بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ اى جامه به خويشتن فرو پيچيده قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا  به پا خيز شب را مگر اندكى نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا نيمى از شب يا اندكى از آن را بكاه أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا يا بر آن [نصف] بيفزاى و قرآن را شمرده شمرده بخوان إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا در حقيقت ما به زودى بر تو گفتارى گرانبار القا مى ‏كنيم إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا  قطعا برخاستن شب رنجش بيشتر و گفتار [در آن هنگام] راستين‏تر است إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا [و] تو را در روز آمد و شدى دراز است وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا  و نام پروردگار خود را ياد كن و تنها به او بپرداز رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا [اوست] پروردگار خاور و باختر خدايى جز او نيست پس او را كارساز خويش اختيار كن وَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا  و بر آنچه مى‏ گويند شكيبا باش و از آنان با دورى گزيدنى خوش فاصله بگير وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا و مرا با تكذيب ‏كنندگان توانگر واگذار و اندكى مهلتشان ده إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا در حقيقت پيش ما زنجيرها و دوزخ وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا و غذايى گلوگير و عذابى پر درد است يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِي

زیارت آل یاسین