#مصائب_شام🤞🤞 ◾️هفت مصیبت وارده در شهر شام از زبان مبارک امام سجاد علیه‌السلام ... #سنگ_می_زنند #محله_ی_یهودیان #مداح.حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم۱۴۰۳_کرمانشاه 👇👇

#مصائب_شام🤞🤞 ◾️هفت مصیبت وارده در شهر شام از زبان مبارک امام سجاد علیه‌السلام ... #سنگ_می_زنند #محله_ی_یهودیان #مداح.حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم۱۴۰۳_کرمانشاه از بام، سمت آل عبا سنگ می زنند با هلهله و شور و نوا سنگ می زنند رأس حسین،کرب وبلا سنگ خورده است بر جای زخم ِ سنگ چرا سنگ می زنند جاری شده ست اشک اباالفضل روی نی وقتی به سمت عمه ی ما سنگ می زنند وقتی امید هر دو جهان ِ خلایقیم دیگر چرا به قصد رجا سنگ می زنند درمان درد لاعلاج یک نگاه ماست اینان چرا به قصد شفا سنگ می زنند دل هایشان به کینه ی خیبر گرفته خو با ناسزا به اهل کسا سنگ می زنند بغض علی سبب شده بیشتر از همه این سه علیّ ِ قافله را سنگ می زنند نعمان بن منذر گوید: سه سال بعد از شهادت امام حسين عليه‌السلام در مدينه منوّره به زيارت قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله مشرّف شدم، چون داخل مدينه و مسجد پيغمبر صلى الله عليه و آله شدم ديدم كه مولى و آقايم، سيّدِ سجّاد عليه السلام بر سر قبر مطهر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درد و دل می‌کند و عرضه می‌دارد: 🩸اى جدّ بزرگوار، به درستی كه معصيت كاران امّت تو بر دور ما جمع شدند و هتك حرمت ما نمودند و راه را بر ما مسدود ساختند و اميد ما را قطع كردند، مردان ما را كشتند و كودكان ما را ذبح نمودند، ما را در بلاد گردانيدند و زنان ما را اسير كردند، پس باقى نماند براى ما حرمتى مگر آنكه هتك نمودند و قرابت ما را به جناب مقدّست ملاحظه نكردند، و آنچه ستم و ضرب كه خواستند در حقّ ما به جا آوردند. 🩸نعمان گويد: آن مظلوم بعد از آن شكايات آواز خود را به گريه بلند نمود و گفت: وا لَهفاه! كشتند كسى را كه از اهل بيت وحى و تنزيل بود و اصل ايمان و تاجِ عزّت بود، و مثل و مانند نداشت؛ آه! آه! ثُمَّ رفَعُوا رَأسَهُ علَى السِّنانِ وَ تمَنّوا مِنَّا الجارِيَة ؛ ▪️... بلند كردند سر مقدّس او را بر نيزه و از ما اهل بيت خواهش كنيزى نمودند، فَوا ضَجَّتاهُ ! از اين ظلمی که بر ما وارد شده. بعد از آن، آن مظلوم فریادی كشيد و غش نمود، پس جمع شدند بر دور آن سروَر اصحاب و غلامان او، و آن حضرت را به سوی خانه بردند و من با ايشان بودم، چون آن حضرت را وارد حجره مباركه نمودند و از حالت غشوه به خود آمد، در مقابلش ايستادم و هر دو دست آن سرور را بوسيدم و عرض كردم: يا سيّدى، از همه اين مصيبت كه بر شما وارد آمده كدام مصيبت سخت تر بود؟ 🩸 امام علیه‌السلام فرمودند: اى نعمان، نديدم مصيبت را كه شديدتر باشد از آن زمانى كه ما را وارد شهر شام نمودند. عرض كردم: اى مولاى من، چگونه بود آن مصيبت؟ فرمود: فَعَلوا بِنا سَبعةَ أفعالٍ لَم يَستَعمِلوها مِن أسرِنا إلى أن ورَدنا إلَى الشّامِ، ▪️ بنى اميّه بر ما وارد آوردند هفت مصيبت كه از زمان اسيرى ما تا ورود به شام مثل آن مصايب را بر ما وارد نياورده بودند: أوّلًا قَد أحاطُوا علَينا سالينَ سيُوفَهُم وَ مَقدَمينَ أسنانَهُم حامِلينَ علَينا وَ يَضربُونَنا بِكِعابِ السّنان وَ أمسكونا في حَوزةِ الشّامِ إلى أن اجتَمَعوا علَينا مِن أهلِ الطّنابيرِ وَالمضاميرِ جمعاً كَثيراً يفرَحونَ وَ يطرِبُونَ وَ يضحكونَ، ▪️ مصيبت اوّل اين بود كه آن كافران بر دور ما احاطه نمودند در حالتى كه شمشيرهاى خود را كشيده بودند از غلاف، و نيزه هاى خود را راست كردند و بر ما حمله مى كردند، و با كعب نيزه ما را مى زدند، و در ميان جمعيّت اهل شام ما را نگه داشته بودند تا اينكه از اهل طنبور و مضمار بر دور ما جمع شدند، و آن گروه فرح و شادى مى‌كردند و مى‌خنديدند، و به جهت اسيرى ما دف و طنبور مى زدند. ثانياً قَد أجمَعوا بينَ الرّؤوسِ وَ الاسارى فجَعَلوا رأسَ أبِي الحُسَين عليه السلام وَ عَمِّيَ العَبّاسِ مَقام عرشتي عمّتي زَينَب وَ امّ كُلثوم وَ رأسَ أخي علِيّاً وَ ابن عَمّي قاسِماً مُحاذياً لِناقةِ اختي سَكينَةَ وَ فاطِمَةَ وَ قَسَّموا الرُّؤوسَ بَينَنا وَ يُلاعِبونَ مَعَ الرّؤوسِ فكَم مِن رأسٍ يكبُّ علَى الأرضِ بَينَ قَوائمِ المَراكِب، ▪️ دوّم از آن مصايب اين بود كه جمع كردند ميان سرهاى شهدا و اسرا را؛ و سر بزرگوار پدرم و عمویم عبّاس علیه‌السلام را مقابل كجاوه عمّه‌ام زينب خاتون و امّ كلثوم واداشته بودند، و سر برادرم على اكبر و پسر عمویم قاسم را مقابل ناقه خواهرم سكينه و فاطمه واداشته بودند، و سرهاى شهدا را ميان ما اسيران قسمت نموده بودند، و به اين اكتفا ننموده، در مقابل نظر ما، با سرهاى منوّره كه بر بالاى نيزه بود بازى مى كردند، در آن وقت بعضى از سرهاى شهدا از بالاى نيزه‌ها به روى زمين در بين دست و پاى اسبان مخالف مى افتاد.

ثالثاً ألقوا علَينَا الماءَ وَ النّارَ الموقدَة مِن سُطُوحِ الدّورِ وَ البُيوتِ حتّى أوقَدوا عمّامَتي فَما قدَرتُ على إطفائِها لأنّهُم قَد غلُّوا يدَيَّ وَ رِجلَيَّ فَما رَحِموا علَيَّ وَ ما أطفَؤُا النّارَ إلى أن احتَرَقَ رَأسي، ▪️ مصيبت سومی كه آن نانجیبان بر سر ما اسيران وارد آوردند اين بود كه آب و آتش از بالاى خانه‌ها و منز لها بر سر ما ريختند، و آن‌قدر آتش بر سرم ريختند كه عمّامه‌ام آتش گرفت و مشتعل شد، و قدرت نداشتم كه او را خاموش نمايم زيرا كه دستها و پاهاى مرا غل نموده بودند، پس آن بى‌رحمان بر من رحم نكردند و آتش را از عمّامه خاموش نكردند تا آنكه از سوز آتش سر رنجورم سوخت. 👇 ادامه مطلب بالا 👇 رابِعاً دَوَّرونا في دربِ الشّامِ مِن طُلوعِ الشّمسِ إلى قريبِ الغُروبِ في مجامِع النّاسِ وَ مضاريبِهِم بِالطنابيرِ وَ يقولونَ اقتُلُوا هذِهِ الخَوارِجَ الطّاغيَةَ فَلا حُرمَةَ لَهُم فِي الإسلامِ، ▪️ ظلم چهارمى كه در شام به ما كردند اين بود كه ما را در كوچه هاى شام گردانيدند از طلوع آفتاب تا نزديك غروب در جايى كه محلّ اجتماع مردم بود، و جايى كه اهل طنبور و طرب طنبور مى زدند و مى گفتند: بكُشيد اين خارجيهاى طاغى را كه احترامى براى ايشان در شريعت اسلام نيست. خامِساً قَد أنزَلُونا مِنَ المَطايا وَ شدَّدونا بِحبلٍ واحدٍ وَ دَوَّرونا عِندَ اليَهودِ وَ يقُولونَ لهُم: هُم مِن أهلِ بيتٍ قَد قتَلوا آبائَكُم وَ انهَدَموا بُنيانَكُم فَخُذُوا مِنهُم غيظَ قلُوبِكُم؛ يا نُعمانُ، فَما بَقى أحدٌ مِنهُم إلّاوَ قَد ألقوا علَينا مِنَ التّرابِ وَ الأحجارِ وَ الأخشابِ ما أرادُوا، ▪️ظلم پنجم كه بنى اميّه وارد آوردند بر ما اين بود كه ما را از شتران به زير آوردند و تمامى ما اهل بيت را به يك ريسمان بستند، و در محله يهودی ها مى‌گردانيدند و به ايشان مى‌گفتند كه: اين گروه اسيران، خانواده‌اى هستند كه پدران شما را كشتند و دين شما را باطل نمودند و اركان شما را منهدم ساختند، پس شما امروز تلافى نماييد بر ايشان و غيظ قلوب خود را به سبب اذيّت و آزار بر ايشان خاموش سازيد. حضرت فرمود: اى نعمان، وقتى كه آن ظالمان به طايفه يهود اين كلمات را گفتند باقى نماند از ايشان احدى مگر اينكه خاك و سنگ و چوب و هر چه که می‌خواستند بر سر ما ریختند. سادِساً قَد أضبَطونا في سَوقٍ يُباعُ فيهِ العَبيدُ وَ الأمآءُ وَ هَمّوا بِأن يَبيعونا فَما جَعَلَ اللَّهُ لَهُم ذلِكَ» ، ▪️ ششم اين بود كه ما را نگاه داشتند در بازارى كه در آنجا غلام و كنيز مى‌فروختند، و قصد آن كردند كه ما را بفروشند، خداوند عالم از براى ايشان اين را ميسّر نفرموده بود. سابِعاً قَد أسكَنونا في مسكَنٍ غيرَ مُسقَّفٍ لا يَقينا مِن حَرٍّ وَ لا بردٍ وَ ما رَعونا حقَّ رِعايَتِنا وَ كُنّا مِن شِدَّةِ الجوعِ وَ البَردِ وَ خوفِ القَتلِ إلَى الصُّبحِ مُرتَجِعينَ . ▪️مصيبت هفتم اين بود كه ما را ساكن نمودند در مكانى كه سقف نداشت، و ما را از سرما و گرما نگه نمى داشت، پس بنى اميّه حقّ ما را رعايت نكردند آنچه لازمه رعايت بود، و ما اهل بيت از شدّت جوع و گرسنگى و سرما و خوف كشته شدن، تا صبح مضطرب بوديم و آرام نداشتيم. 📚تذکرة الشهداء، ص۵۶۱ 📚سفینة النجاة ج۱ ص۳۷۲

نوحه شام #مداح.حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم_۱۴۰۳_کرمانشاه ذکر مصیبت می‌کند: الشام الشام  تا یاد غربت می‌کند: الشام الشام  منزل به منزل درد و داغ و بی کسی را  یک جا روایت می‌کند: الشام الشام  موی سپید و چهره ای در هم شکسته  از چه حکایت می‌کند: الشام الشام  هر روز با اندوه و آه و بی شکیبی  یاد اسارت می‌کند: الشام الشام  در این دیار پُر بلا هر کس به نوعی  عرض ارادت می‌کند: الشام الشام  یک شهر چشم خیره وقت هر عبوری  ابراز غیرت می‌کند: الشام الشام  هر سنگ با پیشانی مجروح خورشید  تجدید بیعت می‌کند: الشام الشام  قرآن پرپر روی نیزه غربتت را  هر دم تلاوت می‌کند: الشام الشام  قلب تو را یک مرد رومی با نگاهش  بی صبر و طاقت می‌کند: الشام الشام  هر جا که دارد خوف از جان تو، عمه  خود را فدایت می‌کند: الشام الشام  جان می دهی وقتی به لبهایی مقدس  چوبی جسارت می‌کند: الشام الشام  کنج تنوری حنجری آتش گرفته  ذکر مصیبت می‌کند: الشام الشام

❣﷽❣ 👆🌤 سینه_زنی_امام_زمان_عج 🍁 سبک منتظرت بودم #مداح.حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم۱۴۰۳_کرمانشاه دل به امیدت بستم بس که تو آقایی در انتظارت هستم عزیز زهرایی عزیز زهرایی عزیز زهرایی بی تو ندارد این دل صفای روحانی زنده کن این جان را از دم مسیحایی دم مسیحایی دم مسیحایی من منتظرم تا که تو صورت بنمایی تا خلق بداند تو فقط یوسف مایی موعود خدایی شاهنشاه مایی 🌤مولا تو کجایی مولا تو کجایی کوچه نامت در جان ما چراغانی عنایتی مولاجان تو شاه مردانی توشاه مردانی تو شاه مردانی خیمه دار العشقت کجا به پا گشته کرب و بلا یا نزد شه خراسانی شه خراسانی شه خراسانی با روی سیاه و گنه از راه رسیدم مولا ز کرم قطع مکن دست امیدم تنها و غریبی ، بر ما تو طبیبی 🌤مولا تو کجایی مولا تو کجایی #نوحه #حاج آرمین غلامی #یکشنبه۱۴مردادماه_حسینیه کرم #دهه سوم محرم_۱۴۰۳_کرمانشاه 👇👇

#روضه ورود به شام #نوحه #حاج آرمین غلامی #یکشنبه۱۴مردادماه_حسینیه مرشدنجف #دهه سوم محرم_۱۴۰۳_کرمانشاه 👇👇

روضه شام_رقیه #مداح.حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم۱۴۰۳_کرمانشاه سینه ام پر شده از عشق و تولای حسین مثل دنیا که سراسر شده غوغای حسین همه ی همتم این است که در عمر گران برسد بر لب من قطره ی دریای حسین دل اگر خالص ومخلص به حسینش می شد می شدم مست از آن نم نمِ صهبای حسین خلوتم روضه و اشک است و من در پی یار نشدم باخبر از سرّ و قضایای حسین از دل غم زده پرسیدم حسین کیست بگو گفت من هم شده ام محو تماشای حسین ترسی از واقعه و روز جزا نیست مرا گر نصیبم بشود مامن و ماوای حسین آرزویم همه این است که در روز جزا بشود دفتر من صاحب امضای حسین در شهر شام ملعون ها روی یه طبقی پارچه کشیدند،مقابل یه بچه سه ساله گذاشتند.صدا زد که من که غذا نمیخواستم...من بابامو میخواستم...گفتند:پارچه رو کنار بزن...پارچه رو کنار زد...به این سر نگاه می کرد...اول یه سوال کرد..."هذا رأسُ مَن ؟! "این سر کیه؟!" رأسُ أبیکِ الحسین..."سر بابات حسینه."فَرَفَعَتهُ مِنَ الطَّشتِ حاضِنَةً لَه"دستای دختر بچه کوچیکه،سر رو با احتیاط بلند کرد...این دستا توان نداره...غذا نخورده...کتک خورده...تازیانه خورده ...دستا می لرزه...مراقبه این سر از بین دستا نیفته....* پس از تحمل شامِ بلا و رنجِ اسیری به حیرت است که خورشید او به طشت دمیده از این شب این شب دوری به صبحِ دیدن بابا گذشته و نگذشته، رسیده و نرسیده

#ورود_به_شام #سبک_زینب_زینب_زینب #مداح.حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم۱۴۰۳_کرمانشاه لبریز همه مردم(دروازه ی ساعات است)۲ ظلم و ستم دوران(بر عمه ی سادات است)۲ شهر شام در سرور و جشن و شادی بر اهل حرم شد ظلم و بیدادی وای از شام وای از شام داد از غریبی۲ بر اهل حرم کردند(ظلم و ستم بسیار)۲ هر لحظه ز کین دیدند(از مردم شام آزار)۲ دل ها خون گردیده زین ظلم و بیداد در سینه غم دارد حضرت سجاد وای از شام وای از شام داد از غریبی۲ در شام بلا هر دم(شد غربت شان معلوم)۲ چه ظلم و ستم ها شد(بر زینب و بر کلثوم)۲ در شام بلا بی جرم و بهانه می زدند بر یتیمان تازیانه وای از شام وای از شام داد از غریبی۲ از کینه سر نیزه(سرهای شهیدان بود)۲ با اهل حرم زینب(دلخون و پریشان بود)۲ بر روی نی سر ماه مدینه خون شد دل رقیه و سکینه وای از شام وای از شام داد از غریبی۲ رأس پسر زهرا(بر نیزه نمایان بود)۲ بر نیزه سر مولی(همچون مه تابان بود)۲ اهل حرم جان شان آمد بر لب خون گریه می کردند کلثوم و زینب وای از شام وای از شام داد از غریبی۲ از ظلم و ستم در شام(دستان همه بستند)۲ زین جور و جفا هر دم(قلب همه بشکستند)۲ امان از ظلم و کین مردم شام بر اسیران زدند سنگ از لب بام وای از شام وای از شام داد از غریبی۲ #نوحه ورود به شام #نوحه #حاج آرمین غلامی #یکشنبه۱۴مردادماه_حسینیه مرشدنجف #دهه سوم محرم_۱۴۰۳_کرمانشاه 👇👇

روضه وداع با محرم شام دوشنبه ویژه برادران

اشعارحضرت رقیه #اشعار_ ناب هفتم_ صفر_ #شهادت_ امام_ حسن_ مجتبی_ ⏫⏫⏫⏫

اشعارحضرت رقیه #اشعارشام ⏫⏫⏫⏫

⬅️ سخت‌ترین مصیبت کربلا از زبان امام زمان عج الله تعالی #مداح .حاج آرمین غلامی #دهه سوم محرم۱۴۰۳_کرمانشاه ☑️ حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه نسبت به سه مصیبت وارد شده بر حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام حساسیت بیشتری دارند: ❶ مصیبت عمه بزرگوارشان حضرت زینب كبری سلام الله علیها ❷ مصیبت عموی وفادارشان حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام ❸ مصیت عموی شش ماهه حضرت علی اصغر علیه‌السلام ~~~ 💠🔹حاج ملا سلطانعلی كه از جمله عبّاد و زهاد بوده است می‌گوید: در عالم خواب به محضر والای امام زمان علیه‌السلام مشرف شدم و عرض كردم: مولا جان آیا آنچه در زیارت ناحیه مقدسه با این عبارت ذكر شده درست است كه می‌فرماید: پس صبح و شب بر شما ندبه كرده و به جای اشک خون می‌گریم صحیح است؟ فرمودند: بله عرض کردم آن مصیبت كه در آن به جای اشک خون گریه می‌كنید كدام است؟ ↫◄ آیا مصیبت علی‌اكبر علیه‌السلام است؟ فرمود: نه، اگر علی اكبر زنده بود او نیز در این مصیبت خون گریه می‌كرد ↫◄ گفتم: آیا مصیبت حضرت عباس علیه‌السلام است؟ فرمودند: نه، اگر حضرت عباس هم در حیات می‌بود در مصیبت آن خون می‌گریست! ↫◄ گفتم: البته مصیبت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام است؟! فرمودند: نه، حضرت سیدالشهداء هم اگر زنده می‌بود در این مصیبت خون گریه می‌كرد ↩️ پرسیدم پس آن مصیبت كدام است!؟ فرمود: آن مصیبت اسیری عمه‌ام زینب سلام الله علیها است ✍منابع: احمد ‌قاضی زاهدی 📗شیفتگان حضرت مهدی، جلد۱، صفحه۲۵۱ 📗شیفتگان حضرت مهدی، ‌جلد۲، #مداح_حاج آرمین غلامی #محرم ۱۴۰۳/دهه سوم #حسینیه حضرت رقیه/میدان لشگر_کرمانشاه #صبح یکشنبه ۷مرداد👇

اشعارلطمه زنی_اسارت #شعر_آرمین غلامی_مجنون #دهه سوم _محرم_۱۴۰۳ خلخال همه اهل حرم غارت شد در پیش نگاهم جگرم غارت شد بستند تمامی حرم رابه طناب امامه سبز پسرم غارت شد گودال ، بریدند سرم را ز قفا انگشتر و خود و سپرم غارت شد در نیزه سوارها نباشدرحمی بر سردره، دروازه سرم غارت شد کس نیست که یاری برساندبه حرم با تیرسه شعبه، پیکرم غارت شد در پیش دوچشمان رباب خسته گهواره ی طفل پرپرم غارت شد در قبر نهادم بدنش ،راصدحیف قنداق علی اصغرم غارت شد دیدم که تمام خیمه ها شد غارت اینجا سر طفل مضطرم غارت شد بر نیزه سرم بود ولیکن دیدم درکوفه طلای دخترم غارت شد میدید ابالفضل، ،سرش برنیزه خلخال دوپای خواهرم غارت شد عباس همه هستی من بود،ولی مشک و علم برادرم غارت شد افتاد عمود خیمه ی،ساقی من دیدم بدن دلاورم غارت شد درکرب وبلا ،زنی در آتش میگفت عباس بیا که معجرم غارت شد حالا به اسارت ، بسوی شام رود برنیزه سر شعله ورم غارت شد #دهه _سوم_ محرم_۱۴۰۳

#اشعاراسارت_لطمه زنی #دهه سوم محرم۱۴۰۳ #شعر_حاج_ آرمین_ غلامی_مجنون سیلی وتازیان به سرم ،دیده ای حسین آتش گرفتن جگرم دیده ای حسین هرجا بسوی دیدن سر،آمدم ولی زخم كنار چشم ترم،دیده ای حسین با دیدن سر تو گلايه نمي كنم خونی شکسته، بال و پرم ،دیده ای حسین ازپانشسته ام، چه قَدر ضربه خورده ام؟ دسِت كبود روی سرم ،دیده ای حسین شمرآمدوبه کوفه غرور مرا شكست طاقت بيار و زخم سرم ،دیده ای حسین مانند مادرت شده ام ،باقدخمم بشکستن كمرم ،دیده ای حسین دیدی تمام راه، كبود است پیکرم ازداغ، چشم ترم ،دیده ای حسین قرآن بخوان ولي ز بلنداي نيزه ها درشام دور و برم ،دیده ای حسین خون مي چكد ز نيزه ی تو،ای بریده سر برچوبه ای شکسته سرم ،دیده ای حسین دستم، سرم، دو چشم ترم ،رانظاره کن از تازيانه ها اثرم ،دیده ای حسین كاخ يزيد میشود،آواربرسرش تودرخرابه ها سحرم ،دیده ای حسین (چوبي كه زد تو را به سرش بایدم شکست اینجاغرور شعله ورم،دیده ای حسین جانم فداي آن سر زخمي به نیزه ها آتش به پیکره جگرم ،دیده ای حسین

زلف یار. سر زلفت به روی نیزه رهابود حسین گاه راست هدف سنگ بلابود حسین سر تو بر سره. سرنیزه به هرسومیرفت حنجره پاره ی تو چه بی صدابودحسین کاش هرگز سرت ازنیزه نیفتدبه زمین لیک دیدم سر توبه زیرپابودحسین جای سنگی به لب وآن دهنت پیدابود خواهرت ازغم توغرق نوابودحسین باز بانیزه عدو بر سروپشتم زده است ضرب شلاق عدو برتن مابود حسین درمیان دشت گویا دخترت گم شده بود دخترسه ساله ات بگوکجابودحسین دل(مجنون)همه شب به اضطراب غم توست به هوای تو دلم غرق بلا بود حسین 📝شعر .آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی).

ارباب آیه ی والطور روی نیزه ای قاری مشهور روی نیزه ای قاریا آن منبر ورحلت کجاست سوره ی مستور روی نیزه ای دیده ی این شهر مبهوتت حسین نور رب النور روی نیزه ای نیزه ازخون گلویت مست شد خوشه ی انگور روی نیزه ای زینبم موسی صحرای غمت شمس کوه طور روی نیزه ای 📝..شعر.آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی)

حسین جان.. سرتوبرفرازنیزه هابود لبانت قاری طشت بود سرت زخمی زسنگ کوفیان شد سرت مجروح چوب خیزران بود سرت از بهرمن دریای نور است سرتو سرتوسوخته ی کنج تنوراست لبانت بوسه گاه بوتراب است سر توشاهدبزم شراب است چودیدم نیزه ی روزخیانت بدیدم جای چوبی برلبانت عدومیزدمراباصدجسارت ببین اموال مارا کرده غارت تنت راپیش مامسلوب کردند سرت آویزه بریک چوب کردند طلای دختران غارت نمودند ببین(مجنون)که معجر می ربودند 📝شعر.آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی).