وای وای ، من كشته زهر جفایم
وای وای ، میسوزد از سر تا بپایم
جز غم نمیباشد حبیبم باشد اجل یار و طبیبم
در خانه خود هم غریبم
واویلتا آه و واویلا
**
وای وای ، زینب بیا دردم دوا شد
وای وای ، ببین كه حاجتم روا شد
زهر جفای همسر من سوزانده از پا تا سر من
شد لحظههای آخر من
واویلتا آه و واویلا
**
وای وای ، كاری دگر به كس ندارم
وای وای ، در سینهام نفس ندارم
زخم زبانها من شنفتم شب تا سحر از غم نخفتم
از كوچهها با كس نگفتم
واویلتا آه و واویلا
**
وای وای ، با دیده از خون تر خود
وای وای ، بودم عصای مادر خود
دیدم كه مادر دل غمین شد دیدم كه او زار و حزین شد
دیدم كه او نقش زمین شد
واویلتا آه و واویلا
شاعر : سید محسن حسینی
امام حسن (ع
#زمینه #امام_رضا (ع)
به سبک هر چقدر گریه کنم سیر نمیشم
شد دلم از ، روز ازل ، دربه درت ، رضاجانم
از کرمت ، آبرودار ، شد نوکرت ، رضاجانم
دلم تنگه ، بی قرار و هوائیه مشهدم آقا
دلم تنگه ، توی حسرت دیدن گنبدم آقا
دلم تنگه ، ای آقاجان
رضاجانم ، ای جان آقام
عمریه که ، سایه ی تو ، روو سرمه ، رضاجانم
ملجإ ما ، سینه زنا ، توو حرمه ، رضاجانم
صدات کردم ، منه غمزده از کرمت شدم آباد
صدات کردم ، دادی حاجتمو دم پنجره فولاد
صدات کردم ، ای آقاجان
رضا جانم ، ای جان آقام
ما همگی ، هستیم آقا ، جیره خورت ، رضاجانم
حاجتمو ، میدی با اون ، دست پُرت، رضاجانم
چقد خوبی ، که نیومده آقا رو دست تو سلطان
چقد خوبی ، حرمت شده قبله ی مردم ایران
چقد خوبی ، ای آقاجان
رضا جانم ، ای جان آقام
شاعر: #عباس_قلعه
مرغ پریده دلم خدا خدا خدا کند
گرد مدینه گردد و تو را تو را صدا کند
بلکه خدا برای تو مرا مرا فدا کند
تیغ فلک هزار بار اگر سرم جدا کند
نمی شوم نمی شوم از تو دمی جدا حسن
کریم ال فاطمه امام مجتبی حسن
****
ای به سرشک فاطمه شسته شده مزار تو
مهدی صاحب الزمان زائر بی قرار تو
بهشت قرب اولیا هماره در جوار تو
از تو کسی غریب تر نبوده در دیار تو
ستم کشیده روز و شب ز غیر و اشنا حسن
کریم ال فاطمه امام مجتبی حسن
****
ای که به شانه رضا کوه بلا کشیده ای
بیشتر از ستارگان زخم زبان شنیده ای
زخم زخم دل همین لحظه به لحظه دیده ای
با همه اشنا ولی از همه دل بریده ای
هر کسی از شرار ای سوخت دل تو را حسن
کریم ال فاطمه امام مجتبی حسن
****
ای دل دل شکستگان عاشق و مبتلای تو
روح گرفته ابرو از نفس صفای تو
نغمه عشق عاشقان زمزمه ولای تو
بود و نبود عالمی در نعم از ولای تو
ای حرم غریب تو کعبه قلب ما حسن
کریم ال فاطمه امام مجتبی حسن
****
روز ازل سرشته شد با غم عشق تو گلم
بقیع بی چراغ تو چراغ روشن دلم
نقل حدیث عشق تو نقل مدام محفلم
کرامتی که بنده ام عنایتی که سائلم
مرا مران مرا مران از در خویش یا حسن
کریم ال فاطمه امام مجتبی حسن