیزهایی دیگه برجسته و باارزش میشن. چیزها و سرمایه‌ها همینطور در نگاه ما بی‌ارزش و باارزش میشن. اما از ۴۰ سالگی به بعد انگار آرام آرام ارزشمندی‌های واقعی خودشون رو نشون میدن، حتی اگر سالها پیش فراموش شده باشند. یکی از مهمترینِ این سرمایه‌ها، دوستانی هستند که بخشی از خاطرات ما رو ساختن. همونایی که اگر جایی در مشکلی گیر بکنیم، اولین کسانی هستند که به‌یاد میاریم تا باهاشون تماس بگیریم و خیالمون راحته که صمیمانه میان کمک‌مون. یکی از این چیزها و سرمایه‌ها، پدره. پدر همیشه مهمه ولی گاهی در اولویت پیدا کردن چیزهای دیگه مثل تحصیل یا شغل یا درآمد، ممکنه عقب‌تر رفته باشه. اما به‌ناگاه در میان‌سالی در سنجش سرمایه‌ها میاد و در ردیف‌های اول قرار میگیره. انگار تازه متوجه میشین که داشتن و بودن پدر چه سرمایه بزرگیه. بعد حسرتها شروع میشه. حسرت اینکه به خاطر تحصیل و شغل و پول و چیزهای دیگه فرصت بیشتر زندگی کردن با پدر و مادر رو از دست دادی... خدا سايه پدرهامون رو بر سرمون نگه داره🤲 ➕️ @yaminpour

در روز پدر، یادی هم کنیم از این پدر و پسر که خیلی با هم رابطه‌ی صمیمی و دوستانه‌ای دارن 😅😃😆 ‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌@mahyas_wrote

بزرگترین دیکتاتور دزد دنیا کیست؟ ‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌@mahyas_wrote