eitaa logo
♡مڪـتب‌عاشـ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ꨄـقان♡
130 دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
122 ویدیو
13 فایل
🌷 تعریف‌مڹ‌از ؏ــــشق هماڹ‌بودڪہ‌گفتم دربــــــــــندڪسےباش‌ ڪہ‌دربــــــــــند حســــ♥ــــــین‌ اســــــــــت🌷 ❤ڪپےمطالب‌با‌ذڪر5صلوات‌ بہ‌نیت‌حضرت‌زهرا(س) وشهداےعزیزمان‌بلامانع‌هست❤ ارتباط با مدیرکانال🌷 ⬇️ @Asheghe_shahadat_313
مشاهده در ایتا
دانلود
♥️✨ •می‌گفت: سخت ترین شکنجه هارو درساواک دید! وسخت ترین مقاومت روباکومله داشت! •می‌گفت: انگار هرچی بیشتر سختی میکشه.. عآشِق تَر میشه..
ما عشق شهادتیم و این باور ماست سربند حسین بن علی بر سر ماست یک جمله ی ما امید دشمن را برد "سید علی خامنه ای رهبر ماست"
🍃 مرحوم آیت الله سید جواد حیدری(ره): به اجداد طاهرینم قسم؛برای هر نگاه به نامحرم انسان را دوهزارسال نگه می دارند!
✍امام علی (ع) فرمودند: یڪ روز دیناری صدقه دادم رسول خدا فرمودند: یا علی آیا میدانی ڪه صدقه از دست مومن خارج نشود مگراینڪه از دهان هفتاد شیطان بیرون آید ڪه هر یڪ او را با وسوسه خود از دادن منع می ڪنند (یڪی گوید نده ڪه ریا میشود ودیگری میگوید نده ڪه او مستحق نیست و آن دیگر گوید نده ڪه خود بدان محتاج خواهی شد و ) وقبل از آنڪه به دست سائل برسد بدست خدا خواهد رسید. 📚ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه غفاری، ص۳۱۴
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
༻﷽༺ 🌷 سلام من بہ مدینہ،بہ غربٺ صادق♡ سلام من بہ بقیع و بہ تربٺ صادق♡ سلام من بہ مدینہ،بہ آستان بقیع♡ سلام من بہ بقیع و ڪبوتران بقیع♡ 🍁 💔
🔻حاج‌‌آقا : هر امامی در عصر خود باید با مشکلات زمان خود مبارزه کند. مشکل اصلی زمان امام علیه‌السلام فرقه‌های انحرافی بود. یکی از مشکلات آن زمان بحث دروغین بود. افرادی به نام قیام می‌کردند. این، به خاطر نهایتِ شهرتِ اعتقاد به حضرت مهدی و روایاتی است که از پیامبر در این زمینه صادر شده‌است. حتی منصور هم نام پسرش را مهدی گذاشت که سر مردم را کلاه بگذارد. شاید تا کنون ۱۰۰ نفر به نام مهدی قیام کردند!
•• شب عملیات بود... هر کس پشت لباسش چیزی نوشته بود... سید مجتبی نوشته بود «مۍروم تا انتقام بگیرم» حاج محسن داده بود غلام خطاط پشت پیراهنش بزرگ بنویسد «مۍروم تا گره از بگشایم» همه نقطه ی نهایی ارادتشان را پشت لباس‌هایشان حک مۍڪردند... اما مهدۍ لباسش را پهن ڪرده بود وسط سنگر و ماژیڪ به دست، به لباس ڪه نگاه مےکرد، زار مۍزد... نشستم کنارش...گفتم مهدۍ دادا...چی مےخواۍ بنویسی؟ بده من برات مۍنویسم... همانطورڪه زل زده بود و اشڪ می ریخت، گفت: عباس...نمےخوام چیزۍ بنویسم... گفتم:چرا؟ گفت دیشب خواب دیدم کنار وایستادم....از صبح که پاشدم، نمےدونم چی بنویسم... گفتم بده من مےدونم چی برات بنویسم... یه جمله نوشتم پشت لباسش... تموم ڪه شد، چنان ضجه‌ای زدڪه ترسیدم...بعد محکم بغلم ڪرد و به زور دستم رو بوسید.... عملیات شروع شد...همه رفتن جلو... عملیات تموم شد...همه برگشتن... اتفاقا مهدۍ هم برگشت...اما نه خودش... نه تنش...فقط خبر ... سالها بعد از زبون آزاده‌ها شنیدم، همون اول بسته بودندش پشت یڪ جیپ جنگی و وسط بیابون... حتی جسدش هم برنگشت... تنها چیزے ڪه از مهدی برایم مانده، همان جمله ایست ڪه پشت پیراهنش نوشتم... «مۍروم تا را میان کوچه‌ها فریادکنم...» ... 💔 ••