شور شلاقی آقا ابالفضل العباس علیه السلام :ای شاه شاهان قمر تویی تو شیر یزدان قمر زیرقدم های تو می لرزه کل میدان قمر از نعره ی تودردل دشمن اثرافتاد هرکس سپری داشت زدستش سپر افتاد رودرروی توشدن مساویه بامردن باآل علی هرکه درافتادوورافتاد جانم عجب سرداری عجب پیکاری تومیدون داری چه ها می کنی هر کی می یاد رودروت به تیغ ابروت روح وازجسمش جدا می کنی یاقمرالعشیره ای بی مهابا قمر یل بی باک مولاقمر طرزنبردت شده برادشمن معما قمر داره چه یلی ام بنین یاابوفاضل عرشه به درت خاکنشین یاابوفاضل تنها یه نگاه غضب آلود توبسه لشکر بشه نقش برزمین یابوفاضل همه حساباپاکه سرارو خاکه آقاجون تاکه غضب می کنی دیگه کار ازرائیل نمیشه تعطیل تایک جنگاور طلب می کنی یاقمرالعشیره بی دست مشکل گشا ساقی تشنه ی کربلا می دونی دل عمریه دخیل دستته باوفا ای دلبر بی مثال وبی بدیل زینب وقتی که به سمت توئه الدخیل زینب یعنی دوجهان بسته به چرخشش چشاته یعنی که خداخواسته باشی کفیل زینب دست روز بی دستی، نداری دستی ولی تاهستی دلاآرومه فقط توباشی بسه، دیگه نیس غصه ،دل خیمه با شماآرومه سعید پیغمری

#روضه_شب_اول_محرم #روضه_حضرت_مسلم ( علیه السلام ) #استاد_حیدرزاده نه تنها خودش رو لب تشنه سر بریدند ، نماینده و سفیرش حضرت مسلم ابن عقیل رو ، با دستای بسته می آوردند ، وقتی بهش امان دادند ، حیله زدند ، نیرنگ به کار بردند ، گفتند تو در امانی ، حضرت پذیرفت ، شمشیرش رو گرفتند ، سپرش رو گرفتند ، اما تا شمشیرش رو گرفتند ، دستاشو بستند ... ریسمان و طناب آوردند ... کجایی گریه کنه اباعبدالله ؟ ریسمان و طناب آوردند یاد دستان بسته افتادم هر زمانی که من زمین خوردم یاد پهلو شکسته افتادم دیدند داره گریه میکنه ، گفتند مسلم چرا گریه میکنی ، گریه برا مرد جنگجو معنا نداره ، میدونید چی جواب داد ؟ گفت گریه ام برا خودم نیست ، گریه برا اون آقائیه که نامه نوشتم بهش بیا ، الان دست زینبش رو گرفته داره میاد ... نامه نوشتم ، بیایی آقا کاشکی نیایی مسلم رو تنها بزاری من التماست میکنم ارباب اگر میایی ، زن و بچه رو نیاری یکی داره تیر سه شعبه برای حرمله میسازه یه عده هم میگردند اینجا به دنبال نعل های تازه خونه به خونه کوچه به کوچه گشتم ولی یه سرپناه پیدا نکردم از این محله به اون محله دنبال یه قطره آب دارم میگردم عهدشون رو با من شکستند دستم رو بینِ کوچه بستند برای کُشتن تو آقا اینجا همه کمین نشستند آوردنش بالای دارالاماره با دستای بسته ، مردم پائین دارالاماره ایستادند ، ببینند با مسلم چه میکنند ؟ دلای آماده ... یه مرتبه دیدند بدن بی سرِ مسلم ، از بالای دارالاماره ، ... جانم ، یه لحظه دلت رو بفرست کوفه ، توو حرم باصفای حضرت مسلم ... بدن بی سرِ مسلم ابن عقیل از بالای دارالاماره روی زمین افتاد ، بدنش رو توو کوچه های کوفه میگردوندند ، میکشیدند ، اما بمیرم برا اون بدنی که کربلا ، ده نفر آمدند ... اگه اشک هم نداری ، نفس داری ناله بزنی ، ... این حرفِ خودشونو ، گفتند امیر « نَحْنُ رَضَضْنا الصَّدْرَ بَعْدَ الظَّهْرِی ... » اول پشت حضرت رو زیر سم اسب ها کوبیدند ، بعد بدن رو برگرداندند ... حالا هر کجا نشستی به قصد فرج فریاد بزن یا حسیییین ... #استقبال_از_محرم #حرم_حضرت_معصومه ( سلام الله علیها ) ۱۸ مردادماه ۱۴۰۰

#روضه_شب_اول_محرم #روضه_حضرت_مسلم ( علیه السلام ) #استاد_حیدرزاده #استقبال_از_محرم #حرم_حضرت_معصومه ( سلام الله علیها ) ۱۸ مردادماه ۱۴۰۰

#روضه_شب_اول_محرم #روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #استاد_حیدرزاده دوباره میرسد از ره صدایِ پای مُحرم سلامِ ما به حسین جان و گریه های محرم چه نفْس های شریفی که می شوند در این ماه شبیه کعبه ، سیه پوشِ گریه های محرم چه سینه ها که بسوزند در مصائب ارباب اگه از شب اول می بینی سینه ات میسوزه ، برا غمهای ابی عبدالله ، خدارو شکر کن ، بگو خدایا ممنونم ، غم ابی عبدالله را توو سینه ام گذاشتی ، هر کسی خدا دوستش داره ، غم امام حسین رو توو سینه اش میزاره ، بگو خدا ممنونم ... چه سینه ها که بسوزند در مصائب ارباب چه اشک ها که بریزند در عزای محرم به روی پیرهن مشکی ام نوشته ام امسال منم گدای حسین و منم گدای مُحرم ( حسین جان ... ) تکرار به روی پیرهن مشکی ام نوشته ام امسال منم گدای حسین و منم گدای مُحرم به یاد اون شهدایی که رو لباسشون می نوشتند : « یاحسین » ، به یاد اون شهدایی که سربندشون « یاحسین » بود ، سربندشون « یا ابالفضل » بود ، سربندشون « یازهرا » بود ... تمام سال صدای حسین حسین می آید از آن دلی که شود سخت مبتلای مُحرم پیام فاطمه این است : شیعیان حسینم سلوک روضه بگیرید پا به پای مُحرم .. #شاعر_امیر_عظیمی توو مجلس پسر ، مادر صاحب عزاست ، توو مجلس پسر ، مادر خوش آمد میگه ، توو مجلس پسر ، مادر میگه « بُنَیَّ » ، « بُنَیَّ قَتَلوک » ... مادر روضه میخونه ... هر کسی امشب صدای مادرش رو میشنوه ، خوشا به حالش ، « بُنَیَّ قَتَلوک » ... « وَ ما عَرَفوک » این جمله ی آخرش جگر رو میسوزونه ... « وَ مِنَ الماءِ مَنَعوک »مادرآبت ندادند ، حسییین ... این ناله های شما واشک های شما تسلای دل داغدار مادره ... #استقبال_از_محرم #حرم_حضرت_معصومه ( سلام الله علیها ) ۱۸ مردادماه ۱۴۰۰